Νορβηγία, από το επίκαιρο Norway today του Igor Bauersima, στο Από Μηχανής Θέατρο, σε σκηνοθεσία του Αναστάσιου Ζουγανέλη. Η αυτοκτονική σκέψη και απόπειρα, σαν κατάθεση και μαρτυρία κάθε νέου που νιώθει πως ανήκει στη γενιά του χάους. Μια παράσταση με βλέμμα ειρωνικό, σώμα νεανικό και ψυχή ανήσυχη που επιδιώκει να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα υπαρξιακά, φιλοσοφικά, θεολογικά και κοινωνιολογικά, όπως εκείνα που ο άνθρωπος από την αρχή του κόσμου προσπαθεί να απαντήσει. Ένα σύνθετο κείμενο από έναν νέο, βραβευμένο και σύγχρονο συγγραφέα, ως πρόταση από έναν επίσης νέο δημιουργό, για την ελεύθερη βούληση και την ιερή αξία του να επιλέγει κανείς πότε θα φύγει.
Η Τζούλι και ο Όγκαστ, πάνε στη Νορβηγία…
Η Τζούλι και ο Όγκαστ ανταλλάσσουν διαδικτυακά τις πρώτες τους κουβέντες σε μια επικοινωνία που, αν και στη πιο συνηθισμένη αλλά και αποστασιοποιημένη μορφή της μέσα στη σύγχρονη ζωή, καταλήγει να αναχθεί σε σχέση αλληλοεκτίμησης και εμπιστοσύνης. Χωρίς καν να γνωρίζουν ο ένας τον άλλον, αποφασίζουν να ταξιδέψουν μέχρι τον Αρκτικό κύκλο. Ένας αφελής, ίσως, εσωτερικός πόθος να τερματίσουν μαζί τη ζωή τους τούς οδηγεί στο πιο απόκοσμο σημείο της Νορβηγίας, στο Τρόμσο. Εκεί θα βρεθούν αντιμέτωποι με όλα όσα σκέφτονται και δε σκέφτηκαν ποτέ, με όσα επιθυμούν και δε ήξεραν ποτέ πως θα επιθυμήσουν, με τους φόβους, τις ανασφάλειες, τα ποτέ και τα για πάντα που τους κατατρέχουν.
Ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο βρίσκεται ένας παγετώνας…
Ο Αναστάσιος Ζουγανέλης επέλεξε, μετέφρασε και σκηνοθέτησε τη Νορβηγία από το Norway today του Igor Bauersima, στη βάση μιας σκέψης σύγχρονης και μίας ματιάς επίκαιρης για τις μέρες και την εποχή μας. Πρόκειται για επιλογή – θέση και σχόλιο πάνω στην ανησυχία του υποκειμένου προς το άγνωστο ή /και το μάταιο της ύπαρξης, κινώντας μας να δούμε την παράσταση επίσης ως σχόλιο για μια γενιά που δείχνει να χάνεται πίσω από κώδικες και πληκτρολόγια ενώ την ίδια στιγμή το άπειρο του ψηφιακού κόσμου, σαν προέκταση του πραγματικού, εξαπλώνεται μπροστά της και την προκαλεί να το κατακτήσει.
Η αίσθηση δέχεται παρεμβολές από την παραίσθηση και το ιδεατό προσβάλλεται από το πραγματικό. Αυτές οι αντιθέσεις δίνουν σχήμα και ένταση στην εικονοποιία της Νορβηγίας καθώς η πάνω σκηνή του Από Μηχανής αποκτά τρισδιάστατες κλίμακες, εικονικά επίπεδα, όγκους και μεγέθη. Η θεματική του θανάτου σχετίζεται με το γυμνό, παγωμένο, λευκό τοπίο της Νορβηγίας και τα πρόσωπα πασχίζουν να ξεχωρίσουν μέσα του, διαγράφοντας τις προσωπικές τους διαδρομές και αποτυπώνοντας τες ως επιθανάτιες λάμψεις μέσα από το φακό μιας χειροκίνητης video κάμερας.
Η Νορβηγία στο Από Μηχανής
Ο πεσιμιστής φιλόσοφος Όγκαστ και η αποφασισμένη αυτόχειρας Τζούλι, δίνουν όρκο σιωπής σε ένα chat εν μέσω κοινωνικών δικτύων και ψηφιακών συγκεχυμένων σκέψεων, ενώ προσπαθούν να καθορίσουν οι ίδιοι το τέλος της ζωής τους, αυτόβουλα και συνειδητά. Η ανάληψη ευθύνης του εαυτού μοιάζει να αποτελεί για εκείνους μέγιστη κατάκτηση της αυτοκυριαρχίας, στο μεσοδιάστημα του σύγχρονου χώρου και χρόνου.
Η συνομιλία τους οπτικοποιείται καθώς οι δύο χαρακτήρες, αγκυροβολημένοι σε αντίθετες άκρες του σκηνικού χώρου, αγωνίζονται να βρουν σημεία ταύτισης και αναγνώρισης ο ένας του άλλου. Η εκτέλεση της εικόνας αφήνει κενά με την ολοκλήρωση της, τόσο λόγω της απόστασης (κυριολεκτικής και μεταφορικής) που τους χωρίζει όσο και λόγω της τεχνικής αδυναμίας να μεταφέρουν οι ίδιοι οι ηθοποιοί τη δυναμική του κειμένου και του περιεχομένου του στο κοινό. Η συνέχεια τους φέρνει πιο κοντά και η σχέση τους δομείται πλέον μεταξύ σταλαγμιτών, σταλακτιτών, ψύχους και άστρων. Η ουσιαστική επαφή τους κάνει πιο ανθρώπινους και συναισθηματικούς, τους φέρνει στο ρεαλιστικό κέντρο του προβλήματος και τους εκθέτει στα μάτια μας. Η ροή ακολουθείται με συνέπεια και τα πρόσωπα αφήνονται να πουν και να δείξουν.
