«Ο Μισάνθρωπος» του Μολιέρου παρουσιάζεται από την Constantly Productions σε σκηνοθεσία της Ιόλη Ανδρεάδη στο Σύγχρονο Θέατρο από την Παρασκευή 20 Απριλίου 2018.Ο πλήρης τίτλος της πιο πικρής κωμωδίας του Μολιέρου είναι «Ο Μισάνθρωπος ή ο Χολερικός ερωτευμένος» (Le Misanthrope ou l’ Atrabilaire amoureux) και είναι εμπνευσμένη από τον «Δύσκολο» του Μενάνδρου. «Ο Μισάνθρωπος» γράφτηκε το 1666, πρόκειται για μια πεντάπρακτη κωμωδία σε 1808 αλεξανδρινούς στίχους και παραστάθηκε για πρώτη φορά στις 4 Ιουνίου του 1666, στο θέατρο του Palais-Royal. Η Ιόλη Ανδρεάδη και ο Άρης Ασπρούλης στο Σύγχρονο Θέατρο επιχειρούν μια διασκευή για έξι πρόσωπα σε νέα ελληνική έμμετρη απόδοση 1600 στίχων.

Λίγα λόγια για το έργο «Ο Μισάνθρωπος»

«Ο υπότιτλος του έργου παραπέμπει στη θεωρία του Γαληνού, ευρέως διαδεδομένη και ακόμη αποδεκτή μέχρι τον 18ο αιώνα, σχετικά με τα τέσσερα στοιχεία που καθορίζουν τον ανθρώπινο οργανισμό και τον ψυχισμό του ατόμου. Στο ανθρώπινο σώμα ενυπάρχουν τέσσερα «υγρά» και οι μεταξύ τους αναλογίες καθορίζουν τον χαρακτήρα.

Ο «χολερικός» Άλκηστος (Alceste) καθορίζεται από τη μαύρη χολή (μέλαινα χολή –bile– μελαγχολία), ενώ ο «σώφρων» φίλος του Φιλήντας (Philinte) από το «φλέγμα». Αναφορές σε αυτά τα στοιχεία (humeurs) βρίσκουμε σε πολλές κωμωδίες του Μολιέρου. Ο Άλκηστος μισεί την ανθρωπότητα, καταγγέλλει την υποκρισία, τη δειλία και τη συναλλαγή που επικρατεί. Αγαπά εντούτοις με πάθος τη Σελιμένη (Célimène), νεαρή χήρα, «φιλάρεσκη» («coquette») που αρέσκεται να διασκεδάζει, και να κακολογεί τους γύρω της. Ο ενάρετος Άλκηστος είναι αναγκασμένος λοιπόν να δίνει μάχες, χαμένες από τα πριν, οι οποίες θα τον οδηγήσουν στην τελική φυγή. Ένα έργο «σαλονιού», στο οποίο ο Μολιέρος ασκεί έντονη κριτική στα ήθη της Αυλής και στην υποκρισία που κυριαρχεί σ’ αυτήν την κοινωνία του «φαίνεσθαι», στην οποία οι συμπεριφορές φθάνουν στα όρια της παρωδίας.»

Απόσπασμα από το «Ο Μολιέρος και η κωμωδία» των Άννα Ταμπάκη και Αλεξία Αλτουβά.

Η Ιόλη Ανδρεάδη γράφει για την παράσταση «Ο Μισάνθρωπος»

«Στην προσέγγιση του Μισανθρώπου που επιχειρείται εδώ, όλη η δράση του έργου μεταφέρεται στην «Πινακοθήκη». Σε αυτό το ειδικό δωμάτιο που υπάρχει στο σπίτι της Σελιμένης και στο οποίο προτρέπει τους καλεσμένους της να περάσουν -στην 3η σκηνή της 2ης πράξης- με σκοπό την αποφυγή ενός καβγά που ετοιμαζόταν να ξεκινήσει, καθώς εκείνοι κουτσομπόλευαν στο σαλόνι με έντονο ύφος. Μόνο που αντί για τους πίνακες που περιγράφονται στο έργο, αυτή τη φορά στα κάδρα θα περάσουν  οι ίδιοι οι ήρωές του.

