Η νεαρή Μελίνα με την ήδη τακτοποιημένη ζωή θα έρθει αντιμέτωπη με τη γοητεία του απρόοπτου, όταν το καθιερωμένο επαγγελματικό της ταξίδι στη συμπρωτεύουσα θα λάβει μια αναπάντεχη τροπή. Καθώς αφήνεται λοιπόν, στην περιπέτεια, θα αναμετρηθεί με τον ίδιο της τον εαυτό, τα θέλω της, τις προοπτικές της και όλα αυτά που θα θελε να είναι ή να γίνει.  Ένα διήγημα όπου η ζωή γίνεται ταξίδι, το όνειρο μουσική και η Ιθάκη είναι απλά μια κουκίδα στο χάρτη.

Το χρονικό της απόδρασης

Ολόκληρη η ιστορία εκτυλίσσεται γύρω από τη Μελίνα και τον τρόπο που η ίδια δεξιώθηκε μια ανέλπιστη τροπή στην καθόλα προγραμματισμένη καθημερινότητά της, καθώς και σε όσα αποκόμισε από αυτή την σύντομη μα ιδιαίτερα συμπυκνωμένη ολιγοήμερη απόδραση από τα καθιερωμένα. Στην ουσία, μία υποψία δυνατότητας διαφυγής στάθηκε αρκετή ώστε την κατάλληλη στιγμή να αδράξει η πρωταγωνίστρια την ευκαιρία για νέες εμπειρίες. Απλώνοντας το χέρι σε όσα πρωτόγνωρα της επεφύλασσε αυτή η παράδοση στο τυχαίο, η Μελίνα άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου ενός παλιού και καταχωνιασμένου εαυτού. Σε παράλληλη τροχιά με όσα περιπετειώδη έμελλε να ζήσει εκείνο το τριήμερο στη Θεσσαλονίκη, η πρωταγωνίστρια αναμετράται με την ίδια της την ύπαρξη. Πρότερες αντανακλάσεις του εγώ αναβιώνουν σα θύμησες που  ξυπνούν από χειμερία νάρκη, ενώ νέες πτυχές της προσωπικότητάς της και της ζωής που θα μπορούσε να ζήσει βαφτίζονται σε μία απροσπέλαστη ως τότε γλώσσα δυνατότητας. Είναι αυτή η αυτοαναφορικότητα, ο εσωτερικός μονόλογος και το κουβάρι της εξέλιξης της ίδιας της πρωταγωνίστριας με τις κλεφτές ματιές στο προσωπικό της παρελθόν που προσθέτουν γοητεία στο μυθιστόρημα αλλά και που απολήγουν κλιμακωτά στο διάβημα της απόδρασης.

Η απόδραση ως στάση ζωής

Σε ολόκληρο το έργο η υπόθεση ξεδιπλώνεται μέσα από αλλεπάλληλες αποδράσεις διαφορετικής έκτασης και βάθους, άλλες κυρίαρχες και άλλες υποτελείς. Ο φακός της αφήγησης εστιάζει στις αποφάσεις της Μελίνας και συνεκδοχικά και σε όλες τις μετατοπίσεις στη σκέψη της κατά τη διάρκεια της  διαμονής της στη Θεσσαλονίκη. Όμως, η απόδραση δεν συνίσταται μονάχα σε επίπεδο καθημερινότητας ούτε εξαντλείται στο πλαίσιο ειδικών και κατ’ εξαίρεση περιστάσεων, αλλά αφορά ένα ιδιαίτερο υπαρξιακό καθεστώς που σκιαγραφείται γλαφυρά μέσα στο βιβλίο. Αφορά το όλον μια εσωτερικής προετοιμασίας με απώτερο σκοπό το δικαίωμα σε έναν αυτοπροσδιορισμό που δε θα υπάγεται στις νόρμες του ευρύτερου κομφορμισμού. Σε αυτό το «Φύγαμε!» συμπυκνώνεται ατόφια η αντίσταση σε μια φθοροποιό και αλλότρια ομογενοποίηση, στην κόψη του ξυραφιού ενός χρόνου  που πάντα μετρά αντίστροφα μα και των ασφυκτικών κοινωνικών και εργασιακών επιταγών, που αποστραγγίζουν τα άτομα τόσο από διαθέσεις όσο και από όνειρα. Η ρήση λειτουργεί σαν συνειδησιακό ελατήριο που αντιστρατεύεται την παθητικότητα, και μέσα από ανασκαφικές και ενδοσκοπικές διαδικασίες αυτοανάλυσης εκτινάσσει μια εκρηκτική δίψα για ζωή.

Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι και η ματιά του συγγραφέα στο ζήτημα των ερωτικών σχέσεων και στον τρόπο που τέμνει τις επικρατέστερες τάσεις. Η κατάκτηση της προσωπικής ελευθερίας και του προσωπικού ρυθμού της πρωταγωνίστριας διαπλέκεται σε μία διαδρομή αυτογνωσίας με το παζλ των ενδεχόμενων ανθρώπινων αντιδράσεων σε ορισμένες εκφάνσεις του αστάθμητου και του απρόβλεπτου. Από μία τέτοια περιπέτεια δε θα μπορούσε να λείπει φυσικά ο έρωτας αναζωπυρώνοντας τα ήδη φλέγοντα διακυβεύματα, ο οποίος απροειδοποίητα και χωρίς να θέτει ερωτήσεις, γυρεύει απαντήσεις στο μέτρο της αποφασιστικής δράσης ενώ ταυτόχρονα με το μαγικό του ραβδί και την παραμορφωτική του δύναμη αναμορφώνει την πραγματικότητα σε βιωσιμότερο επίπεδο, επιστρέφοντας της λίγη από την μαγεία που της λείπει.

Πρόκειται ακόμα για ένα βιβλίο διόλου αποξενωμένο από τη νεωτερική γλωσσική έκφραση των ηλικιών τις οποίες εμπλέκει και στις οποίες απευθύνεται και ρεαλιστικά πιστού στο ύφος της σύγχρονης εργασιακής και σχεσιακής πραγματικότητας. Μια ιστορία ζωντανή, που ρέει αβίαστα και δίχως ψευδεπίγραφες λογιότητες. Ακολουθεί καρέ καρέ τη πραγματικότητα της ηρωίδας που ενσαρκώνει έναν κατεξοχήν σύγχρονο άνθρωπο εκτεθειμένο σε κάθε διαβρωτικό κίνδυνο μιας εργαλειακής και ορθολογικής καθημερινότητας. Βέβαια, ενδέχεται η τολμηρή φρασεολογία, το πλήθος των σεξουαλικών αναφορών και ο διάχυτος ωμός ερωτισμός που αποπνέει αυτή η πιο αντικανονιστική αισθητική να προκαλέσει αισθήματα ανοικείωσης σε μερίδα του κοινού, ένα τίμημα που φέρει το βιβλίο αλλά το αποζημιώνει από την σκοπιά της μέγιστης συμβατότητας με τη σύγχρονη συνθήκη που επιλέγει να αποδώσει. Εν κατακλείδι, το «Φύγαμε!» του Αλέξανδρου Κάσση καλεί τον αναγνώστη να λιμάρει τις ανάσες του και τις αντιστάσεις του και να βγει στο δρόμο της ζωής.

Πληροφορίες βιβλίου

Τίτλος: Φύγαμε!

Όνομα συγγραφέα: Αλέξανδρος Κάσσης

Εκδοτικός οίκος: Εκδόσεις Γαβριηλίδης

Σελίδες:206

ISBN: 978-960-576-411-1

Προηγούμενο άρθροΓιάννης Γούνας “Παρακάτω…”
Επόμενο άρθροΦεστιβάλ Σύγχρονου Ιαπωνικού Κινηματογράφου