Monty Python ή αλλιώς οι Beatles της κωμωδίας. Τους αποκάλεσαν έτσι γιατί η επίδρασή τους στο είδος της κωμωδίας ήταν αντίστοιχη με εκείνη του βρετανικού συγκροτήματος στη μουσική. Το αναρχικό και ανατρεπτικό τους χιούμορ δεν άφησε τίποτα όρθιο στο πέρασμά του και μας έδειξε πως είναι να βλέπεις πάντα την φωτεινή πλευρά της ζωής.

Η αρχή

Μάιος 1969. Χάμστεντ, Λονδίνο. Πέντε Βρετανοί και ένας Αμερικάνος συναντιούνται σε ένα ινδικό εστιατόριο. Ο λόγος; Υπήρχε η σκέψη να συνεργαστούν σε μια καινούρια κωμική σειρά που θα προβαλλόταν από το κανάλι BBC. Οι πέντε από τους έξι είχαν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους για την κωμωδία ήδη από τα φοιτητικά τους χρόνια ενώ αργότερα απέκτησαν προϋπηρεσία στο αντικείμενο, γράφοντας σενάρια και συμμετέχοντας σε παραστάσεις.

Σε εκείνη την συνάντηση, οι έξι άνδρες, συγκεκριμένα οι Βρετανοί Γκράχαμ Τσάπμαν, Τζον Γκλιζ, Έρικ Άιντλ, Τέρι Τζόουνς, Μάικλ Πάλιν και ο Αμερικάνος Τέρι Γκίλιαμ αποφάσισαν να αλλάξουν τα δεδομένα της κωμωδίας. Τα επεισόδια της σειράς που είχαν σκοπό να γυρίσουν θα περιελάμβαναν απρόβλεπτες καταστάσεις, θα κατέρριπταν τον μύθο του σεβασμού και θα κινούνταν μέσα στο επαναστατικό κλίμα που αναδυόταν στα τέλη της δεκαετίας του ’60.

Το «Ιπτάμενο Τσίρκο» των Monty Python

Toν Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, στις 5 του μηνός, ακριβώς πέντε λεπτά πριν τις έντεκα το βράδυ εκείνης της Κυριακής, προβλήθηκε στις τηλεοπτικές οθόνες, που είχαν αρχίσει να γίνονται έγχρωμες, το πρώτο επεισόδιο της σειράς “Monty Python’s Flying Circus”. Ήταν ένα τηλεοπτικό προϊόν που άλλαξε τα δεδομένα όχι μόνο της κωμωδίας, αλλά και του ίδιου του μέσου της τηλεόρασης. Οι τίτλοι αρχής και τέλους μπερδεύονταν μεταξύ τους ή εμφανίζονταν κατά τη διάρκεια του επεισοδίου και τα κωμικά σκετς δεν είχαν ένα συγκεκριμένο θέμα. Το περιεχόμενο, από την άλλη, ήταν κάτι παραπάνω από αναρχικό, σατιρικό και σαρκαστικό ενώ παρωδούσε κάθε πιθανή κατάσταση ακόμα και ίδια τα τηλεοπτικά είδη, από τα ντοκιμαντέρ και τα τηλεπαιχνίδια μέχρι τις διαφημίσεις και τις βραδινές τηλεοπτικές εκπομπές.

Αν κάποιος γνώριζε καλά την βρετανική κωμωδία πριν από την εισβολή των Μόντι Πάιθον θα καταλάβαινε ότι η επίδραση τους προερχόταν από τα επιτυχημένα ραδιοφωνικά προγράμματα της δεκαετίας του ’50 όπως το “The Goon Show” στο οποίο συμμετείχε μεταξύ άλλων ο Πίτερ Σέλερς.

Η σειρά, η οποία σταμάτησε να προβάλλεται το 1974, κέρδισε τρία βραβεία BAFTA και ειδικά βραβεία για το σενάριο και τα γραφικά του Τέρι Γκίλιαμ, ενώ τράβηξε την προσοχή και άλλων χωρών, όπως της Γερμανίας για την τηλεόραση της οπόιας δημιουργήθηκαν δύο ειδικά επεισόδια.

 

Οι ταινίες των Monty Python

 

Η σκηνή της Σταύρωσης στην ταινία "The Life of Brian"
Η σκηνή της Σταύρωσης στην ταινία “The Life of Brian”

Οι ταινίες που γύρισαν οι Μόντι Πάιθον τα επόμενα χρόνια είχαν ως κύριο σκοπό να προβάλλουν την δουλειά τους πέρα από τα σύνορα της Αγγλίας.

