Την Δευτέρα 23 Οκτωβρίου παρευρεθήκαμε στην κατάμεστη πρεμιέρα της παράστασης Βούβα της Ελένης Γκασούκα στο Σύγχρονο Θέατρο. Η αγαπημένη του θεατρόφιλου κοινού, Ελένη Γκασούκα, επιστρέφει μετά τους Ήρωες, την Φουρκέτα και τη Φτωχούλα του Θεού με το νέο της έργο, με την δική της χαρακτηριστική ματιά πάνω στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Το πρωταγωνιστικό ντουέτο της παράστασης είναι ο Νίκος Αρβανίτης και η Νάντια Κοντογέωργη. Η παράσταση φέρει έναν έθνικ χαρακτήρα και θέτει στον άξονά της φαινόμενα και νοοτροπίες της ελληνικής κοινωνίας του σήμερα.

Το έργο

Βούβα, ένα σύγχρονο ελληνικό έργο με θέμα την ερωτική συνάντηση ενός άντρα, του Θωμά και μιας γυναίκας, της Φωτεινής στην ελληνική επαρχία του παρόντος χρόνου, που εκτός από την μεταξύ τους αναμέτρηση, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τους προσωπικούς τους εφιάλτες.Οι εφιάλτες (βραχνάδες, μόρες) που είναι άλλοτε υπαρκτά πρόσωπα από το άμεσο περιβάλλον των δυο ηρώων και άλλοτε αλληγορικές μορφές που αφορούν στην αγωνία των σύγχρονων ανθρώπων με την μορφή των εξαντλητικών οικονομικών απαιτήσεων ή ακόμα και πιέσεων που ασκούν οι προσδοκίες των θεσμών που δοκιμάζονται, θα στήσουν τον χορό και θα αναλάβουν μια σουρεαλιστική αφήγηση.

Πρόκειται για την πρώτη παρουσίαση του έργου. Δραματουργικά, έχουμε διαμοιρασμένους τους χαρακτήρες στα δύο ζώντα πρόσωπα και στα πολλαπλάσια «μη ζώντα» ή «βουβά» -για να κάνουμε λογοπαίγνιο με τον τίτλο της παράστασης- που αποτελούν πρόσωπα της ζωής των κεντρικών προσώπων, που επιστρέφουν ως εφιάλτες. Αυτό το «πάντρεμα» των προσώπων, οι αδιόρατες τομές ανάμεσα στον ρεαλισμό και στον σουρεαλισμό, στην πραγματικότητα και το όνειρο και ο τρόπος με τον οποίο συντίθεται η αφήγηση είναι κι η φυσιογνωμία της παράστασης.

Βούβα
Ο θίασος της παράστασης Βούβα, της Ελένης Γκασούκα στο Σύγχρονο Θέατρο
Οι βραχνάδες του καθενός κι η Βούβα

Αν πάρουμε το βασικό γεγονός του έργου, τη συνάντηση του Θωμά με την Φωτεινή, το έργο θα ήταν απλώς άλλο ένα έργο για την δυσκολία επαφής των ανθρώπων στον σύγχρονο κόσμο, και ειδικότερα της ερωτικής τους σύνδεσης. Η Μαρία Αντουλινάκη υποδύεται την μάνα της Φωτεινής. Αποτελεί μία χαρακτηριστική περίπτωση ελληνίδας μάνας που καταδυναστεύει τα παιδιά της. Σ’ ένα σημείο του έργου μαθαίνουμε πως η Φωτούλα έπεφτε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από τον πατέρα της, αλλά εκείνη σιωπούσε. Ο Κρις Ραντάνοφ, υποδύεται τον Γιώργο, έναν παντρεμένο νταλικιέρη που διατηρεί εξωσυζυγική σχέση με την Φωτούλα, χωρίς ν’ αφήνει την «αγία ελληνική του οικογένεια». Ο Κωνσταντίνος Καϊκής υποδύεται έναν συνάδελφο του Θωμά, που έρχεται να του υπενθυμίσει με τον πιο κυνικό τρόπο τις οικονομικές του υποχρεώσεις.

