dead poets society quote 2

Οι 4 πιο φιλοσοφημένες ταινίες που υποστηρίζουν ότι το να ζεις , σημαίνει δύναμη, έμπνευση και αγάπη. Ταινίες οι οποίες αναδεικνύουν τα λάθη της κοινωνίας και το φως που αναδύουν τα λόγια των ανθρώπων που παίρνουν στα χέρια τους τα μυαλά και τις ψυχές των παιδιών. Θα υπάρχουν και άλλοι φυσικά αλλά σας παρουσιάζω τους πιο ιδιαίτερους.

 

 Οι πιο ψαγμένοι δάσκαλοι που μας κάνουν να ευχόμαστε να ήμασταν ακόμα μαθητές ακολουθούν…

 

  1. Dead poets’ Society (1989)

 


 Σκηνοθεσία: Peter Weir

dead poets societyΜια ομάδα μαθητών σε ένα σχολείο αρρένων βρίσκει τον καπετάνιο του στο πρόσωπο ενός αντί-συμβατικού «καταραμένου» καθηγητή του John Keating (o απερίγραπτος Robin Williams). Η ελευθεροστομία που προσφέρει η ποίηση θα τους οδηγήσει στην έξαψη , στη δημιουργία και στη συνεχεία πίσω στην σκληρή πραγματικότητα. Σε ένα σχολείο οπού η έκφραση γνώμης είναι μη απαραίτητη και τα αγόρια πρέπει απλά να ενσωματωθούν στην παράδοση του η οποία παράγει ηγέτες και σημαντικά άτομα σε διαφόρους τομείς. Βέβαια, οι μαθητές δεν εξερευνούν ένα μεγάλο μέρος της προσωπικότητας τους εννοώντας την ψυχή τους. Η ποίηση έρχεται  να επαναφέρει τους μαθητές στη ζωή και να τους δείξει το αληθινό νόημα της ζωής.

Ο ανερχόμενος τότε (οικολόγος στο House M.D αργότερα) Sean Robert δίνει την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας  ως Neil Perry. O αχόρταγος για τέχνη και ασταμάτητος στις επιθυμίες του, αντιτίθεται σε όλους και καταλήγει να δώσει τη ζωή του κυριολεκτικά για τη τέχνη και το θέατρο. Επιπλέον, το βασικό καστ συμπληρώνεται από τον νεαρό και άγουρο Ethan Hawke. Στην κορυφή του παγόβουνου στέκεται ο ανεπανάληπτος Robin Williams ο οποίος καθοδηγεί με μια μεστή, ενθουσιώδης και εμπνευσμένη ερμηνεία το νεαρό καστ του. “O Captain my captain” όλοι οι φοιτητές του αναφωνούν και “carpe diem” είναι το γνωμικό που χαρακτηρίζει την ταινία.  Οι υπόλοιποι μαθητές (συμπεριλαμβανομένου και του Ethan Hawke) προσπαθούν να συνεχίσουν την κληρονομία που δέχτηκαν από τον καθηγητή τους. Στο τέλος της ταινίας,  η ιστορία μας διδάσκει ότι όλοι πρέπει να βρίσκουμε και να ακούμε τη φωνή μέσα μας. Ο περισσότερος κόσμος ζει σε μια κατάσταση συνεχής απελπισίας.

 

  2. The Emperor’s Club (2002)


 

   Σκηνοθεσία : Michael Hoffman

the emperors clubΈνας καθηγητής Ρωμαϊκής και Ελληνικής ιστορίας προσπαθεί να κάνει μια τάξη αγοριών σε ένα πρότυπο σχολείο αρρένων σκεπτόμενα άτομα και όχι μελλοντικά γρανάζια μιας καλολαδωμένης μηχανής. Ο ετήσιος διαγωνισμός  για ανάδειξη του «Ιουλίου Καίσαρα»  αποτελεί ένα πολύ σημαντικό γεγονός που αποκαλύπτει τις γνώσεις και το ήθος των μαθητών. Όμως , τα χρήματα είναι ο εγωισμός ενός από τα παιδιά  δεν είναι εύκολη υπόθεση. O Emily Hirch  , παρουσιάζεται ως ο νέος Leonardo Di Caprio στο ρόλο του Sedgewick Bell, οδηγεί στα άκρα τον καθηγητή του. Ο ανεύθυνος και ασύδοτος μαθητής του δείχνει την πικρή αλήθεια ότι η ηθική ,οι αρχές και το αίσθημα δικαιοσύνης έρχονται σε δεύτερη μοίρα σε ένα κόσμο γεμάτο δολοπλοκίες ,συμφέροντα και μυστικά. Η ταινία προσπαθεί να ξεσκαρτάρει τους αθλίους από τους ενάρετους και δίνει άφεση αμαρτιών στον καθηγητή της ιστορίας. Η κρίση του καθηγητή δεν είναι πάντα ξεκάθαρη αφού επηρεάζεται από την ανάγκη του να πιστέψει στη δύναμη και τις δυνατότητες που υπάρχουν μέσα στον κάθε μαθητή. Βέβαια η πορεία του κάθε ανθρώπου χαράζεται από τον ίδιο και ο καθηγητής είναι απλά ένας καθοδηγητής που δείχνει τις επιλογές που του προσφέρονται. Έτσι , αν οι περισσότεροι μαθητές του συγκεκριμένου καθηγητή διάλεξαν τον δρόμο της αρετής,  ένας επέλεξε τον δρόμο της κακίας ζώντας μια ζωή γεμάτη ψέματα και φαρισαϊσμό. Ο Kevin Kline ως William Hundert θριαμβεύει σε μια αξιοθαύμαστη ερμηνεία απεικονίζοντας μια λαμπρή φιγούρα που αναδεικνύεται από την πλειάδα των κατορθωμάτων του και όχι από τις ελάχιστες αποτυχίες του.

