Ο Ευριπίδης Μπέκος έχει συνθέσει σύγχρονη μουσική δωματίου και επίσης ορχηστρική και κινηματογραφική μουσική καθώς και τραγούδια. Τα έργα του έχουν παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης το 2012 άπό το 6ο Εργαστήρι Σύγχρονης μουσικής Μ.Μ.Θ., από την Συμφωνική Ορχήστρα του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης & Τέχνης το 2014, την Μαθητική Συμφωνική ορχήστρα του Σύγχρονου Ωδείου Λάρισας και από άλλους χώρους που προάγουν τον πολιτισμό. Έχει συνθέσει και ενορχηστρώσει τη μουσική στο Των Αγγέλων το Κρασί το 2006, ενώ το 2010, το έργο του Ηώς απέσπασε το 2ο βραβείο στον διαγωνισμό Σύνθεσης και Ποιητικής του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης. Από τις αρχές του 2015 ξεκίνησε την παρουσίαση του έργου του με τίτλο Έλξεις που αποτελεί μια γεφύρωση της λαϊκής – κοσμικής παράδοσης.

Βικιπαίδεια
Ο Ευριπίδης Μπέκος στο Artic.gr

O Tempora! O Mores! Ευριπίδης Μπέκος
Ο τίτλος του δίσκου O Tempora! O Mores! ανήκει στο το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου και η σημειολογία του πηγάζει από την γενικότερη κατάσταση που επικρατεί γύρω μας, στον κόσμο.

Πες μας λίγα λόγια για σένα…

Ευριπίδης Μπέκος: Γεννήθηκα στη Λάρισα το 1991 και από πολύ νωρίς γύρω στα 6 μου χρόνια άρχισα να ασχολούμαι (κατ’ επιλογή, παρά το νεαρό της ηλικίας!) με τη μουσική, με μαθήματα πιάνου και θεωρίας. Παράλληλα με τις μουσικές σπουδές και από την αρχή αυτής μου της ενασχόλησης -που έμελλε να είναι και επαγγελματική επιλογή εν τέλει, ο πατέρας μου, ο Θωμάς Μπέκος ερχόταν και μου τραγουδούσε κάποιες πρωτόλειες μελωδίες του με σκοπό εγώ να τις παίξω στο πιάνο, να αναπτύξω τις αρχικές αυτές ιδέες, και μετ’ έπειτα να ενορχηστρώσω και να «στήσω» τα τραγούδια μιας και ο ίδιος δεν διαθέτει θεωρητική κατάρτηση πάνω στη μουσική. Αυτή η διαδικασία – συνεργασία οδήγησε αφ’ ενός στο να ασχοληθώ συνειδητά με τη σπουδή της Σύνθεσης της μουσικής και την ενορχήστρωση και αφ΄εταίρου οδήγησε στους…δίσκους που κυκλοφόρησαν μετέπειτα.

Πότε έκανες τα πρώτα βήματα στην μουσική;

Ευριπίδης: Όπως ανέφερα και πιο πριν, η συνειδητή ενασχόλησή μου με τη μουσική ξεκινάει στην παιδική μου ηλικία. Πάντα στο σπίτι, εκτός από ένα πιάνο και διάφορα άλλα μουσικά όργανα, υπήρχε και ένας χώρος στον οποίο αφιέρωνα πάρα πολλές ώρες και αυτός ήταν ένα δωμάτιο που υπήρχε για μένα ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής με μουσικά προγράμματα συνδεδεμένος με ένα Synthesizer. Εκεί άρχισα να συνθέτω πέρα από τα τραγούδια και διάφορα άλλα πράγματα, δικές μου μουσικές. Μέσα από αυτή τη διαδικασία “μυήθηκα” εαν θέλετε σ’ αυτό που ονομάζεται μουσική παραγωγή και σύνθεση και οι καρποί αυτής της ενασχόλησης άρχισαν σταδιακά να έρχονται.

