Χρυσές Σφαίρες

Κάθε Ιανουάριο, η Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου του Χόλιγουντ απονέμει τις Χρυσές Σφαίρες, τα βραβεία που για ορισμένους είναι οι προάγγελοι των Oscar, σε μια εντυπωσιακή τελετή που τραβά τα βλέμματα πολλών τηλεθεατών κάθε χρόνο καθώς φέρνει κοντά πολλά από τα διάσημα πρόσωπα της κινηματογραφικής και όχι μόνο βιομηχανίας.

 Η Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου

Η Ένωση έχει τις ρίζες της στην δεκαετία του 1940, όταν η Αμερική έπρεπε να εμπλακεί στον πόλεμο και το κοινό έψαχνε ταινίες που προσέφεραν διασκέδαση, ψυχαγωγία και μια απόδραση από την καθημερινότητα. Έτσι, οι ξένοι ανταποκριτές με έδρα το Λος Άντζελες ήρθαν σε επαφή μεταξύ τους για να μοιράζονται υλικό, πληροφορίες και γνωριμίες. Το σύνθημα ήταν «Ένωση χωρίς θρησκευτικές και ρατσιστικές διακρίσεις». Βέβαια, η ιδέα για μια ένωση δεν ήταν καινούρια καθώς το 1928 υπήρχε η HAFCO, δηλαδή η Hollywood Association of Foreign Correspondents ενώ το 1935 εμφανίστηκε η Foreign Press Society.

Τα πράγματα ήταν δύσκολα στην αρχή καθώς η κινηματογραφική βιομηχανία δεν είχε συνειδητοποιήσει την σημασία των ξένων αγορών. Οι πρώτες ανεπίσημες συναντήσεις γίνονταν σε σπίτια, αλλά καθώς ο αριθμός των μελών της Ένωσης αυξανόταν επιστρατεύτηκαν μεγαλύτεροι χώροι. Το ξενοδοχείο Hollywood Roosevelt επιλέχθηκε ώστε να συνευρίσκονται τα μέλη.

Το 1950, οι διαφορετικές απόψεις μεταξύ των μελών δημιούργησαν ένα σχίσμα στην Ένωση με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν δύο σωματεία, το Hollywood Foreign Correspondents Association και το Foreign Press Association of Hollywood. Για ένα διάστημα τα δύο σωματεία συνυπήρχαν και απένειμαν το ένα τις Χρυσές Σφαίρες και το άλλο τις Χενριέτας (Henriettas), όπως ονομάστηκαν από τον Πρόεδρό τους, το Henry Gris. Αυτός ο χωρισμός τέλειωσε το 1955, όταν οι δημοσιογράφοι ξαναενώθηκαν υπό τη Hollywood Foreign Press Association.

Σήμερα, οι εκπρόσωποι του ξένου τύπου προέρχονται από πενήντα πέντε χώρες και αποτελούνται από δημοσιογράφους που εργάζονται σε σημαντικές εφημερίδες και περιοδικά όπως η Daily Telegraph, η Le Figaro,  η L’Espresso, η China Times, το Kul Al Osra,η Vogue.

Κάθε χρόνο, τα μέλη της Ένωσης παίρνουν συνεντεύξεις από 400 ηθοποιούς, σκηνοθέτες, σεναριογράφους και παραγωγούς, παρακολουθούν πάνω από 300 ταινίες, κάνουν ρεπορτάζ από τα γυρίσματα των ταινιών. Επίσης, επισκέπτονται κινηματογραφικά φεστιβάλ σε άλλες χώρες για να ανακαλύψουν πρωτοποριακά ξενόγλωσσα φιλμ και να συνάψουν δεσμούς με σκηνοθέτες, ηθοποιούς και δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο.

Ανάμεσα στους σκοπούς της Ένωσης είναι να εγκαθιδρύσουν σχέσεις μεταξύ των ξένων χωρών και των ΗΠΑ, μεταδίδοντας πληροφορίες που αφορούν τον αμερικάνικο πολιτισμό και την παράδοσή του στις διάφορες χώρες, να αναγνωρίσουν τις αξιέπαινες προσπάθειες δίνοντας ετήσια βραβεία, τα οποία αποτελούν ένα κίνητρο τόσο για την αμερικάνικη όσο και την ξένη βιομηχανία και να επικεντρώνουν την προσοχή του κοινού στις καλύτερες ταινίες και τηλεοπτικές δουλειές. Επιπλέον, να συνεισφέρουν σε άλλες μη κερδοσκοπικές οργανώσεις, οι οποίες σχετίζονται με τη βιομηχανία και εμπλέκονται σε εκπαιδευτικές, πολιτιστικές και ανθρωπιστικές δραστηριότητες και να προκαλέσουν το ενδιαφέρον για τη σπουδή των τεχνών, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης ταλέντων στον τομέα της ψυχαγωγίας, μέσα από υποτροφίες σε διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Τα βραβεία

