Τελευταία, όλο και συχνότερα ακούγεται η λομογραφία ως ένα είδος φωτογραφίας που εμφανίστηκε από το πουθενά αλλά έχει κερδίσει ήδη πολλούς θαυμαστές ανά τον κόσμο. Παρατηρείται να διοργανώνονται συνεχώς εκθέσεις lomo φωτογραφιών, διάφορα events με θέμα τη λομογραφία αλλά και να εμφανίζονται στα κοινωνικά δίκτυα –κυρίως- φωτογραφίες αυτού του είδους. Παρατηρώντας τις φωτογραφίες αυτές κανείς, ίσως πει πως δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο: μαυρισμένες γωνίες και έντονα χρώματα είναι τα κύρια και μόνα χαρακτηριστικά της. Εκείνος που θα το πει αυτό, θα έχει δίκιο. Η lomography (όπως αναγνωρίζεται διεθνώς) δεν έχει κάποια συγκεκριμένη τεχνική. Βασική της ιδέα είναι η αποτύπωση όσο το δυνατόν περισσότερων στιγμών, σε απίθανες και απίστευτες καταστάσεις και στη συνέχεια η πιο φθηνή εμφάνιση τους. Αξίζει να τονιστεί ότι κυρίαρχο ρόλο στις λομογραφίες παίζουν τα χρώματα: όσο περισσότερα, τόσο το καλύτερο!
Πότε εμφανίστηκε όμως για πρώτη φορά η λομογραφία; Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, κάποιοι σπουδαστές της Βιέννης, ανακάλυψαν τυχαία μια ρωσική φωτογραφική μηχανή τύπου Automat Lomo Kompact και αμέσως ξεκίνησαν να τραβούν φωτογραφίες. Σιγά-σιγά η συνήθεια των φοιτητών αυτών εξαπλώθηκε για να φτάσει στο σήμερα και στους χιλιάδες θαυμαστές της αλλά και στη δημιουργία 75 πρεσβειών lomography σε χώρες του κόσμου.
Με κεντρική ιδέα την αποτύπωση των πιο περιέργων στιγμών και έπειτα την πιο φθηνή εμφάνιση τους, οι lomographers ξεχύθηκαν σε οποιαδήποτε τοποθεσία βάζει ο νους και ξεκίνησαν να βγάζουν φωτογραφίες. Το αποτέλεσμα; Ένας τεράστιος τοίχος (lomowall) γεμάτος από εικόνες ανθρώπων, ζώων και τοπίων, πλημμυρισμένος από πολλά χρώματα και πολύ αυθορμητισμό. Οι εκθέσεις των φωτογραφιών αυτών καθώς και κάποια διαδραστικά προγράμματα και γεγονότα αποτελούν το σημαντικότερο τρόπο επικοινωνίας ανάμεσα σε αυτούς που ασχολούνται με τη λομογραφία. Εκθέσεις σαν και αυτές μπορεί να διοργανωθούν παντού: σε μπαρ, γκαλερί, μουσεία, εγκαταλειμμένα κτίρια και πάντα θα συνοδεύονται από διάφορους διαγωνισμούς φωτογραφίας και μουσική. Τις οργανώνουν οι πρεσβείες που έχουν ήδη αναφερθεί και που ο ρόλος τους συμπληρώνεται από την οργάνωση διάφορων ομάδων των λομογράφων, την οργάνωση ταξιδιών για τις ανάγκες της φωτογράφησης και από την παροχή τοπικής υποστήριξης σε διεθνείς διαγωνισμούς.
Βασική ίδεα της λομογραφίας όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι λομογράφοι είναι «Δράσε γρήγορα,μην σκέφτεσαι, να είσαι ανοιχτός ως προς τον περίγυρο, παρατήρησε τα όλα και απόλαυσε την επικοινωνία». Υπάρχουν επίσης και μερικοί κανόνες τους οποίους πρέπει να γνωρίζει όποιος θέλει να ασχοληθεί με τη λομογραφία. Ενδεικτικά αναφέρονται:
#1 Πάρε την κάμερα όπου και αν πηγαίνεις
#2 Χρησιμοποίησε τη μέρα και νύχτα
#6 Μη σκέφτεσαι
#7 Να είσαι γρήγορος
#8 Δε χρειάζεται να ξέρεις τί αποτυπώθηκε στο φίλμ
#10 Μην ανησυχείς για τους κανόνες
Το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να βγει από τα παραπάνω είναι πως η λομογραφία αποτελεί έναν ξεχωριστό τρόπο διασκέδασης, έκφρασης και επικοινωνίας. Εκφράζει μια τάση κυρίως των νέων ανθρώπων να αποτυπώσουν όλα όσα ζουν και στη συνέχεια να τα εκθέσουν με το μικρότερο δυνατό κόστος και να αφήσουν τις εικόνες να μιλήσουν από μόνες τους. Ποιος γνωρίζει πού μπορεί να οδηγήσει αυτή η νέα τάση;