Στον τομέα των τραγουδιών ήρθαν οι δίσκοι στους οποίους είχα την χαρά και την τιμή να συνεργαστώ με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της δισκογραφίας. Ως συνέθτης πλέον, πιανίστας και ενορχηστρωτής η πρώτη “εμφάνιση” στη δισκογραφία ήταν το 2006 με τον δίσκο «Των Αγγέλων το Κρασί», και την κυκλοφορία επίσης, ένα χρόνο αργότερα μιας συλλογής μουσικών έργων για παιδικό θέατρο με τίτλο «Το Δικό μας Θέατρο». Ο πρώτος δίσκος ευρείας κυκλοφορίας ήρθε το 2008, το «Περι Μπάζων και Λοιπών Απορριμμάτων» με βασικό συνεργάτη και υποστηρικτή τον Δημήτρη Ζερβουδάκη. Παράλληλα με όλα αυτά βεβαίως συνεχίστηκαν και οι μουσικές σπουδές τόσο σε ωδειακό όσο και σε μετέπειτα πανεπιστημιακό επίπεδο.

Η χρονιά που πέρασε ήταν σημαντική για σένα αφού πριν τελειώσει κυκλοφόρησες την 3η δισκογραφική σου δουλειά με τίτλο “O Tempora! O Mores!”. Από πού πηγάζει ο τίτλος;

Ευριπίδης: Το “O Tempora! O Mores!” πράγματι είναι η τρίτη δισκογραφική δουλειά ευρείας κυκλοφορίας που έρχεται μετά τον δίσκο “Quark” του 2012. Ο τίτλος ανήκει στο το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου και η σημειολογία του πηγάζει από την γενικότερη κατάσταση που επικρατεί γύρω μας, στον κόσμο. Αυτή η ιστορική φράση του Κικέρωνα, «Ω Καιροί! Ω Ήθη!» πιστεύουμε ότι ταιριάζει απόλυτα και περιγράφει με μια διάθεση καυτηριασμού και εναντίωσης εαν θέλετε τα κακώς κείμενα των καιρών και των ηθών μας, γιατί – κακά τα ψέμματα- σε όλα όσα γίνονται και για όλα όσα η κοινωνία μας διαμαρτύρεται, σίγουρα έχουμε βάλει κι εμείς -ως σύνολο- το χεράκι μας με τη στάση, τον τρόπο ζωής και τις επιλογές μας ώστε να οδηγηθούμε σ’ αυτές τις περίεργες καταστάσεις που βιώνουμε – ιδίως τα τελευταία χρόνια.

…Μια εναλλακτική δισκογραφική πρόταση όπου η αντισυμβατική προσέγγιση της παραγωγής και οι τολμηρές μουσικές «ακροβασίες» και πειραματισμοί «μπολιάζονται» με το στοιχείο της αμεσότητας του λαϊκότροπου και παραδοσιακού μουσικού “DNA”. Το διάβασα στο δελτίο τύπου και μ’ εντυπωσίασε, μπορείς να μας το αναλύσεις;

Ευριπίδης: Από τη φύση μου έχω μια ροπή προς τον πειραματισμό πάνω στη μουσική και αυτό μάλλον πηγάζει από το γεγονός ότι την αντιλαμβάνομαι σαν μια «ολιστική» έννοια, σαν ένα αχανές σύμπαν όπου όλα είναι πιθανά και δυνατά μένει να βγάλει κανείς τις παρωπίδες του «αυστηρού στυλ» και της εκάστοτε αισθητικής νόρμας. Όταν όμως όλα είναι πιθανά και όλα είναι δυνατά μέσα σ’ αυτό το μουσικό «σύμπαν» σίγουρα χρειάζεται να τεθούν κάποιοι στόχοι: Να γίνει επιλογή κάποιων «σημείων» όσο μακρυά και αν είναι αυτά μεταξύ τους και όσο ετερόκλητα και αν είναι, και να προσπαθήσεις μετά να δημιουργήσεις την «ένωση» που οδηγεί σε μια -όχι πάντα προβλεπόμενη- «αντίδραση».

