Κάποιες φορές τα παραύθια εκτός από τους μικρούς τα έχουν ανάγκη και οι μεγάλοι… Για να τους θυμίζουν και να τους γυρνούν πίσω στην παιδική αθωότητα και την ανιδιοτελή αγάπη. Ο Τηλέμαχος Τσαρδάκας παρουσιάζει στο Θέατρο Άβατον, μια παράσταση μουσικού θεάτρου για μικρούς και μεγάλους, που παραδίδει μαθήματα αγάπης, επιμονής, θάρρους και δύναμης ψυχής, στοιχεία που η ανθρωπότητα έχει ανάγκη να διδαχτεί από την αρχή.

«Το κορίτσι που επιμένει» είναι ένα παραμύθι, με στοιχεία από την ελληνική μυθολογία, που με πολλή μουσική και χιούμορ εξερευνά τις έννοιες του έρωτα και της απώλειας, ενώ απευθύνεται στα παιδιά με ειλικρίνεια και μια πρωτότυπη σκηνοθετική ματιά, που θα μαγέψει τα παιδιά κάθε ηλικίας. Ο Τηλέμαχος Τσαρδάκας, που υπογράφει τη σύλληψη και τη σκηνοθεσία, μας μιλά για όλα εκείνα που θα έπρεπε να υπάρχουν στον κόσμο, ώστε να μπορούμε να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας.

Μάνια: – Το θέατρο Άβατον φιλοξενεί φέτος, ένα ιδιαίτερο παραμύθι, του οποίου υπογράφετε το κείμενο, τους στίχους και τη σκηνοθεσία. Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτό που θα δούμε.

Τηλέμαχος Τσαρδάκας: – Το «Κορίτσι που επιμένει» είναι μια παράσταση μουσικού θεάτρου με τέσσερις ηθοποιούς που παίζουν, χορεύουν και τραγουδούν ζωντανά. Τη μουσική σύνθεση υπογράφει ο Διονύσης Μπάστας. Η ιστορία μιλάει για ένα κορίτσι που χάνει το αγόρι της και φτάνει ως τον κάτω κόσμο και αντιμετωπίζει με χιούμορ και πολύ τραγούδι όλα τα προβλήματα που παρουσιάζονται για να το φέρει πίσω.

Μάνια: – Στην παράσταση θα δούμε εκτός των άλλων, ήρωες βγαλμένους από την ελληνική μυθολογία. Πως έγινε η σύλληψη της ιδέας γι’ αυτό το παραμύθι και πώς εμπλέκεται η μυθολογία μας στην ιστορία;

Τηλέμαχος Τσαρδάκας: – Ο υπότιτλος του έργου είναι «πώς φτιάχτηκε ο λευκός πλανήτης της αγάπης». Όλα ξεκινούν από τους αστερισμούς. Στη μυθολογία πολλές ιστορίες τελειώνουν με καταστερισμό – οι ήρωες δηλαδή γίνονται αστέρια και λάμπουν για πάντα. Από εκεί ξεκίνησε η σύλληψη της ιδέας. Ένας τέτοιος μύθος είναι και του Ορφέα, η λύρα του οποίου έγινε αστέρι, ενώ και ο ίδιος είχε ταξιδέψει στον κάτω κόσμο να φέρει πίσω την αγαπημένη του. Διατηρείται λοιπόν στο έργο μας μια αναλογία με τα μυθολογικά θέματα˙ το τι γίνεται στο τέλος όμως διαφέρει.

Το κορίτσι που επιμένει
Το κορίτσι που επιμένει – Σκηνή από την μουσική παράσταση για μικρούς και μεγάλους σε κείμενο-σκηνοθεσία Τηλέμαχου Τσαρδάκα

Μάνια: – Το παραμύθι στοχεύει όχι μόνο στο ανήλικο, αλλά και στο ενήλικο κοινό. Πώς πιστεύετε πως επιδρά ένα παραμύθι στην ψυχολογία ενός ενήλικα;

Τηλέμαχος Τσαρδάκας: – Νομίζω οτι όταν τα παραμύθια, ή τα παιδικά έργα ή τα κινούμενα σχέδια, απευθύνονται στα παιδιά κανονικά και με ειλικρίνεια σα να είναι μικροί άνθρωποι κι όχι χαζοί άνθρωποι, τότε τα απολαμβάνουν πολύ και οι ενήλικες. Σίγουρα τους φέρνουν πίσω κάτι από την παιδικότητά τους, αλλά και τους θυμίζουν πόσο σημαντικά και χρήσιμα για τη ζωή μας είναι τα απλά πράγματα που μαθαίνει μέσα από την τέχνη ένα παιδί.

Μάνια:-
Στα κλασσικά παραμύθια, αυτά της παιδικής μας ηλικίας, συνηθίζουμε να βλέπουμε την πριγκίπισσα να περιμένει τον ήρωα που θα την οδηγήσει στην ευτυχία. Αντιθέτως, εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα κορίτσι, που επιδεικνύει τρομερή θέληση, επιμονή και θάρρος, διαθέτει δηλαδή τα στοιχεία που διαμορφώνουν έναν ήρωα -τον κλασσικό πρίγκιπα-. Γιατί επιλέγετε να δώσετε αυτά τα στοιχεία σε ένα κορίτσι;

Τηλέμαχος Τσαρδάκας: – Νομίζω ότι τα στοιχεία αυτά δεν έχουν φύλο. Στην πραγματική ζωή υπάρχουν γυναίκες, έξυπνες, θαρραλέες, αποφασιστικές, γεμάτες εσωτερική και εξωτερική δύναμη. Όπως αντίστοιχα υπάρχουν και άντρες. Στα παραμύθια όμως οι θετικοί ενεργητικοί ήρωες είναι συνήθως άντρες και τα κορίτσια περιορίζονται σε πιο παθητικούς ρόλους της όμορφης ή του θύματος. Πιστεύω ότι είναι καλό να διορθώνεται σιγά σιγά αυτή η αναλογία. Χρειαζόμαστε περισσότερα θηλυκά πρότυπα που προβάλλουν τις δικές τους χάρες. Είναι σημαντικό επίσης να υπογραμμίσουμε ότι στο έργο μας το κορίτσι δεν είναι ένα αγοροκόριτσο, δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματά του δηλαδή χρησιμοποιώντας αρσενικά χαρακτηριστικά, τη βία ή τη σωματική δύναμη, αλλά τα δικά της ξεχωριστά χαρίσματα.

