Pulp Fiction του Quentin Tarantino

Η σπονδυλωτή ταινία του 1994 ξεχωρίζει καθώς μπορεί να μην ακολουθεί πιστά τους κανόνες του σινεμά, εμπνέεται, όμως, από πολλές ταινίες (και όχι μόνο) δημιουργώντας έτσι ένα μοναδικό αποτέλεσμα και αποδεικνύοντας πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει μια ανεξάρτητη παραγωγή.

Η ιστορία

Η ταινία αποτελείται από τρεις ιστορίες. Αν και οι ιστορίες ασχολούνται με διαφορετικά γεγονότα και συμβαίνουν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, ωστόσο συνδέονται με πολλούς τρόπους. Η πρώτη ιστορία έχει ως κύριο ήρωα τον γκάνγκστερ Vincent Vega, η δεύτερη τον μποξέρ Butch Coolidge και ο γκάνγκστερ  και φίλος του Vincent Vega, Jules Winnfield είναι ο πρωταγωνιστής της τρίτης ιστορίας.  Εμφανίζεται και μια πλειάδα άλλων χαρακτήρων, όπως ο μαφιόζος Marsellus Wallace, η γυναίκα του, Mia και πολλοί άλλοι.

Η ταινία

Το σενάριο της ταινίας γράφτηκε από τον ίδιο τον Tarantino σε συνεργασία με τον Roger Avary. Η αρχική τους έμπνευση ήταν η τριλογία τρόμου του 1963 με τίτλο “Black Sabbath”. Ο Tarantino ήθελε να πει τρεις διαφορετικές ιστορίες με τους ίδιους χαρακτήρες να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται ανάλογα με την υπόθεση κάθε ιστορίας.

Ο χαρακτήρας του Jules είχε γραφτεί από τον Tarantino ειδικά για τον Samuel L. Jackson. Από την άλλη, η Uma Thurman είχε απορρίψει τον ρόλο της Mia, ωστόσο ο Tarantino την ήθελε τόσο πολύ στην ταινία που της διάβασε το σενάριο από το τηλέφωνο για να την πείσει. Αν και για τον ρόλο του Vincent Vega είχαν ακουστεί άλλα ονόματα, όπως αυτά του Michael Madsen και του Daniel Day-Lewis, τον ρόλο πήρε ο John Travolta και με αυτό τον τρόπο η καριέρα του, που εκείνη την περίοδο βρισκόταν σε κρίσιμη καμπή, ανανεώθηκε.

Για την ταινία, δεν γράφτηκε soundtrack, όπως γίνεται συνήθως. Χρησιμοποιήθηκαν τραγούδια που επέλεξε ο Tarantino μαζί με συνεργάτες του από διάφορα είδη μουσικής, όπως την soul, τη rock ‘n’ roll, την pop και την μουσική surf. Στους τίτλους αρχής ακούγεται η διασκευή του κιθαρίστα Dick Dale στο γνωστό ρεμπέτικο τραγούδι “Misirlou”.

Μέχρι στιγμής, οι κριτικοί δεν έχουν καταλήξει στο είδος στο οποίο ανήκει το φιλμ. Ορισμένοι υποστηρίζουν είναι ένα μεταμοντέρνο φιλμ καθώς έχει απροσδόκητη δομή και χρησιμοποιεί στοιχεία από άλλες ταινίες. Άλλες γνώμες, πάλι, πρεσβεύουν ότι πρόκειται για μαύρη κωμωδία ή για ένα νέο-νουάρ φιλμ.

 Το 2010, η ταινία επελέγη από τη Βιβλιοθήκη του Αμερικανικού Κογκρέσου ως τμήμα του Εθνικού Μητρώου Κινηματογράφου ως πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντική.

Μοτίβα

Ο μυστηριώδης χαρτοφύλακας: Το περιεχόμενο του χαρτοφύλακα, ο οποίος ανοίγει με τον κωδικό 666, δεν γίνεται ποτέ γνωστό, είναι απλά ένα τέχνασμα για την προώθηση της πλοκής. Αρχικά, ο Tarantino είχε σκεφτεί ο χαρτοφύλακας να περιέχει διαμάντια ωστόσο αυτή η ιδέα θεωρήθηκε ότι είναι ίδια με εκείνη της ταινίας “Reservoir Dogs”. Για τις ανάγκες των γυρισμάτων, τοποθετήθηκε μέσα στον χαρτοφύλακα μια πορτοκαλιά λάμπα που έδινε ένα απόκοσμο φως. Η εξήγηση ότι ο χαρτοφύλακας περιέχει την ψυχή του Marsellus έγινε πολύ διάσημη στα μέσα της δεκαετίας του ’90.