Σ’ αυτή τη δουλειά υπήρξε ένας «σταθερός» παράγοντας και αυτός είναι οι μελωδικές γραμμές που έντυσαν το στίχο οι οποίες εσκεμμένα έχουν λαϊκότροπη και παραδοσιακίζουσα ταυτότητα και από την άλλη, ο «ασταθής» παράγοντας που είναι η ίδια η ενορχήστρωση και το ίδιο το στυλ και η «σκηνοθεσία των κομματιών» όπου συνειδητά δεν ακολουθήθηκε καμία συγκεκριμένη νόρμα. Όλα ήταν επιτρεπτά! Επί παραδείγματι, υπάρχει κομμάτι μέσα στο δίσκο όπου κατά βάση είναι ένα νεο- ζεϊμπέκικο σε 9/4 όπου όμως κυριαρχούν χαρακτηριστικά ρυθμικά μοτίβα του τάνγκο, εξελίσσεται ρυθμικά με στοιχεία dance μουσικής, έπειτα περνάει σε ένα new age ambient επεισόδιο, αυτό οδηγεί σε έναν ελεύθερο jazz αυτοσχεδιασμό του πιάνου και καταλήγει με ένα μικρό ταξίμι από τον τζουρα!

Πόσα τραγούδια περιέχει το νέο άλμπουμ;

Ευριπίδης: Στο δίσκο περιλαμβάνονται δέκα κομμάτια, κάποια προσφάτως γραμμένα και κάποια όμως που οι στίχοι τους έχουν γραφτεί από τον πατέρα μου αρκετά χρόνια πριν. Σ’ αυτά εγώ έχω γράψει τη μουσική με μια – δυο εξαιρέσεις όπου η μουσική βασίστηκε στις πρωτόλειες μελωδίες του πατέρα μου, συμμετέχω ως ερμηνευτής σε κάποια από τα κομμάτια του δίσκου, και όλη η παραγωγή, η ηχογράφηση και οι μίξεις έγιναν στο προσωπικό μας studio όπου ο αδερφός μου Θέμης, βοήθησε καθοριστικά τόσο σε τεχνικό επίπεδο όσο και σαν βοηθός παραγωγής και σαν μουσικός.

Στο νέο άλμπουμ έδωσαν πνοή αξιόλογοι καλλιτέχνες και μουσικοί, πες μας λίγα λόγια γι΄αυτούς και την συνεργασία μαζί τους.

Ευριπίδης: Πράγματι και στον δίσκο αυτό είχαμε τη χαρά να έχουμε συμμετοχές από πολύ αξιόλογους ερμηνευτές όπου για άλλη μια φορά δώσαν τον καλύτερο εαυτό τους. Ο άνθρωπος που στήριξε όλη τη δουλεία από την αρχή και που πέρα από την ερμηνεία του μας έφερε και σε επαφή με τους υπόλοιπους ερμηνευτές είναι ο Γιάννης Ζουγανέλης, ένας πολύπλευρος καλλιτέχνης όπου πίστεψε εξ’ αρχής στη διαφορετικότητα αυτής της δουλειάς και τη στήριξε με κάθε τρόπο. Επίσης, συμμετέχει ο Δημήτρης Κοντογιάννης, μια από τις πιο ωραίες λαϊκές μας φωνές, ο Κώστας Τζιαγκούλας που με το ιδιαίετρο ηχόχρωμα της φωνής του απέδωσε με τον καλύτερο τρόπο τα τραγούδια που ερμηνεύει στο δίσκο, ο Παντελής Ζεμπίλης, ένας τραγουδιστής της δικής μου γενιάς με ευαισθησίες και μεράκι και ο Αλέξανδρος Ζουγανέλης ένας ιδιαίτερα ταλαντούχος μουσικός όπου συμμετείχε και ως ερμηνευτής σε ένα από τα τραγούδια.

