Σαν σήμερα στις 18 Ιουνίου του 2010 έφυγε από τη ζωή ο Νομπελίστας συγγραφέας Ζοζέ Σαραμάγκου.
Από την παιδική του ηλικία είχε έρθει σε επαφή με τη φύση στο χωριό Αζινιάγκα όπου πήγαινε διακοπές με τους γονείς του και αυτό ήταν κάτι που τον σημάδεψε για την υπόλοιπη ζωή του. Αν και ήταν καλός μαθητής η οικογένειά του δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να στηρίξει τη συνέχιση των σπουδών του και έτσι γράφτηκε σε τεχνικό γυμνάσιο. Μετά το πέρας των σπουδών του άρχισε να εργάζεται ως μεταφραστής και στη συνέχεια ως δημοσιογράφος. Το πρώτο του μυθιστόρημα κυκλοφόρησε το 1947 και τιτλοφορείτο «Γη της Αμαρτίας», αλλά πέρασε απαρατήρητο. Τα μετέπειτα έργα του έγειραν αντιδράσεις τόσο από την πολιτική σκηνή της εποχής, καθώς μερικά από αυτά κυκλοφόρησαν στην περίοδο της δικτατορίας του Αντόνιο Σαλαζάρ, όσο και από την Καθολική Κοινότητα, ιδιαίτερα μετά από την έκδοση του μυθιστορήματος «Το κατά Ιησούν Ευαγγέλιον». Το 1998 κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ στη Λογοτεχνία για το μεταφορικό του λόγο, τη φαντασία, τη συμπόνια, την ειρωνεία και το μοντέρνο σκεπτικισμό που διατρέχει το έργο του. Στον πόλεμο του Λιβάνου το 2006 υπέγραψε δήλωση καταδικάζοντας αυτό που ανέφερε χαρακτηριστικά ως «πολύχρονη στρατιωτική, οικονομική και γεωπολιτική πρακτική της οποίας ο πολιτικός σκοπός δεν είναι τίποτα λιγότερο παρά η εξολόθρευση του Παλαιστινιακού Λαού.
Τα έργα του πηγάζουν από φανταστικά θέματα. Η ζωή, για εκείνον, βρίσκεται σε άμεση σχέση με τη συγγραφή, όπου ουσιαστικά τοποθετεί λέξεις και φράσεις στη σειρά προκειμένου να πει μια ιστορία ή να ασχοληθεί με ένα θέμα που θεωρεί σημαντικό, κρατώντας τη διαδικασία αυτή όσο πιο απλή γίνεται. Αυτή του η αντίληψη αποκαλύπτεται και στη σχέση που έχει με τους χαρακτήρες των έργων του. Πιο αναλυτικά, τους προσεγγίζει με ευαισθησία και ενσυναίσθηση, κατανοώντας τους. Τους δίνει ελευθερίες ανάλογα με την προσωπικότητά τους αλλά χωρίς να έχουν απόλυτη ανεξαρτησία. Δεν πρέπει, εξάλλου, να ξεχνάμε πως ο χαρακτήρας ξεκινά και τελειώνει στο χέρι του συγγραφέα οπότε είναι εκείνος που αν και του δίνει τη δυνατότητα επιλογής, οδηγεί τη δράση προς την κατεύθυνση που επιλέγει.
Ο Ζοζέ Σαραμάγκου εμφυσά στα έργα του την αγάπη του για τον άνθρωπο, ενώ παράλληλα ασκεί κριτική στην σύγχρονη κοινωνία. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του βιβλίου του «Περί Τυφλότητος» που μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη. Χρησιμοποιώντας μια αλληγορία, καυτηριάζει την αδυναμία των ανθρώπων να δουν πέρα από τα στενά πλαίσια των αισθήσεών τους. Έτσι, καταλήγουμε σε μια κοινωνία όπου υπάρχουν πολλοί που ενώ έχουν την ικανότητα να δουν, δεν μπορούν να δουν πραγματικά.
Ο συγγραφέας πέθανε σε ηλικία 87 ετών στο σπίτι του στα Κανάρια Νησιά.
