Υπόθεση της ταινίας Το Δίχτυ: Ο Ναμ Τσουλ-Γου είναι ένας Βορειοκορεάτης ψαράς. Αγαπά την γυναίκα του κι αγαπά την μικρή του κόρη. Αγαπά την βάρκα του γιατί ταΐζει την οικογένεια του. Αγαπά την πατρίδα του, γιατί εκεί γεννήθηκε, μεγάλωσε και εκεί βρίσκονται όλα όσα αγαπά, η γυναίκα του, η κόρη του, η βάρκα του, η ζωή του. Ψαρεύει κοντά στα υδάτινα σύνορα που χωρίζουν την Βόρεια από την Νότια Κορέα, και καθημερινά περνά τον έλεγχο του φυλακίου της ακτής για να μπορέσει να μπει στην βάρκα του και να ψαρέψει. Μέχρι που μια μέρα το δίχτυ του θα πιαστεί στην προπέλα της βάρκας. Το ρεύμα θα αρχίσει να τον παρασέρνει στα ύδατα της Νότιας Κορέας. Σαστισμένος θα κάνει σήματα βοήθειας προς τους δικούς του. Δεν θέλει να περάσει στην εχθρική χώρα. Δεν μπορεί να παρατήσει και την βάρκα του. Είναι ψαράς. Έτσι θα συλληφθεί από τους Νοτιοκορεάτες και θα κρατηθεί ως κατάσκοπος. Θα τον ανακρίνουν,θα τον βασανίσουν σωματικά και ψυχολογικά και όταν υποπτευθούν ότι δεν είναι κατάσκοπος, θα προσπαθήσουν να τον “σώσουν” από το τυραννικό καθεστώς της Βόρειας γείτονος. Αν του δείξουν τα οφέλη του καπιταλισμού ίσως αυτομολήσει. Ίσως γίνει και δικός τους κατάσκοπος. Ο Ναμ Τσουλ-Γου όμως θέλει να γυρίσει στην οικογένεια του και στην βάρκα του. Φοβάται. Δεν φταίει. Το Δίχτυ του μπλέχτηκε στην προπέλα και εκείνος παγιδεύτηκε. Παγιδεύτηκε σε ένα μεγαλύτερο Δίχτυ, ανάμεσα σε δυο στεριές.
Κριτική της ταινίας Το Δίχτυ
Ο Kim Ki-Duk είναι αναμφισβήτητα ένας από τους μεγαλύτερους Κορεάτες σκηνοθέτες του παγκόσμιου σινεμά. Παραγωγικότατος μέσα στα 20 χρόνια καριέρας του, έχει δημιουργήσει ένα σύνολο ταινιών αρκετά διαφορετικών μεταξύ τους. Πάντα με μια διάθεση αλληγορίας, άλλοτε εντονότερη άλλοτε ανεπαίσθητα διακριτική, αφηγείται ιστορίες, είτε με ρεαλισμό είτε με ιδιαίτερο λυρισμό, που ανιχνεύουν τις πιο σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης ύπαρξης. Δεν είναι λίγες οι φορές που η βία της εικονογραφίας του γίνεται σοκαριστική. Παρουσιάζει την ανθρώπινη συνθήκη μέσα από κάθε είδους ιστορίες, με πολλούς τρόπους ειπωμένες, άλλες εξαιρετικές άλλες όχι και τόσο.
Αυτόχθονας μιας χώρας διαιρεμένης, που τον τελευταίο καιρό βρίσκεται συνεχώς στο κέντρο της επικαιρότητας, κυρίως λόγω των ακροτήτων που συμβαίνουν στο αποκλεισμένο σοσιαλιστικό Βόρειο κομμάτι της, ο Κορεάτης δημιουργός αφήνει την συνήθως ψυχολογική θεματική του και με Το Δίχτυ προσανατολίζεται σε πιο κοινωνικοπολιτικά μονοπάτια. Ο ήρωας του παγιδεύεται σε έναν κοινωνικοπολιτικό ιστό συμφερόντων, ανάμεσα σε δύο αντίθετα κράτη μιας ίδιας χώρας. Και ο Κορεάτης δημιουργός δεν χαρίζεται σε κανένα.