Ιεζεκιήλ 25:17: Ο Jules χρησιμοποιεί τρεις φορές το συγκεκριμένο εδάφιο της Αγίας Γραφής. Στην πραγματικότητα αυτό το εδάφιο δεν υπάρχει έτσι όπως ακούγεται στην ταινία. Γράφτηκε από τον Quentin Tarantino και τον Samuel L. Jackson και αποτελεί σύνθεση διαφόρων φράσεων από διαφορετικά σημεία της Αγίας Γραφής.  Η έμπνευση προήλθε από το αντίστοιχο εδάφιο που εμφανίζεται στην ταινία “Karate Kiba”.

Η… τουαλέτα: Πολλές στιγμές στην ταινία έχουν να κάνουν με χαρακτήρες που είτε χρησιμοποιούν την τουαλέτα ή θέλουν να την χρησιμοποιήσουν.  Ειδικότερα, όποτε ο Vincent Vega επισκέπτεται την τουαλέτα, πάντα κάτι κακό συμβαίνει μετά, όπως η υπερβολική δόση κοκαΐνης της Mia και ο δικός του θάνατος αφού χρησιμοποιήσει την τουαλέτα του Butch.

Επιρροές

Το φιλμ έχει επηρεαστεί από διαφορετικά είδη ταινιών και κινήματα και τα χρησιμοποιεί με σκοπό να τα παρωδήσει. Για παράδειγμα, έχει στοιχεία του film noir: ήρωες χωρίς ηθικούς κανόνες, μια femme fatale, την Mia. Ωστόσο αυτά τα στοιχεία ανατρέπονται καθώς προχωρά η ταινία αφού γίνεται αντιληπτό ότι η Mia απέχει πολύ από αυτό το πρότυπο αφού είναι αστεία και δεν προσπαθεί να αποπλανήσει τον Vincent όταν βγαίνει μαζί του.

Επιπλέον, το φιλμ διαθέτει αρκετά σουρεαλιστικά στοιχεία. Για παράδειγμα, το εστιατόριο στο οποίο πηγαίνουν η Mia και ο Vincent έχει 50’s αισθητική. Ο Tarantino δίνει μια άλλη διάσταση σε αυτό το χώρο με τον χαμηλό φωτισμό που χρησιμοποιεί.

Πολλές από τις σκηνές της ταινίας έχουν θεωρηθεί εμβληματικές, όπως εκείνη του χορού στο εστιατόριο ή εκείνη όπου ο Vincent κάνει την ένεση αδρεναλίνης στην Mia. Γενικά, η ταινία έχει επηρεάσει κατά πολύ την τηλεόραση, τον κινηματογράφο, την μουσική, την λογοτεχνία, ακόμα και την διαφήμιση.

Οι ταινίες “Mean Streets” του 1973 από τον Martin Scorsece και το “The Killing” του 1956 του Stanley Kubrick φαίνεται ότι είναι από τις αγαπημένες του Tarantino και τις χρησιμοποίησε ως έμπνευση. Τέλος, πολλά τηλεοπτικά προγράμματα της δεκαετίας του 1970 ασκούν την επίδραση τους, όπως τα Speed Racer, The Avengers, The Three Stooges, The Flintstones, I Spy.

Άγνωστες λεπτομέρειες

O τίτλος της ταινίας αναφέρεται στα περιοδικά “pulp” που κυκλοφορούσαν στα μέσα του 20^ου αιώνα και χαρακτηρίζονταν από βία και περίεργους διαλόγους.

Η λέξη «fuck» χρησιμοποιείται 257 φορές. Στην μέτρηση αυτή δεν συνυπολογίζονται αυτά του Marsellus στη σκηνή που του έχουν δέσει το στόμα.

Ο Travolta και ο Tarantino συναντήθηκαν στο διαμέρισμα του τελευταίου στο Los Angeles. Στο διαμέρισμα αυτό ζούσε ο Travolta στην αρχή της καριέρας του.

Μετά τη σκηνή του χορού στο εστιατόριο, ο Vincent και η Mia πηγαίνουν στο σπίτι της τελευταίας κρατώντας ένα βραβείο. Αργότερα, μαθαίνουμε ότι δεν κέρδισαν στο διαγωνισμό χορού στο εστιατόριο, αλλά έκλεψαν το βραβείο.

Ο χορός είναι απομίμηση εκείνου που χορεύουν οι Gloria Morin και ο Mario Mezzabota στην ταινία του 1963, “8½”.

 Ο Quentin Tarantino εμφανίζεται στην ταινία ως Jimmy. Αρχικά, μπορούσε να επιλέξει ανάμεσα στους ρόλους του Jimmy ή του Lance. Αποφάσισε να παίξει τον Jimmy γιατί ήθελε να βρίσκεται πίσω από την κάμερα στην σκηνή που η Mia παίρνει υπερβολική δόση.