Πρωταγωνιστούν: Μάκης Παπαδημητρίου, Κατερίνα Λυπηρίδου, Σύρμω Κεκέ
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Υπόθεση: Μία ιστορία με θέμα τη δυσκολία επικοινωνίας ανάμεσα στα δύο φύλα. Χρόνιο πρόβλημα και πρόκληση. Ποια όμως είναι η διάσταση και η πρισματική του εκδοχή στο σημερινό σύγχρονο περιβάλλον της πόλης και της δουλειάς; Πώς γνωρίζονται οι άνθρωποι σήμερα; Μέσα από το ξετύλιγμα της ίδιας ιστορίας από την πλευρά και των δύο φύλων αποκαλύπτονται αποστάσεις και διαστάσεις. Τέτοιες, που διαμορφώνουν τη σύγχρονη μοναξιά και την επίσης σύγχρονη δυσκολία των ανθρώπων τι άλλο…τι πιο απλό…να συναντηθούν…
Κριτική
«Αν δεν έχεις βρει τον άνθρωπό σου πριν να πάρεις το πτυχίο σου, θα παντρευτείς ένα βούρλο από τη δουλειά σου. Δεν κάνω πλάκα. Είναι απλό. Ξέρετε πώς αναπαράγονται τα ζώα σε συνθήκες αιχμαλωσίας;»
Η «Ρομαντική μου Ιστορία», έργο του Σκωτσέζου συγγραφέα D.C. Jackson, βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου το 2010 με πορεία εξίσου πετυχημένη ανά τις ηπείρους: Ευρώπη, Αμερική, Αυστραλία. Αν κρίνουμε από την ομώνυμη παράσταση, μάλλον γιατί, τηρουμένων των διαφορών, των συνθηκών και των προσωπικοτήτων, αγγίζει τις ζωές όλων μας. Με διαφορετικούς τρόπους. Είναι η ιστορία που ο Τομ και η Έμυ μπορούν να αποδείξουν ότι είναι δύο-σε-ένα…
Δύο, λοιπόν συνάδελφοι κοιμούνται για ένα διάστημα μαζί. Απλά κοιμούνται μαζί. Σεξ δηλαδή. Ο Τομ, εντελώς σύγχρονος, και φαινομενικά εντελώς πεζός, θέλει να είναι εντάξει…ευγενικός. Φοβάται όμως το οποιοδήποτε ενδεχόμενο σύναψης αυτού του καταπιεστικού, επίμονου και άκρως περιττού δεσμού, που λέγεται σχέση. Παραμένει ωστόσο ευγενικός. Και πάρα, μα πάρα πολύ αστείος. Η Έμυ είναι ακριβώς το ίδιο. Δε γουστάρει τον Τομ, γιατί άλλωστε; Έχει τον εξιδανικευμένο Κάλβιν… Δε γούσταρε ποτέ αυτόν τον…. Σε κάθε περίπτωση πάντως πρέπει ν’ απαντήσει στη Σάσα! Σχεδόν τα ίδια, μεταξύ μας, σκέφτεται και ο Τομ. Μόνο που εκεί φωλιάζει επίσης μια εξιδανικευμένη Άλισον…Ο Τομ τα φτιάχνει με την Έμυ λίγο γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, λίγο γιατί η μόνη εύκολη λύση μεταξύ τους είναι πάλι το σεξ, λίγο γιατί οι γυναίκες επιμένουν…Η Έμυ με τον Τομ γιατί την κολακεύει, για τη Σάσα, γιατί γύρω της όλοι, μα όλοι έχουν παντρευτεί!
Όπως κάθε αδιάφορη ιστορία, μάλλον κι αυτή θα συνεχίσει ανενόχλητα την καθοδική της (προς αφανισμό) πορεία ή…μήπως όχι;…Ο Τομ και η Έμυ συναντούν τους εξιδανικευμένους τους έρωτες στη σημερινή τους «εκδοχή». Και ώ του θαύματος (και της απογοήτευσης)…!!! Δεν είναι εκείνοι! Και τώρα; Τι έχει συμβεί τώρα; Τι μπορεί τώρα να συμβεί;
Δομικά, η πρώτη πράξη του έργου αντιστοιχεί στην πλευρά του Τομ, ενώ η δεύτερη σ΄εκείνη της Έμυς. Και για το θεατή μια αριστοτεχνικά στημένη αποκάλυψη. Χωρίς η ιστορία να επαναλαμβάνεται κουραστικά, αλλά με αυστηρά δομημένες επεξηγηματικές σκηνές στην αφήγηση, μας δίνεται βήμα-βήμα από τον Jackson όλη η αλήθεια για το σύγχρονο αυτό στόρι. Βασικό εργαλείο του είναι ο πεζός λόγος, η επεξήγηση που απευθύνεται καθαρά στο θεατή σε ένα διαρκές pause-play μεταξύ των διαλόγων. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που κάνει την παράσταση να θυμίζει εκδοχές διαδραστικού θεάτρου, ο λόγος που βγάζει άφθονο, σχεδόν ασυγκράτητο γέλιο αλλά και ο λόγος που εκεί μέσα μπορεί ο καθένας να βρει λίγο (ή περισσότερο) από τον εαυτό του!
