Λευκό δωμάτιο. Τίτλος που κρύβει μυστήριο. Δύο εμβληματικές ηρωίδες, η Έντα Γκάμπλερ και η Μπλανς Ντιμπουά συναντιούνται αρχικά στο ομώνυμο μυθιστόρημα ενός συγγραφέα που τελευταία γύρω από το όνομά του γίνεται πολύς λόγος. Αναφερόμαστε στον Αλέξη Σταμάτη, ο οποίος έχει την τύχη μέσα από τη θεατρική συνθήκη που δημιούργησε ο σκηνοθέτης της παράστασης Μάνος Καρατζογιάννης στο Θέατρο Σταθμός να βλέπει ακόμα ένα βιβλίο του να ανεβαίνει στο θέατρο.

Τρεις γυναικείοι ρόλοι κι ένας κομπέρ-αφηγητής καλούνται να συγχρωτιστούν στο Λευκό δωμάτιο του Αλέξη Σταμάτη, μια αλληγορία εγκλεισμού. Μια πανσιόν απομονωμένη στα 2.789 μέτρα υψόμετρο φιλοξενεί θεατρικούς ήρωες όταν αυτοί κατεβαίνουν από τη σκηνή, όταν το έργο τους τελειώνει και βαίνουν προς την ανυπαρξία. Η αινιγματική Φλώρα, ο πρωταγωνιστικός ρόλος, ο πρώτος ρόλος έχει τεθεί επικεφαλής αυτής της πανσιόν. Φαινομενικά ασύμβατοι ρόλοι που τελικά συγκλίνουν κάπου, καλούνται να συμπλεύσουν.

Κομπέρ: Η Μπλανς, μια γυναίκα καλοδιατηρημένη, γενικά κοκέτα και εκλεπτυσμένη μπαίνει στο lobby. Φαίνεται πως έχει θέμα με τη φθορά.

Οι συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες όταν η μαγεία κι ο φανταστικός κόσμος της Μπλανς «συγκατοικεί» με το ρεαλισμό της ατίθασης Έντας. Η Έντα είναι ασυμβίβαστη, από την αρχή διεκδικεί την ελευθερία της. Επιζητά διακαώς να βγει από την ανυπαρξία και να πάρει σάρκα και οστά, ενώ η απρόσωπη και δηκτική Φλώρα αναλαμβάνει να την επαναφέρει στη λογική.

Ο συγγραφέας του έργου, Αλέξης Σταμάτης

Ο Αλέξης Σταμάτης έχει γράψει εκτός από λογοτεχνικά βιβλία και θεατρικά έργα. Ενδεικτικά θα αναφερθούμε στο μονόλογό του Τελευταία Μάρθα, που παίχτηκε το 2008 στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας, το έργο του Δακρυγόνα, το οποίο παίχτηκε το 2010, καθώς και το  Σκότωσε ό,τι αγαπάς, το 2012 στο ίδιο θέατρο. Στην πορεία, στο Θέατρο Τέχνης παραστάθηκε το έργο του Μεσάνυχτα σ’ έναν τέλειο κόσμο (2013), ενώ το 2014 το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης ανεβάζει το Innerview. Ακολουθεί στο Εθνικό Θέατρο το έργο του Μελίσσια το 2019 και φέτος στο Θέατρο Σταθμός το τελευταίο του βιβλίο, το Λευκό δωμάτιο υπό τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Μάνου Καρατζογιάννη γίνεται παράσταση.