Βραχνά αποτελεί κι ο ρόλος του Σεβάχ, του Σύριου πρόσφυγα που «αναγκάστηκε να γίνει θαλασσινός» ταξιδεύοντας με το ζόρι από την Ελλάδα στην Τουρκία κι από την Τουρκία στην Ελλάδα. Ο εν λόγω χαρακτήρας είναι ο μόνος που δεν μπορώ να κατανοήσω δραματουργικά, καθώς δε φαίνεται κάποια σύνδεση με κανέναν από τους ήρωες του έργου. Σίγουρα, η συγγραφέας παρατήρησε καλά την ζωή, συνθέτοντας το έργο και την παράστασή της, αλλά ο ρόλος του Σεβάχ, φαινόταν ένα ένθετο σχόλιο στην πραγματικότητα.

Βούβα και η επαναπροσδιορισμένη ελληνικότητα στην δραματουργία

Η σκηνική απόδοση του έργου Βούβα, μου δίνει το έναυσμα να θίξω ένα άλλο θέμα που με απασχολεί, σαν θεατή. Γράφονται σήμερα έργα που αντικατοπτρίζουν την ελληνική κοινωνία κι αφορούν το κοινό; Έχει το ελληνικό θέατρο προσωπικότητες, όπως η Λένα Κιτσοπούλου στις δύο συλλογές διηγημάτων, έχει έναν σύγχρονο Ταχτσή; Η δραματουργία του Δημήτρη Δημητριάδη είναι το δίχως άλλο η σπερματοδόχος πηγή για τη νέα γενιά δραματουργών. Η Ελένη Γκασούκα ωστόσο είναι μία ξεχωριστή περίπτωση δημιουργού, είναι μία φωνή που είναι κομμάτι του κοινωνικού συνόλου. Ζει με τους ανθρώπους και γράφει γι’ αυτούς. Επιδραστικότερο έργο της, λογίζω τους Ήρωες, αλλά και η Βούβα κάνει μία οξεία τομή στην σύγχρονη κοινωνία. Το κείμενο σπαρταράει και καταπιάνεται με καθημερινά θέματα αλλά και με τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας.

Βούβα
Στιγμιότυπο από την παράσταση – Το σκηνικό του Κ. Ζαμάνη (Φωτογραφία: 3fklik.com – Σπύρος Μαντζάκος)

Το έθνικ στοιχείο είναι πολύ γλαφυρό, μ’ έναν πολύ δικό της τρόπο. Οι παραστάσεις με έθνικ στοιχείο πάντα «πιάνουν» και θεωρώ πως προσφέρουν κάτι στον θεατή. Φέρνω στο νου μου τη Δύναμη του Σκότους της Ομάδας Νάμα (Σύγχρονο Θέατρο) και την Ορκισμένη Παρθένα (Φεστιβάλ Αθηνών) που ανέδειξαν το ρωσικό και το αλβανικό στοιχείο, αντίστοιχα. Ο κάθε θεατής ανεξάρτητα από τα κοινωνικά του ερεθίσματα και την μόρφωσή του μπορεί ν’ αναγνωρίσει στους ήρωες της Βούβα κάτι από την δική του καθημερινότητα και από το δικό του παρελθόν. Το έθνικ στοιχείο συμπληρώνει ο live ήχος κλαρίνου από τον Γιώργο Κωτσίνη.

«Η Βούβα φέρει έναν έθνικ χαρακτήρα και θέτει στον άξονά της φαινόμενα και νοοτροπίες της ελληνικής κοινωνίας»

Το εικαστικό περιβάλλον έχει φιλοτεχνήσει με άριστο τρόπο ο Κωνσταντίνος Ζαμάνης. Από την έναρξη του έργου, όπου δίνεται η αίσθηση του δάσους μόνο μ’ ένα δέντρο και τους εξαιρετικούς φωτισμούς της Μελίνας Μάσχα, έως την είσοδο στο σπίτι, ο θεατής μπορεί να γεμίσει από οπτικά ερεθίσματα και ν’ ακολουθήσει την ζωή της Φωτούλας. Διάφορα σκηνικά αντικείμενα κάνουν αναφορά σε διαφημίσεις telemarketing, ενώ μετά την πρόταση γάμου του Θωμά στην Φωτούλα, το έθνικ στοιχείο κατακλύζει την σκηνή.

