Η παράσταση Τρεις Αδελφές που σκηνοθέτησε ο Δημήτρης Μυλωνάς πήρε παράταση και συνεχίζει την πορεία της στο Tempus Verum-Εν Αθήναις. Ο σκηνοθέτης είχε καταπιαστεί ξανά με τον Τσέχωφ τον περασμένο χειμώνα για την παράσταση Τσέχωφ όπου είχε συνδημιουργήσει με τους ηθοποιούς της παράστασης ένα κείμενο-συρραφή μονόπρακτων και διηγημάτων του ρώσου δραματουργού. Αυτή τη φορά σκηνοθετεί ένα από τα μεγάλα έργα του Τσέχωφ, μ’ έναν 12μελή θίασο.
Ο Τσέχωφ έγραψε τις Τρεις Αδελφές το 1901, τρία χρόνια πριν το Βυσσινόκηπο που υπήρξε το κύκνειο άσμα του. Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στο «Θέατρο Τέχνης» της Μόσχας από τον Κονσταντίν Στανισλάφσκι στις 31 Ιανουαρίου του 1901.Το τετράπρακτο δράμα, αφηγείται τη ζωή των τεσσάρων ορφανών Πρόζορωφ, δηλαδή των «Τριών Αδελφών» (Όλγα, Μάσα, Ιρίνα) και του Αντρέι ένα χρόνο μετά το θάνατο του πατέρα τους. Τα πρόσωπα διεκδικούν ψυχή τε και σώματι την ευτυχία τους, κάποτε τα καταφέρνουν κι άλλοτε όχι, ενώ αυτή τους η προσπάθεια οδηγεί σε μία σκηνική παρτιτούρα με «νότες» τη σιωπή και την έξαρση, την προσδοκία και τη ματαίωση, το κωμικό και το τραγικό. Οι Τρεις Αδελφές είναι ένα έργο που πραγματεύεσαι τη ματαίωση των ανθρώπων, την καθημερινότητα που υπεισέρχεται στο όνειρο για να το απονευρώσει και την κατάπτωση των ιδανικών.
Ο Δημήτρης Μυλωνάς έστησε μια καλοκουρδισμένη παράσταση με δραματουργικό κέντρο της παράστασης, τον εκλιπόντα πατέρα των Τριών Αδελφών. Αυτή η επιλογή υποστηρίζεται από την σκηνογραφία της παράστασης, καθώς σ’ ένα λιτό και αφαιρετικό σκηνικό περιβάλλον δεσπόζουν μια ντουζίνα πορτραίτα του πατέρα. Οι χαρακτήρες του έργου επιστρέφουν σε διάφορα σημεία της παράστασης, για να «συνομιλήσουν» με τον πατέρα υπογραμμίζοντας την επίδραση της προσωπικότητάς του στη ζωή τους. Αυτό που δίνει χαρακτήρα στην παράσταση ωστόσο, είναι η σαφή σκηνοθετική επιλογή μιας ανάλαφρης ανάγνωσης του έργου, με τον θίασο –πλην των Τριών Αδελφών- ν’ αποτελεί ένα σώμα-ορχήστρα που εισέρχεται κι εξέρχεται από την σκηνή, δίνοντας έναν σχεδόν φαρσικό ρυθμό στην παράσταση.
Αυτή η διάθεση υποστηρίζεται από την σκηνογραφία και την ενδυματολογία της παράστασης (Δήμητρα Λιάκουρα). Στη Β’ πράξη, αξιοποιείται η παρουσία των μασκαράδων με μεγαλύτερη έμφαση από όσο συνηθίζεται σε ανεβάσματα του έργου. Οι ηθοποιοί εμφανίζονται με μάσκες ζώων και με διάθεση καρναβαλική, που συνάδει με τον εύθυμο χαρακτήρα που σχολιάσαμε νωρίτερα. Με αποκορύφωμα της μασκαράτας, τη δραματική απόληξη της συνάντησης Ιρίνας-Σολιόνι, με τεχνική που παραπέμπει ενδεχομένως σε κωμωδία του Μαριβώ. Στη Γ’ πράξη, η είδηση της πυρκαγιάς δίνει χρώμα στους ήρωες, με τον καθένα να εμφανίζεται με διαφορετικό χρώμα στο πρόσωπο, όμοια με την πρόσφατη μόδα της Ημέρας των Χρωμάτων. Καταλήγουμε στη δ’ πράξη, την πράξη της απομυθοποίησης του ονείρου της Μόσχας, όπου οι χαρακτήρες-ηθοποιοί καθαρίζουν το πρόσωπό τους με υγρά μαντηλάκια και μένουν «γυμνοί» από όνειρα.
