pasolini5 Μαρτίου 1922.Η ημερομηνία δεν μαρτυρά πολλά από μόνη της. Ένα όνομα όμως μπορεί να βοηθήσει. Pier Paolo Pasolini.  Η  92η επέτειος γεννήσεως του εμβληματικού συγγραφέα, σκηνοθέτη ,ποιητή και ηθοποιού έρχεται να μας υπενθυμίσει το μεγάλο έργο που άφησε πίσω του. Βέβαια η τραγική του κατάληξη που καλύπτεται από μυστήριο, τον κάνει μια ακόμα πιο ενδιαφέρουσα παρουσία. Σε ηλικία 53 ετών, έχοντας πολλά να δώσει ακόμα στις τέχνες, δολοφονήθηκε κοντα στη Ρώμη, με αποτρόπαιο τρόπο. Βέβαια, ο δολοφόνος ίσως δεν είναι ο Giuseppe Pelosi ο oποιος ομολόγησε τον φόνο αλλά το 2005 απέσυρε την ομολογία του ισχυριζόμενος οτι εκβιάστηκε τότε για την ασφάλεια της οικογενείας του. Επομένως, υπάρχει περίπτωση κάποιοι άλλοι ,αντίθετοι προς τα κομμουνιστικά πιστεύω του, να την γλίτωσαν και να κυκλοφορούν ελεύθεροι. Μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ τον αληθινό υπαίτιο του θανάτου του διασήμου ανθρώπου της τέχνης.

 

 

Ο Pasolini ήταν από τους βασικότερους εκπροσώπους του νεορεαλισμού προσπαθώντας να προσδώσει στις ταινίες του μια λυπητερή πραγματικότητα. Το κοινό δυσκολεύτηκε να τις δεχτεί αρχικά αλλά στη συνέχεια η Ρωμαϊκή κοινωνία σταδιακά δέχτηκε ότι όλα όσα έβλεπε δεν ήταν τόσο απομακρυσμένα από την αλήθεια. Πραγματικές ζωές που είναι δίπλα μας αλλά δεν αλληλεπιδρούν με εμάς πήραν σάρκα και οστά στα χέρια του Pasolini. Επιπλέον, η αξία της ζωής και της ύπαρξης στο πλανήτη ήταν ανεκτίμητη και μάλιστα ιερή. Μέσα από το έργο του, η εξερεύνηση της σεξουαλικής συμπεριφοράς και η ομοφυλόφιλη φύση του τον οδηγούσε να βλέπει τα πράγματα πολύπλευρα . Η ποίηση του συχνά είχε ως κέντρο της την πολυαγαπημένη σεβαστή μητέρα του. Μέσα από την ποιητική του ματιά, ο Pasolini μπόρεσε να εκφράσει πλευρές της πραγματικότητας που λίγοι δημιουργοί κατάφεραν να απεικονίσουν.

Η καριέρα του ως σκηνοθετης είναι η πιο διαδεδομένη στον χώρο της τέχνης. Η σκηνοθεσία σημαντικών ταινιών που ήταν εμπνευσμένες από την θρησκεία και την αρχαία Ελληνική και Ρωμαϊκή λογοτεχνία/ποίηση , τον τοποθέτησαν στο πάνθεον των σημαντικών σκηνοθετών. «Τον Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο» που κέρδισε το  Αργυρό Λέοντα στο φεστιβάλ της Βενετίας  το 1964 και τo «Δεκαήμερο» που έλαβε την Αργυρή Άρκτο στη Berlinale to 1971 ήταν από τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του. Η κατάκτηση του Grand Prix Special Prize στις Κάννες (1974) για την ταινία “ A Thousand and One Nights”  και η Χρυσή Άρκτος του Βερολίνου (1975) για το “Canterbury Tales” επιβεβαίωσαν την μαεστρία του πάνω στην τέχνη του κινηματογράφου. Τέλος , το άστρο του Pasolini άστραψε και στον χώρο του ντοκιμαντέρ όπως και στο θέατρο με εξ’ίσου σημαντική παρουσία. Pier Paolo Pasolini.Ένας πολυσχιδής καλλιτέχνης που διοχέτευσε το πάθος και ταλέντο του σε όποια μορφή τέχνης άγγιζε…

Προηγούμενο άρθρο“Ευαίσθητη Δημοκρατία” – Επανάληψη λόγω επιτυχίας στο ΚΕΤ
Επόμενο άρθρο24 Hour Plays Athens στο θέατρο Κάππα