Το Σάββατο 25 Νοεμβρίου παρευρεθήκαμε στην πρεμιέρα της παράστασης Υγρασία στους Τοίχους, του δεύτερου μέρους της «Πικρής Τριλογίας του Νεοφασισμού» του Αναστάση Πινακουλάκη στο Black Box του θεάτρου Επί Κολωνώ. Το πρώτο μέρος, Mall, με τον Λάζαρο Βαρτάνη στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ολοκλήρωσε τον επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων στην ίδια θεατρική στέγη, παραδίδοντας τη σκυτάλη στον Στέφανο Παπατρέχα.
Βασισμένο στον πραγματικό «μύθο» του Μπρέβικ, υπεύθυνου για την μαζική δολοφονία 77 ανθρώπων στο νησί Οτόγια το 2011 στη Νορβηγία, το έργο Υγρασία στους Τοίχους ακολουθεί την πορεία του * (αστερίσκου), ενός έλληνα φοιτητή που καταδικάστηκε για μία παρόμοια πράξη που διέπραξε στο αμφιθέατρο της Σχολής του.
«Το προσάναμμα μιας ιδέας»
Μέσα στο ζοφερό και ασφυκτικό περιβάλλον του κελιού του, ο * μας εισαγάγει στη συλλογιστική πορεία που ακολούθησε μέχρι να φτάσει στην αποτρόπαια, αλλά κατ’ εκείνον ηρωική πράξη του. Ξεδιπλώνει με παρρησία και ιδιαίτερο πάθος τις απόψεις του για το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι, ενώ προτάσσει το μανιφέστο του σχετικά με την ανάγκη ανακαίνισης του εκπαιδευτικού συστήματος όχι για να δικαιολογηθεί, αλλά να επικροτηθεί για τις πράξεις του.
Μία προσωπικότητα σύνθετη, που εμφορείται από ακροδεξιές αρχές και ακραίες πολιτικές θέσεις που θα μπορούσαν να συνοψιστούν στην έννοια της απολυτότητας του νεοφασισμού. Το σύνδρομο της Ναρκισσιστικής Διαταραχής που μπορεί να εντοπίσει κάποιος στον * αποτελεί ένα σύνδρομο που καλλιεργείται σε περιβάλλοντα όπου το άτομο θεωρεί πως η ιδιαίτερη ευφυΐα του δεν αναγνωρίζεται όπως του αξίζει και προσπαθεί να την επιδείξει συχνά μέσω ενός άλλου συνδρόμου, αυτού της μεγαλομανίας. Από γραφής, το δραματουργικό ενδιαφέρον του έργου έγκειται στο ότι παρουσιάζεται ένας ξεκάθαρα και αβίαστα απόλυτος άνθρωπος, αλλά ο ίδιος ο θεατής καθίσταται εξαιρετικά δύσκολο, έως σχεδόν αδύνατο να πάρει μία απόλυτη θέση.
Ο * αποτελεί αναμφισβήτητα έναν άνθρωπο με τεκμηριωμένες -παρότι ακραίες- πολιτικές θέσεις, που αρνείται να εγκαταλείψει τις σπουδές του ακόμη και μέσα στη φυλακή, ενώ παρουσιάζει μία ευαίσθητη καλλιτεχνική πτυχή, μέσα από την αγάπη του για τις χειροτεχνίες. Ο κρατικός μηχανισμός και η καθολική κοινωνικοπολιτική συνθήκη καλλιεργούν την απανθρωποποίηση, την ηθική κατάπτωση και εξαχρείωση, πράγμα που ο * αντιλαμβάνεται, τονίζοντας ότι δεν είναι κατά των προσφύγων, είναι κατά αυτών που τους επιστρέπουν να έρχονται. Το μανιφέστο του και η προσπάθεια πραγμάτωσής του με το αποτρόπαιο μακελειό καταλήγει να παρουσιαστεί ως μία προσπάθεια «εξαγνισμού» μιας μολυσματικής ασθένειας που ταλανίζει την κοινωνία και που, κατ’ εκείνον μόνο εκείνος κατέχει το αντίδοτο.