Νορβηγία | Oι συντελεστές
Καθώς η ιστορία εκτυλίσσεται, βλέπουμε πράγματι τη Τζούλι ερμηνευμένη από τη Μαρία Παπαφωτίου, να πάσχει και να ακροβατεί υπαρξιακά μεταξύ ζωής και θανάτου, αλλά το άλγος και η εφηβική ανησυχία της να μην βρίσκουν διέξοδο προς την πλατεία και τα καθίσματα των θεατών. Αν και σωστή, φαίνεται τόσο συγκρατημένη που αυτοεμποδίζεται εκφραστικά και κατέρχεται ενεργειακά «χάνοντας» έτσι μέρος της ηρωίδας της.
Από την άλλη ο Σταύρος Λιλικάκης κατορθώνει να αποδώσει έναν φρέσκο Όγκαστ, συγκεντρωμένο, ακόλουθο της σκέψης του, σωματικό αλλά και διανοούμενο που, αν και έχει αδυναμίες, μας ξεγελά και μας παρασύρει.
«Η Νορβηγία είναι μια πρόταση από νέους για νέους, που αγωνιούν, επιθυμούν και επιδιώκουν να κερδίσουν τελικά μια φωτεινή ζωή.»
Το τρισδιάστατο σχήμα της εικαστικής, γεωμετρικής κατασκευής που θα αποτελέσει, διαιρούμενη σε μέρη, σημαντικό μέρος του σκηνικού χώρου, προτείνει μεν μια αφαιρετική προσέγγιση με εμπνευσμένη χρήση και δυνατότητες (Stage Construction – Stage Decoration, Δώρα Τουρβά) που όμως δεν ακολουθείται ως τέλους με συνέπεια, εφόσον προστίθενται ρεαλιστικά αντικείμενα (σκηνή, video κάμερα), τα οποία και αποδυναμώνουν την προηγούμενη εικόνα. Ο Νύσος Βασιλόπουλος απέδωσε τις κατάλληλες ατμόσφαιρες σε εντάσεις και χρώματα (Σχεδιασμός Φωτισμών), ενώ ο Μάνος Κουρκούλης συμπλήρωσε το ύφος των δράσεων με τη μουσική του (Sound Design | Σύνθεση πρωτότυπης μουσικής).
Αφήνουμε για το τέλος την απόπειρα εικονικής αποτύπωσης (Video Installation | Video Mapping: Γιάννης Σκουλιδάς) των χώρων και των τοπίων όπου τοποθετείται η δράση. Η κινηματογραφικού ύφους εγκατάσταση και προβολή ενέταξε μεν τα πρόσωπα σε ένα περιβάλλον αντίστοιχο της προβληματικής όσο και της αισθητικής του κειμένου του Bauersima αλλά δεν κατόρθωσε να οδηγηθεί στο επίπεδο εκείνο που η σκηνοθεσία του Ζουγανέλη είχε την επιδίωξη και την προοπτική να φτάσει. Η οπτικοποίηση του παγωμένου Βορρά δεν ξεπέρασε το όριο των δυνατοτήτων μιας ξανα-ιδωμένης συνθήκης, ανεβάζοντας πραγματικά τους ήρωες στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στην ύπαρξη και την ανυπαρξία, ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, ανάμεσα στο ζειν και το τεθνάναι.
Η Νορβηγία είναι μια πρόταση από νέους για νέους, που αγωνιούν, επιθυμούν και επιδιώκουν να κερδίσουν τελικά μια φωτεινή ζωή.
Συντελεστές παράστασης Νορβηγία
- Πρωτότυπο Κείμενο: Igor Bauersima
- Μετάφραση | Δραματουργία | Σκηνοθετική Επιμέλεια: Αναστάσιος Ζουγανέλης
- Stage Construction | Stage Decoration | Wardrobe: Δώρα Τουρβά
- Σχεδιασμός Φωτισμών: Νύσος Βασιλόπουλος
- Sound Design | Σύνθεση πρωτότυπης μουσικής: Μάνος Κουρκούλης
- Χορός | Κίνηση: Αγγελική Χατζή
- Κατασκευές | Props: Jakob Traxlmayr
- Φωτογραφίες: Daniel Βορεάκος
- Οπτική επικοινωνία: Εμμάνουελ Παπακορδάτος
- Επιπλέον Φωτογραφίες: Παναγιώτης Σαρρής
- Video Installation | Video Mapping: Γιάννης Σκουλιδάς
- Σκηνοθεσία Προτζέκτορα: Αναστάσιος Ζουγανέλης, Δώρα Τουρβά
- Σύνθεση Προτζέκτορα: Γιάννης Σκουλιδάς
- Επιλογή τραγουδιών: Αναστάσιος Ζουγανέλης, Αγγελική Χατζή
- Ερμηνεύουν: Μαρία Παπαφωτίου, Σταύρος Λιλικάκης
Πληροφορίες παράστασης Νορβηγία
- Τοποθεσία: Από Μηχανής Θέατρο
- Διεύθυνση: Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο (Αθήνα)
- Ημέρες & ώρες παραστάσεων: κάθε Τετάρτη & Πέμπτη στις 21:15 (έως 12/4/2018)
- Τιμές Εισιτηρίων: Από 7 έως 12 ευρώ
- Τηλέφωνο Ταμείου: 210 5232097
- Διάρκεια: 105΄
- Official Site, Facebook
–Βία: Καθόλου
-Γυμνό: Καθόλου
Διαβάστε περισσότερες Θεατρικές κριτικές εδώ
