Η Ελένη Ράντου μετά από απουσία δύο ετών επιστρέφει δυναμικά στο θέατρο Διάνα, ερμηνευτικά και συγγραφικά, με έναν μονόλογο. Πρόκειται για «Το πάρτυ της ζωής μου», μία γλυκόπικρη και νοσταλγική ιστορία μνήμης, εμπνευσμένη από το “Every Brilliant Thing” των Duncan Mac Millan και Jonny Donahoe. Στο «πάρτυ της ζωής της» την σκηνοθετεί ο Ανέστης Αζάς μετά τον εμπνευσμένο «Μπακλαβά» του, ενώ μουσικά την πλαισιώνουν οι String Demons, ο Κωνσταντίνος και η Λυδία Μπουντούνη.
Μετά το πολύ επιτυχημένο κείμενό της, το «Κατάδικός μου» του 2013, η Ελένη Ράντου γράφει ξανά για το θέατρο. Αυτή τη φορά γράφει έναν μονόλογο, όπου καταγράφονται 5000 λόγοι για τους οποίους αξίζει να ζεις. Ένα κείμενο ελπίδας και ανάτασης, μελαγχολίας και νοσταλγίας.
Ο ήλιος που ξεπροβάλει μετά το σκοτάδι. Η Ράντου έλειψε στο κοινό της και απ’ ό,τι φάνηκε και το κοινό έλειψε στην ίδια. Δύο ώρες παράστασης και κυλάνε αβίαστα, χωρίς να το καταλάβεις. Η ζωντάνια της πρωταγωνίστριας και το έξυπνο κείμενο με τις συνεχείς εναλλαγές συναισθημάτων σε κάνουν να ξεχνάς τη θεατρική συνθήκη.
«Το πάρτυ της ζωής μου» | Όλα όσα σε κάνουν να θέλεις να ζεις, ενώ γύρω σου τα πάντα καταρρέουν
Ο μονόλογος «Το πάρτυ της ζωής μου» αφορά στην ιστορία της Ελλάδας των τελευταίων 50 ετών. Από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, όπως τα είδαν τα μάτια ενός επτάχρονου κοριτσιού, με στάσεις σε σταθμούς στην ιστορία της χώρας, όπως στον θρίαμβο του Eurobasket το 1987, τον καταστροφικό σεισμό του 1999, τους περιβόητους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2004, τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου, καταλήγοντας στο σήμερα. 5.000 λόγοι που σε κάνουν να θέλεις να ζεις, ενώ γύρω σου τα πάντα καταρρέουν.
Η ηρωίδα μεταβαίνει από τη σημερινή πραγματικότητα της, αυτή της ώριμης γυναίκας, στην ψυχολογία του μικρού φοβισμένου παιδιού που υπήρξε και με αυτό τον τρόπο ξορκίζει τους φόβους της και τα λάθη της, με πάθος και χιούμορ. Και κάπως έτσι ενηλικιώνεται και βγαίνει πιο ξαλαφρωμένη. Αποβάλλει το σκοτάδι του παρελθόντος, με τα όποια τραύματα αυτό κουβαλά, και καταφέρνει να επιβιώσει, να συνεχίσει να ζει και να ελπίζει.
«Να συγχωρείς. Η ζωή αξίζει να τη ζεις για να συγχωρείς. Κι εσένα και τους άλλους.»
Στη λίστα με τα 5.000 πράγματα που αξίζει να ζήσεις δεν θα μπορούσε να μη φιγουράρει πρώτο το παγωτό. Νούμερο 1. λοιπόν, το παγωτό, η λατρεία των παιδιών και όχι μόνο. Νούμερο 2. τα μπουγέλα. Νούμερο 3. το κόκκινο χρώμα. Νούμερο 4. η τσίχλα Χίου που κολλάει στα δόντια. Νούμερο 5. να ψαχουλεύεις τα συρτάρια της μαμάς… Νούμερο 4997. να συνεχίζεις το ταξίδι με όλες τις συνθήκες. Νούμερο 4998. ακόμα κι αν βγάλει απαγορευτικό. Νούμερο 4999. η φράση «έλα μανούλα μου». Νούμερο 5000. να συγχωρείς. Η ζωή αξίζει να τη ζεις για να συγχωρέσεις. Κι εσένα και τους άλλους. Μεγάλη κουβέντα.
Μια λίστα άλλοτε αληθινή, άλλοτε νοσταλγική, άλλοτε ανεκπλήρωτη.
Σε αυτό το κείμενο, το αυτοαναφορικό, το εξομολογητικό, το ανθρώπινο, δεν είναι τυχαίο που ο καθένας βρίσκει τον εαυτό του, συγκινείται ή χαμογελά με την αφήγηση της πρωταγωνίστριας και παρασύρεται από τον παλμό της. Η Ελένη Ράντου πλάθει μια περσόνα τόσο εύθραυστη όσο και δυνατή, και γι’ αυτό ακριβώς γίνεται τελικά αξιαγάπητη.
