Ξεκίνησαν από την Πέμπτη 23 Απριλίου οι προβολές του αφιερώματος της New Star στον ποιητή Ναζίμ Χικμέτ στον κινηματογράφο «Αλκυονίς new star art cinema». Ολόκληρο το κινηματογραφικό έργο στο οποίο συμμετείχε ο Χικμέτ, είτε ως σκηνοθέτης είτε ως σεναριογράφος, αποτελείται από 36 ταινίες εκ των οποίων θα παρουσιαστούν 15. Πρεμιέρα στο αφιέρωμα έγινε με την ταινία «Δυο παιδιά της γειτονιάς» σε Α’ Προβολή, για την οποία έχει γράψει το σενάριο ο Ναζίμ Χικμέτ. Έχει οριστεί γενική είσοδος στα 7 Ευρώ.
Στο πλαίσιο του αφιερώματος, θα πραγματοποιηθούν παράλληλες πολιτιστικές δράσεις όπως βιβλιοπαρουσιάσεις, προβολή ταινιών σε σενάριο ή σκηνοθεσία του Χικμέτ, μουσικές βραδιές με μελοποιημένη ποίηση, θεατρικές παραστάσεις, προβολές μπαλέτου και όπερας, ποιητικές βραδιές, ειδικές προβολές για σχολεία, παρουσίαση Καραγκιόζη εμπνευσμένο από τον Χικμέτ και άλλες δράσεις που θα διαρκέσουν δύο ολόκληρους μήνες.
Σε όλο αυτό το διάστημα του αφιερώματος θα λειτουργεί στο φουαγιέ του κινηματογράφου βιβλιοπωλείο με βιβλία και cd για τον Ναζίμ Χικμέτ.
Οι ταινίες του αφιερώματος
«Δύο παιδιά της γειτονιάς» (1957)
Σκηνοθεσία: Ιλάι Γκουρίν, Αζντάρ Ιμπραγκίμοβ, Σενάριο: Ναζίμ Χικμέτ
Φίλοι από την παιδική ηλικία και γιοί φτωχών ανθρώπων, ο Αχμέτ και ο Νουρί, μαζί μεγάλωσαν, σπούδασαν και δούλεψαν σε εργοστάσιο. Θα δημοσιεύσουν από κοινού το περιοδικό με το όνομα «Φώς», με περιεχόμενο το οποίο στρέφεται κατά της αποικιοκρατικής πολιτικής του ξένου κεφαλαίου και των στρατιωτικών συμφωνιών. Μετά την πρώτη τους φυλάκιση θα απομακρυνθούν από φίλοι, ο Νουρί θα αλλάξει τις πεποιθήσεις του και θα ασχοληθεί με την εφημερίδα. Η ζωή του πλέον είναι ήρεμη, χαρούμενη και ειρηνική. Εν τω μεταξύ ο Αχμέτ, θα γίνει ένας από τους πρώτους αντιστασιακούς, παίρνοντας με το μέρος του συνεχώς περισσότερους πατριώτες.
«Το ερωτευμένο σύννεφο» (1959)
Σκηνοθεσία: Ανατόλι Καράνοβιτς, Ρομάν Κατσάνοφ, Σενάριο: Ναζίμ Χικμέτ
Με το ερωτευμένο σύννεφο, ο Ναζίμ Χικμέτ παρουσιάζεται μπροστά στον θεατή του από μιαν άλλη πλευρά: σαν συγγραφέας παιδικού βιβλίου, παραμυθιού. Το στοιχείο αυτό έρχεται να επιβεβαιώσει τη μεγάλη αλήθεια: ότι ο Ναζίμ Χικμέτ είναι ένας μεγαλόπνοος, συμπαντικός πνευματικός δημιουργός. Κι ότι, ακόμα, με την ίδια λεπταίσθητη λυρική φλέβα που θα μας δώσει το ποίημά του, μ’ αυτή την ίδια διάθεση θα ξετυλίξει και τον πεζό του λόγο και, πάρα πέρα, σε φυσική προέκταση, το παραμύθι του, όπου ο μεγάλος τούρκος ρεαλιστής παρουσιάζεται σε αρμονική σύζευξη με την πλούσια λαϊκή θυμοσοφία, και γενικότερα με την πλούσια λαογραφία του γειτονικού λαού.
«Το πιο παράδοξο από όλα τα πλάσματα» (2014)
Σκηνοθεσία: Οζγκούρ Σερντάρ Αλτούνογλου, Animation Director / Animator: Οζγκούρ Σερντάρ Αλτούνογλου
Βασισμένο στο ομότιτλο ποίημα του Ναζίμ Χικμέτ. «Κι αν είναι εδώ στη γη τόση μιζέρια Είναι από σένα αδερφέ μου Αν είμαστε έτσι πεινασμένοι κι έτσι τσακισμένοι Αν είμαστε γδαρμένοι ως το μεδούλι Και πατημένοι σαν τσαμπιά να δώσουμε όλο το κρασί μας Τάχα θα πω πως είναι από δικό σου φταίξιμο; -όχι Όμως και συ, αδερφέ μου, φταις καμπόσο».
