Το Prairie & Rust Fest πραγματοποιείται για τρίτη συνεχή χρονιά και τείνει πλέον να γίνει θεσμός. Το φετινό φιλοξενείται από 19 έως τις 22/10 στο The ZOO. Το Artic.gr μίλησε με τους Λάμπρο Παπαλέξη, Penny Dreadful, Johnie Thin Trio και Robert Sin. Αυτή τη φορά διευρύνεται και συσπειρώνει στις γραμμές του εννέα από τα πιο γνωστά ανεξάρτητα συγκροτήματα της πόλης, που κουβαλάνε στις αποσκευές τους την τεράστια μουσική παράδοση της «άλλης» Αμερικής, φιλτραρισμένη μέσα από τον θαμπό ορίζοντα της Αθήνας του 2017.

Λάμπρος Παπαλέξης & Οι Χτισμένες… των Θεμελίων Prairie & Rust Fest Vol.3

Σπύρος: Τι θα δούμε αρχικά στο επερχόμενο live του Prairie & Rust Festστο The Zoo;

Απάντηση: Θα δείτε τι συμβαίνει όταν παίρνεις ένα μέρος “Δηλητήριο Ποτισμένο από Αγάπη” κι ένα μέρος από τα βασικά συστατικά του – αγαπημένα κομμάτια της αμερικάνικης μουσικής παράδοσης που έδωσαν την έμπνευση για την δημιουργία του “Δηλητηρίου …” –  δημιουργείς νέους συνδυασμούς και τα δίνεις όλα, σκουπίζεις τον ιδρώτα σου, και συνεχίζεις μέχρι τελικής πτώσης. Με πιο απλά λόγια, θα δείτε έξι τύπους να παίζουν την μουσική που γουστάρουν: βρώμικο, ατόφιο rock’n’roll.

Σπύρος: Πώς προέκυψε η συνεργασία με τις «Χτισμένες των θεμελίων»;

Απάντηση: Πολύ απλά και φυσικά όπως συμβαίνει όταν υπάρχει το σωστό υλικό την σωστή στιγμή. Οι πρώτοι που θα απευθυνθείς είναι εκείνοι που ξέρεις, εμπιστεύεσαι και εκτιμάς, τόσο τους ίδιους όσο και την δουλειά τους. Όταν η εκτίμηση είναι αμοιβαία όλα γίνονται πολύ πιο εύκολα. Κι αν σκεφτεί κανείς πως τα μέλη των “Χτισμένων…” είναι από τους πιο ταλαντούχους μουσικούς που έχω γνωρίσει, δεν νομίζω πως χρειάζονται περισσότερες εξηγήσεις.

Σπύρος: Ξέρουμε πώς μόλις κυκλοφόρησες το καινούργιο σου δίσκο όμως υπάρχει κάτι στα σκαριά ή σαν σκέψη για μελλοντικό δίσκο ή κάποιο τραγούδι

Απάντηση: Σκέψεις υπάρχουν πολλές και ιδέες ακόμα περισσότερες. Για την ώρα όμως επικεντρωνόμαστε στο “Δηλητήριο Ποτισμένο από Αγάπη”. Ο κύκλος που ξεκίνησε με την κυκλοφορία του cd δεν έχει κλείσει ακόμα. Το βινύλιο που κυκλοφόρησε το περασμένο Πάσχα, είναι το πρώτο μέρος του “Δηλητηρίου …” Περιλαμβάνει τα μισά κομμάτια του cd, αλλά και ένα νέο ορχηστρικό κομμάτι. Το δεύτερο βινύλιο που θα κυκλοφορήσει σύντομα, περιέχει τα υπόλοιπα κομμάτια συν ένα ακόμα, με τίτλο “Η Αλήθεια των Ποδιών”. Μέχρι να ολοκληρωθεί η ενότητα  αυτή, οτιδήποτε άλλο μπορεί να περιμένει

Σπύρος: Τα μελλοντικά σχέδια του Λάμπρου Παπαλέξη;

Απάντηση: Κάποια στιγμή θέλω να κάνουμε ένα live με όλα εκείνα τα κομμάτια που έδωσαν την έμπνευση και οδήγησαν στην δημιουργία του “Δηλητηρίου …” . Μια καταγραφή των μουσικών και στιχουργικών μου επιρροών από το αμερικάνικο rock’n’roll που με έκαναν να γράφω και να παίζω αυτά που ακούτε σήμερα.