Μάνια: – Τα περισσότερα από τα παλιά παραμύθια, έχουν μια ισχυρή διάθεση επιτηδευμένου διδακτισμού και δημιουργούν στερεότυπα, πολλές φορές αρνητικά για την σωστή διαμόρφωση μιας παιδικής προσωπικότητας. Θεωρείτε πως η σύγχρονη λογοτεχνία έχει κάνει βήματα προς μια πιο υγιή κατεύθυνση;

Τηλέμαχος Τσαρδάκας: – Σίγουρα τα παιδιά είναι πιο δεκτικά όταν τους μεταδίδεις κάτι χωρίς να τους κουνάς το δάχτυλο. Ο διδακτισμός, ακόμα κι όταν υπάρχει, είναι χρήσιμο να γίνεται με τέτοιο τρόπο που να λειτουργεί έξυπνα και να έχει θετική επίδραση στο παιδί. Να μην το απομακρύνει. Να μαθαίνει όσα χρειάζεται ενώ ταυτόχρονα διασκεδάζει. Νομίζω ότι η σύγχρονη λογοτεχνία όπως και η σύγχρονη παιδαγωγική επιστήμη γενικά έχει προσαρμοστεί με καλύτερους τρόπους προς αυτή την κατεύθυνση.

Μάνια: –
Ποιες έννοιες, ποια στοιχεία των χαρακτήρων σας υπογραμμίζονται στην παράσταση και ποια μηνύματα επιθυμείτε να μεταδώσετε στο κοινό με το έργο σας;

Τηλέμαχος Τσαρδάκας: – Νομίζω ότι το θάρρος και η επιμονή είναι σημαντικά υλικά για τη ζωή ενός ανθρώπου. Να προσπαθείς ξανά και ξανά και να δουλεύεις για να κατακτήσεις όσα θέλεις. Μπορεί να μη σου χαριστεί τίποτα ή μπορεί στο τέλος να πάρεις κάτι λίγο διαφορετικό από αυτό που φανταζόσουν αλλά αυτό που θα έχεις κατακτήσει θα είναι δικό σου και, συνήθως, θα είναι δίκαιο. Αυτά τα μηνύματα πιστεύω ότι υπάρχουν μες την ιστορία μας.

Το Κορίτσι που επιμένει
Το Κορίτσι που επιμένει, μουσικό θέατρο για μικρούς και μεγάλους στο Θέατρο Άβατον

Μάνια:- Η παράσταση βασίζεται στις αρχές του θεάτρου του δρόμου, χρησιμοποιώντας τεχνικές σωματικού θεάτρου, ζωντανή μουσική με στοιχεία όπερας και κουκλοθέατρο! Αντιμετωπίσατε δυσκολίες στο να μπορέσετε να συνδυάσετε τόσα θεατρικά μέσα στο έργο;

Τηλέμαχος Τσαρδάκας:- Υπάρχει πράγματι μια σύνθετη μείξη και ισορροπία μεταξύ διαφορετικών θεατρικών τεχνικών στην παράσταση. Δουλέψαμε πολύ για αυτό με τους ηθοποιούς και τους υπόλοιπους συνεργάτες και θα έλεγα ότι περισσότερο το απολαύσαμε παρά μας δυσκόλεψε. Είμαι πολύ τυχερός που όλοι οι συνεργάτες της παράστασης είναι τόσο καλοί γνώστες του αντικειμένου τους.


Μάνια:-
Ποιες είναι οι σκέψεις με τις οποίες επιθυμείτε να αποχωρήσουν οι θεατές από το Άβατον;

Τηλέμαχος Τσαρδάκας:- Το έργο μιλάει για τον έρωτα και για το θάνατο, για την απώλεια και την προσπάθεια. Πιστεύω ότι οι γονείς δεν πρέπει να αποφεύγουν να μιλούν με τα παιδιά τους για αυτά τα πιο ιδιαίτερα θέματα. Είναι όλα μέσα στη ζωή και είναι σημαντικό να μην τα αντιμετωπίζουν ως ταμπού ή ως σκοτεινά.


Μάνια:-
Είναι τελικά η επιμονή, το μεγαλύτερο προσόν που θα πρέπει να διαθέτει κάποιος για να πραγματοποιήσει τις επιθυμίες του;

Τηλέμαχος Τσαρδάκας:- Είναι και η επιμονή και η προσπάθεια και η πίστη. Και επίσης και η ευγένεια. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Τα μέσα δίνουν αξία στο σκοπό. Ελπίζω η παράστασή μας να δίνει αφορμές στους μεγάλους και μικρούς θεατές για τέτοιες σκέψεις.

Το κορίτσι που επιμένει: Πληροφορίες της παράστασης
Προηγούμενο άρθροΤα Λαμπρά Παράσιτα του Philip Ridley στο Tempus Verum–Εν Αθήναις
Επόμενο άρθροΟ Σταμάτης Κραουνάκης και η Σπείρα – Σπείρα σε ένα παραλήρημα αγάπης!