Με αυτό τον τρόπο, έξι γιγάντια κάδρα δεσπόζουν, εξαρχής, στο κέντρο της σκηνής. Από μέσα τους ξεπηδούν σταδιακά οι έξι ήρωες του Μολιέρου, για να παρουσιάσουν τον εαυτό τους σε τρεις διαφορετικές εκδοχές, οι οποίες συνθέτουν διαλεκτικά για τον καθένα τη μία και μοναδική, αληθινή του όψη.

Εκδοχή πρώτη: ο χώρος μέσα στα κάδρα.

Μέσα στα κάδρα, ο θεατής βλέπει το υποσυνείδητο των χαρακτήρων. Πρόκειται για έναν χώρο ονειρικό, εντός του οποίου οι έξι ήρωες μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα και δίχως τη δέσμευση της λογικής. Μέσα στα κάδρα τους, τα πρόσωπα δεν μιλούν. Έχουν ως μόνο τρόπο έκφρασης την μεγεθυμένη κίνηση του χαρακτήρα τους, σαν κάποιος ζωγράφος να τους απαθανάτισε σε στάσεις μεγάλες και αντιπροσωπευτικές της ζωής τους και του ό,τι αυτή πρεσβεύει.

Εκδοχή δεύτερη: ο χώρος έξω από τα κάδρα.

Η δεύτερη εκδοχή των έξι χαρακτήρων εκτυλίσσεται κατά τη δράση τους έξω και μπροστά από τα κάδρα. Εκεί, με λόγο πιο ρεαλιστικό και κινήσεις σχεδόν φυσικές, οι ήρωες ερμηνεύουν μια κοντινότερη στην πραγματική ζωή εκδοχή του εαυτού τους και μας καλούν να παρακολουθήσουμε τι πραγματικά συμβαίνει στο σπίτι της Σελιμένης και που θα οδηγήσουν αυτές οι αδιέξοδες παρεξηγήσεις και οι συνεχείς αποκαλύψεις που λαμβάνουν χώρα.

Εκδοχή Τρίτη: το μικρόφωνο.

Το τρίτο πεδίο δράσης των ηρώων εστιάζεται στη χρήση ενός μικροφώνου, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της σκηνής, χαρίζοντας φωνή, ήχο και έκφραση στην πιο μύχια εκδοχή του εαυτού τους. Εκεί οπού οι σκέψεις εκφράζονται χωρίς να κρύβονται ούτε πίσω από το «σχήμα» ενός κάδρου – όπως ορίζεται στην πρώτη εκδοχή του χαρακτήρα τους, ούτε μέσα στον καθημερινό λόγο των κοινωνικών συμβάσεων – όπως ορίζεται στη δεύτερη. Εκεί όπου μιλά αποκλειστικά η ψυχή του κάθε ήρωα.»

