Η Περίπτωση του Οιδίποδα – Υπόθεση: Στην Ελλάδα το έτος 1944, κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο διοικητής (Matthias Habich) ενός γερμανικού στρατοπέδου, ο οποίος πριν τον πόλεμο ήταν καθηγητής αρχαίας ελληνική φιλολογίας, προσπαθεί να γυρίσει μια ταινία με θέμα τον μύθο του Οιδίποδα. Τοποθετεί τους στρατιώτες του σε ρόλο πρωταγωνιστή, κάμεραμαν, ενδυματολόγο και σε συνεργασία με Έλληνες ηθοποιούς προσπαθεί να φέρει εις πέρας το φιλμ που επιθυμεί. Ένας νεαρός Γερμανός στρατιώτης ( Sebastian Hartman ), αγρότης πριν τον πόλεμο, θα επιλεγεί για τον ρόλο του Οιδίποδα και μια Ελληνίδα ηθοποιός ( Tatiana Lygari ) θα παίξει την Ιοκάστη (στη συνέχεια, η κοπέλα θα γίνει ερωμένη του διοικητή, προκαλώντας τη ζήλεια του στρατιώτη). Όλοι παθιάζονται τόσο με το εγχείρημα. Που Γερμανοί και Έλληνες γίνονται φίλοι, προκαλώντας την οργή του πολεμοχαρούς υποδιοικητή ( Klaus Ponitz ). Όμως ο πόλεμος συνεχίζεται και, ενώ η ομάδα βρίσκεται για γύρισμα στους Δελφούς, αντάρτες επιτίθενται στο γερμανικό στρατόπεδο. Οι Γερμανοί ξεκινούν για την πόλη και, θεωρώντας τους Έλληνες ηθοποιούς «εχθρούς» τους τοποθετούν στην αρχή της φάλαγγας. Τη νύχτα, όταν οι αντάρτες τους επιτίθενται και πάλι, ο Οιδίποδας σκοτώνει την Ιοκάστη, ο διοικητής αυτοκτονεί και όλοι οι άνδρες του σκοτώνονται στη μάχη.

Κριτική της ταινίας Η Περίπτωση του Οιδίποδα

Ο δραματικός χρόνος της ταινίας είναι το έτος 1944, λίγο πριν την λήξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Ο τόπος αυτός είναι η Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα ένα ορεινό χωριό, στους πρόποδες των Δελφών. Τα πρόσωπα του έργου αποτελούνται από Γερμανούς στρατιώτες και Έλληνες κατοίκους ενός ορεινού χωριού. Σε μια περίοδο πολέμου παρακολουθούμε ένα φιλμ αντιπολεμικό με πρωταγωνιστή την ίδια την 7 η τέχνη. Σ΄ ένα στρατόπεδο  παρακολουθούμε την καθημερινότητα των Γερμανών στρατιωτών, οι οποίοι έχουν χτίσει το κατάλυμα τους σ΄ ένα ορεινό σημείο μακριά από το χωριό αλλά κι από τον πόλεμο γενικά. Η κάμερα εστιάζει στην ανθρώπινη πλευρά και στην ανάγκη για να παραχθεί τέχνη. Βλέπουμε τους στρατιώτες να συζητάνε μεταξύ τους για το αν μπορούν να σκοτώσουν, πράγμα αξιοπερίεργο για τους κατακτητές της κατοχής που όπως ξέρουμε δεν δίσταζαν να δολοφονήσουν μέχρι και παιδιά. Η κάμερα καταγράφει όχι μόνο το φιλμ για τον Οιδίποδα αλλά και τις αιματηρές δολοφονίες από άλλες γερμανικές στρατιές στους κατοίκους του χωριού που μέχρι πρότινος ασπάζονταν την ίδια καλλιτεχνική διαδικασία. Ένα περιστατικό που συγκινεί και προσγειώνει τους κατακτητές στην πραγματικότητα του πολέμου.

Σε μια δεύτερη ανάγνωση ο σκηνοθέτης έχει επιλέξει εσκεμμένα την αποστασιοποίηση της πραγματικότητας. Πρωταρχικό μέλημα της γερμανικής στρατιάς όπως έχει ήδη λεχθεί είναι το γύρισμα μιας ταινίας με θέμα τον αρχαίο μύθο του Οιδίποδα. Ο διοικητής του στρατοπέδου, ο οποίος πριν τον πόλεμο ήταν καθηγητής φιλολογίας, αναλαμβάνει τον  ρόλο του σκηνοθέτη και προσπαθεί να φέρει εις πέρας το καλλιτεχνικό του όραμα. Ο πόλεμος για κείνους απέχει πολλά χιλιόμετρα και δείχνουν να μην τους ενδιαφέρει. Στρατιώτες γίνονται ηθοποιοί και μαζί με Έλληνες επαγγελματίες ηθοποιούς και μη υπηρετούν την καλλιτεχνική ανησυχία του διοικητή. Το κλίμα που επικρατεί είναι θετικό και όλοι πασχίζουν με έντονο ζήλο να ολοκληρώσουν το εγχείρημα. Ο στρατιώτης που υποδύεται τον Οιδίποδα δεν γνωρίζει τίποτα για τον χαρακτήρα και την υπόθεσή του μύθου και όπως ένας πραγματικός Οιδίποδας οδεύει με την αφέλεια που τον διακατέχει προς την καταστροφή του. Ο σκηνοθέτης του θέτει ερωτήματα, του κάνει τις ίδιες ερωτήσεις που έκανε η Σφίγγα, «Ποιο ον το πρωί στέκεται στα τέσσερα, το μεσημέρι στα δύο και το βράδυ στα τρία», δίνοντας του την ευκαιρία να ταυτιστεί με τον ρόλο του και να τον ανακαλύψει μόνος του περνώντας από τις ίδιες δοκιμασίες με το μυθικό πρόσωπο. Η εν λόγω ταινία είναι μια αυτοαναφορικότητα στο cinema καθώς μας δείχνει πως γυρίζεται μία ταινία σε κατάσταση πολέμου. Παρακολουθούμε στην αρχή τους ηθοποιούς να κάνουν πρόβα και στην συνέχεια συνειδητοποιούμε πως πρόκειται για στρατιώτες!