Επίσης οι μουσικοί που συμμετείχαν στο δίσκο έπαιξαν με πάρα πολλή αγάπη και σεβασμό στο υλικό και ανέδειξαν κάθε πλευρά του με τον καλύτερο τρόπο. Αυτοί είναι: ο Θανάσης Καρυπίδης στο βιολί, η Παυλίνα Θεοδόση στο βιολονσέλο, ο Αλέξης Φάλαντας στο μπάσο, την κιθάρα και το τζουρά, ο Αλέξανδρος Ριζόπουλος στα παραδοσιακά κρουστά, η Σίλβι Πλαγκαρίτσα και ο Αλέξανδρος Ζουγανέλης στο φλάουτο και τέλος ο αδερφός μου Θεμιστοκλής στα φωνητικά και τις μίξεις.

O Tempora! O Mores! – Ευριπίδης Μπέκος

Ποια είναι τα άμεσα σχέδια σου;

Ευριπίδης: Μέσα στο 2017 είναι προγραμματισμένη η κυκλοφορία ένός album καθαρά ορχηστρικής μουσικής το οποίο θα εξελίσσει και θα αναπτύσσει όλα αυτά τα στοιχεία που αναφέραμε και παραπάνω που ενυπάρχουν στο “O Tempora! O Mores!” . Το εν λόγω album δεν έχει ακόμα «βαφτιστεί» ωστόσο είναι για μένα ο πρώτος δίσκος που δεν θα περιλαμβάνει καθόλου τραγούδια αλλά θα αποτελεί εξ’ ολοκλήρου μια αποτύπωση των μουσικών μου σκέψεων, ιδεών και πειραματισμών.

Στην μέχρι στιγμής πορεία σου έχεις συνεργαστεί και με άλλους εξίσου σημαντικούς του χώρου, μίλησέ μας για αυτές τις συνεργασίες.

Ευριπίδης: Είχα όντως την χαρά και την τιμή να συνεργαστώ από πολύ νωρίς με μεγάλα ονόματα της δισκογραφίας μας όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Ψαραντώνης, ο Διονυσης Τσακνής, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας κ.α. Για έναν νέο καλλιτέχνη τέτοιου είδους συνεργασίες είναι αναμφίβολα κάτι πάρα πολύ σημαντικό, κάτι που βεβαίως αποτελεί και μεγάλο «σχολείο». Ωστόσο, από τους ανθρώπους αυτούς τα περισσότερα πράγματα που αποκόμισα δεν ήταν τόσο σε μουσικό όσο σε ανθρώπινο επίπεδο και μιλάω για τις αρχές της συνέπειας, της ειλικρίνειας, της εργατικότητας και της συνεργατικότητας. Η επικοινωνία και συνεργασία που είχαμε ήταν άριστη και σε μουσικό και σε ανθρώπινο επίπεδο.

Κάθε δουλειά σου είναι «μαγεία»; για σένα;

Ευριπίδης: Αναμφίβολα! Εύχομαι και πιστεύω ότι ποτέ δεν θα αλλάξει αυτό. Ξέρετε, είναι αυτό το αίσθημα ότι το μόνο για το οποίο είσαι σίγουρος είναι το ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο! Και αυτό είναι βεβαίως μαγικό μιας και έχεις τόσες πολλές πιθανότητες και τόσο μεγάλο πεδίο για εξερεύνηση που ακόμα κι εγώ ο ίδιος δεν έχω ιδέα για το που μπορεί να καταλήξει τι!

