Το πασίγνωστο κινηματογραφικό ψυχολογικό θρίλερ της δεκαετίας του ’60 «Τα Πουλιά» (The Birds) της συγγραφέως Daphne du Maurierγ σε σκηνοθεσία Alfred Hitchcock, μεταφέρεται επί σκηνής σε πανελλήνια πρώτη στον Πολυχώρο Vault. Η θεατρική μεταφορά της διασκευής είναι του βραβευμένου Ιρλανδού συγγραφέα Conor McPherson. Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο Λεωνίδας Παπαδόπουλος. Ο ηθοποιός Στέλιος Ψαρουδάκης, που πρωταγωνιστεί στην παράσταση, μιλά στο Artic.gr για το εν λόγω έργο και τον «προφητικό» χαρακτήρα του, τον ρόλο του Νέιτ που υποδύεται, τη διαδικασία των προβών, αλλά και την παρούσα συνθήκη της πανδημίας.
Στέλιος Ψαρουδάκης | Συνέντευξη
Ευγενία: - Θα ξεκινήσω με μια ερώτηση που αφορά κυρίως τους θεατές του κινηματογράφου, που ίσως υποσυνείδητα σκεφτούν και συγκρίνουν κινηματογραφικά το θεατρικό ταξίδι του έργου.
Το σπουδαίο έργο «Τα Πουλιά» στο οποίο πρωταγωνιστείς, έχει μια γνωστή κινηματογραφική αισθητική γεμάτη τρόμο, περιλαμβάνει έντονα στοιχεία αγωνίας και δύσκολες εξωτερικές σκηνές σε ένα φυσικό χώρο γεμάτο σύμβολα. Θέλεις να μας μιλήσεις για το αν μια ταινία τρόμου ζωντανεύει εύκολα σε μια θεατρική σκηνή, και συγκεκριμένα στη σκηνή του Vault;
Στέλιος Ψαρουδάκης: - Κατά τη γνώμη μου είναι λάθος κάποιος να συγκρίνει ένα οποιοδήποτε θεατρικό έργο με μια κινηματογραφική ταινία. Το κάθε είδος έχει τα δικά του μέσα για να επικοινωνεί με τον θεατή και να του περνάει τα μηνύματα που θέλει να περάσει. Ειδικά όταν μιλάμε για ένα μαέστρο του είδους όπως είναι ο Χίτσκοκ. Η ταινία μας έχει στοιχειώσει όλους από παιδιά. Το θεατρικό έργο δεν προσπαθεί να τρομάξει τον θεατή με εικόνες αλλά προσπαθεί να του δείξει τον άνθρωπο μέσα σε μία τέτοια κατάσταση. Αποκαλύπτει τις σκέψεις και τα ένστικτα που στην καθημερινότητα κρύβονται ή καλύπτονται από συμπεριφορές συμβατές με την σεμνοτυφία της κοινωνίας μας.
Ευγενία: - Σήμερα ζούμε στο 2022, το συγκεκριμένο έργο «Τα Πουλιά» ανήκει στα προφητικά έργα. Στο τότε μακρινό 1963, το έργο, θεωρείτο ένα έργο επιστημονικής φαντασίας. Ήταν αδιανόητο, κανείς δεν μπορούσε να σκεφτεί έναν παγκόσμιο εγκλεισμό. Αναφέρομαι στο θέμα της πανδημίας και συγκεκριμένα στον Covid-19. Πιστεύεις πως σήμερα εκπληρώθηκε κατά κάποιο τρόπο η συγκεκριμένη «προφητεία» που αναφέρει το έργο; Μίλησέ μας για το έργο στο οποίο πρωταγωνιστείς, ποιος είναι ο δικός σου ρόλος;
Στέλιος Ψαρουδάκης: – Δεν ξέρω αν η επιστημονική φαντασία προβλέπει το μέλλον ή ως ένα βαθμό υποσυνείδητα το προκαλεί, αλλά αν κάποιος σταθεί για λίγο στις ταινίες αυτού του είδους των δεκαετιών ’60, ’70, ’80 θα δει πως έχουν πέσει μέσα σε εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό. Λες και οι συγγραφείς των έργων επιστημονικής φαντασίας έχουν το χάρισμα που είχαν οι προφήτες της παλαιάς διαθήκης. Το έργο μας τώρα έχει πολλά κοινά με την σημερινή κατάσταση. Η απειλή και στις δύο περιπτώσεις φαίνεται να έρχεται απροειδοποίητα (;) και την προκαλεί η ίδια η φύση για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο
Στέλιος Ψαρουδάκης: «Το έργο αυτό δουλεύτηκε όπως και κάθε άλλο έργο. Όταν σου δίνεται ένας ρόλος, βουτάς μέσα και αρχίζεις το ψάξιμο. Δεν χωράνε ούτε αναβλητικότητες, ούτε δεύτερες σκέψεις.»