Λίγα λόγια για την Ιόλη Ανδρεάδη

Γεννήθηκε στη Κυψέλη, είναι απόφοιτος του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν και σπούδασε σκηνοθεσία στη RADA και στο King’s College London, στο οποίο ολοκλήρωσε το 2014 τη διδακτορική της διατριβή γύρω από το Θέατρο και την Τελετουργία, ως υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση. Έζησε 7 χρόνια στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη, σπουδάζοντας και δουλεύοντας πάνω στο θέατρο ως υπότροφος των ιδρυμάτων FULBRIGHT FOUNDATION GREECE, Ίδρυμα Ωνάση / Onassis Foundation, Stavros Niarchos Foundation και J. F. COSTOPOULOS FOUNDATION. Είναι, επίσης, απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στην Πολιτιστική Πολιτική στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Έχει υπάρξει ιδρυτικό μέλος της διεθνούς πλατφόρμας σκηνοθετών «World Wide Lab», η οποία δημιουργήθηκε στο Watermill Center του Bob Wilson το 2011 και της οποίας διετέλεσε Καλλιτεχνική Διευθύντρια το 2013 και το 2015. Στη χώρα μας, τα τελευταία δύο χρόνια, έχει παρουσιάσει τις παραστάσεις: «Αρτώ – Βαν Γκογκ / avec un pistolet» στο Θέατρο Σημείο το 2015, «Οικογένεια Τσέντσι» στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης τη σεζόν 2015-2016, «Διακόσιες δέκα χιλιάδες οκάδες βαμβακιού – μια παράσταση στο Αρχείο» στο Πολιτιστικό Ίδρυμα του Ομίλου Πειραιώς το 2016, «Young Lear» στο Φεστιβάλ Αθηνών το 2016, «Φονικό στην Εκκλησιά» στο Φεστιβάλ Φιλίππων το 2016, «Το βασίλειο της γης» στο Olvio τη σεζόν 2016 – 2017, «Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα» στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και στο Bob Festival (Φεστιβάλ Αθηνών) και «Ίων» στο Φεστιβάλ Φιλίππων το 2017.

Trailer

Συντελεστές παράστασης

  • Μετάφραση: Γιάγκος Ανδρεάδης
  • Έμμετρη διασκευή: Ιόλη Ανδρεάδη & Άρης Ασπρούλης
  • Σκηνοθεσία | Κίνηση: Ιόλη Ανδρεάδη
  • Σκηνογραφία | Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
  • Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
  • Cover song: Κώστας Δαλακούρας
  • Φωτογραφίες: Πάνος Μιχαήλ | Video trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος
  • Βοηθοί σκηνοθέτη: Γιάννης Παυλόπουλος & Μαρία Νικητοπούλου
  • Κατασκευή Κοστουμιών: Δάφνη Τσακότα & Σιμέλα Τουργαϊδου | Βοηθός Ενδυματολόγου: Αμαλία Αντώνη
  • Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης
  • Παραγωγή: Constantly Productions – Βαγγέλης Κώνστας
  • Ερμηνεύουν: Μιλτιάδης Φιορέντζης, Βασιλική Τρουφάκου, Θύμιος Κούκιος, Δανάη Επιθυμιάδη, Ορέστης Καρύδας, Μελίνα Θεοχαρίδου
Πληροφορίες

  • Τοποθεσία: Σύγχρονο Θέατρο
  • Διεύθυνση: Ευμολπιδών 45, Γκάζι (Αθήνα) (ΜΕΤΡΟ: Κεραμεικός)
  • Πρεμιέρα: Παρασκευή 20 Απριλίου 2018
  • Ημέρες & ώρες παραστάσεων: κάθε Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή στις 21.15
  • Τιμές Εισιτηρίων: Γενική Είσοδος: 15 ευρώ, Μειωμένο (Φοιτητικό, Ανέργων): 10 ευρώ
    Προπώληση: Viva.gr
  • Τηλέφωνο Ταμείου: 2103464380, 2105138067
  • Διάρκεια: 90΄
  • Official Site, Facebook, Facebook of Theater

 

 

Διαβάστε περισσότερα θεατρικά νέα εδώ
Προηγούμενο άρθρο«Η ζωή των άλλων» του Νιλ Μουχέρτζι από τις εκδόσεις Gema
Επόμενο άρθροΟ Εκκλησιαστής αναμετράται με τη ματαιότητα στο Bios
Μαριάννα Μωυσίδου
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπουδάζει σε δραματική σχολή και είναι απόφοιτος του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών. Από μικρή της άρεσε να γράφει και από το 2015 ασχολείται και διαδικτυακά με αυτό. Αγαπάει τις τέχνες, τον ήλιο, τα ταξίδια και τη σκυλίτσα της.