Η αφίσα της ταινίας «Πρόγευμα στο Τίφανις»

 

Η ρομαντική κωμωδία του 1961 διαθέτει απαράμιλλο στυλ όπως ακριβώς η αφελής, αλλά αξιαγάπητη ηρωίδα της, η Holly Golightly, ένα κορίτσι που έχει μεγάλα όνειρα για τη ζωή και τολμά να φορέσει το μικρό, μαύρο φόρεμα και να το αναδείξει ως απαραίτητο κομμάτι κάθε γυναικείας γκαρνταρόμπας. 

 

 

 

 

 

 

 

 Υπόθεση


Η Audrey Hepburn ως Holly GolightlyΗ νεαρή Holly Golightly μένει σε μια παλιά, συνοικιακή πολυκατοικία της Νέας Υόρκης. Κάθε βράδυ κι ένας άλλος συνοδός μένει παρατημένος έξω από το διαμέρισμά της. Κάπως έτσι η Holly, το κορίτσι με τα πελώρια μάτια και το πονηρό χαμόγελο, καταφέρνει να ζήσει. Κοροϊδεύοντας πλούσιους, ανόητους άνδρες, τάζοντάς τους έρωτα και αφήνοντάς τους να παρακαλούν στο κατώφλι της. Μοναδικό της όνειρο, να παντρευτεί έναν όμορφο εκατομμυριούχο και να είναι η ζωή της τόσο «ήρεμη, ευτυχισμένη και ατάραχη», όσο το αγαπημένο της κοσμηματοπωλείο Tiffany’s. Ένας νεαρός συγγραφέας, ο Paul Varjak, θα μετακομίσει στον επάνω όροφο, όπου διαμένει η κατά πολύ μεγαλύτερη, παντρεμένη ερωμένη του. Στο πρόσωπο της ατίθασης κοπέλας θα γνωρίσει τον έρωτα της ζωής του. Παράλληλα, ο τρόπος ζωής της Holly θα βοηθήσει τον Paul να ξεφύγει από το συγγραφικό του μπλόκο και να δημιουργήσει. Εκείνη, όμως, δεν θα πάψει να αδημονεί για τον εκατομμυριούχο των ονείρων της.

 

 

Η ταινία


Η Audrey Hepburn και ο George PeppardΤο φιλμ είναι εμπνευσμένο από την ομώνυμη νουβέλα του Truman Capote. Οι αλλαγές που έγιναν στο μυθιστόρημα εξυπηρετούν τόσο την τέχνη του κινηματογράφου όσο και το προσωπικό όραμα των κινηματογραφιστών.

Η Audrey Hepburn ερμηνεύει ίσως τον πιο αξιομνημόνευτο ρόλο της καριέρας της. Η ίδια πίστευε πως η Holly είναι ένας εξαιρετικά απαιτητικός χαρακτήρας καθώς ήταν πολύ εξωστρεφής σε αντίθεση με την ίδια που ήταν ένας εσωστρεφής άνθρωπος. Η ηθοποιός έπρεπε να βασιστεί στο ένστικτό της για να γίνει η “Holly” καθώς δεν είχε ξανακάνει κάτι ανάλογο στο παρελθόν. Από την άλλη, ο George Peppard, ο συμπρωταγωνιστής της Hepburn, πίστευε ότι ο χαρακτήρας του, ο Paul ήταν ο κεντρικός του φιλμ.

Για τον ρόλο της Holly, είχαν ακουστεί τα ονόματα της Jane Fonda, της Shirley McLaine ακόμα και της Rosemary Clooney. Αρχικά, ο Truman Capote ήθελε να αναλάβει η Marilyn Monroe τον ρόλο της Holly. Η Holly του βιβλίου του ήταν «σκληρή», ξανθιά σαν τη Monroe ενώ είχε περάσει και μια δύσκολη παιδική ηλικία, όπως ακριβώς και η Marilyn.Φαίνεται πως η επιθυμία του συγγραφέα βρήκε αντίθετο τον μέντορα της ηθοποιού, Lee Strasberg, ο οποίος θεωρούσε ότι ο ρόλος της πόρνης θα κατέστρεφε την δημόσια εικόνα της Marilyn. Ο Capote δεν είδε ποτέ με καλό μάτι την επιλογή της Hepburn. Επίσης, δεν του άρεσε ούτε το μήνυμα που περνά η ταινία προς το κοινό, το οποίο έχει να κάνει με τις γυναίκες με ελεύθερο πνεύμα, και διαφέρει από εκείνο που ήθελε ο ίδιος να περάσει μέσα από το βιβλίο του, δηλαδή, την ιστορία ενός μικρού κοριτσιού που χάνεται στη μεγάλη πόλη.

Η ταινία ήταν υποψήφια για πέντε Oscar: καλύτερης μουσικής επένδυσης, καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού για το “Moon River”, Α’ Γυναικείου Ρόλου, καλύτερου σχεδιασμού παραγωγής και καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου. Κατέκτησε τα δύο πρώτα βραβεία ενώ ο συνθέτης Henry Mansini έλαβε και το Grammy για την μουσική επένδυση της ταινίας. Η μουσική του Mansini γράφτηκε πάνω στον χαρακτήρα της Holly, ενώ το τραγούδι “Moon River” γράφτηκε ώστε να μπορεί να αποδοθεί από την Hepburn και βασίστηκε στα τραγούδια του μιούζικαλ “Funny Face”, στο οποίο είχε πρωταγωνιστήσει η ηθοποιός.