Ο προάγγελος της τελετής απονομής ήταν ένα γεύμα που διοργάνωσε η Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου του Χόλιγουντ, τον Δεκέμβριο του 1947. Εκείνο το βράδυ, γεννήθηκε η ιδέα να προσφέρουν οι αντιπρόσωποι του ξένου τύπου στο κοινό την άποψή τους πάνω στις καλύτερες παραγωγές του Χόλυγουντ.

Η πρώτη ανεπίσημη απονομή έγινε το 1944 στην 20^th Century Fox. Η Jennifer Jones κέρδισε το βραβείο της καλύτερης ηθοποιού για την ταινία “Songs of Bernadette” και o Paul Lukas βραβείο καλύτερου ηθοποιού για το “Watch on the Rhine”. Την επόμενη χρονιά, τα μέλη της ένωσης διεξήγαγαν έναν διαγωνισμό για να βρουν το σχέδιο για το αγαλματάκι που θα αντιπροσώπευε τους σκοπούς του οργανισμού. Ήταν η πρόεδρος της οργάνωσης τότε, η Marina Cisternas, η οποία πρότεινε μια χρυσή σφαίρα πάνω σε βάθρο κυκλωμένη από μια λωρίδα σελιλόιντ. Το 1945, η Ένωση διοργανώνει την πρώτη επίσημη βραδιά στο ξενοδοχείο Beverly Hills. Η Ingrid Bergman και ο Alexander Knox κέρδισαν τα βραβεία για τις ερμηνείες τους στις ταινίες “The Bells of St. Mary’s” και “President Wilson” αντίστοιχα, ενώ καλύτερη ταινία αναδείχθηκε το “Going my Way”.

Τα επόμενα χρόνια έγιναν ορισμένες σημαντικές αλλαγές. Το 1951, η Ένωση αποφάσισε να διαχωρίσει τις κατηγορίες της καλύτερης ταινίας και των ηθοποιών σε δύο είδη, το δράμα και την κωμωδία/μιούζικαλ, ώστε να συμπεριλαμβάνονται όλα τα φιλμ και οι ηθοποιοί. Το 1955, ξεκίνησαν να δίνονται βραβεία και στις τηλεοπτικές παραγωγές ενώ το 2007 προστέθηκε η κατηγορία «Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων».

Μέχρι σήμερα, οι Χρυσές Σφαίρες απονέμονται σε 25 κατηγορίες, οι 14 από αυτές αφορούν τις ταινίες και οι υπόλοιπες 11 την τηλεόραση.

Το κύρος των Χρυσών Σφαιρών έχει αυξηθεί πολύ τα τελευταία χρόνια  γι’ αυτό συγκαταλέγονται στα τρία τηλεοπτικά προγράμματα με την μεγαλύτερη θεαματικότητα. Το κοινό τους αποτελείται από 250.000.000 τηλεθεατές.

Ειδικά βραβεία

 Το 1952, δημιουργήθηκε το βραβείο Cecil B. DeMille, το οποίο απονέμεται σε όσους έχουν μια εξέχουσα πορεία στην κινηματογραφική βιομηχανία. Πρώτος νικητής ήταν ο ίδιος ο Cecil B. DeMille. Ανάμεσα στους επόμενους νικητές συμπεριλαμβάνονται οι Walt Disney, Fred Astaire,Alfred Hitchcock, Sidneυ Poitier, Sean Connery. Η πρώτη γυναίκα που έλαβε το βραβείο ήταν η Judy Garland το 1962, το 1970 ακολούθησε η Joan Crawford ενώ οι Lucille Ball, Sofia Loren και Barbra Streisand ήταν ανάμεσα στις τιμώμενες.

Μια ακόμα παράδοση της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου είναι η επιλογή της Miss ή/και Mr. Golden Globe, δηλαδή, της κόρης ή του γιου ενός πολύ γνωστού καλλιτέχνη που βοηθά στην τελετή. Κάποιοι από τους τιμώμενους ήταν η Μέλανι Γκρίφιθ, κόρη της Τίπι Χέντρεν, ο Τζον Κλαρκ Γκέιμπλ, η Λώρα Ντερν, ο Φρέντι Πρινζ Τζούνιορ.

