Τη Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου, οι συντελεστές της παράστασης «Η λέξη Πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα» και οι φίλοι της «σχεδίας» θα συναντηθούν στο θέατρο Προσκήνιο για ένα ταξίδι σε κόσμους που μας δίνουν ελπίδα και δύναμη.
Οι ηθοποιοί θα ερμηνεύσουν στη σκηνή το έργο του ρουμάνου συγγραφέα Ματέι Βισνιέκ (MateiVisniec), «Η λέξη Πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα», σε μια ειδική παράσταση, τα έσοδα της οποίας θα διατεθούν για τους σκοπούς της «σχεδίας», του μοναδικού ελληνικού περιοδικού δρόμου του οποίου οι πωλητές προέρχονται από ευάλωτες κοινωνικά πληθυσμιακές ομάδες: άστεγοι, άνεργοι και γενικώς άνθρωποι που αποδεδειγμένα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Και εμείς, οι θεατές θα απολαύσουμε μια από τις ενδιαφέρουσες θεατρικές προτάσεις της χρονιάς που μιλάει για τους πολέμους, τους εθνικισμούς και τις ντόπιες μαφίες των Βαλκανίων, για τη μετανάστευση, την εκμετάλλευση και τη δολιότητα «με χιούμορ και πολλά πακέτα Μάρλμπορο».
Όσοι επιλέξουν να δουν αυτή την παράσταση θα συναντηθούν σε ένα κοινό ταξίδι αλληλεγγύης.
Λίγα λόγια για το έργο
Γκροτέσκο, σουρρεαλιστικό, αλλόκοτο και ονειρικό το έργο του Ρουμάνου συγγραφέα Ματέι Βισνιέκ προκαλεί γέλιο και συγκίνηση, καταγράφοντας τη ζωή σε ζωντανή μετάδοση. Προκειμένου να το επιτύχει αυτό, επιστρατεύει κι άλλα πρόσωπα: μια τραβεστί και μια απίθανη θεωρία περί κομμουνισμού, μια πατρόνα η οποία εξηγεί τον καπιταλισμό: «Δεν είμαστε ρατσιστές εδώ! Αυτή είναι η Ευρώπη! Εδώ, τα κάνεις όλα σ’ όλον τον κόσμο!», μια πόρνη διακηρύσσει την αθωότητά της τραγουδώντας σε μια ακατανόητη γλώσσα. Και ο γιος, παρών σε όλο το έργο, συμφιλιώνεται με όλους τους νεκρούς στρατιώτες που είναι θαμμένοι στην περιοχή: Σέρβους, Βόσνιους, Ρώσους, Κροάτες, Γάλλους, Ισπανούς, Αυστριακούς, Ρουμάνους… «Όλα τα Βαλκάνια κι όλη η Μεσόγειος είναι θαμμένη εδώ» λέει σε κάποια στιγμή. «Πρόκειται για έναν παγκόσμιο χάρτη. Η ιστορία του 20ου αιώνα. Πάνω εκεί χτίζεται το σήμερα. Η πρόοδος…»
Η πρόοδος και όλα τα δεινά του κόσμου… Εμφύλιες συρράξεις, μεταναστεύσεις, παγκόσμια θρησκεία του κέρδους, trafficking, οι θλιβερές συνέπειες του απολυταρχισμού και του νεοφιλελευθερισμού, η σχιζοφρένεια να ζεις υπό παρακολούθηση (Big Brother) και να μη γίνεσαι μαριονέτα!
Ο Βισνιέκ όμως ξεκαθαρίζει τη θέση του: «Για ‘μένα η αποστολή της λογοτεχνίας δεν είναι η καταγγελία. Υπάρχουν ιστορικοί, κοινωνιολόγοι, υπάρχουν μαρτυρίες των θυμάτων. Πρέπει να βρούμε μια γλώσσα που να ωθεί την καταγγελία στο στοχασμό. Οι όμορφες, θλιβερές ιστορίες είναι πλέον παγκόσμιες» λέει ο συγγραφέας.
Ιστορίες που αρχίζουν σαν παραμύθια. Όπου ο Πατέρας και η Μητέρα, υποχρεωμένοι να συνεχίσουν, χτίζουν ένα νέο σπίτι με ορθάνοιχτες πόρτες για αγαπημένους επισκέπτες. Κι όπου τα παιδιά επιστρέφουν… Στην τελευταία ατάκα του έργου η Ίντα λέει: «…είμαι εδώ. Και είμαι πάντα η κόρη σας. Θα τα καταφέρουμε…»
«Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα» του Ματέι Βισνιέκ βραβεύτηκε το 2009 στο Φεστιβάλ της Αβινιόν και ο συγγραφέας έγινε γνωστός στην Ελλάδα με τη μετάφραση του έργου από την Έρση Βασιλικιώτη (εκδ. Ύψιλον) και το ανέβασμά του στη Θεσσαλονίκη από την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης το 2007.
