Ένας από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους σκηνοθέτες του περασμένου αιώνα έρχεται να γεμίσει με την ξεχωριστή ατμόσφαιρα του το Cine Παράδεισος την Δεύτερα 4 Μαρτίου στα πλαίσια του αφιερώματος στον εμβληματικό Ingmar Bergman που διοργανώνει το Artic.gr με την Φθινοπωρινή σονάτα. Η συνεισφορά του συγκεκριμένου δημιουργού είναι ασύγκριτη στον ευρωπαϊκό αλλά και στο παγκόσμιο κινηματογράφο. Η διακριτική μελαγχολία και η διάχυτη αυθεντικότητα των χαρακτήρων κατακλύζουν την οθόνη και εισάγουν το κοινό σε ένα κόσμο απελευθερωμένο από την χολιγουντιανή χρυσόσκονη και τα αναμενόμενα happy endings. Ο Σουηδός Ingmar Bergman δημιουργεί ταινίες για ανθρώπους που αναζητούν την αλήθεια και την πραγματική διάσταση των πραγμάτων όπου χαρακτηριστικό δείγμα είναι η Φθινοπωρινή σονάτα. Η επιρροή του στον σύγχρονο κινηματογράφο είναι πασιφανής αφού δημιουργοί όπως ο Woody Allen , o Pedro Almodovar και ο Francis Ford Coppola τον εκλαμβάνουν ως έμπνευση και ως μια από τους μεγαλύτερες φιγούρες από την εφεύρεση της κάμερας.
Η πρώτη ταινία του αφιερώματος είναι η Φθινοπωρινή Σονάτα που αφορά τις διαπροσωπικές σχέσεις ανάμεσα σε μια διεθνούς φήμης πιανίστρια και την παραμελημένη της κόρη. Η παραγωγή γυρίστηκε το 1978 και σηματοδοτεί την τελευταία εμφάνιση της Ingrid Bergman σε σημαντική ταινία μεγάλου μήκους αλλά και την μοναδική συνεργασία των Bergmans. Οι βασικοί ρόλοι της διάσημης μητέρας-παραγκωνισμένων παιδιών ενσαρκώνονται από την Ingrid Bergman ,την Liv Ullmann και την Lena Nyman. Η βασική ιστορία ξεκίνα όταν η Charlotte Andergast (Ingrid Bergman) που αποφασίζει μετά από 7 χρόνια καμίας επαφής με τα παιδιά της να επισκεφτεί την μεγαλύτερη κόρη της Eva (Liv Ullmann). Όμως την περιμένει μια μεγάλη έκπληξη όταν διαπιστώνει ότι στο ίδιο σπίτι μένει και η μικρή κόρη της Helena (Lena Nyman). H κατάσταση της Helena είναι πολύπλοκη, αφού παλαιότερα είχε εγκλειστεί σε ίδρυμα λόγω ψυχολογικών και κινητικών προβλημάτων μετά από πρωτοβουλία της Charlotte. Δεδομένης της τεταμένης σχέσης των τριών προσώπων, το βράδυ μοιάζει με ένα ατελείωτο βασανιστικό ταξίδι στο όποιο η Eva εκφράζει οτιδήποτε δεν μπορούσε να ξεστομίσει ποτέ πριν. Σε αυτό το δράμα δωματίου, η αγεφύρωτη σχέση τους θα αλλάξει ριζικά μετά από την αμοιβαία εξομολόγηση. Αφού τα ψέματα και οι ωραιοποιήσεις εξαφανιστούν οι αλήθειες θα εμφανιστούν και θα πληγώσουν βαθιά και ανεπανόρθωτα.
Η χαμένη παιδική ηλικία, η λαχτάρα για την αληθινή μητρική αγάπη και φυσικά η έλλειψη επαφής και επικοινωνίας είναι οι κινητήριες δυνάμεις της ταινίας. Οι χαρακτήρες είναι αληθινοί σε επίπεδο αντιδράσεων , συναισθημάτων και αντιμετώπισης της πραγματικότητας. Η Ingrid Bergman εμφανίζεται σαν μια ψυχρή και υπερόπτης μητέρα η οποία έχοντας αφιερωθεί ολοκληρωτικά στη καριέρα της και τον εαυτό της , έχει αφήσει σε δεύτερη μοίρα τη μητρική της ευθύνη. Η αφοσίωση στην καριέρα της και στο μουσικό κύκλο της ,της στέρησε την ευκαιρία να ωριμάσει συναισθηματικά και να αναλάβει τις ευθύνες της. Η εγκατάλειψη της οικογενείας της, η απιστία προς τον άνδρα της και η υποτίμηση των παιδιών της , την οδηγούν σε ένα άδειο παρόν. Η αμηχανία της μπροστά στην άρρωστη κόρη της δείχνει το χάος ανάμεσα τους. Έτσι, η αντιμετώπιση των προβλημάτων, των δυσκολιών και του πόνου γίνεται με απλή αγνόησή και επικάλυψη της με ψεύτικη χαρά. Αντιθέτως, η Eva αντιπροσωπεύει όλη την αισιοδοξία ,αγάπη και ελπίδα για το μέλλον αντιμετωπίζοντας τα προβλήματα και τις δυσκολίες που συναντά. Η μεγαλοψυχία της είναι εμφανής από την φροντίδα προς την αδελφή της αλλά και την προσφορά της στη κοινότητα της. Ακόμη και ο θάνατος του γιου της δεν της αφαιρεί την γαλήνη και την ελπίδα που κουβαλά απλά προσθέτει ψήγματα διακριτικής μελαγχολίας. Αρχικά, η απίστευτη ηρεμία της δίνει ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα στα λόγια της τα οποία σταδιακά αρχίζουν να μοιάζουν με τη δραστηριότητα ενός ηφαιστείου πριν την έκρηξη. Η τραυματική παιδική της ηλικία και η μοναδική γονική φιγούρα του πατέρα της οδήγησαν την Eva στο να μισεί την μητέρα της μέσα από την απίστευτη αδυναμία της σε αυτήν. Ο φόβος της προς την μητέρα της ,την οδήγησε στην αποφυγή έκφρασης του χαρακτήρα της στην ολότητα του, ζώντας ένα ασταμάτητο εφιάλτη γεμάτο φόβο, μίσος και ψυχαναγκασμό.
Τέλος, η ιστορία δείχνει πόσο λάθος μπορούν να οδηγηθούν όλα τα πράγματα όταν δεν υπάρχει ειλικρινής επικοινωνία μεταξύ δυο ανθρώπων. Η πραγματική αγάπη βασίζεται στην αποδοχή του αλλού για την προσωπικότητα που έχει δημιουργήσει και όχι στον υποχρεωτικό συμβιβασμό και περιορισμό των ξεχωριστών χαρακτηριστικών του καθενός. Η Φθινοπωρινή σονάτα του Bergman είναι μια σκληρή μα αληθινή ματιά στις διαπροσωπικές σχέσεις ανθρώπων που δεν είχαν το θάρρος να ζήσουν την ζωή τους χωρίς υπεκφυγές, φόβο και υπέρμετρο εγωισμό.
Απόσπασμα από την ταινία Φθινοπωρινή σονάτα του Bergman
https://www.youtube.com/watch?v=hCuGGamaGX4
Πληροφορίες Προβολής
Δευτέρα 4 Μαρτίου στις 19.00
Cine Paradeisos
Διεύθυνση : Ζάππα 4 και Αγίου Γεωργίου ,Κορυδαλλός
Τιμή εισιτηρίου: 2 Ευρώ