 

    3.To sir with Love (1967)


 

    Σκηνοθεσία: James Clavell

to sir with loveΌταν το πρωταγωνιστικό όνομα σε μια ταινία είναι ο Sidney Poitier  και η ιστορία βασίζεται σε ένα σχολείο την δεκαετία του ’70 στο Λονδίνο, η ιστορία θα είναι παραπάνω από ενδιαφέρουσα. Σε αυτή τη δεκαετία, τα νιάτα ήταν ατίθασα , άκρως αντικοινωνικά και δυστυχώς μη συμμορφωμένα με τους κανόνες υγιεινής. Ένας πολιτικός μηχανικός γίνεται καθηγητής για να εξασφαλίσει τα προς το ζην  χωρίς να γνωρίζει τι θα αντιμετωπίσει στην αίθουσα διδασκαλίας. Το “To Sir with love” είναι μια ταινία που προσπαθεί να δώσει σκοπό σε μια γενιά χαμένη μέσα στον κυκλώνα των αλλαγών και των κοινωνικών επαναστάσεων. Ο αυτοσεβασμός , η προσωπική ανάπτυξη και η εύρεση του δρόμου του καθενός είναι ο βασικός άξονας της ταινίας. Η ταινία αποτέλεσε έμπνευση και πρόγονο των υπολοίπων ταινιών που συγκαταλέγονται στη λίστα που τίθεται. Το ομότιτλο τραγούδι δείχνει την εκτίμηση και την αγάπη προς τον άνθρωπο που οδήγησε  μια ολόκληρη τάξη στο φως της γνώσης , της αυτογνωσίας και της ωρίμανσης.

 

4. Freedom Writers (2007)


 

Σκηνοθεσία: Richard LaGravenese

 

freedom writers photo Σε ένα σχολείο που αποτελεί ο ορισμός του ghetto , μια νεαρή καθηγήτρια γεμάτη όνειρα και ελπίδα ,προσπαθεί να σώσει όσα περισσότερα παιδιά μπορεί. Η λαίλαπα των ναρκωτικών, της πορνείας και της συμμοριών είναι ασταμάτητη αλλά η Erin Gruwell  δεν φαίνεται να το βάζει κάτω. H Hilary Swank δίνει μια αξιομνημόνευτη ερμηνεία γεμάτη δυναμισμό ,αγάπη για τη νέα γενιά και πάνω απ’όλα την ύψιστη αίσθηση αυτοθυσίας. Η λογοτεχνία και πάλι πρωταγωνιστεί ως βασική κινητήριος δύναμη. Αυτή τη φορά υπό τη μορφή της ιστορικής προσέγγισης αφού τον κεντρικό θέμα είναι το Ολοκαύτωμα. Βασική πηγή έμπνευσης είναι η ανάγνωση η ανταλλαγή απόψεων και η εγγραφή εργασιών πάνω στο ημερολόγιο της Anna Frank. H πρωτοπόρα ιδέα να αρχίσουν να κρατούν οι ίδιοι το προσωπικό ημερολόγιο τους, τους οδηγεί σε ψυχική ανακούφιση και πνευματική ανάπτυξη και απελευθέρωση. Η πραγματικότητα που βιώνουν αυτοί οι μαθητές στιγματίζεται από το θάνατο, τον πόνο και την απογοήτευση. Άρα, η γνώση δημιουργεί μια διέξοδο και μια ελπίδα για μια καλύτερη ζωή… 

Προηγούμενο άρθροΟ μύθος του Βαν Γκογκ στον κινηματογράφο
Επόμενο άρθροΟ Almodovar δεν κρατιέται με τίποτα…