Όταν ο φιλήσυχος Βορειοκορεάτης ψαράς, που βιοπορίζει την οικογένεια του ψαρεύοντας κοντά στα υδάτινα σύνορα της Νότιας Κορέας, μπλέξει κατά λάθος το Δίχτυ του στην προπέλα της βάρκας, το ρεύμα θα τον παρασύρει στο εχθρικό κομμάτι της χώρας. Μην μπορώντας να εγκαταλείψει την βάρκα του μιας και δεν έχει άλλο μέσο βιοπορισμού, θα βρεθεί αιχμάλωτος του καπιταλιστικού Νότου ως πιθανόν κατάσκοπος. Στον ελεύθερο καπιταλιστικό Νότο, που όπως όλες οι ευνομούμενες χώρες σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα βασανιστεί σωματικά και ψυχολογικά. Πρέπει να καταλάβουν με ποιόν έχουν να κάνουν και να αποφασίσουν πως θα τον χρησιμοποιήσουν με πολιτικό όφελος. Ο ψαράς Ναμ Τσουλ-Γου δεν είναι συνειδητά ιδεολόγος. Η ιδεολογία του είναι άμεσα συνυφασμένη με τον τόπο που γεννήθηκε μεγάλωσε και έκανε οικογένεια. Το μόνο που θέλει είναι να ξαναγυρίσει στην οικογένεια του και στην ζωή του στις παρυφές της θάλασσας.
Όταν οι νοτιοκορεατικές αρχές καταλάβουν ότι μάλλον δεν έχουν να κάνουν με κατάσκοπο, θα κάνουν ότι κάνουν συνήθως όλες οι φιλελεύθερες δημοκρατίες που σέβονται τον εαυτό τους. Θα προσπαθήσουν να τον σώσουν από την ανελευθερία. Να τον σώσουν με την βία. Θα μηχανευτούν έναν σωρό τρόπους να τον προσηλυτίσουν και να τον κάνουν να αυτομολήσει. Και γιατί όχι, να γίνει και δικός τους κατάσκοπος. Ο φασισμός έχει πολλά πρόσωπα. Κάποια απ’ αυτά φορούν το προσωπείο της δημοκρατίας. Όταν τίποτα απ’ αυτά δεν θα πετύχει, ο Ναμ Τσουλ-Γου, αποτελεί περισσότερο πρόβλημα για την δημόσια εικόνα της δημοκρατίας παρά πλεονέκτημα, και έτσι ο δρόμος για την επιστροφή ανοίγει.
Στην Βόρεια πατρίδα, θα τον υποδεχτούν ως ήρωα. Είναι ο πατριώτης που έφτυσε την καπιταλιστική χλιδή, για τις αξίες του σοσιαλιστικού ιδεώδους. Μόλις όμως η προπαγάνδα τελειώσει, η πραγματικότητα ξεδιπλώνεται. Θα ανακριθεί και θα μπει στην μαύρη λίστα. Όπως και να έχει ήρθε σε επαφή με τον εχθρό. Ο Ναμ Τσουλ-Γου αντιλαμβάνεται ότι τίποτα δεν μπορεί να είναι πια όπως πριν. Δεν υπάρχει πια χώρος για αυτοπροσδιορισμό. Τώρα ξέρει ότι ποτέ δεν υπήρχε. Είναι παγιδευμένος στο Δίχτυ. Έρμαιο ανάμεσα σε δυο στεριές.
Ο Kim Ki-Duk είναι ένας αφηγηματικός δεξιοτέχνης. Με Το Δίχτυ φτιάχνει ένα δυνατό κοινωνικοπολιτικό δράμα με υπαρξιακές προεκτάσεις. Μόνο που εδώ η αλληγορική του διάθεση γίνεται έντονα προφανής, παρασύροντας τον πολλές φορές σε μονοσήμαντους και απλοϊκούς συμβολισμούς, που στερούνται βάθους και συνεπώς έντονης συναισθηματικής ταύτισης. Παρόλα αυτά η ιστορία στο Δίχτυ καταφέρνει να σε συγκινήσει γιατί ο πυρήνας της είναι ουσιαστικός. Και δεν τις λείπουν οι ωραίες και δυνατές εικονοποιήσεις που αποκαλύπτουν την ουσία της ιστορίας. Ένας άνθρωπος στην μέση της θάλασσας πάνω σε μια βάρκα, ανάμεσα σε δυο στεριές. Χειρονομία αυτοπροσδιορισμού. Ένα κοριτσάκι που κρατά το χιλιομπαλωμένο βορειοκορεάτικο αρκουδάκι της μαζί με το ολοκαίνουργιο νοτιοκορεάτικο αρκουδάκι της. Δεν θα το πετάξει. Θα τα κρατήσει και τα δυο.
Trailer της ταινίας το Δίχτυ
Πληροφορίες για την ταινία Το Δίχτυ
-
Σκηνοθεσία: Kim Ki-Duk
-
Σενάριο: Kim Ki-Duk
-
Πρωταγωνιστούν: Park Ji-il, Jeong Ha-dam, Sung Hyun-Ah, Kim Young-min, κ.α
-
Έτος Παραγωγής: 2016
-
Χώρα: Νότια Κορέα
-
Διάρκεια: 114′
-
Poster της ταινίας Το Δίχτυ
