Η Θεατρική Ομάδα ΜΗΔΕΙΑ βρίσκεται για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο θεατρικό της “σπίτι”, το Θέατρο ΔΡΟΜΟΣ, ενώ στο τιμόνι της σκηνοθεσίας όλων των παραστάσεων βρίσκεται ο Εμμανουήλ Μαύρος, ο ένας εκ των δύο καλλιτεχνικών υπευθύνων της Ομάδας μαζί με τη Ρένα Σανταμούρη. Το φετινό πρόγραμμα της Θεατρικής Ομάδας ΜΗΔΕΙΑ έχει ως κύριους άξονες το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι και τις ανθρώπινες σχέσεις.
Η πρώτη παράσταση που ανέβηκε είναι «Η αρρώστια του θανάτου» της Μαργκερίτ Ντυράς, που παρουσιάζεται από τις 12 Οκτωβρίου και κάθε Τετάρτη, με πρωταγωνιστές τον Γιάννη Αποστολίδη και τη Στυλιανή Κλείδωνα. Στις 5 Νοεμβρίου είναι η προγραμματισμένη πρεμιέρα της παράστασης «Καίσαρας», που βασίζεται στην εμβληματική πολιτική τραγωδία του Σαίξπηρ και παρουσιάζεται σε μετάφραση/διασκευή και σκηνοθεσία του Εμμανουήλ Γ. Μαύρου.
Ο ίδιος μιλά στο Artic.gr για τις δύο πρώτες παραστάσεις που ανεβαίνουν στο Θέατρο ΔΡΟΜΟΣ, αναφερόμενος παράλληλα στις βασικές καλλιτεχνικές επιδιώξεις της Ομάδας ΜΗΔΕΙΑ και στο θεατρικό τοπίο μετά την πανδημία.
Εμμανουήλ Μαύρος | Συνέντευξη
Λυδία: – Με ποιον γνώμονα γίνεται η επιλογή του ρεπερτορίου της Θεατρικής Ομάδας ΜΗΔΕΙΑ που θα παρουσιαστεί για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο θεατρικό της σπίτι, στο θέατρο ΔΡΟΜΟΣ;
Εμμανουήλ Μαύρος: – Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία και να ευχηθώ σε όλους να έχουμε μια καλή σεζόν.
Η επιλογή των έργων γίνεται κυρίως με το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι και προέρχονται είτε από τα κλασσικά κείμενα, είτε από σύγχρονα, είτε από την λογοτεχνία.
Λυδία: – Ένα από τα έργα που θα παρουσιαστούν υπό τη σκηνοθετική σας ματιά στο Θέατρο ΔΡΟΜΟΣ είναι ο «Καίσαρας», βασισμένο στον «Ιούλιο Καίσαρα» του William Shakespeare. Σε τι διαφοροποιείται και πού εστιάζει η συγκεκριμένη εκδοχή του σαιξπηρικού έργου;
Εμμανουήλ Μαύρος: – Το έργο «Καίσαρας» της Θεατρικής Ομάδας ΜΗΔΕΙΑ είναι βασισμένο στο κλασικό πολιτικό θρίλερ του Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Ιούλιος Καίσαρας». Είναι ένα πολιτικό θρίλερ, ένα θρίλερ συνομωσίας, ένα θρίλερ δολοφονιών, ένα έργο του σήμερα και του αύριο. Με την διαφορά πως ο δικός μας ΚΑΙΣΑΡΑΣ που βρίσκεται στο τιμόνι της εξουσίας είναι ΓΥΝΑΙΚΑ. Προσπαθήσαμε πολύ να κρατήσουμε ζωντανό το κλασσικό κείμενο του Σαίξπηρ και νομίζω πως τα έχουμε καταφέρει αρκετά καλά.
Εκεί βρίσκεται η μαγεία των κλασσικών συγγραφέων, όπως είναι ο Σαίξπηρ, τα κείμενά τους είναι τόσο σημερινά που σε βοηθούν να πειραματιστείς με αποδόσεις που μήτε ο ίδιος τις είχες φανταστεί. Είναι τέτοιος ο λόγος του, ακόμα και μετά από 423 χρόνια που γράφτηκε το έργο, με τη μοχθηρία που κρύβει, με τα πισώπλατα μαχαιρώματα για το δικαίωμα της διαδοχής και την κατάκτηση της εξουσίας και έναν ατέρμονο φόβο που καταλήγει σε αιματοβαμμένες πολιτικές διαμάχες, συνειδητοποιείς πως ήταν η χθεσινή ημέρα που ολοκληρώθηκε ως έργο.