Οι άνθρωποι δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν ελεύθερα και αναγκάζονται να επιβιώσουν και να συμβιώσουν με άλλους ανθρώπους σε συνθήκες εγκλεισμού. Εκεί έρχονται αντιμέτωποι με τον εαυτό τους αλλά και τους άλλους έτσι όπως είναι στα αλήθεια, αφού δεν έχουν τρόπο να καλύψουν όλα όσα στην κανονική ζωή τους τα ωραιοποιούσαν και τα παρουσίαζαν εντελώς διαφορετικά από ότι ήταν. Ο ρόλος μου, ο Νέιτ, είναι ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος, που ταλαιπωρείται και ταλαιπωρεί. Δεν έχει, ούτε είχε, μεγάλες φιλοδοξίες. Δεν κάνει δεύτερες σκέψεις και εμπιστεύεται τους ανθρώπους. Παρασύρεται από τα πάθη του και μετά δεν μπορεί να διαχειριστεί τις συνέπειες. Είναι πρόσωπο ξεκάθαρο και πολύ γνωστό σε όλους μας.
να του δείξει τον άνθρωπο μέσα σε μία τέτοια κατάσταση.
Ευγενία: – Το συγκεκριμένο έργο φέρνει στο προσκήνιο κομμάτια φόβων, αγχωτικών, ψυχολογικών και θρησκευτικών νοημάτων. Υπήρχαν δικές σου, προσωπικές ασυνείδητες εντάσεις κατά την διάρκεια της πρόβας, όπως για παράδειγμα ο φόβος της πραγματικής ζωής; Η συνθήκη της πανδημίας σε εμπόδιζε από το να αφεθείς στις πρόβες ολοκληρωτικά; Τι ένιωσες και πώς νιώθεις σήμερα;
Στέλιος Ψαρουδάκης: - Το έργο αυτό δουλεύτηκε όπως και κάθε άλλο έργο. Όταν σου δίνεται ένας ρόλος, βουτάς μέσα και αρχίζεις το ψάξιμο. Δεν χωράνε ούτε αναβλητικότητες, ούτε δεύτερες σκέψεις, ούτε εκπτώσεις. Τα υπαρξιακά προβλήματα του ηθοποιού έχουν χώρο στην πρόβα μόνο αν βοηθούν να αποκαλυφθούν τα υπαρξιακά προβλήματα του ρόλου. Ο Νέιτ είναι ένα άνθρωπος που συμπαθώ και χάρηκα που συναντηθήκαμε. Βέβαια νιώθω πως θα μπορούσα να έχω δουλέψει κι άλλο και θα μπορούσα να έχω βρει κι άλλα πράγματα. Αλλά αυτό συμβαίνει πάντα. Ένα θεατρικό έργο και ένας ρόλος δουλεύονται και εξελίσσονται μέχρι την τελευταία παράσταση.
Στέλιος Ψαρουδάκης: «Σε όλους τους ρόλους που έχω παίξει έχω βρει στοιχεία του εαυτού μου.»
Ευγενία: – Πώς ήταν οι πρόβες σας με τον σκηνοθέτη Λεωνίδα Παπαδόπουλο;
Στέλιος Ψαρουδάκης: – Ο Λεωνίδας είναι από τους νέας κοπής σκηνοθέτες, που δεν φωνάζουν, δεν δημιουργούν εντάσεις και φροντίζουν οι πρόβες να έχουν πάντα ένα ευχάριστο κλίμα. Αναλύει το κείμενο σε βάθος. Ψάχνει την κάθε λέξη και αυτό μου αρέσει πολύ. Επίσης ακούει τον ηθοποιό, συζητάει τη διαφωνία και έχει τη γενναιότητα να μη φοβάται να υποχωρήσει αν καταλάβει πως αυτό βοηθάει την πρόβα. Έδινε τη συνθήκη, έβαζε τα πλαίσια και από κει και πέρα ήταν ανοιχτός σε κάθε πρόταση.
Ευγενία: – Τι θέλει να μας πει συμβολικά ο τίτλος του έργου «Τα Πουλιά»; Αντιμετωπίζουν οι ήρωες του έργου το δέος μπροστά στο μεγαλείο της φύσης;
Στέλιος Ψαρουδάκης: – Κατ’ αρχάς πρέπει να αναφέρουμε πως η λέξη «πουλιά» μας είναι μια ευχάριστη λέξη. Την έχουμε συνδέσει με το πέταγμα, τον ουρανό και την ελευθερία. Στην προκειμένη περίπτωση όμως ο τίτλος «Τα πουλιά» είναι συνώνυμος της απειλής. Το αθώο και πανέμορφο σπουργιτάκι μεταμορφώνεται σε δολοφόνο. Η συνθήκη αυτή έρχεται να υπενθυμίσει στους ανθρώπους πόσο μικροί είναι.