Ο στοχευμένος ιδεολογικός μετεωρισμός
Ο νέος αλλά πολλά υποσχόμενος ηθοποιός, Στέφανος Παπατρέχας, πιστός στις οδηγίες των συν-σκηνοθετών, Αναστάση Πινακουλάκη και Λάζαρου Βαρτάνη, αποκάλυψε με ιδιαίτερη ειλικρίνεια και σαφήνεια τις ρωγμές του χαρακτήρα, που καθιστούν δύσκολη την κατηγοριοποίηση ή στοχοποίησή του. Η έλλειψη ενοχής για την αποτρόπαια πράξη του έρχεται σε συνεχή αντιδιαστολή με την ορθότητα αρκετών ισχυρισμών του γύρω από την πανεπιστημιακή κοινότητα. Η αλαζονεία και η έπαρση με την οποία αυθαίρετα αποκτά εξουσία και καταστρέφει τόσες ανθρώπινες ζωές, αντιδιαστέλλεται με την τρυφερή καλλιτεχνική πλευρά του που εύστοχα τονίστηκε σκηνικά κατά τη διάρκεια της παράστασης. Αυτός ο ιδεολογικός μετεωρισμός που το ίδιο το έργο προκαλεί, στοχεύει και τελικά, κατορθώνει να προβληματίσει για τη σημερινή κοινωνικοπολιτική σήψη που εντοπίζεται όχι μόνο στον πανεπιστημιακό χώρο και στην προσέγγιση της γνώσης, αλλά και στις κοινωνικές και πολιτικές πρακτικές που ακολουθούνται κυρίως με ασυδοσία και έλλειψη κριτικής σκέψης.
Η ενδιαφέρουσα σκηνογραφία, λιτή αλλά ιδιαίτερα σημαίνουσα, με τις χάρτινες χειροτεχνίες του * που παραπέμπουν σε όλα τα «προσανάμματα της ιδέας του», τους φοιτητές που βρέθηκαν στην αίθουσα της συνέλευσης, σε συνδυασμό τους υποβλητικούς φωτισμούς της Ευγενίας Μακαντάση και τον ηχητικό σχεδιασμό του Σπύρου Λυμπερόπουλου, συμβάλλουν τα μέγιστα στην δημιουργία της ασφυκτικής ατμόσφαιρας του κελιού. Το έργο Υγρασία στους Τοίχους είναι ένα νεοελληνικό έργο που με τρόπο ιδιοφυή και καίριο, κινητοποιεί τη σκέψη και προτείνει την εμβάθυνση και την κριτική σκέψη απέναντι σε φαινόμενα-τερατουργήματα που αναδύονται σήμερα, όπως ο νεοφασισμός.
Trailer
Συντελεστές της παράστασης Υγρασία στους τοίχους
- Ερμηνεύει ο Στέφανος Παπατρέχας
- Κείμενο-σκηνοθεσία: Αναστάσης Πινακουλάκης
- Βοηθός σκηνοθέτη: Λάζαρος Βαρτάνης
- Ηχητικός σχεδιασμός: Σπύρος Λυμπερόπουλος
- Φωτισμοί: Ευγενία Μακαντάση
- Φωτογραφίες-βίντεο: Πάτροκλος Σκαφίδας
Πληροφορίες
- Τοποθεσία: Black Box του θεάτρου Επί Κολωνώ
- Διεύθυνση: Λένορμαν και Ναυπλίου 12
- Πρεμιέρα: Σάββατο 25 Νοεμβρίου
- Τελευταία παράσταση: Σάββατο 30 Δεκεμβρίου
- Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Σάββατο: 21:30, Κυριακή: 19:30
- Τιμές εισιτηρίων: 10 κανονικό, 7 μειωμένο (φοιτητικό – άνω των 65 – ανέργων)
- Προπώληση εισιτηρίων
Xoρηγός επικοινωνίας
