Αναρωτιέστε πώς μπορούν να «συνυπάρξουν» μουσικά επί σκηνής δύο καλλιτέχνες, όπως ο Παύλος Παυλίδης και ο The Boy σε μία συναυλία, όπου ο τελευταίος έχει τον εξής στίχο σε τραγούδι του: «Τραγούδι του Παυλίδη ακούγεται από μακριά και εγώ αναρωτιέμαι αν πέθανε κάποιος από μας τους δυο»;
Το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου έδωσε την απάντηση σε μια sold-out συναυλία που θα μείνει ανεξίτηλη στις μνήμες όσων την παρακολούθησαν. Μια διαφορετική μουσική βραδιά με δύο από τους σημαντικότερους εκφραστές της σύγχρονης ανεξάρτητης ελληνικής μουσικής σκηνής, σ’ ένα ξεχωριστό μουσικό δίπτυχο, που για πρώτη φορά υποδέχτηκε το Ηρώδειο.
The Boy – Η αντισυμβατική μουσική ομορφιά
Τη συναυλία «άνοιξε» ο The Boy, με μια αντισυμβατική επιλογή για εισαγωγή, δύο στίχους από το «Ροζ»: «Τα όνειρά μου κόκκινα / τα όνειρά σου άσπρα». Από κει και πέρα, ο The Boy (Αλέξανδρος Βούλγαρης) με ένα synthesizer και ντραμς, σε μία εξέδρα στο μπροστινό μέρος της σκηνής, χτίζει μέσα στα επόμενα λεπτά μία ιδιότυπη σχέση με το κοινό, μέσα από την μυσταγωγική ατμόσφαιρα που προσδίδει ο ίδιος ο χώρος, σε συνδυασμό με τα γεμάτα τρυφερότητα, χιούμορ αλλά και «άγρια» αλήθεια τραγούδια του.
Το τελευταίο του άλμπουμ, Αντιλόπη, γράφτηκε και κυκλοφόρησε το 2020, εν μέσω καραντίνας και με άξονα τον εγκλεισμό και την απομόνωση, και για πολλούς αποτελεί το απόλυτο σάουντρακ της δυστοπίας που ζούμε τον τελευταίο χρόνο. Το setlist που μας παρουσίασε μέσα σε περίπου τρία τέταρτα της ώρας στο Ηρώδειο ήταν πολυσυλλεκτικό και σίγουρα ήταν ένα σόλο που απείχε κατά πολύ από συμβατικές μουσικές εμφανίσεις. Κι εκεί έγκειται η ομορφιά του. Συνολικά, οι στίχοι του μοιάζουν με μια ενδελεχή «αποκρυπτογράφηση» των πιο αφαιρετικών σκέψεων που μπορεί να ακολουθούν κάποιον ή με μια καταγραφή καθημερινών, πεζών εικόνων και συναισθημάτων με φόντο το αστικό τοπίο και την άγρια ομορφιά της Αθήνας.
Από το άλμπουμ του «Ηλιοθεραπεία» ακούσαμε το «Αίμα», έπειτα οδηγηθήκαμε σε μια ξεχωριστή «Αυτοκινητοπομπή», ενώ μετρήσαμε μέχρι το τρία και είπαμε ταυτόχρονα «Το αγαπημένο μας μέρος στη γη». Σε αυτό το ταξίδι στη δισκογραφία του The Boy σειρά είχαν τα τραγούδια: «Σ’ αγαπώ να της λες», «Απαιτώ», «Ατλαντίς», «Γλυκιά μου αγάπη» και το «Φιλί». Στη συνέχεια, το «Νήμα», το σαρωτικό «Γιατί δεν χορεύετε, ρε», αλλά και οι στίχοι από το τραγούδι του Άκη Πάνου «Το Θολωμένο μου Μυαλό» οδήγησαν σιγά-σιγά προς τα δύο τελευταία τραγούδια που ερμήνευσε: το «Αν πεθάνω απόψε» και το «Θρίλερ».
Παύλος Παυλίδης – Ο ποιητής του ελληνικού πενταγράμμου
Στο δεύτερο μέρος της συναυλίας, ο Παύλος Παυλίδης μας «επανασυστήθηκε» μέσω του πειραματισμού με μια νέα ομάδα μουσικών, αποκαλύπτοντας μια ανανεωμένη δυναμική των τραγουδιών του και επιτυγχάνοντας ένα μυσταγωγικό μουσικό αποτέλεσμα. Παράλληλα, ο Παύλος Παυλίδης παρουσίασε για πρώτη φορά, ακυκλοφόρητο υλικό από τον δίσκο που ετοιμάζει, συνδέοντας μουσικά το παρελθόν με το παρόν του.
Ίσως όχι τυχαία, η «Ελλάδα» ήταν το πρώτο τραγούδι που επέλεξε για την παρθενική του εμφάνιση στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού. Αφού ευχαρίστησε το Φεστιβάλ Αθηνών για την ευκαιρία που τους έδωσε να βρίσκονται στον «μαγικό αυτό χώρο», ξεκίνησε το μουσικό του setlist. «Τα Περιστέρια», ο θαυμαστός «Βροχοποιός», «Φωτιά στο Λιμάνι» είναι μερικά από τα κομμάτια-σταθμούς που ερμήνευσε, τα οποία έχουν σημαδέψει τη μουσική του πορεία.
Έπειτα, το τραγούδι «Το Μαύρο Σύννεφο» ήρθε να προ-μηνύσει άλλο ένα μουσικό άλμπουμ-διαμάντι που απορρέει από τη μουσική στόφα που έχει επιδείξει εδώ και τόσα χρόνια. Δεν παρέλειψε τα δύο νέα τραγούδια του «Άνοιξη/Στο Μάτι του Κυκλώνα» που είχαν κυκλοφορήσει πρόσφατα σε ένα visual poem του Βασίλη Κεκάτου, ενώ η μουσική βραδιά έκλεισε με το «Μόχα» και τον «Χρόνο».
Ο Παύλος Παυλίδης και ο The Boy, με τις σαφείς μουσικές «συγγένειες» που απέδειξαν πώς έχουν, μας χάρισαν μια μοναδική μουσική συνύπαρξη στο Ηρώδειο και μας έλουσαν «με όλο το φως που υπάρχει»
Ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ελληνικής εναλλακτικής ροκ σκηνής, ο Παύλος Παυλίδης είναι κάτι περισσότερο από μουσικός, στιχουργός και τραγουδοποιός. Είναι ένας ποιητής του ελληνικού πενταγράμμου που μετατρέπει το «ανοίκειο» της ανθρώπινης κατάστασης και ύπαρξης, σε οικείο. Μας ωθεί σε μια ασυγκράτητη ευαισθησία που προκύπτει άλλοτε από το απλό και καθημερινό, κι άλλοτε από το σύνθετο και υπαρξιακό στοιχείο που ορίζει τις σκέψεις μας.
Ο Παύλος Παυλίδης και ο The Boy, με τις σαφείς μουσικές «συγγένειες» που απέδειξαν πώς έχουν, μας χάρισαν μια μοναδική μουσική συνύπαρξη στο Ηρώδειο και μας έλουσαν «με όλο το φως που υπάρχει», ενώ σίγουρα φεύγοντας, ένιωθες «σαν να σε μαγέψανε»…
Παύλος Παυλίδης – The Boy: Πληροφορίες
Διαβάστε περισσότερα μουσικά άρθρα εδώ