Μπλανς: Τα γεράματα είναι παρωδία.
Λευκό δωμάτιο - Στιγμιότυπο από την παράσταση
Λευκό δωμάτιο – Στιγμιότυπο από την παράσταση με την Πέγκυ Σταθακοπούλου και την Εύα Σιμάτου

Ο Αλέξης Σταμάτης έχει μιλήσει για το θαυμασμό του για τον Ίψεν και την τομή που έφερε ο Νορβηγός συγγραφέας στο αστικό δράμα. Στο Λευκό δωμάτιο, το οποίο θα χαρακτήριζα ως ψυχαναλυτικό παιχνίδι, πρωταγωνιστεί η πιο εμβληματική ηρωίδα του Ίψεν και της παγκόσμιας δραματουργίας εν γένει, η Έντα Γκάμπλερ. Η Έντα στο έργο του Σταμάτη συναντιέται με την μεταγενέστερη καθοριστική θεατρική μορφή της Μπλάνς Ντιμπου, του Τένεσι Ουίλλιαμς από το Λεωφορείο ο πόθος. Και η σύγκρουσή τους είναι αναπόφευκτη.

Το Λευκό δωμάτιο του Αλέξη Σταμάτη

Στο Λευκό δωμάτιο απεικονίζεται ένας προβληματισμός. Σβήνουν οι ρόλοι όταν κατεβαίνουν από την σκηνή; Πού πάνε οι θεατρικοί ήρωες όταν ο ρόλος τους τελειώνει; Οδεύουν στη λήθη; Ζουν μέσα από το κείμενο του συγγραφέα-νονού τους; Ποια είναι άραγε η κατάληξή τους; Η πανσιόν της κυρίας Φλώρας συγκεντρώνει ετερόκλητα δημιουργήματα συγγραφέων όταν αυτά έχουν παιχτεί κατ’ επανάληψη και έχουν κατέβει από τη σκηνή.

Φλώρα: Κρίνεις το νονό σου; Είσαι προσωπικότητα Μπλανς. Και οι προσωπικότητες επιβάλλονται από μόνες τους.
Μπλανς: Ξέρεις πως είναι να σε έχουν βαφτίσει ώστε να είσαι μνήμη ανεξίτηλη;

Στο έργο σκιαγραφούνται τρεις γενιές θεατρικών γυναικείων μορφών, οι οποίες καλούνται να συγχρωτιστούν κατά το δυνατόν αρμονικά, ενώ πλαισιώνονται από έναν αφηγητή-κομπέρ. Η Μπλανς Ντιμπουά, μια διαταραγμένη ψυχικά γυναίκα, με εύθραυστη ψυχοσύνθεση, συμβιβασμένη πλέον με τη μοίρα της, αλλά όχι και με την φθορά του χρόνου, συγκρούεται με την νεαρή, αν και προγενέστερη Έντα Γκάμπλερ, η οποία θέλει να ξεφύγει, να ορίσει η ίδια την ανθρώπινη μοίρα της, να ελευθερωθεί. Ολότελα ασύμβατες προσωπικότητες, αντιφατικές ηρωίδες ενώνονται με ένα υποδόριο νήμα με την πένα του συγγραφέα. Η Φλώρα, που διευθύνει την επαναστατική αυτή πανσιόν είναι μια γυναίκα δυναμική, σκληρή και ταυτόχρονα ψυχαναγκαστική, με εμμονικές τάσεις.

Το Λευκό Δωμάτιο στο Θέατρο Σταθμός
Το «Λευκό Δωμάτιο» του Αλέξη Σταμάτη στο Θέατρο Σταθμός, σε σκηνοθεσία Μ. Καρατζογιάννη

Στο έργο υπάρχει έκδηλη η ψυχολογική βία που υφίστανται οι γυναίκες ανά τους αιώνες και το στοιχείο της μοίρας από την οποία δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει όσο κι αν το προσπαθεί.  Η Έντα τουλάχιστον δεν τα καταφέρνει. Δεν ξεφεύγει από το ότι έχει φτιάξει ο νονός της για αυτή. Οδηγείται στην αυτοδικία και όχι στο Λευκό δωμάτιο.

