Υπόθεση Γράμμα Από Το Παρελθόν ( Remember ): Ο Ζεβ Γκούντμαν ξυπνά. Είναι 89 χρονών και στο μικρό του δωμάτιο υπάρχουν τα ρούχα μιας γυναίκας τακτοποιημένα σε μια κούκλα. Φωνάζει το όνομα της γυναίκας του, ψάχνοντας την. Σε λίγο μια νοσοκόμα θα μπεί για να του υπενθυμίσει  πως η γυναίκα του πέθανε, και να τον οδηγήσει στην τραπεζαρία του γηροκομείου για το πρωινό. Σιγά σιγά η μνήμη του επανέρχεται. Θα κάτσει δίπλα σε έναν συνομήλικο του σε αναπηρική καρέκλα. Τον ξέρει, είναι ο Μάξ. Ο Μάξ θα τον ρωτήσει αν θυμάται. Έχει δώσει έναν ιερό όρκο. Όταν η γυναίκα του Ζέβ θα πεθάνει, εκείνος θα πρέπει να βρεί τον άνθρωπο που σκότωσε τις οικογένειες τους. Ο Ζεβ και ο Μάξ ανήκουν στους ελάχιστους επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος , και έχουν αποφασίσει να βρούν και να τιμωρήσουν τον ναζί αξιωματικό που σκότωσε τις οικογένειες τους στο Άουσβιτς. Ο Μάξ έχει κάνει όλη την έρευνα και έχει γράψει όλες τις οδηγίες σε ένα γράμμα. Αυτό το γράμμα είναι ο οδηγός του Ζέβ. Ο οδηγός όχι μόνο του οδοιπορικού της αναζήτησης του, άλλα ο οδηγός της ίδιας του της μνήμης. Ο Ζεβ πάσχει από άνοια. Το γράμμα πρέπει να το έχει πάντα επάνω του. Για να μπορεί να θυμάται.

43509_1_largeΚριτική της ταινίας Remember

Το Remember είναι η δέκατη πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία του Καναδού σκηνοθέτη Atom Egoyan. Ο Egoyan είναι ένας εξαιρετικά ενδιαφέρον σκηνοθέτης με την ολόδικη του ιδιαίτερη αισθητική ματιά, που αν και δεν εγείρει τον ίδιο ενθουσιασμό με τα τελευταία έργα του όπως το έκανε με τις ταινίες του στην αρχή της καριέρας του (Adjuster, Exotica, Το Γλυκό Πεπρωμένο), παρόλα αυτά το σινεμά του είναι πάντα άξιο λόγου. Με μια υπνωτιστική πάντα κινηματογράφιση, μας εισάγει σε ιστορίες που καλύπτονται από μια σκοτεινή άχλη, και  που ξεδιπλώνονται αργά, σαν θρίλερ όπου  η αποκάλυψη της αλήθειας έχει συνήθως μεγάλη σημασία για την υπαρξιακή ταυτότητα του ήρωα. Οι ήρωες του έχουν πάντα αντιφατικά πάθη και θολές  ταυτότητες. Οι αφηγήσεις του ταξιδεύουν στην μνήμη και τον χρόνο και ξεδιπλώνονται σαν ένα πάζλ που τα κομμάτια που λείπουν θα εμφανιστούν αμέσως μόλις μπούν σε σειρά τα ήδη υπάρχοντα μπερδεμένα κομμάτια. Ενοχή, μνήμη, σκοτεινά πάθη, απώλεια, αυτές είναι κάποιες απ’ τις βασικές θεματικές του αρμενικής καταγωγής σκηνοθέτη, θεματικές που πάντα εξετάζει σε σχέση με το συλλογικό συνειδητό. Όλα αυτά τα στοιχεία υπάρχουν και στο “Remember”, μια ταινία που παρόλα τα προβλήματα της, είναι μια αρκετά ενδιαφέρουσα δουλεία.

remember_01 H ιδέα του Remember είναι το οδοιπορικό ενός υπέργηρου που αναζητά τον ναζί αξιωματικό που ευθύνεται για τον θάνατο των δικών του στο Άουσβιτς. Ο ίδιος πάσχει από γεροντική άνοια. Η μνήμη, ατομική αλλά κυρίως συλλογική είναι ο πυρήνας αυτής της ιστορίας.  Η μνήμη ως ανακατασκευή, η ατομική ευθύνη απέναντι στην ιστορική μνήμη, η βραχεία μνήμη που φαίνεται να χαρακτηρίζει τα τελευταία χρόνια τον σύγχρονο άνθρωπο και οι επιπτώσεις μιας τέτοιας μνήμης. Το ιδιόρρυθμο αυτό οδοιπορικό θα έχει ιδιαίτερες ανατροπές και θα φανερώσει μια κοινωνία που ο φασισμός είναι βαθιά ριζωμένος μέσα της και φαίνεται να ανεβαίνει επικίνδυνα. Είναι η βραχεία αυτή μνήμη του σύγχρονου ανθρώπου απέναντι στο ιστορικό του παρελθόν, γεγονός  που θα καθορίσει και το μέλλον του. Το σενάριο βέβαια παρουσιάζει κενά στην ανάπτυξη του αποδυναμώνοντας το συνολικό αποτέλεσμα, πράγμα που προσπαθεί να ισορροπηθεί από μια πολύ όμορφη ερμηνεία από τον Christopher Plummer. Το φινάλε έντονο αν και κάπως διδακτικό. Αν και το αποτέλεσμα συνολικά είναι κάπως άνισο δεν είναι σε καμία περίπτωση αδιάφορο.

  • Γράμμα Από Το Παρελθόν – Remember
  • Σκηνοθεσία: Atom Egoyan
  • Πρωταγωνιστούν: Christopher Plummer, Martin Landau, Jurgen Prochnow, Bruno Ganz, κ.α
  • Χώρα: Καναδάς- Γερμανία
  • Διάρκεια: 95’
  • Διανομή: SPENTZOS FILM- SEVEN FILM
  • IMDB
Προηγούμενο άρθρο#ThisIsACo-op: ελληνική συμμετοχή στην 15η Μπιενάλε
Επόμενο άρθροProjekt A – Τα αναρχικά κινήματα της Ευρώπης