Τα κοστούμια της Δήμητρας Λιάκουρα είναι εποχής, αλλά το σκηνογραφικό περιβάλλον κάνει διάφορους αναχρονισμούς κλείνοντας το μάτι στο σήμερα. Για παράδειγμα, ο Τσεμπουτίκιν προσφέρει στην Ιρίνα ένα φούρνο μικροκυμάτων αντί για σαμοβάρι, καθώς το καθένα από τα δύο αποτελεί δώρο που συνηθίζεται στους γάμους στην εποχή τους ή ο Τούζενμπαχ μετά την παραίτησή του από τον στρατό εμφανίζεται με all star παπούτσια αντί για τ’ άρβυλα που φορούσε ως την Γ’ πράξη. Τα συγκεκριμένα σκηνικά αντικείμενα ξενίζουν λιγάκι το θεατή, καθώς δεν συνάδουν με το περιβάλλον του έργου, αλλά δικαιολογούνται σκηνικά από την σκηνοθετική επιλογή.
Ο θίασος της παράστασης Τρεις Αδελφές, αποτελεί ένα πολυφωνικό σώμα, που δοκιμάζεται στις κωμικές και στις δραματικές υφές του τσεχωφικού αριστουργήματος. Οι ερμηνείες που ξεχωρίζουμε, είναι αυτές των Ελεάνας Στραβοδήμου, Βιβής Πέτση, Σπύρου Κυριαζόπουλου, Ευθύμη Μπαλαγιάννη και Νατάσας Ζάγκλη. Η Ιρίνα της Ελεάνας Στραβοδήμου είναι υψηλής δραματικής ποιότητας, με δυνατές κορυφώσεις που εναρμονίζεται με το τριαδικό σχήμα που δημιουργούν οι Τρεις Αδελφές.
Αντίστοιχα, η ερμηνεία της Βιβής Πέτση είναι ανάγλυφη του χαρακτήρα της Όλγας, μιας γεροντοκόρης που προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες των οικογενειακών προστριβών. Σε αυτό το σχήμα, καταλυτική είναι η συμπληρωματική παρουσία των κωμικών «ενέσεων», κυρίως από την ανάλαφρη παρουσία του Σολιόνι (Σπύρος Κυριαζόπουλος). Ενδιαφέρουσα και η παρουσία των Ανφίσα-Φεραποντ σαν ντουέτο κομπέρ (μας θύμισε το Ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν είναι νεκροί, επίσης της «Εν Δράσει»). Ωστόσο, ξάφνιασε η επιλογή ορισμένων ηθοποιών σε σχέση με τη φυσιογνωμία του ρόλου τους, δίνοντας σε σημεία διαφορετικά βάρη στην ισορροπία των σκηνών του έργου.
Συνολικά, η παράσταση Τρεις Αδελφές του Δημήτρη Μυλωνά δίνει έμφαση στην ανάλαφρη πλευρά του Τσέχωφ για να ενισχύσει τη δραματικότητα του, σ’ ένα σκηνικό περιβάλλον που δοκιμάζει τις ισορροπίες δραματικού-κωμικού δίνοντας μερικές πολύ δυνατές στιγμές.
Trailer
Συντελεστές παράστασης Τρεις Αδελφές
- Παίζουν με αλφαβητική σειρά: Εύα Γαλογαύρου – Ανφίσα, Φεντότικ, Κωνσταντίνος Δημητρακάκης – Τούζενμπαχ, Νατάσα Ζαγκλή – Νατάσα, Πάρις Θωμόπουλος – Αντρέι, Σπύρος Κυριαζόπουλος – Σολιόνι, Ευθύμης Μπαλαγιάννης – Κουλίγκιν, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου – Μάσα, Βιβή Πέτση – Όλγα, Χρήστος Πλαΐνης – Βερσίνιν, Ιφιγένεια Μακρή – Ροντέ, Φεραπόντ, Ελεάνα Στραβοδήμου – Ιρίνα, Γιώργος Χουλιάρας – Τσεμπουτίκιν
- Μετάφραση: Αλέξανδρος Ίσαρης & Γιώργος Δεπάστας
- Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μυλωνάς
- Σκηνικά-κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
- Φωτισμοί: Άννα Σμπώκου
- Μουσική: Παύλος Κατσιβέλης
- Επιμέλεια κίνησης: Νατάσα Σαραντοπούλου
- Βοηθός σκηνοθέτη: Αμαλία Αντώνη
Πληροφορίες
- Τοποθεσία: Θέατρο ΤempusVerum-Εν Αθήναις
- Διεύθυνση: Iάκχου 19, Γκάζι (πλησίον μετρό Κεραμεικού)
- Τηλέφωνo: 210 3425170
- Ημέρες παραστάσεων: Τετάρτη: 20:00, Πέμπτη: 20:00 (από 18 Ιανουαρίου έως 6 Απριλίου)
- Διάρκεια: 180 λεπτά με διάλειμμα
- Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος: 12 ευρώ, Μειωμένο: 10 ευρώ (ισχύει για φοιτητές και άνω των 65 ετών), Ανέργων: 8 ευρώ, Ατέλειες: 5 ευρώ
- Facebook TempusVerum
Χορηγός επικοινωνίας
Ευχαριστώ πολύ για την αποδοχή!