Μπλάνς για το τέλος της Έντα Γκάμπλερ στο έργο του Ίψεν: Αυτό είναι το χειρότερο. το πιο εγωιστικό. Κοιτάξτε με, ακόμα κι αυτό το κάνω με στυλ.
Φλώρα: Ναι αλλά υπάρχουν κι ομοιότητες μεταξύ σας Μπλάνς.
Μπλανς: Καμία ομοιότητα.
Η παράσταση Λευκό δωμάτιο στο Θέατρο Σταθμός

Παρακολουθήσαμε μια παράσταση με στοιχεία μυστηρίου, στην οποία ο σκηνοθέτης Μάνος Καρατζογιάννης στηρίχτηκε στο σκοτεινό ψυχισμό των ηρωίδων του έργου. Κυρίαρχη θέση στο σκηνικό κατείχαν τα πορτραίτα των συγγραφέων-νονών, τους οποίους ο Καρατζογιάννης βάζει έξυπνα να συνομιλούν με τα δημιουργήματά τους, ώστε να αντιληφθεί ο θεατής τη μεταξύ τους σχέση. Μια σχέση αλληλεξάρτησης. Ο αφηγητής-κομπέρ αναλαμβάνει το ρόλο ξωτικού που επεξηγεί, δίνει λύση και αποφορτίζει από το βαρύ κλίμα που δημιουργείται από την συνύπαρξη ετερόκλητων ρόλων στην πανσιόν φάντασμα. Ο λανθάνων ερωτισμός μεταξύ των ηρωίδων παίρνει διαστάσεις και η φαινομενικά δυνατή κι ατίθαση Έντα στο τέλος ηττάται.

Μπλανς στη Φλώρα: Μου επιτέθηκε. Να μάθει πως εδώ μέσα είμαστε όλοι ίδιοι . Δεν μπορεί να κάνει τα δικά της. Εγώ είμαι δραματική και προσαρμόζομαι. Οι δραματικοί χαρακτήρες πάντα προσαρμόζονται. Έχω συνηθίσει κάπως εδώ. Δε θα τα ρίσκαρα όλα.

Πολύ ενδιαφέρουσα η προσέγγιση της ξεθωριασμένης ρομαντικής και καταθλιπτικής Μπλανς Ντιμπουά από την Πέγκυ Σταθακοπούλου. Μια γυναίκα σαρκαστική, ευαίσθητη, εύθραυστη, αλλά και διψασμένη για μαγεία και έρωτα, αποτυπώνεται στην ερμηνεία της έμπειρης ηθοποιού.

Η Έντα Γκάμπλερ της Εύας Σιμάτου είναι ίσως σε ορισμένα σημεία κάπως υπερβολική στο ρόλο της ασυμβίβαστης ηρωίδας της. Με ενδιαφέρουσες υποκριτικά στιγμές εντούτοις, κυρίως όταν συνομιλεί με το νονό της.

Η διευθύντρια της πανσιόν Φλώρα, ένα μυστηριώδες ψυχαναγκαστικό πλάσμα, παίρνει σάρκα και οστά από την Σμαράγδα Σμυρναίου, η οποία επιβάλλει την παρουσία της στη σκηνή και με μόνο με τις εναλλαγές της φωνής της.

Φλώρα: Απαγορεύονται οι ειρωνείες. Απαγορεύονται οι εντάσεις. Απαγορεύονται οι προστριβές. Το χιούμορ σας πρέπει να είναι εκλεπτυσμένο. Θα πρέπει να πετάξετε από μέσα σας όλα τα βαρίδια.

Ευχάριστη νότα στο βαρύ κλίμα που δημιουργείται λόγω της θεατρικής συνθήκης ο κομπέρ Δημήτρης Τσίκλης, ο οποίος ερμηνεύει, τραγουδάει και επεξηγεί τα σκοτεινά σημεία των διαλόγων.

Το Λευκό Δωμάτιο του Αλέξη Σταμάτη
«Η Έντα στο έργο του Σταμάτη συναντιέται με την μεταγενέστερη καθοριστική θεατρική μορφή της Μπλάνς Ντιμπου, του Τένεσι Ουίλλιαμς από το Λεωφορείο ο πόθος. Και η σύγκρουσή τους είναι αναπόφευκτη.»