Νομίζουμε ότι είμαστε οι κυρίαρχοι του σύμπαντος ενώ στην ουσία είμαστε ένα απλό κομμάτι της τροφικής αλυσίδας. Δεν είμαι σίγουρος πως οι ήρωες στο σύνολο τους καταλαβαίνουν πόσο μικροί είμαστε. Ο εγωισμός και η εσωστρέφεια μας πολλές φορές δεν μας αφήνουν να δούμε την πραγματικότητα. Πάντοτε έχουμε την ψευδαίσθηση πως είμαστε αθάνατοι και το σύμπαν γυρνάει γύρω από μας.
Ευγενία: – Έχεις πραγματοποιήσει αρκετές επιτυχημένες ενσαρκώσεις στο θέατρο, ο Νέιτ είναι ένας ρόλος κοντά στην ψυχοσύνθεση του Στέλιου Ψαρουδάκη;
Στέλιος Ψαρουδάκης: – Σε όλους τους ρόλους που έχω παίξει έχω βρει στοιχεία του εαυτού μου. Κατά καιρούς έχω επιλέξει να ζήσω με την απλότητα που ζει ο Νέιτ. Το σημαντικό για μένα είναι πως κάθε ρόλος μου αποκαλύπτει ένα κομμάτι του εαυτού μου, που δεν ήξερα ή που ήξερα πως υπάρχει, αλλά ηθελημένα ή αθέλητά μου το κρατούσα κρυφό.
Ευγενία: – Αφενός το έργο επικοινωνεί με σκοτεινά δραματουργικά σύμβολα, όπως ο εγκλεισμός, η μοναξιά, η αίσθηση επιβίωσης κ.ά. Αφετέρου τα σύμβολα αυτά φωτίζουν και αισιόδοξες πλευρές της ζωής. Αυτό το αντίρροπο παιχνίδι θα έλεγες πως είναι και το βασικό κομμάτι της επιτυχίας του συγκεκριμένου έργου;
Στέλιος Ψαρουδάκης: – Δεν υπάρχει τίποτα σε αυτό τον κόσμο που να είναι μόνο ένα πράγμα. Μέσα από το καλό ξεπηδάει το κακό και το αντίστροφο. Η ιστορία του κόσμου μας έχει δείξει πως ακόμα και στις πιο δύσκολες και σκοτεινές εποχές μπορούμε να βρούμε στιγμές λάμψης και έμπνευσης.
«Τα Πουλιά» | Συντελεστές παράστασης
- Συγγραφέας: Κόνορ Μακφέρσον
- Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
- Σκηνοθεσία: Λεωνίδας Παπαδόπουλος
- Σκηνικά: Michelangelo Bevilacqua
- Κοστούμια: Δομνίκη Βασιαγεώργη
- Μουσική | Ηχητικά Τοπία: Μάνος Αντωνιάδης
- Σχεδιασμός Φωτισμού: Σοφία Αλεξιάδου
- Επιστημονική Συνεργάτης: Άννα Πούπου
- Θεατρολόγος | Βοηθός Σκηνοθέτη: Μάνος Δαμασκηνός
- Video: Στέφανος Κοσμίδης
- Γραφιστική Επιμέλεια: xMx graphics
- Φωτογραφίες: Μιράντα Παπαδοπούλου
- Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
- Παραγωγή: In Between Art Theatre Company
- Ερμηνεύουν: Ειρήνη Αρβανίτη, Έκτορας Γασπαράτος, Άννα Θεοδωρίδου, Στέλιος Ψαρουδάκης
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού
Πληροφορίες
- Τοποθεσία: Vault Theatre Plus
- Διεύθυνση: Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός (ΜΕΤΡΟ: Κεραμεικός)
- Πρεμιέρα: Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2021 στις 21:15
- Ημέρες και ώρες παραστάσεων: κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:15 (έως την Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2022)
- Τιμές Εισιτηρίων: Γενική Είσοδος: 13 ευρώ, Μειωμένο (Φοιτητικό, Ανέργων, ΑΜΕΑ, Πολυτέκνων, Άνω των 65): 10 ευρώ, Ατέλειες: 5 ευρώ
Προπώληση: Viva.gr
*Μετά την έναρξη της παράστασης δεν επιτρέπεται η είσοδος στην αίθουσα. Κατά την είσοδό τους στο θέατρο οι θεατές οφείλουν να επιδεικνύουν είτε πιστοποιητικό εμβολιασμού είτε πιστοποιητικό νόσησης (εκδίδεται 30 ημέρες μετά από τον πρώτο θετικό έλεγχο και η ισχύς του διαρκεί έως 6 μήνες μετά από αυτόν) καθώς και πιστοποιητικό ταυτοπροσωπίας (αστυνομική ταυτότητα, διαβατήριο, δίπλωμα οδήγησης). Στην παράσταση θα τηρηθούν όλα τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας από τον Covid-19. - Τηλέφωνο Ταμείου:2130356472, 6951832070 (11:00-14:00 & 17:00-21:00)
- Διάρκεια παράστασης: 80΄ (χωρίς διάλειμμα)
Διαβάστε περισσότερες Θεατρικές συνεντεύξεις εδώ