Η πρώτη ταινία κυκλοφόρησε το 1971. “And Now For Something Completely Different” ήταν ο τίτλος της και ο σκοπός της να συστήσεις του Μόντι Πάιθον στο αμερικάνικο κοινό καθώς περιελάμβανε κωμικά σκετς από τις δυο πρώτες χρονιές του «Ιπτάμενου Τσίρκου» .Φαίνεται πως ο στόχος επετεύχθη. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1974, το κανάλι KERA-TV με έδρα το Ντάλας του Τέξας πρόβαλλε την αγγλική σειρά του 1969 και άλλα κανάλια ακολούθησαν σύντομα. Πάντως, η ταινία, παρά το γεγονός ότι δεν προσέφερε καινούριο υλικό, έκανε μεγάλη επιτυχία και στην Βρετανία κόβοντας εισιτήρια αξίας 80.000 λιρών.

Το 1975 ακολουθεί το “Monty Python and the Holy Grail” («Το Αδελφάτο των Ιπποτών της Ελεεινής Τραπέζης»), το οποίο σατιρίζει τον θρύλο του βασιλιά Αρθούρου και των Ιπποτών της Στρογγυλής Τραπέζης και κατά συνέπεια τα κλισέ των ταινιών εν γένει. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι ηθοποιοί της ταινίας παίζουν σοβαρά και το γέλιο βγαίνει μέσα από την απαράδεκτη ιστορία. Η ταινία χρηματοδοτήθηκε από δισκογραφικές εταιρείες και ροκ συγκροτήματα όπως οι Led Zeppelin και οι Pink Floyd και έγινε μεγάλη επιτυχία τόσο στην Αγγλία όσο και στην Αμερική.

Η δεκαετία του ’70 τελειώνει με την ταινία που θεωρείται από πολλούς ως η καλύτερη της ομάδας: το “The Life of Brian” («Ένας προφήτης, μα τι προφήτης») η οποία ασχολείται διαφορετικά με τον Χριστό, μέσα από την αφήγηση της ζωής ενός σύγχρονου του, του Μπράιαν, ο οποίος γεννήθηκε στην διπλανή από εκείνον φάτνη. Στην πορεία, ο Μπράιαν γίνεται Μεσσίας στην θέση του Μεσσία.  Για τους Πάιθον, το θέμα ήτα πρωτότυπο καθώς δεν είχε γυριστεί ποτέ μια βιβλική κωμωδία. Βέβαια, το θέμα θεωρήθηκε ασεβές από τους αρχικούς παραγωγούς της ταινίας με αποτέλεσμα να αποχωρήσουν και την θέση τους να πάρει το μέλος του συγκροτήματος “The Beatles” Τζορτζ Χάρισον. Τελικά, η ταινία κυκλοφόρησε, οι εκκλησιαστικές αρχές εναντιώθηκαν στο βλάσφημο φιλμ για το Υιό του Θεού (που σημειωτέον εμφανίζεται σε μόνο δύο σκηνές) και θέλησαν να απαγορεύσουν την κυκλοφορία στις αίθουσες, αλλά η ταινία γνώρισε τεράστια επιτυχία σε Αγγλία και Αμερική. Χαρακτηριστικό έχει μείνει το τραγούδι που ακούγεται στην σκηνή της Σταύρωσης, το “Always look on the bright side of life”.

Την επόμενη δεκαετία, οι Μόντι Πάιθον θα παρουσιάσουν τις δύο τελευταίες ταινίες τους. Την μαγνητοσκοπημένη συναυλία που έγινε στο Hollywood Bowl του Λος Άντζελες “Monty Python live at the Hollywood Bowl” το 1982 και το “Monty Python’s the meaning of life” («Το Νόημα της Ζωής») τo 1983. Στην παραπάνω ταινία η ομάδα αναζητά το νόημα της ζωής, αναρωτιέται πάνω στην ανθρώπινη ύπαρξη και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η γέννηση του καθενός από εμάς αποτελεί ένα θαύμα. Η ταινία κέρδισε το βραβείο της επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών του 1983.

 

Η συνέχεια

 

Στιγμιότυπο από την τελευταία παράσταση των Monty Python
Στιγμιότυπο από την τελευταία παράσταση των Monty Python

 

Πριν την εκπνοή της δεκαετίας του ’80, στις 4 Οκτωβρίου 1989, φεύγει από την ζωή ξαφνικά ο Γκράχαμ Τσάπμαν, μόλις στα 48 του χρόνια. Οι επόμενες δεκαετίες δεν θα είναι ίδιες χωρίς αυτόν και οι Μόντι Πάιθον θα ακολουθήσουν έναν διαφορετικό δρόμο.

