Πρωταγωνιστούν: Κόρα Καρβούνη, Ιωάννα Κολλιοπούλου
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Υπόθεση:  H Πινκ αγαπάει τη Ρόλλυ και η Ρόλλυ αγαπάει την Πινκ. Είναι αδελφές, που μοιράζονται το ίδιο τραυματικό παρελθόν και το ίδιο ζοφερό παρόν: κακοποίηση, φτώχεια, φυλακή, ναρκωτικά. Η μία θέλει να ξεφύγει. Η άλλη δεν την αφήνει, την χρειάζεται κοντά της. Αλλά πώς μπορείς να σταθείς στα πόδια σου κουβαλώντας το ασήκωτο βάρος της ύπαρξης ενός δικού σου ανθρώπου;

Κριτική της παράστασης Παράσιτα

«Τα ‘Πουθενά δεν είναι σαν το σπίτι’ Κόκκινα Γοβάκια…» και η υπέρβαση του ανοίκειου

 

Το έργο της βρετανίδας Βίβιεν Φράντσμαν, Παράσιτα (2014), μετά την περσινή επιτυχία που γνώρισε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, επαναλαμβάνεται από 5 Οκτωβρίου στην Κεντρική Σκηνή του θεάτρου, για όσους δεν πρόλαβαν να απολαύσουν δύο ρεσιτάλ ερμηνείας από τις Κόρα Καρβούνη και Ιωάννα Κολλιοπούλου, κι ένα σκηνοθετικό διαμάντι διά χειρός Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.

Τα Παράσιτα είναι παραγγελία της θεατρικής εταιρείας Clean Break, η οποία ιδρύθηκε το 1979 από δύο φυλακισμένες γυναίκες που είδαν το θέατρο ως το καταλληλότερο μέσο εξοικείωσης του κοινού με τη σκληρή πραγματικότητα της ζωής στη φυλακή. Η συγγραφέας μάλιστα, κατά τη συγγραφή του έργου, ήρθε σε επαφή με γυναίκες χρήστριες ναρκωτικών, φυλακισμένες, αλλά και με διάφορα σχετικά ιδρύματα. Το έργο ανέβηκε τον Μάρτιο 2014 στο Royal Exchange Theatre (Μάντσεστερ) και στη συνέχεια παρουσιάστηκε στο Royal Court του Λονδίνου με μεγάλη επιτυχία. Αυτή τη στιγμή περιοδεύει σε πόλεις της Αγγλίας.

Μακριά από κάθε προσπάθεια διδακτισμού ή στείρας καταγγελίας ενός φαινομένου κοινωνικής παθογένειας, τα Παράσιτα αποτελούν, πολύ περισσότερο, το ρεαλιστικό πορτραίτο μιας κοινωνίας σε σήψη. Η Πινκ και η Ρόλλυ είναι δύο αδερφές με βαθιές, ανεπούλωτες πληγές από ένα ζοφερό παρελθόν που κουβαλούν μέσα τους κι από ένα ακόμη πιο σκοτεινό παρόν που καραδοκεί σε κάθε προσπάθεια να σπάσουν το φαύλο κύκλο. Η μία είναι 25, η άλλη 21. Η μία μεγάλωσε σε ίδρυμα, η άλλη σε ανάδοχη οικογένεια. Η Πινκ ζηλεύει την καλύτερη τύχη της αδερφής της, η οποία δε βίωσε τον εφιάλτη του ιδρύματος, τη σεξουαλική κακοποίηση και τον φόβο στην πιο τρυφερή ηλικία. Η Ρόλλυ αγαπάει την αδερφή της, όμως κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες να ξεφύγει από το τραυματικό παρελθόν αλλά και από τη νοσηρότητα του παρόντος της αδερφής της. Η προσπάθεια της αυτή αποβαίνει τελικά μάταια, καθώς ούτε μέσω της μητρότητας θα κατορθώσει να αποτινάξει τα δεσμά που έχουν καθηλώσει την ίδια και την αδερφή της σε μία αέναη πάλη με το «τέρας» της ίδιας τους της ύπαρξης.

Παράσιτα - Σκηνή από την παράσταση
“Παράσιτα”, με τις Κόρα Καρβούνη και Ιωάννα Κολλιοπούλου

Κακοποίηση, φτώχεια, φυλακή και ναρκωτικά συνθέτουν τόσο το παρελθόν όσο και το παρόν τους. Τι γίνεται όμως όταν το θύμα γίνεται θύτης και όταν τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και την ψευδαίσθηση γίνονται τόσο δυσδιάκριτα που σε καθηλώνουν σε έναν ακαθόριστο, ασαφή και, κυρίως στάσιμο χωροχρόνο; Πόσο εύκολη είναι η έξοδος από μία τέτοια κατάσταση και πόσο ελεύθερος μπορεί να είναι τελικά ο άνθρωπος του οποίου η ύπαρξη εξαρτάται όχι μόνο από εξαρτησιογόνες ουσίες, αλλά και εξαρτησιογόνες καταστάσεις και σχέσεις;

