Η μόνη αντίδραση που μπορεί κάποιος να έχει όταν χάνεται μια ανθρώπινη ζωή είναι η θλίψη. Πόσο μάλλον αν αυτός που πεθαίνει ,μας έχει ταξιδεύσει μέσα από τους ρόλους του σε σκοτεινά και δύσκολα μονοπάτια. Η τέχνη είναι γεμάτη μικρούς καλλιτεχνικούς θανάτους μα ο Phillip Seymour Ηoffman επέλεξε να ακολουθήσει αυτόν που δεν έχει επιστροφή. Ο 46χρονος ηθοποιός με την τεράστια γκάμα ερμηνειών και απίστευτων δυνατοτήτων, άφησε τον καλλιτεχνικό κόσμο φτωχότερο. Η καθήλωση του στη δίνη των ναρκωτικών δεν νικήθηκε από την ομολογουμένως συνεχής αφοσίωση του στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Πάντα μετρημένος και σεμνός, οι λέξεις του πάντα γεμάτες νόημα και οι κινήσεις του πάντα απομακρυσμένες από τα φώτα του Hollywood. Βέβαια, η παρακαταθήκη που αφήνει πίσω του θα οδηγεί τις γενιές των νεοτέρων άλλα δυστυχώς εκείνος δεν θα είναι εκεί για να το δει…
O Phillip Seymour Hoffman, ξεκινώντας την καριέρα με αργά και σταθερά βήματα, συμμετείχε κρατώντας ρόλους σε αξιόλογες παραγωγές. Ο καλομαθημένος βολεμένος μαθητής George Jr στο «Scent of a woman”, το άτυχο θύμα του Mr. Ripley στο “The Talented Mr. Ripley”, ο παθιασμένος μουσικός συντάκτης Lester Bangs στο “Almost Famous” και o ιδιαίτερα συγκινητικός νοσοκόμος Phil Parma στο “Magnolia”. Ποιος θα ξεχάσει την μαγευτική και σουρεαλιστική περσόνα του στο “Flawless” οπού υποδύθηκε μια drag queen που επιθυμεί να προχωρήσει στην εγχείρηση αλλαγής φύλου αλλά δεν έχει την χρηματική δυνατότητα.
Ο μεγάλος αντίκτυπος στο χώρο του κινηματογράφου επετεύχθη με τον ρόλο του ως Truman Capote στο ομώνυμο “Capote” που του χάρισε το χρυσό αγαλματίδιο το 2005. Στη συνέχεια, ήρθε άλλος ένας εμβληματικός ρόλος στο “Before the Devil Knows You’re Dead” οπού μάλλον μας έδειξε και τη δική του σκοτεινή πλευρά εννοώντας τον κόσμο των ναρκωτικών στον οποίο ο χαρακτήρας του ήταν βυθισμένος. Ειδικότερα, μια σκηνή στο ξενοδοχείο οπού κάνει χρήση ναρκωτικών μας δίνει μια τρομακτική ιδέα της μηδαμινής απόστασης μεταξύ τέχνης και αληθινής ζωής. Το καθηλωτικό “Doubt” οπού ο αμφιλεγόμενος ρόλος του ως ένας ιερέας που κατηγορείται για παιδεραστία, του χάρισε άλλη μια υποψηφιότητα για Oscar. Στην συνέχεια, ακολούθησαν πολύ ιδιαίτερες ταινίες όπως το υπαρξιακό “ Synecdoche, New York” , το αθλητικό “Moneyball” και τέλος το αριστουργηματικό “The Master”. Η συμβολή του στο θέατρο ήταν πάντα δεδομένη. Πολλοί ρόλοι, αληθινή αφοσίωση και συνεχής αναγνώριση από κριτικούς και κοινό. Επόμενο ήταν να έρθουν 3 υποψηφιότητες για Tony award για τους ρόλους του στις παραστάσεις “Death of a Salesman”, “Long Day’s Journey Into Night”και “True West”.
Τι κρίμα που φέτος το όνομα του θα εμφανιστεί στην μεγάλη οθόνη των Oscars όχι για να τιμηθεί η προσφορά του αλλά γιατί ο ίδιος δεν είναι πια παρόν ανάμεσα μας..Οι σκηνοθετικές και ερμηνευτικές του προοπτικές του αφαιρέθηκαν από τους προσωπικούς του δαίμονες, ο Διάβολος δεν χρειάζεται πια να μάθει, το σχέδιο του ήταν σε εφαρμογή καιρό τώρα….