afieroma leninΟ Βλαντιμίρ Ιλιτς Ουλιάνοφ (όπως είναι το πραγματικό όνομα του) γεννήθηκε στις 22 Απρίλη 1870, στην πόλη Σιμπίρσκ στο Βόλγα. Το όνομα του Λένιν είναι ταυτισμένο με το πιο σημαντικό, κοσμοϊστορικό γεγονός του 20ού αιώνα: Τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Πίσω, όμως, από αυτό το γεγονός, υπάρχει ένα τεράστιο επαναστατικό έργο, συνέχεια του έργου των Μαρξ – Ενγκελς. Ο Λένιν, είναι ένας από τους θεμελιωτές, μαζί με τους Μαρξ – Ενγκελς, της επιστημονικής κοσμοθεωρίας της εργατικής τάξης, που δικαίως φέρει και το δικό του όνομα: Μαρξισμός – Λενινισμός. Στις 21 Γενάρη του 1924 έφυγε από τη ζωή. Η κληρονομιά, όμως, που άφησε τον κράτησε και τον κρατά ζωντανό στην καρδιά και το νου όλων των απλών ανθρώπων που μοχθούν γι αυτά που επιθυμούν. Μερικές από τις δηλώσεις του είναι οι εξής: «Οι ιδέες γίνονται δύναμη όταν κατακτήσουν τις μάζες» και «Μόνο όποιος πιστεύει στο λαό, όποιος βαπτιστεί στην πηγή της ζωντανής λαϊκής δημιουργίας, μόνο αυτός θα νικήσει και θα κρατήσει την εξουσία». Η έβδομη τέχνη λοιπόν αποφάσισε να τον τιμήσει με τη δημιουργία ταινιών και ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τη δράση του. Οι μεγαλύτεροι σκηνοθέτες της εποχής ανέλαβαν να αναδείξουν την μεγάλη αυτή προσωπικότητα. Η New Star θέλοντας να τιμήσει τα 90 χρόνια από το θάνατο του, πραγματοποιεί φεστιβάλ με την προβολή εννέα σπάνιων ταινιών για τη ζωή του, από τις 23 έως τις 29 Ιανουαρίου στους κινηματογράφους «Αλεξάνδρα» και «Titania Cinemax».

 

Οι ταινίες που θα προβληθούν είναι οι εξής:  

1. Οκτώβρης (1925), σε σκηνοθεσία του Σεργκέι Αϊζενστάιν. Η ταινία γυρίστηκε με αφορμή τα δέκα χρόνια από την ρώσικη Επανάσταση του 1917. Η ταινία στέκεται σε κρίσιμες καμπές της πορείας προς την επανάσταση όπως είναι η επιστροφή του Λένιν από την εξορία, το άμεσο κάλεσμα για σοσιαλιστική επανάσταση και όχι για στήριξη της Προσωρινής Κυβέρνησης, αλλά και την απάντηση των μπολσεβίκων στο πραξικόπημα του Κορνίλοφ, που δεν δίστασαν να στηρίξουν τον Κερένσκι απέναντι στον Κορνίλοφ, κάνοντας έτσι ακόμα πιο φανερή, μπροστά στα μάτια της εργατικής τάξης, την ανικανότητα της Προσωρινής Κυβέρνησης αλλά και για να πρωτοστατήσουν στην ήττα του αντιδραστικού στρατηγού. Στην ταινία βλέπουμε το σαμποτάζ των μπολσεβίκων εργατών που ξηλώνουν τις σιδηροδρομικές γραμμές για να μην φτάσουν στην Πετρούπολη τα αντιδραστικά στρατεύματα. Σε πολλά σημεία γίνεται φανερό το μίσος των καλοαναθρεμμένων αστών απέναντι στους μπολσεβίκους. Σε μια σκηνή της ταινίας ο καταδιωκόμενος μπολσεβίκος πέφτει θύμα της δολοφονικής μανίας των ευυπόληπτων πολιτών που αντιλαμβάνονται την παρουσία του.

2. Τρία τραγούδια για τον Λένιν (1934), σε σκηνοθεσία Τζίγκα Βερτώφ. Τα τρία τραγούδια για τον Λένιν είναι το πρώτο οπτικοακουστικό ντοκουμέντο, όπου το οπτικό και το ακουστικό μέρος λειτουργούν συμπληρωματικά. Είναι ένα μοναδικό έργο στην ιστορία του κινηματογράφου, που πρέπει να αντιμετωπιστεί ως οπτικό και συνάμα ηχητικό ντοκουμέντο. Στην ταινία όλοι οι ήχοι έχουν γραφτεί ανεξάρτητα από την εικόνα, αλλά μονταρίστηκαν σε σχέση με αυτήν, με μόνη εξαίρεση το λόγο της εργάτριας που μιλάει στην κάμερα. Η ταινία βασίζεται σε τρία τραγούδια, τα οποία γράφτηκαν από αγνώστους για να τιμήσουν και να υμνήσουν τον Λένιν. Ο συνδυασμός Ζωής- Θανάτου- Ανάστασης είναι ολοφάνερο στις σεκάνς της ταινίας.