H πρώτη σκηνή του φιλμ είναι γυρισμένη στην καρδιά της Νέας Υόρκης, στο Μανχάταν και παρά το γεγονός ότι ήταν μια απλή σκηνή πολλά ήταν τα στοιχεία που την έκαναν δύσκολη: ο έλεγχος της κυκλοφορίας και του πλήθους, η απέχθεια της Hepburn στα γλυκά, μιας και η Holly στην σκηνή αυτή τρώει κάτι γλυκό και η ηλεκτροπληξία που έπαθε ένα μέλος του συνεργείου. Τελικά, η σκηνή γυρίστηκε και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα μιας και η προσωρινή διακοπή της κίνησης στο σημείο αποτέλεσε ένα ευτυχές συμβάν για τον σκηνοθέτη.

Το κοσμηματοπωλείο Tiffanys υποδέχθηκε για πρώτη φορά στους χώρους του ένα κινηματογραφικό συνεργείο. Επιστρατεύθηκαν σαράντα φύλακες καθώς και το προσωπικό των πωλήσεων, ώστε να μην υπάρξει καμία απώλεια.

 

Το μικρό, μαύρο φόρεμα


Η Audrey Hepburn φορά το μαύρο φόρεμα Το μικρό μαύρο φόρεμα του οίκου μόδας Givenchy που φορά η Hepburn στην αρχή της ταινίας θεωρείται ένα από τα πιο εμβληματικά ρούχα στην ιστορία του εικοστού αιώνα και είναι σίγουρα το πιο διάσημο μικρό, μαύρο φόρεμα που υπήρξε ποτέ. Το ένα από τα τρία μαύρα φορέματα που σχεδίασε ο οίκος για πιθανή χρήση στο φιλμ πουλήθηκε από τον οίκο Christie’s το 2006 για το ποσό των 947 χιλιάδων δολαρίων, επτά φορές πιο πάνω από την αρχική του τιμή. Τα χρήματα δόθηκαν για την κατασκευή ενός σχολείου στην Καλκούτα της Ινδίας.

Η Audrey Hepburn είχε μια πολύ στενή σχέση με τον Γάλλο σχεδιαστή, ωστόσο το φόρεμα που σχεδίασε για την ταινία θεωρήθηκε ακατάλληλο καθώς άφηνε εκτεθειμένο το πόδι της πρωταγωνίστριας. Η Edith Head σχεδίασε ξανά το μαύρο φόρεμα και μετά το τέλος των γυρισμάτων το φόρεμα καταστράφηκε. Τελικά, από τα τρία φορέματα που σχεδίασε ο Givenchy κανένα δεν χρησιμοποιήθηκε στην ταινία. Το ένα φόρεμα το κράτησε ο σχεδιαστής στο αρχείο του, το φόρεμα που πήγε η Hepburn στην Paramount εκτίθεται στο Μουσείου Κινηματογράφου στη Μαδρίτη και το τρίτο ήταν αυτό που πουλήθηκε. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι από εκείνη τη στιγμή και έπειτα το μικρό, μαύρο φόρεμα έγινε απαραίτητο ρούχο για κάθε γυναικεία γκαρνταρόμπα.

Επίσης, τα γυαλιά ηλίου που φορά η Holly, τα οποία είναι σχεδιασμένα από τον Oliver Goldsmith θεωρούνται χαρακτηριστικά. Το 2011, το συγκεκριμένο μοντέλο γυαλιών κυκλοφόρησε ξανά για να γιορταστούν τα πενήντα χρόνια της ταινίας.

 

Ο κύριος Yunioshi


 

O Mickey Rooney ως Mr. YunioshiΈνας άλλος χαρακτηριστικός ήρωας της συγκεκριμένης ταινίας είναι ο κύριος Yunioshi, ο γείτονας της Holly. Ο Mickey Rooney κλήθηκε να ερμηνεύσει τον ιδιαίτερο Ιάπωνα κύριο με τη βοήθεια του μακιγιάζ καθώς και ενός πρόσθετου εξαρτήματος που φορούσε στο στόμα του. Βέβαια, ο παραγωγός της ταινίας Richard Sheperd πίστευε ότι πιο κατάλληλος για τον ρόλο θα ήταν ένας πραγματικός Ιάπωνας, η επιμονή του σκηνοθέτη, όμως, ήταν αυτή που κράτησε τον Rooney στην ταινία. Ωστόσο και ο ίδιος ο σκηνοθέτης μετάνιωσε αργότερα για την επιμονή του. Η ερμηνεία του Rooney επικρίθηκε και από πολλούς Ασιάτες συναδέλφους του, όπως τον Bruce Lee, οι οποίοι θεώρησαν ότι παρουσιάζει μια αλλοιωμένη εικόνα των Ασιατών. 

 

 

 

 

 

Βιβλιογραφία


el. wikipedia. org
www.clickatlife.gr
en.wikipedia.org
www.today.com
www.telegraph.co.uk

 

 

Προηγούμενο άρθροMaddie Ziegler: Το παιδί φαινόμενο
Επόμενο άρθρο“European Taxim”: Live με το Marios Strofalis Quartet