Πόσα όργανα παίζεις; Ποιο ήταν το πρώτο όργανο που πήρες στα χέρια σου;

Ευριπίδης: Το πρώτο όργανο ήταν ένα μικρό αρμόνιο-παιχνίδι με διάφορους ήχους και ρυθμούς και από εκεί ξεκίνησε η αγάπη για το πιάνο και για την ίδια τη μουσική μιας και περνούσα πάρα πολλές ώρες παίζοντας μ’ αυτό. Τώρα πέρα από το πιάνο και τα synthesizers, έχω μια ιδιαίτερη αγάπη στα κρουστά και τα τα τύμπανα αλλά σίγουρα δεν παίζω επαγγελματικά, παίζω κιθάρα νομίζω σε ένα αποδεκτό επίπεδο και φλογέρα. Αλλά εκτός του πιάνου δεν έχω σπουδάσει κάποιο άλλο όργανο ωστόσο γνωρίζω σε μεγάλο βαθμό πως παίζουν και λειτουργούν όλα τα όργανα της κλασσικής ορχήστρας όπως και σχεδόν όλα τα δημοφιλή γνωστά όργανα μιας και ένας συνθέτης οφείλει να έχει μια καλή κατάρτιση στα θέματα της οργανογνωσίας.

Είσαι τελειομανής και αυστηρός στην δουλειά σου;

Ευριπίδης: Γενικώς ναι κυρίως με τον εαυτό μου. Δηλαδή ενδεχομένως να διαγράψω πολλές φορές πράγματα που έχω φτιάξει εάν και εφόσον νιώσω ότι δεν είναι το 100% του πράγματος που είχα στο μυαλό μου. Με τους συνεργάτες μου δεν θα το έλεγα ότι είμαι πάρα πολύ αυστηρός είμαι πάντα ανοιχτός σε νέες ιδέες και απόψεις.

Με τα προηγούμενα άλμπουμ σου είσαι ικανοποιημένος; Είχες την ανταπόκριση που περίμενες;

Ευριπίδης: Διανύουμε μια πολύ δύσκολη συγκυρία και μια εποχή που μας απομονώνει περισσότερο από κάθε άλλη έως τώρα. Αυτό φαίνεται καθημερινά σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Η δισκογραφία τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει. Δεν αγοράζονται πλέον δίσκοι. Η «αγορά» έχει μεταφερθεί στο διαδίκτυο και σίγουρα οι πωλήσεις δίσκων έχουν πτωτική πορεία. Από τις μέχρι τώρα δουλειές είμαι ικανοποιημένος πρώτα απ’ όλα από το αποτέλεσμα που έχει παραχθεί, αν και πάντα ξέρετε υπάρχει ένα αίσθημα «μη πλήρωσης» για έναν δημιουργό και το αίσθημα αυτό είναι το έναυσμα για να ξεκινάει κάθε φορά το επόμενο εγχείρημά του. Τώρα, η αποδοχή – δεδομένων των συνθηκών – είναι ικανοποιητική και αυτό είναι κάτι το οποίο μας δίνει δύναμη για να συνεχίζουμε.

Στην σημερινή μας εποχή υπάρχουν νέα είδη μουσικής, πέρα απο το δικό σου ύφος, ποιο άλλο είδος έχεις ξεχωρίσει θετικά και γιατί;

Ευριπίδης: Μου είναι δύσκολο να απαντήσω μιας και αδυνατώ να αντιληφθώ τόσο ξεκάθαρα τα μουσικά «είδη» και δε μιλάω βέβαια για έναν απλό πρωτογενή διαχωρισμό μουσικών στυλ. Εννοώ ότι προσωπικά κατηγοριοποιώ τη μουσική με άλλα κριτήρια όπως «αληθινό» και «φτιαχτό» και για το λόγο αυτό δεν έχω προτίμηση σε κάποιο συγκεκριμένο άκουσμα αλλά με ικανοποιεί το ίδιο π.χ. η «Ιεροτελεστία της Άνοιξης» του Igor Stravinsky, ένα ηπειρώτικο πολυφωνικό, ένας αυτοσχεδιασμός του Miles Davis ή του Chick Corea, ένα τραγούδι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου ή του Χατζιδάκη, ένα κονσέρτο του J.S.Bach ή «Μουσικη του Φοίνικα» του Γιάννη Χρήστου.