3. Το δύσκολο πόστο του επαναστάτη, ο ρόλος του Λένιν στην επανάσταση 1917, σε σκηνοθεσία του Ι. Βεσσαράμποβ. Η ταινία επικεντρώνεται στη συνολική προσφορά του Λένιν, στα δύσκολα χρόνια της εξορίας του και παρουσιάζονται κάποια χειρόγραφα του ίδιου και φωτογραφίες των συνεργατών του. (Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο του Ινστιτούτου Μαρξ και Λένιν).

4. Ο Λένιν τον Οκτώβρη(1937), σε σκηνοθεσία του Μιχαήλ Ρομ. Η ταινία είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στον ίδιο τον Λένιν. Παρουσιάζεται η δράση κατά τη διάρκεια της Επανάστασης καθώς και η καθημερινή του ζωή. Ο Λένιν τον Οκτώβρη του 1917 πρέπει να ανατρέψει την προσωρινή κυβέρνηση. Ενώ δημοσιοποιείται η ημερομηνία της εξέγερσης, η προσωρινή κυβέρνηση προσπαθεί να τον εμποδίσει. Με εντολή του τα χειμερινά ανάκτορα καταλαμβάνονται και η προσωρινή κυβέρνηση συλλαμβάνεται. Ο Λένιν διακηρύσσει τη νίκη της επανάστασης και την ανάληψη της εξουσίας από τα Σοβιέτ.

5. Β.Ι. Λένιν(1983),  του Α. Ζενιάκιν. Η βιογραφική αυτή ταινία είναι γυρισμένη σε μουσεία, σπίτια και γνωστά μέρη όπου έζησε ο Λένιν. Πολλά από τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν για την ταινία αυτή (π.χ. το φωτογραφικό υλικό) προέρχονται από το κεντρικό Κρατικό Αρχείο.

6. Ο Λένιν ζει, Ιστορικά Ντοκουμέντα(1969, αποκατεστημένη κόπια 1990), των Ρομ και Σλαβίνσκαγια. Η περίοδος της ζωής του Λένιν από το 1918 έως το 1921, στην οποία περιλαμβάνονται η κηδεία του συζύγου της μεγαλύτερης αδερφής του, η κηδεία ενός από τους ιδρυτές της Σοβιετικής Δημοκρατίας και φίλου του. Παρουσιάζεται επίσης το συνέδριο για τη Σχολική Παιδεία, την παρέλαση του Κόκκινου Στρατού το 1918 και το 1919, το δεύτερο συνέδριο του Κομιντέρν το 1920 και το τρίτο του 1921.

7. Β.Ι. Λένιν, Σελίδες μιας μεγαλειώδους ζωής(1958), του Πουμπιάνσκαγια. Στην ταινία υπάρχουν σπάνιες σκηνές με την ηχογραφημένη φωνή του Λένιν από την περίοδο του Εθνικού Πολέμου 1921. Παρέχονται πληροφορίες για το πρώτο Σύνταγμα του Σοβιετικού Κράτους, τα δύσκολα χρόνια της αποκατάστασης, το Σχέδιο Ηλεκτροδότησης όλης της χώρας, την ανάπτυξη της επιστήμης (με τους Μπέχτερεφ, Παύλοφ, Τσιολκόφσκι) και τέλος, τις εργασίες του Λένιν, την απόπειρα δολοφονίας του το 1918 και τη Συμφωνία για την ίδρυση της Σοβιετικής Ένωσης.

8. Λένιν και ο χρόνος(1980), σε σκηνοθεσία Λεονίντ Κρίστη. Στην ταινία παρουσιάζεται η απόπειρα δολοφονίας του Λένιν από την Φάνη Καπλάν, οι αναμνήσεις του κοντινού φίλου και συνεργάτη του Λένιν Μποντς Μπρουέβιτς, η πρώτη Επαναστατική εφημερίδα «Ίσκρα», οι πρώτοι νόμοι της νέας Ρωσίας, η ομιλία του Μπρέζνεβ στο ΧΧΙ Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος. Χρησιμοποιήθηκαν ντοκουμέντα και φωτογραφικό υλικό από το Κρατικό Αρχείο Κινηματογράφου, το Μουσείο της Επανάστασης, και το Κρατικό Αρχείο του Λένινγκραντ.

9. Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν(1955), σε σκηνοθεσία Μπελιάεφ και Σλαβίνσκαγια. Βιογραφικό ντοκιμαντέρ που περιγράφει τα παιδικά χρόνια του Λένιν, τις σπουδές του, τον αγώνα και τον θάνατό του το 1924. Με σπάνια ιστορικά ντοκουμέντα και φωτογραφίες από το κεντρικό αρχείο του Κρατικού Κέντρου Κινηματογραφίας και Ραδιοφωνίας.

 

Προηγούμενο άρθρο“Νεοϊωνιώτες Λογοτέχνες”, 90 χρόνια από την ίδρυση της Νέας Ιωνίας Αττικής
Επόμενο άρθρο“Το ταξίδι μιας ευχής” της Νότας Τσίτουρα