Καθώς οι μέρες περνάνε και το 57ο ΦΚΘ πλησιάζει προς το τέλος του κάθε μέρα είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να δει κανείς ταινίες προτού καν προβληθούν στους κινηματογράφους. Παρακάτω παρατίθενται λίγες ακόμα φεστιβαλικές ταινίες που παρακολούθησα.
57ο ΦΚΘ: Στην ηλικία μου ακόμα κρύβομαι για να καπνίσω (A mon âge je me cache encore pour fumer) της Rayhana
H πολυσυζητημένη παραγωγή της Michèle Ray- Γαβρά που γυρίστηκε στη Θεσσαλονίκη δεν θα μπορούσε να λείπει από το πρόγραμμα του 57ου ΦΚΘ. Η σκηνοθέτρια Rayhana Obermeyer, Γάλλο-αλγερινής καταγωγής, μεταφέρει με μεγάλη επιτυχία το ομώνυμο θεατρικό της έργο στη μεγάλη οθόνη. Ένα έργο για τον σεξισμό, την οικογένεια, τη βία, τη θρησκεία και όποιο άλλο θέμα θα μπορούσε να απασχολεί τις γυναίκες της Αλγερίας μια συνηθισμένη μέρα στο χαμάμ. Με αρκετό χιούμορ, αλλά και αρκετούς τσακωμούς περνάει μπροστά από τα μάτια του κοινού όλη η ιστορία της σύγχρονης εποχής. Οι περισσότεροι ηθοποιοί που πρωταγωνιστούν στην ταινία ζουν στη Γαλλία, όμως κατάγονται από την Αλγερία. Απόδειξη του ρεαλισμού της πρώτης ταινίας της Rayhana Στην ηλικία μου ακόμα κρύβομαι για να καπνίσω (Α mon age je me cache encore pour fumer) είναι το γεγονός ότι κάποιοι ηθοποιοί αρνήθηκαν την πρόταση να συμμετάσχουν από φόβο για την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα. «Μιλώ για τις γυναίκες, τη θρησκεία, τη βία. Η βία δεν υπάρχει μόνο στην Αλγερία. Σε όλο τον κόσμο ασκείται βία στις γυναίκες» ανέφερε η Rayhana την ημέρα της πρώτης προβολής 6/11/16.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας Στην ηλικία μου ακόμα κρύβομαι για να καπνίσω που προβάλλεται στο 57ο ΦΚΘ:
57ο ΦΚΘ: Εγώ ο Κολοκυθάκης (Ma vie de Courgette) του Claude Barras
Ο μικρός Ικάρ, ή αλλιώς Κολοκυθάκης όπως τον φωνάζει η μαμά του, είναι ένα άτυχο παιδί. Ορφανός από πατέρα, χωρίς φίλους και με αλκοολική μητέρα. Μόνη συντροφιά του είναι ένας χαρταετός πάνω στον οποίο έχει ζωγραφίσει τον μπαμπά του. Μετά τον ξαφνικό θάνατο του μόνου γονέα που του έχει απομείνει πηγαίνει να ζήσει στην καινούρια ανάδοχη οικογένεια μαζί με αρκετά ακόμα ορφανά παιδιά. Ο αστυνομικός Ρέιμοντ που έχει αναλάβει την περίπτωσή του εμφανίζει ένα ειλικρινές ενδιαφέρον απέναντι στον μικρό Κολοκυθάκη, γεγονός που τον βοηθάει σταδιακά να ορθοποδήσει και να κάνει πραγματικούς φίλους. Η ταινία Εγώ ο Κολοκυθάκης είναι μια τρυφερή μελέτη πάνω στην απώλεια και την αντιμετώπισή της από τις μικρές ηλικίες. Το πρόβλημα του Κολοκυθάκη δεν είναι ότι έχασε την μητρική αγάπη, αλλά ότι δεν την είχε ποτέ. Αυτό όμως που οι γονείς του δεν του προσέφεραν θα το βρει απρόσμενα ανάμεσα στα υπόλοιπα παιδιά που είχαν ίδια μοίρα με αυτόν. Η ταινία έχει γυριστεί με την τεχνική stop motion και είναι το πρώτο animation που διεκδικεί το βραβείο Lux.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας Εγώ ο Κολοκυθάκης που προβάλλεται στο 57ο ΦΚΘ:
57ο ΦΚΘ: Ευτυχία του Χρήστου Πυθαρά
Η Άννα φαινομενικά είναι μια συνηθισμένη κοπέλα που ζει μια συνηθισμένη ζωή στην Αθήνα. Όταν αρχίζει να λαμβάνει ανησυχητικά σημειώματα κολλημένα στη εξώπορτα και με αφορμή διάφορα μικρο-περιστατικά οδηγείται στο συμπέρασμα ότι κάποιος την παρακολουθεί. Κάθε σημείωμα είναι ένας αριθμός στην αντίστροφη μέτρηση προς την λύση του μυστηρίου. Το σενάριο της παρούσας ταινίας προοριζόταν για ταινία μικρού μήκους, αλλά διεξάγοντας μια έρευνα σχετική με τη θεματολογία ο σκηνοθέτης αποφάσισε να παρατείνει τα γυρίσματα κάνοντας την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του. Στις ερωταπαντήσεις που ακολούθησαν έπειτα από την προβολή της ταινίας στο 57ο ΦΚΘ στις 7/11/16 ο σκηνοθέτης αναφέρθηκε στο “μηδαμινό”, όπως το χαρακτήρισε budget, της ταινίας και στην επιλογή του να ξαναγυρίσει όλη την ταινία από την αρχή, διότι δεν του άρεσε το πρώτο αποτέλεσμα. Ο Χ. Πυθαράς εξήγησε και την επιλογή του σχετικά με την εστίαση της κάμερας την ταινία, η οποία προσπαθεί να μεταδώσει μια αίσθηση “από έξω προς τα μέσα και από μέσα προς τα έξω” ανάλογη με το ψυχολογικό επεισόδιο που βιώνει η πρωταγωνίστρια.