Ενώ η ιστορία αφορά την Έμυ και τον Τομ πρέπει να τονιστεί ότι στην παράσταση αυτή, η Σύρμω Κεκέ, η Κατερίνα Λυπηρίδου και ο Μάκης Παπαδημητρίου ανταποκρίνονται σε εικοσιένα (21) συνολικά ρόλους. Η Σάσα, οι μαμάδες, η Άλισον και ο Κάλβιν και πολλοί άλλοι συναποτελούν ένα πολύ ανθρώπινο αφηγηματικό παζλ μιας πρωτότυπης άλλα άκρως πιθανής σύγχρονης ιστορίας!
Ερμηνευτικά, τολμά να πει κανείς ότι και οι τρεις αποδεικνύουν ότι είναι πολύ καλοί σύγχρονοι ηθοποιοί, ηθοποιοί της εποχή τους. Είναι και οι τρεις τους ιδιαίτερα αποκαλυπτικοί ως προς το κωμικό τους ταλέντο με τον Μάκη Παπαδημητρίου (Τομ) να ξεχωρίζει αισθητά, κάνοντάς μας πολλές στιγμές να κρατάμε πραγματικά τις κοιλιές μας απ’ τα γέλια.
Τα κοστούμια της Μαργαρίτας Χατζηιωάννου είναι μοντέρνα, όπως και το έργο, και πετυχημένα. Οι σκηνοθετικές βιολογικές αναπαραστάσεις με προτζέκτορα που επιμελήθηκε ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος επιτυγχάνουν να αποδώσουν τη ρεαλιστική και χιουμοριστική πλευρά του έργου, ωστόσο με ένα ρίσκο ανάμεσα στο ρεαλισμό και τον κυνισμό της κατάστασης. Οι μουσικές επιλογές του Νέστορος Κοψιδά εξαιρετικές ενώ το σκηνικό με τις μαξιλάρες, αν και ευφυές, ελαφρώς κουραστικό.
Το ξεχωριστό της «Ρομαντικής Ιστορίας» είναι ότι αποτελεί μια αισθηματική κωμωδία η οποία όμως καταφέρνει να θίξει πολύ σημαντικές κοινωνικές πλευρές του σύγχρονου ανθρώπου με όλο το ρεαλισμό που αυτό χρειάζεται για να ειπωθεί η αλήθεια. Και αυτές, λίγο πολύ, τις έχουμε κάπως-κάπου συναντήσει όλοι μας…
Trailer
Πληροφορίες παράστασης
Συντελεστές
- Μετάφραση: Κοραλία Σωτηριάδου
- Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
- Σκηνικά-Κοστούμια: Μαργαρίτα Χατζηιωάννου
- Μουσική επιμέλεια: Νέστωρ Κοψιδάς
- Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Παίζουν
- Μάκης Παπαδημητρίου
- Κατερίνα Λυπηρίδου
- Σύρμω Κεκέ
Ημέρες και ώρες παραστάσεων
- Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:15
- Κυριακή 19:00 & 21:15
Τιμές εισιτηρίων
- Κανονικό 15€
- Φοιτητικό 12€
- Κάθε Πέμπτη, γενική είσοδος 10€
- Κάθε Παρασκευή, ανέργων 5€
Πληροφορίες θεάτρου
- Θέατρο του Νέου Κόσμου
- Πάνω Χώρος, Αντισθένους 7 & Θαρύπου, Αθήνα
- (Απέναντι από το κτίριο του ΦΙΞ από την πλευρά της Καλλιρρόης)
- Στάση Μετρό-Τραμ «Συγγρού-Φιξ»
- Τηλ.: 210 9212900, Φαξ: 210 9212901
Οι παραστάσεις ξεκίνησαν από τις 12 Δεκεμβρίου 2012 και συνεχίζονται έως 28/04/2013