Η Περίπτωση του Οιδίποδα, 1991, Ανατολική Γερμανία - Δελφοί
Σκηνή από την ταινία Η περίπτωση του Οιδίποδα

Η περίπτωση του Οιδίποδα είναι μια Ελληνογερμανική παραγωγή όπου το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας γυρίστηκε στα στούντιο της Ανατολικής Γερμανίας DEFA ( Εταιρεία παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών της Ανατολικής Γερμανίας) και ορισμένα από τα εξωτερικά πλάνα στους Δελφούς. Τα γυρίσματα της ταινίας διήρκεσαν από τις 4 Απριλίου του 1990, πέντε μήνες μετά την πτώση του τοίχους του Βερολίνου, μέχρι και τις 6 Ιουλίου, λίγους μήνες πριν από την επανένωση των δύο πλευρών. Ο σκηνοθέτης της ταινίας Rainer Simon επιλέγει ένα αξιόλογο cast από Έλληνες και Γερμανούς ηθοποιούς, με τον Sebastian Hartmann να αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους Γερμανούς ηθοποιούς του σήμερα όπως ανέφερε και ο ίδιος στην επίσημη πρώτη πρεμιέρα της ταινίας στον κινηματογράφο Αλκυονίς στις 10 Φεβρουαρίου. Η παγκόσμια πρώτη προβολή έλαβε χώρα στις 4 Απριλίου του 1991, ενώ στις ελληνικές αίθουσες παίχτηκε στις 18.2.1993.

Μετά από 23 χρόνια η NEW STAR στα πλαίσια της συνεργασίας της με το Ινστιτούτο DEFA παρουσιάζει ένα ελληνογερμανικό φιλμ σε Α΄ προβολή από τις 17/3. Η ταινία επιστρέφει στις κινηματογραφικές αίθουσες της Αλκυονίδας με την εναρκτήρια πρεμιέρα της να προλογίζεται από τον ίδιο τον σκηνοθέτη που είχαμε την χαρά να γνωρίσουμε το βράδυ της πρεμιέρας.Ο Rainer Simon, συγκαταλέγεται μαζί με τον Frank Mayer στους σημαντικότερους σκηνοθέτες της Λ.Δ της Γερμανίας ή αλλιώς Ανατολικής Γερμανίας. Το έργο του  χαρακτηρίζεται από ταινίες σύγχρονου περιεχομένου που υιοθετούσαν κριτική στάση απέναντι στην καθημερινότητα της Λ.Δ.Γ. Είναι ο μοναδικός σκηνοθέτης της Λ.Δ.Γ που κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου με την ταινία «Η Γυναίκα και ο Ξένος», το έτος 1985.

Trailer της ταινίας Η Περίπτωση του Οιδίποδα
Συντελεστές της ταινίας Η Περίπτωση του Οιδίποδα

Σκηνοθεσία: Rainer Simon
Σενάριο: βασισμένο στην νουβέλα του Franz Fuhmann  ” Ho vasilias Oidipous”, δραματουργική διασκευή από τον  Ulrich Plenzdorf
Πρωταγωνιστούν: Matthias Habich, Sebastian Hartman, Tatiana Lygari, Jan Josef Liefers, Christos Tsagas, Klaus Ponitz, Herbert Sand, Giorgos Moshidis, Nikos Papakonstantinou, Peter Zimmermann, Wilfried Loll, Geaorge Simeonidis
Μουσική: Friedrich Schenker
Xώρα: Ανατολική Γερμανία
Έτος παραγωγής: 1990
Έτος κυκλοφορίας στην Γερμανία: 1991
Έτος κυκλοφορίας στην Ελλάδα: 17/3/2016
Διάρκεια: 1 ώρα και 36 λεπτά
Χρώμα: Έγχρωμη

IMDB

Facebook Αλκυονις

 

 

Προηγούμενο άρθροΟι Trio Sentimento στη σκηνή του Ιανού
Επόμενο άρθροΤο θέατρο και η πόλη (Ο χρόνος της γραφής ΙΙ) στο ΚΕΤ