Σήμερα γίνονται πάρα πολλά πράγματα, υπάρχει «αναβρασμός» και τάση εξερεύνησης νέων ηχητικών τοπίων και αυτό είναι κάτι το οποίο με κάνει να νιώθω μια ασφάλεια εάν θέλετε για το ότι όντως η εποχή σταδιακά «αλλάζει».

Συνοψίζοντας όσον αφορά τις προτιμήσεις εάν νιώσω ότι κάτι είναι ειλικρινές και αληθινό μου αρέσει σε αντίθεση με όσα πράγματα κατά την άποψή μου γίνονται με ιδιοτελείς σκοπούς και στόχο την πρόσκαιρη αναγνώριση.

Είσαι ικανοποιημένος με την μέχρι στιγμής πορεία σου; Υπάρχουν κάποιοι άλλοι στόχοι που δεν έχεις ακόμα πραγματοποιήσει;

Ευριπίδης: Η απάντηση είναι διπλή. Και να και όχι! Ναι γιατί σίγουρα νιώθω πολύ τυχερός και ευγνώμων που από νωρίς οι προσπάθειές μου αναγνωρίστηκαν από καταξιωμένους ανθρώπους αλλά ισότιμα και όχι διότι φύσει δεν μπορώ να επαναπαυτώ σε οποιουδήποτε είδους αναγνώριση σε οποιοδήποτε βαθμό καθώς γνωρίζω ότι πρέπει κανείς να είναι πάντα σε επαγρύπνηση κυνηγώντας κάτι περισσότερο από αυτό που ήδη έχει πετύχει με μόνο μέσο πάντα την πολύ σκληρή δουλειά, τη μελέτη, την αφοσίωση και το ανοιχτό μυαλό!

Τώρα κάτι που ακόμα δεν έχω πραγματοποιήσει είναι όπως ανέφερα και νωρίτερα μια δουλειά μόνο ορχηστρικής μουσικής κάτι το οποίο το έχω στο μυαλό μου εδώ και κάποια χρόνια και μάλλον σιγά σιγά αυτό ωριμάζει και ευελπιστώ να ολοκληρωθεί μέσα στο έτος.

Υπάρχει κάτι που μπορεί να σε σημάδεψε;

Ευριπίδης: Σίγουρα δεν είναι ένα πράγμα και ξέρετε αυτό που μπορεί να σημαδέψει κάποιον ως άνθρωπο μπορεί να είναι και κάτι πολύ απλό, πολύ καθημερινό ή και κάτι καθολικά συγκλονιστικό σε τοπικό ή παγκόσμιο επίπεδο. Τώρα σε μουσικό επίπεδο δεν είναι ένα πράγμα ή μια σειρά πραγμάτων που συνέβησαν. Είναι όλα μαζί, οι συνεργασίες, οι σπουδές τα βιώματα…

Πιστεύεις το 2017 να είναι η χρονιά σου; Εννοώ να είναι μια άλλη διαφορετική χρονιά με πολλά θετικά;

Ευριπίδης: Είμαι γενικώς αισιόδοξος αλλά δεν περιμένω τίποτα να έρθει από μόνο του. Γνωρίζω πολύ καλά πως για κάθε τι πρέπει ο ίδιος να μαχηθείς και να το διεκδικήσεις. Συν Αθηνά και χείρα κινεί!

Μια ευχή λοιπόν για την νέα χρονιά …

Ευριπίδης: Κατ’ αρχάς σας ευχαριστώ πάρα πολύ γι’ αυτή την πολύ όμορφη ευκαιρία που μου δώσατε για να επικοινωνήσουμε. Εύχομαι λοιπόν σ’ εσάς και σε όλους τους αναγνώστες μια καλή και δημιουργική χρονιά με υγεία, αγάπη, ανθρωπιά και αισιοδοξία!

 

Artic.gr logo red

 

Προηγούμενο άρθροΦεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας- Μπιεννάλε
Επόμενο άρθροΟι Minor Protest την Πέμπτη 26 Ιανουαρίου στο Holywood Stage