Η ηχηρή επιστροφή της Ελένης Ράντου στη θεατρική σκηνή
«Το πάρτυ της ζωής μου» της Ελένης Ράντου είναι, εκτός από ένα έξυπνο και πρωτότυπο κείμενο, ένα one-woman show. Η Ελένη Ράντου, μετά από μια «σιωπή» δύο περίπου ετών, πραγματοποιεί μια ηχηρή επιστροφή στη θεατρική σκηνή, κάνοντας δημοσιογράφους και κοινό να την αποθεώνουν, και όχι άδικα.
Η ηρωίδα της μας προκαλεί συγκίνηση και γέλιο. Πρόκειται για μια κατάθεση ψυχής, με αλήθεια και ουσία. Μαγεύει και μαγεύεται. Συγκινεί χωρίς όμως να καταφεύγει σε μελοδραματισμούς. Περνάει μηνύματα αλληγορικά και στήνει μια παράσταση με έντονη θεατρικότητα, αλλά και ρεαλισμό. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η Ελένη Ράντου στα καλύτερά της.
Δίπλα της συμπλέουν οι String Demons, τα ταλαντούχα αδέρφια Κωνσταντίνος και Λυδία Μπουντούνη. Την πλαισιώνουν μουσικά σε κομβικά σημεία της αφήγησης, παίζοντας τσέλο και βιολί, ενώ επιμελούνται μουσικά την παράσταση με διασκευές γνωστών τραγουδιών, όπως το «Η ζωή μου όλη του» Άκη Πάνου, κ.ά. Χωρίς την παρουσία τους, η παράσταση σίγουρα δε θα ήταν η ίδια.
Νούμερο 4995. Να μη φοβηθείς τη θλίψη σου.
Νούμερο 4996. Να μη φοβηθείς να κοιτάξεις μέσα σου.
Ο σκηνοθέτης Ανέστης Αζάς επωφελείται από την δυνατή υποκριτικά και συγγραφικά ηθοποιό του, την οποία αξιοποιεί στο μέγιστο βαθμό. Στήνει μια παράσταση με έντονη κίνηση, μουσική και εικόνες που ξεφεύγουν από τα όρια του μονολόγου.
Τα σκηνικά της παράστασης επιμελήθηκε η Μαγιού Τρικεριώτη και ομολογουμένως αποτελούν ένα από τα μεγάλα ατού της παράστασης. Μας μεταφέρουν στον κόσμο της ηρωίδας, απεικονίζοντας το σπίτι της, το οποίο κάθε άλλο παρά συμβατικό ή βαρετό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.
Ενδιαφέρουσα η επιλογή των κοστουμιών από την Κική Γραμματικοπούλου. Στο ίδιο concept κινείται και η κίνηση που επιμελήθηκε η Αντιγόνη Γύρα, καθώς και οι ατμοσφαιρικοί φωτισμοί της Χριστίνας Θανάσουλα.
«Μένουμε μετέωροι κάποιες φορές κι αυτό σημαίνει θάρρος…»
Αδιαμφισβήτητα, «Το πάρτυ της ζωής μου» είναι μια παράσταση που αξίζει να δει κανείς για όλους τους παραπάνω λόγους, όπως και για άλλους πολλούς που ο καθένας θα ανακαλύψει.
ΥΓ: Αξίζει να αγοράσετε το πρόγραμμα της παράστασης!
Συντελεστές παράστασης
- ΚΕΙΜΕΝΟ: ΕΛΕΝΗ ΡΑΝΤΟΥ
- ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ: String Demons (Κωνσταντίνος και Λυδία Μπουντούνη)
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΑΝΕΣΤΗΣ ΑΖΑΣ
- ΣΚΗΝΙΚΑ: ΜΑΓΙΟΥ ΤΡΙΚΕΡΙΩΤΗ
- ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΟΣ: ΚΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΥ
- ΚΙΝΗΣΗ: ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΓΥΡΑ
- ΦΩΤΙΣΜΟΙ: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΘΑΝΑΣΟΥΛΑ
- ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΗΤΙΔΗΣ
- ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: ΚΕΡΑΣΙΑ ΤΣΙΑΜΑΣΦΥΡΗ
- ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ ΔΡΑΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΑΛΑΙΟΣ
- ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΚΟΛΑΚΗΣ
- ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΓΕΤΟΥΣΑΚΗΣ
- ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΚΗΝΙΚΟΥ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ
- ΠΑΡΑΓΩΓΗ: DREAM PRODUCTIONS
Πληροφορίες
- Τοποθεσία: Θέατρο Διάνα
- Διεύθυνση: Ιπποκράτους 7, Αθήνα 106 79
- Τηλέφωνο: 2103626596
- Πρεμιέρα: 4 Νοεμβρίου
- Ημέρες και ώρες παραστάσεων: ΤΕΤΑΡΤΗ 20:00, ΠΕΜΠΤΗ 20:30, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21:00, ΣΑΒΒΑΤΟ 21:00, ΚΥΡΙΑΚΗ 19:30
- Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/to-party-tis-zois-mou/
Διαβάστε περισσότερες θεατρικές κριτικές εδώ