Από την άλλη, η Πινκ φοβάται τη μοναξιά. Γι’ αυτό θα κάνει τα πάντα να κρατήσει δίπλα της τη μικρή της αδερφή, ως ύστατη σανίδα σωτηρίας της. Η ίδια όμως, ανίκανη να αποδεσμευτεί οριστικά από τη νοσηρότητα του παρόντος τους, προσπαθεί να καθηλώσει την Ρόλλυ στο μικρόκοσμό τους. Ο μόνος τρόπος να πάψουν να τη στοιχειώνουν οι εφιάλτες του παρελθόντος είναι να τους μοιραστεί με τον μόνο άνθρωπο που την κρατά ζωντανή. Τα κόκκινα γοβάκια που χαρίζει στην Ρόλλυ αποτελούν σύμβολο της σχέσης αλληλεξάρτησης που τις κρατά μαζί, και λειτουργούν σαν συνεχής ενθύμηση της ευθύνης που έχει η μία απέναντι στην άλλη. Η απομάκρυνσή τους σηματοδοτεί αυτομάτως την αποκοπή από την εξαρτησιογόνο σχέση τους και την ψευδαισθητική τους πραγματικότητα.

Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος έστησε μία παράσταση γεμάτη ρεαλισμό και ουσία. Τα Παράσιτα είναι μία γροθιά στο στομάχι. Μία γροθιά που σκοπό δεν έχει ούτε να μας σοκάρει, αλλά ουτέ καν να «ηθικολογήσει» σχετικά με τα προβλήματα κοινωνικής παθογένειας που τίθενται. Η γροθιά αυτή στοχεύει στο να καταστήσει το ανοίκειο, οικείο. Οι εικόνες που συχνά συναντάμε και οι κοινωνικές καταστάσεις των οποίων καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες αλλά άλλοτε εκούσια κι άλλοτε ακούσια αγνοούμε, συμβάλλοντας εμμέσως στην διαιώνισή τους με την συγκαταβατικότητα ή την ανοχή μας, περνούν έτσι στη σφαίρα του ανοίκειου. Όμως, η εξοικείωση ή καλύτερα, η κατανόηση των φαινομένων αυτών μπορούν να ξορκίσουν και τελικά, να οδηγήσουν σε μία προσπάθεια επίλυσής τους.

Παράσιτα - Αφίσα
“Παράσιτα” της Βίβιεν Φράντσμαν στο Θέατρο του Νέου Κόσμου

Η σκηνοθεσία, διατηρώντας έναν αυστηρά ρεαλιστικό πυρήνα, δεν παραπαίει σε μελοδραματισμούς, ενώ αποκαλύπτει τον δραματικά κωμικό χαρακτήρα που συχνά αποκτούν οι συζητήσεις των δύο αυτών γυναικών. Η αποπνικτική δραματικότητα της κατάστασής τους αποσυμφορίζεται από τις δόσεις χιούμορ που λειτουργούν σχεδόν λυτρωτικά απέναντι στις εφιαλτικές φιγούρες που απειλητικά ορθώνονται μπροστά τους μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά, με τη βοήθεια των φωτισμών του Σάκη Μπιρμπίλη, που δίνουν μορφή στην έντονη ατμόσφαιρα του έργου. Τα λειτουργικά σκηνικά της Μαγδαληνής Αυγερινού, με τα άναρχα τοποθετημένα αφρολέξ-μαξιλάρια σε ένα σπίτι υπό κατάρρευση και με κατοίκους-ερείπια, σε συνδυασμό με τα ταιριαστά και σύγχρονα κοστούμια, συμφωνούν με τις ρεαλιστικές επιταγές της σκηνοθεσίας.

Την παράσταση όμως κλέβει η άριστη υποκριτική σχέση μεταξύ των δύο ηθοποιών, ενώ η ερμηνεία της κάθε μίας ξεχωριστά αποτελεί ένα υποκριτικό διαμάντι. Η Κόρα Καρβούνη αποδείχτηκε για άλλη μία φορά ανώτερη και ικανότερη κάθε προσδοκίας. Σκιαγραφώντας με τα απαραίτητα υποκριτικά υλικά τις συναισθηματικές και ψυχικές μεταπτώσεις της Πινκ, κινήθηκε με άνεση ανάμεσα στην χαρά και την τρυφερότητα που της επιτρέπει η διαύγειά της και στον θυμό και οδύνη που της προκαλεί η στέρηση και οι εφιαλτικές μνήμες. Είναι αδύνατον να μη σε μαγνητίσει το χρονικό φθοράς της γυναίκας αυτής που διαγράφεται σταδιακά κατά τη διάρκεια του έργου, καθώς η Κόρα Καρβούνη υπερασπίζεται ψυχή τε και σώματι έναν ρόλο απαιτητικό. Η Ιωάννα Κολλιοπούλου στο ρόλο της μικρότερης αδερφής, Ρόλλυ, εκπλήσσει ευχάριστα με την υποκριτική ωριμότητα, τα ασκημένα της μέσα και κυρίως, με το συγκλονιστικό τρόπο με τον οποίον δίνεται απόλυτα στο ρόλο της. Η ευαίσθητη, σχεδόν εύθραυστη, αισιόδοξη και τρυφερή Ρόλλυ που αποφασίζει να πάρει τη ζωή στα χέρια της και να γλιτώσει την ίδια και την αδερφή της από τον βούρκο διαδέχεται την οργισμένη, απελπισμένη και ευάλωτη γυναίκα που της αρπάζουν το παιδί και μαζί μ’ αυτό, κάθε ελπίδα ευτυχίας.

