Οι -Σημαδεμένες Καρδιές (Inimi cicatrizate) είναι μια ταινία που συνδυάζει το γλυκόπικρο και ελαφρώς κωμικό ύφος που χαρακτηρίζει το -Μαγαζάκι των Αυτοκτονιών και την μελαγχολία της ταινίας -Η θάλασσα μέσα μου . Πρόκειται για τη 12η ταινία του Ρουμάνου σκηνοθέτη Ράντου Τζουντ (Radu ʒude) και έχει γυριστεί στη Ρουμανία και στην Γερμανία. Στην Ελλάδα η πρώτη προβολή της παρούσας ταινίας πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 4/11/2016 στο 57ο ΦΚΘ. Το νέο δημιούργημα του Τζουντ, βασισμένο στη ζωή και στο ομώνυμο ήμι-αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Μ. Μπλέτσερ, τοποθετείται στη Ρουμανία λίγο πριν το ξέσπασμα του ΄Β Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο 20χρονος εβραϊκής καταγωγής Μανού (πρωτοεμφανιζόμενος Lucian Theodor Rus) πάσχει από τη νόσο του Pott, ένα σχετικά σπάνιο είδος φυματίωσης που προσβάλει την σπονδυλική στήλη. Έπειτα από πρωτοβουλία του πατέρα του νοσηλεύεται σε ένα σανατόριο στη Μαύρη Θάλασσα προκειμένου να θεραπευτεί. Διαβάζοντας την υπόθεση της ταινίας -Σημαδεμένες Καρδιές ο θεατής είναι λογικό να αναμένει ψυχρά χρώματα στους τοίχους και νοσοκομειακό φωτισμό. Ωστόσο η φιλική ατμόσφαιρα του σανατόριου, οι φίλοι και η κοπέλα που βρίσκει ο Μανού δημιουργούν μια απροσδόκητη ζεστασιά εν μέσω δύσκολων καιρών, όχι μόνο για τον πρωταγωνιστή, αλλά και για την ιστορία της χώρας.
Σημαδεμένες Καρδιές: Οι ασθενείες πίνουν και συζητούν
Ο Ράντου Τζουντ κάνει μια πετυχημένη στροφή από το γουέστερν στο δράμα. Πέρα από την εναλλαγή βαριάς και ελαφριάς ατμόσφαιρας και την πολύ καλή διεύθυνση φωτογραφίας, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι τεχνικές που ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί. Ακολουθώντας την οδό του Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ (Андрей Звягницев) στην ταινία -Η Επιστροφή , ο Τζουντ υιοθετεί το πλάνο που θυμίζει τον πίνακα του Μαντένια, Επιτάφιος Θρήνος. Ο Μανού παρουσιάζεται πολλές φορές ξαπλωμένος στο κρεβάτι του από την ίδια ακριβώς γωνία λήψης που έχει επιλέξει ο ζωγράφος Μαντένια στον πίνακά του για να απεικονίσει τον νεκρό Χριστό. Ιδιαίτερα στη σκηνή έπειτα από την πρώτη ένεση (0:42 στο τρέιλερ) η αναφορά στον πίνακα είναι τόσο ξεκάθαρη που δεν υπάρχει περίπτωση όποιος τον έχει υπ’ όψιν του να μην την αντιληφθεί.
Επιπλέον, καθώς η ταινία -Σημαδεμένες Καρδιές είναι εμπνευσμένη από το έργο του Μπλέτσερ, ανάμεσα στις σκηνές παρεμβάλλονται καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας αποσπάσματα από το ομότιτλο βιβλίο του Ρουμάνου συγγραφέα. Συνήθως κάθε απόσπασμα έχει λειτουργία προοικονομίας για τη σκηνή που θα ακολουθήσει. Η σύνδεση αυτή προκαλεί στον θεατή μια αίσθηση αποσπασματικότητας, χωρίζοντας την ταινία σε αφηγηματικές ενότητες. Κάθε ενότητα αντικατοπτρίζει διαφορετικές φάσεις της ζωής του Μανού και ταυτόχρονα τα διαφορετικά στάδια της ασθένειάς του.
Σημαδεμένες Καρδιές: Η Σολάνζ στο πλευρό του Μανού
Ο Μανού στο σανατόριο βρίσκει μια οικογένεια. Οι υπόλοιποι ασθενείς, όντας κάθε άλλο παρά υποτονικοί, διοργανώνουν πάρτι, πίνουν, γελάνε, τσακώνονται, ερωτεύονται και συζητάνε για πολιτική, λογοτεχνία και ποίηση. Η ασθένεια όμως κρέμεται πάντα σαν απειλητικό σύννεφο πάνω από αυτές τις εκδηλώσεις, υπενθυμίζοντας την τραγικότητα που περιβάλει τις -Σημαδεμένες Καρδιές των νοσηλευόμενων. Μια τραγικότητα από την οποία άλλοι προσπαθούν να ξεφύγουν, ενώ άλλοι την έχουν αποδεχτεί.