Penny Dreadful στο Prairie & Rust Fest Vol.3

 Σπύρος: Αρχικά ας μιλήσουμε για το ύφος των Penny Dreadful, πως σας ήρθε η ιδέα;

Απάντηση: Το γκρουπ πήρε το όνομά του από το ομώνυμο είδος των βρετανικών αναγνωσμάτων του 19ου αιώνα, τα οποία κόστιζαν μία πένα, με τη θεματολογία τους να στρέφεται γύρω από ιστορίες φρίκης και γοτθικού τρόμου. Με άλλα λόγια, ιστορίες τρόμου για μία πεντάρα. Το όνομα είναι εμβληματικό για τη μουσική των Dreadful, καθώς εμπεριέχει το σκοτεινό αλλά και το κωμικό στοιχείο, με τον τρόπο που τα συναντάμε π.χ. σε μια ταινία του Tarantino ή σε ένα spaghetti western.

Σπύρος: Οι ήχοι σας σε ποιο φάσμα θα λέγατε ότι κινούνται;

Απάντηση: Οι επιρροές μας εκτείνονται από την Americana και την alt-country έως το grunge και την ανεξάρτητη σκηνή της Αυστραλίας. Η ταυτότητα που μας ταιριάζει περισσότερο είναι ίσως alternative rock ‘n’ roll. Γενικώς, μας αρέσει να πειραματιζόμαστε και να ενσωματώνουμε στον ήχο μας οτιδήποτε μας γοητεύει και μας εξιτάρει, αλλά να το παίζουμε με ένταση, δύναμη και άφθονο ηλεκτρισμό. Το τελικό αποτέλεσμα πρέπει πρώτα απ’ όλα να πείθει εμάς τους ίδιους.

Σπύρος: Μόλις κυκλοφορήσατε το δίσκο σας, τι συναντάμε εκεί;

Απάντηση: Ο δεύτερος δίσκος μας λέγεται Pilgrimage και έρχεται σαν φυσική συνέχεια του προηγούμενου δίσκου μας, του Deadwood. Και οι δύο δίσκοι κυκλοφορούν σε CD και σε βινύλιο, ο δεύτερος μάλιστα με διπλό εξώφυλλο, σε μαύρο και διάφανο κόκκινο βινύλιο. Pilgrimage σημαίνει προσκύνημα,  αλλά το μήνυμα του άλμπουμ είναι μάλλον ότι οι εποχές που ζούμε δεν σηκώνουν προσκυνητές. Είναι ένας δίσκος γραμμένος και παιγμένος με ψυχή και με μεγάλη ποικιλία και ωριμότητα στις συνθέσεις. Μας αρέσει να λέμε ότι είναι ένα κινηματογραφικό άλμπουμ που θα ταίριαζε σε μια αμερικανική underground road movie που διασχίζει τους ατέλειωτους αυτοκινητοδρόμους, τις ερημικές εκτάσεις και τους συννεφιασμένους βάλτους του αμερικανικού Νότου, για να καταλήξει στα απέραντα λιβάδια του Βορρά, αφήνοντας πίσω τα σκουριασμένα εργοστάσια και τα εγκαταλειμμένα αγροκτήματα, απ’ όπου ξεπηδούν οι αλλόκοτοι πρωταγωνιστές της σειράς Fargo.

Σπύρος: Μελλοντικά σχέδια και εμφανίσεις;

Απάντηση: Μετά την εμφάνισή μας στο φετινό Prairie & Rust Fest Vol. 3, παίζουμε στις 28 Οκτωβρίου στο Gagarin, παρέα με τους θρυλικούς Fuzztones. Από κει και πέρα, αρχίζουμε να οργώνουμε την Ελλάδα για να παρουσιάσουμε ζωντανά το νέο μας άλμπουμ, προτού επιστρέψουμε στο στούντιο και πιάσουμε να δουλεύουμε πάνω σε νέες ιδέες για τον τρίτο μας δίσκο.