Στο Θέατρο του Νέου Κόσμου δικαίως επαναλαμβάνεται το έργο της Βίβιεν Φράντσμαν, Παράσιτα, ένα έργο που φέρνει στο φως την αθέατη πλευρά όλων εκείνων των ανθρώπων που ένα τραυματικό παρελθόν κι ένα ζοφερό παρόν τους περιθωριοποιεί και τους καθιστά για πολλούς παράσιτα. Ως οργανισμοί βέβαια, παράσιτα είναι αυτοί που ζουν και αναπτύσσονται εις βάρος ενός άλλου οργανισμού. Στη σύγχρονη κοινωνία όμως του ρατσισμού, του άκρατου υλισμού και καταναλωτισμού, αλλά και της άκριτης περιθωριοποίησης και αυτόματης αποστέρησης μιας φυσιολογικής ζωής ατόμων όπως η Ρόλλυ και η Πινκ, οι ρόλοι και οι ταυτότητες επαναπροσδιορίζονται και επανακαθορίζονται. Ποιος είναι τελικά το παράσιτο, ποιος ο θύτης και ποιος το θύμα;  

Trailer
Πληροφορίες παράστασης Παράσιτα

Συντελεστές

  • Μετάφραση: Αγγελική Κοκκώνη
  • Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
  • Σκηνικά-Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
  • Επιμέλεια κίνησης: Έλενα Αντωνίου
  • Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
  • Video art: Παντελής Μάκκας
  • Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
  • Βοηθός σκηνοθέτη: Βάσια Χρήστου
  • Παίζουν οι ηθοποιοί: Κόρα Καρβούνη, Ιωάννα Κολλιοπούλου
  • Παραστάσεις: από 5 Οκτωβρίου έως 19 Απριλίου 2016
  • Ημέρες και ώρες παραστάσεων:  Δευτέρα, Τρίτη 21.15 μ.μ.
  • Τιμές εισιτηρίων: € 13, 10.
  • Διάρκεια: 90 λεπτά
  • Με αφορμή το έργο και σε συνεργασία με το ΚΕΘΕΑ Διάβαση, στη διάρκεια της σεζόν 2014-2015 οργανώθηκαν συζητήσεις με το κοινό, μία φορά την εβδομάδα, κάθε Παρασκευή, μετά το τέλος της παράστασης. Η συζήτηση περιστρεφόταν γύρω από τα κύρια θέματα που θίγει το έργο: σχέσεις εξάρτησης και συνεξάρτησης, κοινωνικός αποκλεισμός, ναρκωτικά, φυλακή, έμφυλη βία. Πέρα από τον σκηνοθέτη Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο και τις ηθοποιούς της παράστασης Κόρα Καρβούνη και Ιωάννα Κολλιοπούλου, στις συζητήσεις συμμετείχε και η ψυχοθεραπεύτρια Μάρθα Φωστέρη, ειδική βοηθός διευθυντή ΚΕΘΕΑ. Οι συζητήσεις αυτές την περίοδο 2015-2016 θα γίνονται κάθε Δευτέρα.

Πληροφορίες θεάτρου

  • Θέατρο του Νέου Κόσμου, Διεύθυνση: Αντισθένους 7 & Θαρύπου, 117 43 Αθήνα
, Τηλέφωνο: 210 9212900, Fax: 2109212901
  • E-mail, Facebook, Site

Χορηγός επικοινωνίας

logo artic.gr

Προηγούμενο άρθροΜουσική διαδρομή από τους Ελλάδος Ήχος
Επόμενο άρθροΣεμινάριο θεατρικού παιχνιδιού με τη Δέσποινα Αναστάσογλου στο ΚΕΤ
Λυδία Τριγώνη
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο Κρήτης. Απόφοιτη του τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Παν/μίου Αθηνών και του μεταπτυχιακού προγράμματος «Λογοτεχνία, Πολιτισμός και Ιδεολογία», με ειδίκευση στο θέατρο. Ασχολείται με τη μετάφραση θεατρικών έργων, εργάζεται ως βοηθός σκηνοθέτη και αρθρογραφεί στο Artic.gr από το 2012.