Η site specific εγκατάσταση της Ελένης Πανουκλιά με τίτλο “Ό,τι φωτεινό έχει να πει, θα πρέπει να μείνει εικασία” πραγματοποιείται στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας, στο πλαίσιο των Αισχυλείων 2016. Την επιμέλεια έχει αναλάβει η Καλλιόπη Μηνιουδάκη.
Σχεδιασμένη για να βιώνεται υπό το φως της νύχτας, η πολυμεσική παρέμβαση “Ό,τι φωτεινό έχει να πει, θα πρέπει να μείνει εικασία” καταλαμβάνει επιλεγμένους εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους του συμπλέγματος εγκαταλειμμένων βιομηχανικών μονάδων, γνωστού σήμερα ως το Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας. Τα βιομηχανικά ερείπια μετατρέπονται έτσι σε ένα υποβλητικό ηχοτοπίο από δύσβατα μονοπάτια και δυσπρόσιτα άβατα . Ένα εναντιόδρομο αλληγορικό «σύνολο», βυθισμένο στο σκοτάδι.
Με έναν τίτλο, του οποίου ο αινιγματικός χαρακτήρας επικαλείται ιδανικά το μυστικιστικό χαρακτήρα του εορτασμού της ζωής και του θανάτου των Ελευσίνιων Μυστηρίων. Το “Ό,τι φωτεινό έχει να πει, θα πρέπει να μείνει εικασία” ενορχηστρώνει αφυπνιστικές πολυαισθητηριακές αναζητήσεις του ορατού, του αόρατου και του ανέλπιστου. Αν έχει κάτι «φωτεινό να πει» –όπως υπαινίσσεται και στον τίτλο η Πανουκλιά με ηρακλείτεια ασάφεια αλλά και οπτιμιστική δεκτικότητα– εναπόκειται στο θεατή να το ανασύρει από το σκοτάδι των ιστορικών στιγμών και της Δυτικής σκέψης, καθώς και του ίδιου του έργου.
Απευθυνόμενη, ωστόσο, στους επισκέπτες, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, ως ενσώματα, σκεπτόμενα και αναπόφευκτα πολιτικά «κομμάτια» ενός τραγικά αντιφατικού, αλλά συνάμα σοφού, συνόλου, η Πανουκλιά φαίνεται να υποκινεί μια απομυθοποιητική μύηση στην ολότητα του «είναι», ως τη δική της δραστική κοσμοπολιτική. Ως μέσο «διαφωτισμού» για την αυτογνωσιακή έξοδο του ανθρώπου από το ατομικιστικό και υλιστικό αδιέξοδο του σημερινού πολιτισμού. Εγείροντας το καίριο ερώτημα της αλληλένδετης ατομικής και συλλογικής ευθύνης για το μέλλον της ανθρωπότητας, της δημοκρατίας και του πλανήτη.
Σύντομο βιογραφικό της καλλιτέχνιδος:
Η Ελένη Πανουκλιά (γεν. Αγρίνιο, 1972) ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στην Γλυπτική με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (2007). Σπούδασε Ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (Αθήνα, 2004), Γλυπτική στην Accademia di Belle Arti di Roma (2003-04) και Χημεία στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας (1995).
Με φιλοσοφικό, πολιτικό και έντονα ψυχολογικό στοχασμό, δημιουργεί κυρίως εγκαταστάσεις μεγάλης κλίμακας, συχνά με χρήση πολυμέσων, για συγκεκριμένους χώρους καθώς επίσης και σχέδια μεγάλης αλλά και μικρότερης διάστασης. Κοινό χαρακτηριστικό των έργων της είναι οι δυσδιάκριτες δομές (διάμεσοι) που αναπτύσσονται στον κενό χώρο μεταξύ ορατών, άμεσα αντιληπτών στοιχείων. Με αυτό τον τρόπο, δημιουργεί καινούρια περιβάλλοντα όπου αφομοιώνονται νέα δεδομένα. Μέσα από τον εμπλουτισμό αυτό, θέτει επιπλέον ερωτήματα για την αντίληψη του αισθητού κόσμου.
Έχει πραγματοποιήσει τρεις ατομικές εκθέσεις στην γκαλερί Qbox (Αθήνα, 2005, 2008, 2011) και μία ατομική παρουσίαση στο Remap3. (Αθήνα, 2011) Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις, όπως Έκθεση Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης (Σαγκάη 2015 και 2013).Double Take, 2η Μπιενάλε της Μάρντιν (Τουρκία, 2012). Berlin-Athina, Caid Science & Society Centre, (Αθήνα, 2010).e-MobiLart στην Praxis:Τέχνη σε αβέβαιους καιρούς, 2η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης (2009). MIR Festival (Αθήνα, 2008)˙ Δια-σχίζοντας τα όρια, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Θεσσαλονίκη, 2006). 38η Παράλληλος – Ο ορίζοντας, Σκιρώνειο Μουσείο (Αθήνα, 2004). Cosmos, 11η Μπιενάλε Νέων Δημιουργών Ευρώπης και Μεσογείου (Αθήνα, 2003) μεταξύ άλλων.
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Πληροφορίες εγκατάστασης “Ό,τι φωτεινό έχει να πει, θα πρέπει να μείνει εικασία”:
Επιμέλεια: Καλλιόπη Μηνιουδάκη, PhD
Σχεδιασμός Ήχου: Coti K.
Yπεύθυνη Παραγωγής/ Σύμβουλος Σχεδιασμού: Γεωργία Βουδούρη
Σχεδιασμός Φωτισμού: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Φωτογραφία: Βασίλης Ξενιάς
Για περισσότερες πληροφορίες και οπτικό υλικό επικοινωνήστε με την γκαλερί Qbox μέσω email στο info@qbox.gr και τηλεφωνικά στο 211.1199.991 και τη Γεωργία Βουδούρη μέσω email στο gvoudouri@gmail.com και τηλεφωνικά στο 6936711143.