Johnie Thin Trio στο Prairie & Rust Fest Vol.3

Σπύρος: Πείτε μας αρχικά για τους Johnie Thin Trio και τους ήχους τους

Απάντηση: Το Johnie Thin Trio, όπως προδίδει και το όνομά του, είναι ένα σύνολο τριών μουσικών που επιχειρούν να επαναπροσεγγίσουν την αμερικάνικη λαϊκή παράδοση -ιδιαίτερα εκείνη των αφροαμερικάνων του μεσοπολέμου- με σύγχρονο αλλά ταυτόχρονα σεβαστικό τρόπο. Αποτελείται από τους Γιάννη johniethin Μανιάτη στα νυκτά έγχορδα και τα φωνητικά, τον Πέτρο Λαμπρίδη στο κοντραμπάσο και το Νίκο Παπαβρανούση στα τύμπανα. Βασική επιδίωξη του συνόλου είναι, μέσα από τον ακουστικό ήχο, να δημιουργήσει ένα ευρύτατο φάσμα ηχητικών και δυναμικών ποιοτήτων.

Σπύρος: Πώς έγινε η επιλογή της αμερικανικής λαϊκής μουσικής είναι κάτι σπάνιο στη Ελλάδα

Απάντηση: Λόγω της εμφατικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ, και στο πεδίο του πολιτισμού και της λαϊκής, μαζικής κουλτούρας, η αμερικανική λαϊκή μουσική -εννοώ το blues, την country, το rock n roll- αποτελεί κομμάτι και θεμέλιο, αν θέλετε, του δυτικού κανόνα, ιδίως από τα μισά του 20ου αιώνα και εξής. Ταυτόχρονα, αναδεικνύεται ένας τεράστιος μουσικός και στιχουργικός πλούτος που -σε αποχρώσεις του- έρχεται να εκφράσει τις αγωνίες και τις περιπέτειες των ανθρώπων. Όλες οι μπάντες που καταπιάνονται με αυτό που ευρέως ονομάζουμε rock n roll έχουν αναπόφευκτα αναφορες σε αυτή την παράδοση. Ωστόσο, τα τελευταία χρονια τείνει να δημιουργηθεί μια κοινότητα ανθρώπων που εμβαθύνουν συστηματικά στα πλέον προοδευτικά και ριζοσπαστικά στοιχεία αυτης της παραδοσης. Ενδεικτικά θα αναφέρω τους Thee Holy Strangers, τον Mickey Pantelous, τους Penny Dreadful, τους Dustbowl, τον Λάμπρο Παπαλέξη, τους Rosewood Brothers, τους Grey River and the Holy Mountain, τους Sounds like Barley, τους Robert Sin and the Huckleberries, τον Small Chanter και άλλους που συγγνώμη αν ξεχνώ.

Σπύρος:  Το κοινό στην Ελλάδα πώς αντιδρά στα ακούσματα αυτά, έχει προσαρμοστεί ή χρειάζεται ακόμα χρόνος;

Απάντηση: Το κοινό δεν ειναι ενιαίο, ούτε ήταν ποτε. Αν συνυπολογίσει κανεις και την όλο καλπάζουσα αλλοτρίωση και εξαθλίωση τότε θα ειναι ευτυχής όταν διαπιστώσει πως αυτή την κοινότητα, που ανέφερα παραπάνω, την ακολουθεί ένας σεβαστός αριθμός ανθρώπων.

Σπὐρος:  Υπάρχει κάτι δισκογραφικό στα σκαριά

Απάντηση: Στα άμεσα σχέδια μας ειναι η ηχογράφηση ενός EP το οποίο θα περιέχει τόσο δίκο μας υλικό όσο και μια καταγραφή της αντίληψης μας για την παράδοση του blues.

Σπὐρος : Μελλοντικά σχέδια των Johnie Thin Trio

Απάντηση:  Στόχος είναι συνεχώς να εμβαθύνουμε, να παίζουμε ζωντανά με αξιοπρεπείς όρους. Να παραμένουμε ελεύθεροι και να συναντιόμαστε με όλο και περισσότερους.

Robert Sin στο Prairie & Rust Fest Vol.3

Σπύρος: Robert Sin, είσαι ένας ξεχωριστός καλλιτέχνες με μεγάλη μουσικά παιδεία. Μίλησε μας για τα μουσικό ύφος σου και το μουσικό στυλ που σου αρέσει να ερμηνεύεις.

Απάντηση: Ερμηνεύω τη μουσική που γράφω. Το στυλ που προέκυψε μέσα από τις ζυμώσεις μου με τη μουσική, εντάσσεται στο ευρύτερο πεδίο της Αμερικάνα, αλλά φυσικά υπάρχουν στοιχεία από κάθε παρακλάδι του ροκ. Είμαστε ένα συγκρότημα που ο καθένας μας έχει τις δικές του μουσικές επιρροές οι οποίες δένουν μεταξύ τους και δημιουργούν τον δικό μας ήχο και το δικό μας μουσικό ύφος.