Μέρος των εσόδων της παράστασης θα διατεθεί για την ενίσχυση της δράσης της Hellenic Action for Human Rights και του περιοδικού Σχεδία.
Λίγα λόγια για τον Matei Visniec
Γεννήθηκε στη Ρουμανία το 1956. Σπούδασε Ιστορία και Φιλοσοφία στο Βουκουρέστι αλλά από πολύ νέος αναζήτησε στη λογοτεχνία έναν χώρο ελευθερίας. Επηρεασμένος από τους Κάφκα, Ντοστογιέφσκι, Ιονέσκο και Μπέκετ στράφηκε στην ποίηση, βραβεύτηκε, μάλιστα, για τη συλλογή του «Ο σοφός την ώρα του τσαγιού» (1984), τα θεατρικά του έργα, όμως, απαγορεύτηκαν από τη λογοκρισία της χώρας του. Το 1987 ζήτησε πολιτικό άσυλο από τη Γαλλία. Από τότε ζει εκεί, εργάζεται στο ραδιοφωνικό σταθμό Radio France International, γράφει στα γαλλικά και τα θεατρικά του έργα ανεβαίνουν σε περισσότερες από 23 χώρες, στα σημαντικότερα θέατρα του κόσμου (Young Vic Theatre στο Λονδίνο, Actor’s Studio στη Νέα Υόρκη, Φεστιβάλ Αβινιόν & Εδιμβούργου κ.α.).
Τα έργα του πυροδοτούν τη σκέψη, κινητοποιούν το θεατή μέσω της συγκίνησης, καταγγέλλουν τη χειραγώγηση των «μεγάλων ιδεών» και την πλύση εγκεφάλου που γίνεται μέσω της ιδεολογίας. Τα πάντα στον Βισνιέκ, από τους εμπρηστικούς τίτλους των έργων του ακόμα, «Διαλυμένο θέατρο ή Ο άνθρωπος σκουπιδοτενεκές», «Εθνικότητά μου το χρώμα του ανέμου», «Το σώμα της γυναίκας ως πεδίο μάχης», «Η ιστορία του κομμουνισμού παρουσιασμένη σε ψυχοπαθείς», «Μηχανή Τσέχωφ», «Ο τελευταίος Γκοντό», «Η λέξη Πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα», συνηγορούν στο ότι το Θέατρο μπορεί να αντισταθεί στον απολυταρχισμό, την παγκοσμιοποίηση, την τρομοκρατία και τη θεσμοποιημένη βία των εμφυλίων πολέμων.
Πληροφορίες παράστασης
Συντελεστές
- Μετάφραση: Έρση Βασιλικιώτη
- Σκηνοθεσία: Νίκος Γκεσούλης
- Μουσική: Dasho Kurti
- Σκηνικά / Κοστούμια: Σπύρος Κωτσόπουλος
- Σκηνογραφική Επιμέλεια: Γιάννης Κρανάς
- Κινησιολογία: Ναταλία Στυλιανού
- Φωτισμοί: Δημήτρης Τσιούμας
- Φωτογραφίες: Alex Kat – Video Trailer:
- Οργάνωση Παραγωγής: Έως – art
Παίζουν οι ηθοποιοί
- Γιώργος Μελισάρης
- Μαίρη Χήναρη
- Θοδωρής Προκοπίου
- Ναταλία Στυλιανού
- Λεωνίδας Αργυρόπουλος
- Γωγώ Βογάσαρη
- Σάκης Σιούτης
- Χριστίνα Σιώμου
- Δημήτρης Κακαβούλας
- Νίκος Γκεσούλης
Ημέρες και ώρες παραστάσεων
- Από τις 27 Οκτωβρίου 2014 έως τις 13 Ιανουαρίου 2015, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00
Τιμές εισιτηρίων
- Γενική Είσοδος: 12 €, μειωμένο: 10 €, σπουδαστική ατέλεια, άνεργοι: 5 €
- Ταμείο: Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου)
- Τηλεφωνική αγορά: 210 7234567
Διάρκεια παράστασης
- 90′
Πληροφορίες
Θέατρο
- Προσκήνιο
Διεύθυνση
- Καπνοκοπτηρίου 8 & Στουρνάρη
Τηλέφωνο κρατήσεων
- 210 8211855