«Μπλέ μπάλα» (1984)
Σκηνοθεσία: Ροζαλία Ζέλμα, Σενάριο: Ναζίμ Χικμέτ, Χένριχ Σάλγκιρ, Πρωταγωνιστεί: Ζάνα Ροντζεσέτσβαγια
Μία ιστορία για την ομορφιά του πλανήτη που ζούμε αλλά και την ευθύνη της διαχείρισης και φροντίδας του. Η Μπλε Μπάλα ως Σύμβολο του πλανήτη Γη. Στην ταινία γίνεται παραβολή εικόνων – σκίτσων του κόσμου μας, διάφορα τοπία, άνθρωποι, ζώα και φυτά ως σύνθεση της πραγματικότητάς μας. Εμπεριέχεται το πολιτικό μήνυμα της διαχείρισης του πλανήτη μέσα από εικόνες πολλών χεριών που όλα θέλουν να «κρατήσουν» ή να «παίξουν» με την Μπάλα – Γη.
«Ναζίμ Χικμέτ, ο Γαλανομάτης Γίγαντας» (2007)
Σκηνοθεσία: Μπικέτ Ιλχάν, Σενάριο: Μετίν Μπελγκίν
«Ναζίμ Χικμέτ, Ο γαλανομάτης γίγαντας» είναι η ταινία της Μπικέτ Ιλχάν, που βασίζεται στη ζωή του Τούρκου ποιητή Ναζίμ Χικμέτ. Η ταινία της Μπικέτ Ιλχάν αξίζει να ειδωθεί ως μία ακόμη ένδειξη της δύναμης που εμπερικλείει η ποίηση. Το έργο του Τούρκου ποιητή είναι απέραντο σαν την Αιολία και δύσβατο σαν τη Λυδία. Η φιγούρα του, μια φάτσα τούρκικη κι ευγενική, εκπέμπει το έγκυρο φως της αλήθειας- αυτής που υπαγορεύει ο βασανιστικός λόγος της ποίησης: τα πάντα λέγονται αλλά όχι πάντοτε με φωνή. Κι ο Ναζίμ Χικμέτ τραγούδησε πολύ, σαν το καναρίνι που είχε στο κελί του, ψιθύρισε την ελευθερία του καθενός να κρατάει τα μάτια και το πνεύμα του ζωντανά.
«Το ταξίδι του Ναζίμ στη Κούβα» (2008)
Σκηνοθεσία: Τσάγκρι Κινίκογλου, Γκλόρια Ρολάντο
Η ταινία αφηγείται την επίσκεψη του Τούρκου ποιητή Ναζίμ Χικμέτ που πραγματοποιήθηκε στην Αβάνα το 1961. Είναι μια συμπαραγωγή μεταξύ του Πολιτιστικού Κέντρου της Τουρκίας «Ναζίμ Χικμέτ» και του Ινστιτούτου της Κινηματογραφικής Τέχνης και Βιομηχανίας (ICAIC) της Κούβας. Κατασκευασμένη χρησιμοποιώντας αρχειακό υλικό και πρόσφατες συνεντεύξεις με τους Κουβανούς ποιητές, η ταινία σκιαγραφεί την ανθρώπινη, δημιουργική και ιδεολογική διάσταση του Ναζίμ Χικμέτ, ενώ αναλύει τα πρώτα χρόνια της Κουβανικής Επανάστασης.
«Κόκκινο Ποτάμι, Μαύρο πρόβατο» (1967)
Σκηνοθεσία: Λάτφι Άκαντ, Σενάριο: Λάτφι Άκαντ, Ναζίμ Χικμέτ
Η κόρη του άρχοντα του χωριού και ένας φτωχός βοσκός ερωτεύονται αλλά δεν μπορούν να παντρευτούν για παραδοσιακούς λόγους. Οι δημογέροντες αποφασίζουν να θέσουν μια δοκιμασία στον βοσκό ώστε να βρουν λύση σε αυτό το δίλημμα: εάν ο βοσκός καταφέρει τα διψασμένα πρόβατά του να διασχίσουν το ποτάμι χωρίς να πιουν νερό, ο γάμος θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί.