Σπύρος: Ποιοι καλλιτέχνες αποτέλεσαν έμπνευση για σένα;

Απάντηση: Όλοι οι καλλιτέχνες που άκουσα σε μικρή ηλικία αποτελούν πηγή έμπνευσης για εμένα, όπως ο Bob Dylan, οι Beatles, οι Led Zeppelin και πολλοί άλλοι. Επίσης αρκετοί καλλιτέχνες της νεότερης γενιάς όπως ο Jack White, o Conor Oberst, o Ryan Adams, οι Richmond Fontaine και ο Jason Molina αποτελούν τον μουσικό μου οδοδείκτη.

Σπύρος: Δισκογραφικά που βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή, υπάρχει κάτι στα σκαριά;

Απάντηση: Δισκογραφικά έχουμε κυκλοφορήσει ένα EP και ένα LP. Το EP “Death & Other Misdemeanors” κυκλοφόρησε το 2014 και είναι διαθέσιμο σε ψηφιακή μορφή στην σελίδα μας στο bandcamp, ενώ το πρώτο μας LP “…And The Ghosts In Between” που κυκλοφόρησε το 2016, είναι διαθέσιμο και σε CD, στη σελίδα μας στο bandcamp https://robertsin.bandcamp.com/ , αλλά και σε αρκετά δισκάδικα. Ήδη βρισκόμαστε στο στούντιο και ευελπιστούμε να κυκλοφορήσουμε τη νέα μας δουλειά μέσα στο 2018.

Σπύρος: Μίλησε μας λίγο για τη συνεργασία σου με τους The Huckleberries.

Απάντηση: Οι Huckleberries είναι ένα γκρουπ πολύ καλών και έμπειρων μουσικών που με στήριξαν και με βοήθησαν από την πρώτη στιγμή. Αποτελούνται από τους Δημήτρη Μπορούσα, Εύη Χασαπίδου Watson, Θοδωρή «Θείο» Καράμπαλη, Στέλιο Χαμπίπη και προσφάτως τον John Hardy.  Έχουμε περάσει πάρα πολλές ώρες σε παίζοντας μαζί και φυσικά έχουν παίξει καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση του ήχου μας. Προσπαθώ να μην τους σπάω πολύ τα νεύρα, αλλά δεν τα καταφέρνω πάντα.

Σπύρος: Τα μελλοντικά σου πλάνα;

Απάντηση: Όπως ανέφερα προηγουμένως, βρισκόμαστε στο στούντιο και ελπίζουμε να έχουμε την νέα μας κυκλοφορία μέσα στο 2018. Από εκεί και πέρα το πλάνο είναι οι ζωντανές εμφανίσεις αρχής γενομένης την Κυριακή 22 Οκτωβρίου με τη συμμετοχής μας στο 3o Prairie & Rust Fest και μετά στις 2 Νοεμβρίου στο Ίλιον Plus, ένα διπλό λάιβ με τους She Tames Chaos. Φυσικά το ζητούμενο είναι να περνάμε καλά και να δημιουργούμε.

Πληροφοριές για το Prairie & Rust Fest

  • Χώρος: The Zoo, Ζωοδόχου Πηγής 45, Χαλάνδρι Αθήνα, Μετρό: Στάση Νομισματοκοπείο
  • Ώρα έναρξης: 22.00 (Οι πόρτες ανοίγουν στις 21.00)
  • Γενική είσοδος: 8 € + beer
  • Τηλέφωνο: 21 0674 5375 (Για τις κρατήσεις ισχύει ελάχιστη κατανάλωση 12 ευρώ – η οποία μπορεί να συνδυαστεί με φαγητό)
  • https://www.facebook.com/thezoopub/

 

Διαβάστε περισσότερες Μουσικές συνεντεύξεις εδώ

 

 

Προηγούμενο άρθροΠαρουσίαση βιβλίου: «Παράκτιος οικισμός» της Δήμητρας Χ. Χριστοδούλου από τις εκδόσεις Μελάνι
Επόμενο άρθροΤο άγαλμα που κρύωνε του Χρήστου Μπουλώτη στο Μουσείο Μπενάκη