Ο θίασος

Αν η κάθε παράσταση είναι οι πρωταγωνιστές της, η Βούβα είναι ο Νίκος Αρβανίτης, η Νάντια Κοντογέωργη και η Μαρία Αντουλινάκη κι αυτό είναι η καλύτερη εκπροσώπηση. Η Νάντια Κοντογέωργη εξαργυρώνει την τηλεοπτική δημοφιλία της, σημειώνοντας τη μία επιτυχία μετά την άλλη στο θέατρο. Οι μεγάλοι πρωταγωνιστικοί ρόλοι σε μιούζικαλ παραστάσεις ήταν φυσικό απότοκο του πλούσιου ταλέντου της, αλλά στην Βούβα, αποδεικνύει ότι είναι η κωμική ηθοποιός της γενιάς μας. Δεν αφήνει ατάκα να περάσει χωρίς να την γεμίσει ζωντάνια και φως. Πλάι της, ο Νίκος Αρβανίτης, δίνει κύρος και υποκριτικό βάθος στον ρόλο του Θωμά.

Βούβα
Στιγμιότυπο από την παράσταση «Βούβα» (Φωτογραφία: 3fklik.com – Σπύρος Μαντζάκος)

Στην Βούβα, ωστόσο χαρακτηριστικό είναι πέραν από τους δύο πρωταγωνιστές, όπως προείπαμε, οι άλλοτε βουβές άλλοτε αφοπλιστικά ομιλούντες φυσιογνωμίες αυτών. Η Μαρία Αντουλινάκη σαρώνει ως μάνα της Φωτούλας. Ο Χρήστος Γεωργαλής έχει έναν προκλητικά καυστικό μονόλογο για τους πρόσφυγες στην Ελλάδα –εκφράσαμε την διαφωνία μας- με μία αξιοζήλευτη ενέργεια. Τον θίασο συμπληρώνουν οι Κωνσταντίνος Καϊκής, Κρις Ραντάνοφ, Καίτη Ιωαννίδου και Αναστασία Μανιάτη.

Η Βούβα λοιπόν από την Ελένη Γκασούκα στο Σύγχρονο Θέατρο είναι από τα έργα που νιώθεις αμέσως, πως θα βρουν ζωή και μία ξεχωριστή θέση στο θεατρικό στερέωμα γιατί φτάνει αμέσως στον θεατή, χωρίς γλωσσικά στολίδια και επιτήδευση.

Συντελεστές παράστασης Βούβα

  • Κείμενο-σκηνοθεσία: Ελένη Γκασούκα
  • Σκηνικά-κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
  • Σχεδιασμός φωτισμού: Μελίνα Μάσχα
  • Κίνηση: Φώτης Νικολάου
  • Βοηθός σκηνοθέτη: Αγνή Χιώτη
  • Μουσική επιμέλεια: Πάνος Σουρούνης
  • Φωτογραφίες-video: Παναγιώτης Λάμπης – Φώτης Πλέγας
  • Παραγωγή: People Entertainment Group A.E
  • Παίζουν: Νάντια Κοντογεώργη, Νίκος Αρβανίτης, Μαρία Αντουλινάκη, Κωνσταντίνος Καϊκής, Κρις Ραντάνοφ, Χρήστος Γεωργαλής, Καίτη Ιωαννίδου, Αναστασία Μανιάτη
  • Στο κλαρίνο ο Γιώργος Κωτσίνης.
Πληροφορίες

  • Σύγχρονο Θέατρο, Διεύθυνση: Ευμολπιδών 45 (πλησίον Μετρό Κεραμεικού), Τηλέφωνο: 210.3464380
  • Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Δευτέρα-Τρίτη στις 21:15
  • Διάρκεια παράστασης: 85’
  • Τιμές εισιτηρίων: 16, 12
  • Site | Facebook Σύγχρονου Θεάτρου

-Γυμνό: Μέτριο

-Βία: Μέτριο

 

Περισσότερες θεατρικές κριτικές εδώ

 

Προηγούμενο άρθροThor Ragnarok – Από 2 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους
Επόμενο άρθροΤο Xρυσό Αρισμαρί της Κέλλυ Σταμουλάκη στο Θέατρο Ήβη
Αναστάσιος Πινακουλάκης
Απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών -Erasmus στο Limburg Katholieke University College. Είναι τελειόφοιτος στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Αθηνών. Έχει παρακολουθήσει εκπαιδευτικά σεμινάρια και εργαστήρια δημιουργικής γραφής. Ασχολείται με τη συγγραφή θεατρικών έργων, ποιημάτων και παραμυθιών. Το μεγαλύτερό του όνειρο είναι να συνθέσει μία νέα δραματουργία και να συστήνει έργα στο κοινό.