 Άγνωστες λεπτομέρειες

 • Οι Χρυσές Σφαίρες είναι η μόνη τελετή βραβείων που συνδυάζει τον αυθορμητισμό ενός πάρτι με την αγωνία ενός ζωντανού τηλεοπτικού γεγονότος.

•Οι αστέρες δεν κάθονται σε προκαθορισμένες θέσεις όπως σε άλλες τελετές.

•Η πρώτη τηλεοπτική εκπομπή των βραβείων έγινε το 1958. Μέχρι το 1963, η τελετή μεταδιδόταν τηλεοπτικά μόνο στο Λος Άντζελες. Το 1964 και το 1965 τμήματα της τελετής μεταδόθηκαν πρώτη φορά σε όλη τη Αμερική στο σόου του Andy Williams.

• Οι ταινίες “Doctor Zhivago”(1966), “Love Story” (1971), “The Godfather” (1973), “One Flew Over the Cuckoo’s Nest” (1976) και “A Star is Born” (1977) κέρδισαν πέντε Χρυσές Σφαίρες η καθεμία.  Τις περισσότερες υποψηφιότητες είχαν οι ταινίες “Nashville” (1976) (εννιά υποψηφιότητες) ενώ οι ταινίες “Cabaret” (1973), “Bugsy” (1992) και “Titanic” (1998) είχαν από οκτώ υποψηφιότητες.

•Όσο για τους ηθοποιούς η Meryl Streep έχει 28 υποψηφιότητες στο ενεργητικό της και ο Jack Lemmon 22.

•O πιο μικρός σε ηλικία νικητής ήταν ο εννιάχρονος Ricky Schroeder που κέρδισε στην κατηγορία πρωτοεμφανιζόμενου το 1980 για την ταινία “The Champ”. Αντίθετα, η ογδοντάχρονη Τζέσικα Τάντι για το “Driving Miss Daisy” (1990) και ο 76χρονος Χένρι Φόντα για το “On Golden Pond” (1982) ήταν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία νικητές.

•Οι παραγωγοί της ταινίας “Z” αρνήθηκαν το βραβείο για το καλύτερο ξενόγλωσσο φιλμ γιατί ήθελαν η ταινία τους να συμπεριληφθεί στην κύρια κατηγορία. Ο Μάρλον Μπράντο αρνήθηκε τη Χρυσή Σφαίρα το 1973 για την ερμηνεία του στο «Νονό» ως αντίδραση στον ρατσισμό και τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό.

«Χρυσές» στιγμές

 •Το 1958, την πρώτη χρονιά που μεταδόθηκε τηλεοπτικά η τελετή, η βραδιά είχε αρχίσει να γίνεται ανιαρή όταν οι Dean Martin, Frank Sinatra και Sammy Davis Jr. ανέβηκαν στην σκηνή και έγιναν οι ίδιοι οικοδεσπότες, προσδίδοντας στην βραδιά ένα πιο ζωντανό αέρα.

•To 1988, o Βινγκ Ρέιμς κερδίζει τη Χρυσή Σφαίρα για την τηλεοπτική ταινία «Don King: Only in America». Αποφασίζει να τη δώσει στον συνυποψήφιό του Τζακ Λέμον για το «12 Angry Men».

•1990 και η Όντρει Χέπμπορν κερδίζει το βραβείο Cecil B. DeMille για τo σύνολο της καριέρα της. Αναφέρει πόσο ευτυχισμένη την έκανε η δουλειά της και πόσο της έδωσε τη δυνατότητα να συνεργαστεί με μεγάλα ταλέντα. Επίσης, για να καταφέρει να ευχαριστήσει όσους επιθυμεί αναφέρει τα ονόματα πολύ γρήγορα, λαμβάνοντας ένα δυνατό χειροκρότημα από το κοινό.

•Το 2008, η απεργία του σωματείου των σεναριογράφων και η ακόλουθη υποστήριξη τους από το σωματείο των ηθοποιών οδήγησε στην απόφαση να ακυρωθεί η τελετή των Χρυσών Σφαιρών μιας και υπήρχαν φόβοι ότι κανείς δεν θα ερχόταν. Έτσι, εκείνη τη χρονιά οι νικητές ανακοινώθηκαν σε μια απλή συνέντευξη τύπου.