Την δεκαετία του ’90, συμπληρώνουν ήδη τριάντα χρόνια πορείας με εμφανίσεις στη σκηνή (φεστιβάλ κωμωδίας του Άσπεν) και στην τηλεόραση με την “Python Night” να καταλαμβάνει ένα ολόκληρο τηλεοπτικό απόγευμα με ντοκιμαντέρ αλλά και καινούρια σκετς. Την επόμενη δεκαετία, οι πέντε εναπομείναντες Python, εμπνευσμένοι από την επιτυχία δύο ταινιών τους, πρωταγωνιστούν στα μιούζικαλ “Spamalot” (2005, Μπρόντγουει) και “Not the Messiah”(2010). Το πρώτο κέρδισε βραβείο Τόνι για το καλύτερο μιούζικαλ και το δεύτερο παρουσιάστηκε στο Royal Albert Hall, με αφορμή την επέτειο των σαράντα ετών από την δημιουργία της ομάδας.

Το 2013 ανακοίνωσαν ότι θα είναι ξανά όλοι μαζί για μια παράσταση που θα παρουσιαζόταν την επόμενη χρονιά. Η μία παράσταση έγινε δέκα λόγω της τεράστιας επιτυχίας. Την τελευταία από αυτές τις παραστάσεις παρακολούθησε ένα κοινό 15.000 ατόμων που είχε συγκεντρωθεί στην αρένα Ο2 του Λονδίνου. Η παράσταση αυτή της 20ης Ιουλίου του 2014 μαγνητοσκοπήθηκε και αποτέλεσε την τελευταία ταινία της ομάδας με τον σαρκαστικό τίτλο “Monty Python Live (mostly) – One Down Five to Go”. Αν και οι δρόμοι της ανατρεπτικής ομάδας είχαν αρχίσει να χωρίζουν ήδη από το 1983, η παράσταση αυτή σήμανε το οριστικό τέλος της συνεργασίας τους.

Όσο περνούν τα χρόνια, όμως, το είδος της κωμωδίας που εισήγαγαν οι Μόντι Πάιθον θα αποκτά όλο και περισσότερους θαυμαστές. Άλλωστε,το χιούμορ τους έχει εμπνεύσει άλλα κωμικά προγράμματα όπως το Saturday Night Live αλλά και μεμονωμένους κωμικούς ηθοποιούς όπως ο Σάσα Μπαρόν Κοέν, ο Σεθ ΜακΦάρλαν και ο Σεθ Μέγιερς. Και είμαστε σίγουροι ότι αυτό το ιδιαίτερο χιούμορ που αγνοούσε τις συμβάσεις και τους κανόνες θα συνεχίσει να εμπνέει….

 

Οι Μόντι Πάιθον στην τηλεόραση

Monty Python’s Flying Circus, Series 1 (1969–74)

Monty Python’s Flying Circus, Series 2 (1970)

Monty Python’s Flying Circus, Series 3 (1972–73)

Monty Python’s Flying Circus, Series 4 (1974)

Monty Python’s Fliegender Zirkus (1972)

Parrot Sketch Not Included -20 Years of Monty Python (1989)

Monty Python’s Personal Best (2006)

Monty Python-The Meaning of Live (2014)

 

Βιβλία

Monty Python’s Big Red Book (1972)

The Brand New Monty Python (PaperBok) (1973) 

Monty Python and The Holy Grail (Book) (1977) 

The Life of Brian/MONTYPYTHONSCRAPBOOK (1979)

Monty Python’s The Meaning Of Life (1983)

Monty Python’s Flying Circus – Just The Words Volume 1 (1989) 

Monty Python’s Flying Circus – Just The Words Volume 2 (1989) 

The Fairly Incomplete & Rather Badly Illustrated Monty Python Song Book (1994) 

Monty Python’s The Meaning of Life (1999)

The Pythons’ Autobiography By The Pythons  (2003)

The Very Best of Monty Python (2006)

Monty Python Live! (2009)

 

Μουσικά άλμπουμς

Monty Python’s Flying Circus (1970)

Another Monty Python Record (1971)

Monty Python’s Previous Record (1972)

The Monty Python Matching Tie and Handkerchief (1973)

Monty Python Live at Drury Lane (1974)

The Album of the Soundtrack of the Trailer of the Film of Monty Python and the Holy Grail (1975)

Python on Song (1976)

Monty Python Live at City Center (1977)

The Monty Python Instant Record Collection (1977)

Monty Python’s Life of Brian (1979)

Monty Python’s Contractual Obligation Album (1980)

Monty Python’s The Meaning of Life (1983)

The Final Rip Off (1987)

Monty Python Sings (1989)

The Ultimate Monty Python Rip Off (1994)

Monty Python Sings Again (2014)

Monty Python’s Total Rubbish (2014)

 

The Life of Brian

Παρακολουθήστε εδώ με ελληνικούς υπότιτλους την ταινία «Ένας προφήτης, μα τι προφήτης».

 

 

Προηγούμενο άρθροΜε τον Μπαμπά ή τη Μαμά; Στις αίθουσες από 30 Ιουλίου
Επόμενο άρθροSpectre – Το νέο trailer του 24ου James Bond