«Αισέλ, Το λασπωμένο κορίτσι του στάβλου» (1934)
Σκηνοθεσία: Μουσχίν Ερτουγκρούλ, Σενάριο: Ναζίμ Χικμέτ (ως Μέμταζ Οσμάν)
Ένα συγκινητικό παράδειγμα της γυναίκας ως εκπροσώπηση της χώρας- έθνος. Η ταινία φέρει πολλές ομοιότητες με το ρωσικό σινεμά της εποχής, με στοιχεία που διαπραγματεύονται την αγροτική ζωή. Το σενάριο του Ναζίμ Χικμέτ δεν ασχολείται μόνο με τα προβλήματα λόγω γυναικείας φύσης αλλά έχει πολιτική χροιά καθότι παρουσιάζει τη σχέση εξουσίας μεταξύ των πλουσίων οικογενειών και των εργατών τους, τη μοίρα των αγράμματων κοριτσιών σε σχέση με τις μορφωμένες αστικές γυναίκες.
«Η Αγάπη και η Λύπη μου» (1978)
Σκηνοθεσία: Αζντάρ Ιμπραγκίμοβ, Σενάριο: Αζντάρ Ιμπραγκίμοβ, Βασισμένο σε θεατρικό του Ναζίμ Χικμέτ
Ο σκηνοθέτης, συνδεόμενος με βαθιά φιλία με τον Ναζίμ Χικμέτ, δημιουργεί μία ταινία βασισμένη σε ένα έργο της κλασσικής Τουρκικής λογοτεχνίας για την ιστορία της Σιρίν Φαρχάντ, που θυσίασε την ομορφιά της για να σωθεί από μια θανατηφόρα ασθένεια. Ο Χικμέτ, υποστηρίζει ο Ibragimov, ενώ είναι Τούρκος, τα έργα του είναι οικουμενικά και η θεώρηση της ζωής του αντικατοπτρίζεται σε αυτά.
«Γράμμα στο Ναζίμ Χικμέτ» (1970-76)
Σκηνοθεσία: Κώστας Αριστόπουλος, Σενάριο: Κώστας Αριστόπουλος, Αφηγητής: Καμπερίδης Δημήτρης
Ένα ποιητικό και συνάμα πολιτικό κινηματογραφικό γράμμα στον Ναζίμ Χικμέτ, που είναι ταυτόχρονα χαιρετισμός προς τους λαούς της Τουρκίας, Χιλής, Ισπανίας, και Ροδεσίας. Η ταινία αποτελείται από φωτογραφικό υλικό και λαϊκή μουσική από τις παραπάνω χώρες, συν το κείμενο του Αριστόπουλου.
«Η ζωή δεν είναι παίξε γέλασε»
Σκηνοθεσία: Στέφανι Καπαρέλ
Η πιο πρόσφατη ταινία που έγινε για τον Χικμέτ η οποία είναι μία βιογραφία για τη ζωή του Τούρκου ποιητή (1902-1963). Γυρίστηκε στην Τουρκία, Γαλλία, Ρωσία, Αγγλία και Αμερική μέσα σε πάνω από μια δεκαετία, και παρουσιάζει συνεντεύξεις της αδελφής του ποιητή, του παραγιού του και των στενών του φίλων. Με σχολιασμούς πολλών καλλιτεχνών επηρεασμένους από την ζωή και την δουλειά του Ναζίμ, όπως ο Αμερικάνος συγγραφέας Χάουαρντ Φάστ, ο ποιητής Γκέραλντ Στερν και ο τραγουδιστής της φολκ Πιτ Σίγκερ. – Περιλαμβάνει σπάνια πλάνα από τον Ναζίμ στη Ρωσία και κλιπ από της παλιές Τούρκικες ταινίες που έχει γράψει τα σενάρια. – Πλάνα συνεντεύξεων των μελών της πρώτης γενιάς διανοούμενων αριστεριστών της μοντέρνας Τουρκιάς.
«Ορατόριο για τον Ναζίμ»
Ένα Ορατόριο για χορωδία, σολίστες, πιάνο, αφήγηση και ορχήστρα αφιερωμένο στο Ναζίμ Χικμέτ, από τον πιανίστα-συνθέτη Φαζίλ Σέι.
«Νύχτα Γάμου» του Ναζιμ Χικμέτ (1933)
Σκηνοθεσία: Ναζίμ Χικμέτ, Σενάριο: Ναζίμ Χικμέτ
«Αφέντης Galip» (1964)
Σκηνοθεσία: Μορίς Πιαλάτ, Βασισμένο σε ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ
Μία ταινία που εξερευνά την ζωή ενός Τούρκου άντρα μέσα από τα ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ.
«Ο αξιωματικός Tosun Pasa» (1976)
Σκηνοθεσία: Καρτάλ Τιμπέτ, Σενάριο: Γιαβούζ Τουργκούλ
Βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Ναζίμ Χικμέτ, η ταινία διαδραματίζεται στην Αίγυπτο τον 19ο αιώνα όταν δύο αριστοκρατικές οικογένειες μαλώνουν για ένα επικερδές αγροτεμάχιο. Η ταινία παρουσιάστηκε στην Τουρκία το 1976 και άφησε εποχή λόγω της μουσικής της.