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας Ευτυχία που προβάλλεται στο 57ο ΦΚΘ:
57ο ΦΚΘ: Gimme Danger του Jim Jarmusch
Όταν ακούς Iggy Pop και Jim Jarmusch στην ίδια πρόταση ξέρεις ότι θα δεις κάτι καλό. Ο σκηνοθέτης που γυρίζει την μία επιτυχία μετά την άλλη τον τελευταίο καιρό αποφασίζει να κάνει ένα ντοκιμαντέρ για την ιστορία των Stooges, ένα από τα μεγαλύτερα ροκ συγκροτήματα του τέλους της δεκαετίας του ’60. Ο Iggy Pop αφηγείται την πορεία των Stooges από την άνοδο μέχρι την κάθοδό τους χωρίς να παραλείπει σκαμπανεβάσματα και αστεία περιστατικά. Παράλληλα με την εξιστόρηση του χρονικού του μεγάλου συγκροτήματος ο γνωστός τραγουδιστής μιλάει και για τη δική του ζωή. Αυτό που θα μπορούσε να είναι μια απλή αφήγηση όμως χρωματίζεται από το ιδιαίτερο ύφος του Jarmousch και τα λόγια του Iggy συνοδεύονται από φωτογραφίες, διπλοτυπίες, σκηνές από ταινίες που συνάδουν με όσα λέει ο τραγουδιστής και μικρά animation. Το Gimme Danger είναι το δεύτερο μουσικό ντοκιμαντέρ του Jarmusch (το πρώτο ήταν το Year of the Horse με τον Neil Young, 1997). Το μοντάζ της ταινίας είναι η καλύτερη απόδειξη ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να πεις μια ιστορία χωρίς να παρεκκλίνεις από τα λεγόμενα του συνεντευξιαζόμενου. Ο Jarmusch διάλεξε τον πιο κωμικό.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας Gimme Danger που προβάλλεται στο 57ο ΦΚΘ:
https://www.youtube.com/watch?v=WJhABiPQ4AU
57ο ΦΚΘ: Το αγόρι στη γέφυρα του Πέτρου Χαραλάμπους
Κύπρος, 1988. Ο 12χρονος Σωκράτης (Κωσταντίνος Φαρμακάς) επηρεασμένος από έναν παλιό φίλο και συμπολεμιστή του παππού του μαθαίνει μαζί με τον ξάδερφό του να φτιάχνει εκρηκτικά. Φιλοδοξώντας να γίνει ήρωας σαν τον παππού του που έβαζε βόμβες το ’55 βρίσκεται μπλεγμένος σε μια υπόθεση φόνου και αυτό που ξεκίνησε σαν ένα παιδικό παιχνίδι αναγκάζει τον Σωκράτη να ενηλικιωθεί απότομα. Ο μικρός είναι λάτρης της περιπέτειας, γεγονός που διατηρεί την παιδικότητα και την αθωότητα του Σωκράτη, ο οποίος φλερτάρει με τον κίνδυνο με τρόπους που μόνο ένα παιδί μπορεί. Το Αγόρι στη γέφυρα είναι η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Πέτρου Χαραλάμπους. Το σενάριο βασίστηκε στο βιβλίο της Ηβ Μακρής The land of the golden apple και τα γυρίσματα έγιναν στην Κύπρο, στο χωριό Καλοπαναγιώτης. Η ταινία είναι αποκλειστικά Κυπριακή παραγωγή με την υποστήριξη των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας. Στόχος της κινηματογράφησης είναι ο θεατής να νιώθει ότι βρίσκεται μέσα στην ταινία, επομένως ο διευθυντής φωτογραφίας Γιώργος Ραχμαντούλιν δούλεψε με ρεαλιστικά κάδρα. Άξια να αναφερθεί είναι και η συνεργασία με τον μουσικό Andrey Dergachev για την μουσική επένδυση της ταινίας. Ο Dergachev έχει γράψει τη μουσική των ταινιών Λεβιάθαν, Η επιστροφή και Banishment.
Το Α’ & Γ’ Μέρος του αφιερώματος στο 57ο Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
https://www.artic.grfestivalikes-imeres-meros-a-tiff/47205/
https://www.artic.grfestivalikes-hmeres-g-meros-tiff/47535/