Ενδιαφέρουσα στιγμή της παράστασης, η στιγμή που ακούγεται η φωνή του Δημήτρη Καταλειφού στο ρόλο του Ίψεν να συμβουλεύει την ηρωίδα του. «Ήσουν ανύπαρκτη και με τις μικρές μου δυνάμεις ελπίζω να σου έδωσα ζωή. Τώρα πρέπει να υπάρξεις, πρέπει να γίνεις αυτό που είσαι, αλλά πρόσεχε. Εδώ το χέρι θα είναι χέρι και το πιστόλι πιστόλι. Δεν παίζουμε εδώ», της λέει και προοιωνίζει το τέλος της.

Στο ρόλο του Τενεσί Ουίλλιαμς δανείζει τη φωνή του ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, ο οποίος εξίσου δίνει το στίγμα στη δική του κατασκευή, την Μπλανς.

Τα κοστούμια της παράστασης επιμελήθηκε η Άση Δημητροπούλου και μπορώ να πω πως είναι στα συν της παράστασης. Χαρακτηριστικό το κόκκινο με ροζ φόρεμα της κοκέτας Μπλανς, καθώς και το άχρωμο μπεζ φόρεμα της διαβολικής Έντας.

Το σκηνικό που επίσης επιμελήθηκε η Άση Δημητροπούλου είναι σκοτεινό όπως αρμόζει στη ζοφερότητα της πανσιόν και φωτίζονται τα πορτραίτα των συγγραφέων που δεσπόζουν στο χώρο. Η μυστηριώδης ατμόσφαιρα συμπληρώνεται από τους λειτουργικούς φωτισμούς του Αλέξανδρου Αλεξάνδρου.

Trailer

Συντελεστές παράστασης

  • Συγγραφέας: Αλέξης Σταμάτης
  • Σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης
  • Μουσική: Δημήτρης Τσάκας
  • Σκηνικά – κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου
  • Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
  • Video: Παντελής Μάκκας
  • Φωτογραφία: Σπύρος Περδίου
  • Βοηθός σκηνοθέτη: Φίλιππος Παπαθεοδώρου
  • Ερμηνεύουν: Πέγκυ Σταθακοπούλου, Εύα Σιμάτου, Δημήτρης Τσίκλης
    Στον ρόλο της Φλώρας η Σμαράγδα Σμυρναίου
  • Συμμετέχουν (voice off):
    Στον ρόλο του Χένρικ Ίψεν ο Δημήτρης Καταλειφός
    Στον ρόλο του Τενεσί Ουίλιαμς ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης
Πληροφορίες

  • Τοποθεσία: Θέατρο Σταθμός
  • Διεύθυνση: Βίκτωρος Ουγκώ 55, Μεταξουργείο Αθήνα (πλησίον του ΜΕΤΡΟ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ)
  • Τηλέφωνο: 210 52 30 267
  • ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΠΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
  • Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Κάθε Σάββατο στις 18:00 και κάθε Κυριακή στις 21:00
  • Τιμές εισιτηρίων:

ΣΑΒΒΑΤΟ

Κανονικό: 15€, Φοιτητικό: 12€, «Κοινωνικό εισιτήριο»: Ανέργων, ΑΜΕΑ, άνω των 65: 10€, Ομαδικό (πάνω από 10): 10€, Ατέλεια: 3€

ΚΥΡΙΑΚΗ

Κανονικό: 12€, Φοιτητικό: 10€, «Κοινωνικό εισιτήριο»: Ανέργων, ΑΜΕΑ, άνω των 65: 8€, Ομαδικό (πάνω από 10): 10€, Ατέλεια: 3€

H παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού

–Βία: Καθόλου

–Γυμνό: Καθόλου

 

 

Διαβάστε περισσότερες Θεατρικές Κριτικές εδώ

 

 

 

Προηγούμενο άρθροΤο «Παλέρμο» και πώς βρίσκει κανείς την αλήθεια
Επόμενο άρθροΗ Πανούκλα του Α. Καμύ – Έξτρα Χριστουγεννιάτικες παραστάσεις στο 104