Περισσότερη από οποιαδήποτε άλλη πολιτική τραγωδία του παγκόσμιου θεάτρου, το πολιτικό θρίλερ του Ουίλιαμ Σαίξπηρ “Ιούλιος Καίσαρας” είναι αυτό που έχει τη μεγαλύτερη απήχηση στο σήμερα. Το έργο αφορούσε και αφορά την πολιτική εξουσία και τους πολίτες. Η απόδειξη της διαρκούς δημοτικότητας του Σαίξπηρ βρίσκεται σε αυτή την καθολικότητα: Πως είναι αυτός, ο μόνος, που αποτυπώνει την ανθρώπινη και την πολιτική κατάσταση όσο κανένας άλλος. Να πω μονάχα πόσο επίκαιρο είναι ως έργο, όταν βλέπουμε την γίνεται στην Ιταλία και σε ολόκληρη την Ευρώπη με την άνοδο απολυταρχικών πολιτικών παρατάξεων, όταν ακούμε για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, όταν ένας ολόκληρος λαός κατευθύνεται από τα εξαγορασμένα ΜΜΕ που εδραιώνουν κυβερνήσεις, όταν δέκα γενεές στη χώρα μας έχουν βιώσει την πολιτική τριών οικογενειών.
Είναι τόσο ιδιοφυές το κείμενο που σε βοηθάει από την αρχή να πειραματιστείς και να το δεις από την πλευρά του δικού μας κόσμου. Αν και δεν ήταν ο αρχικός μου σχεδιασμός αυτός, αποφάσισα να αποδομήσω τον κεντρικό χαρακτήρα του Καίσαρα και να σκεφτώ την γυναικεία του υπόσταση. Δηλαδή ποιος και πώς θα ήταν ο ρόλος της γυναίκας και ως γυναίκα άνθρωπος και ως πολιτικού, αν βρεθεί σε τόσο υψηλά επίπεδα εξουσίας. Επίσης σκέφτηκα να μελετήσω και το αντιπολιτευτικό μέρος του έργου δίνοντας και σε αυτό το χαρακτήρα γυναικεία υπόσταση.
Κατά γενική ομολογία στη σημερινή κοινωνία η γυναίκα μπορεί να έχει πολλούς και πολλαπλούς ρόλους ταυτόχρονα, είναι επαγγελματίας, μάνα, σύζυγος, σύντροφος, φίλη, κόρη, αδερφή. Η γυναίκα τη σημερινή εποχή μπορεί να διαλέξει τους ρόλους της, μπορεί να υιοθετήσει αυτούς που θεωρεί πως της ταιριάζουν και την εμπνέουν. Σήμερα η γυναίκα επιλέγει τους ρόλους που θέλει να την ακολουθούν αλλά όχι να την καθορίζουν.
Τους ρόλους αυτούς που προστάζει η ιδιοσυγκρασία και η προσωπικότητά της και όχι αυτοί που προστάζει η κοινωνία και τα στερεότυπα που έχουν δημιουργηθεί στο πέρασμα των χρόνων. Τούτη η σύγχρονη γυναίκα, όπως κάθε γυναίκα, γνωρίζει τη σημαντικότητα της ως άνθρωπος με δικαιώματα, υποχρεώσεις, όνειρα και θέλω. Σκοπός της και ρόλος της στην κοινωνία του σήμερα είναι, η αγάπη προς τον εαυτό και τη μοναδικότητά της, κάτι που όλοι μας το υποστηρίζουμε. Τα αναφέρω αυτά γιατί δυστυχώς τα αυτονόητα καμιά φορά δεν είναι δεδομένα και στέρεα.
Τούτες οι σκέψεις με έφεραν να δω την γυναίκα πολιτικό… Την γυναίκα που ενώ αγωνίζεται για τα αυτονόητα, τι μορφή θα έπαιρνε στα υψηλά πολιτικά επίπεδα εξουσίας. Η διαπίστωση είναι οδυνηρή. Σε έναν κόσμο συμφερόντων, συμμαχιών και πολιτικών συσχετισμών, όπως είναι ο κόσμος μας, δεν χωράνε, μήτε ψυχολογικές ερμηνείες, ούτε και υποθέσεις στα μοντέλα διοίκησης βασισμένες στο φύλο που κατακτά την εξουσία. Ο πολιτικός κόσμος σε αυτό το υψηλό επίπεδο είναι άφυλος.
Η φιλοδοξία, η ματαιότητα, η πολιτική σκοπιμότητα, μπορεί να είναι ουσιαστικά γένους θηλυκού, αλλά είναι “αρετές” που δεν σχετίζονται με τα γεννητικά όργανα. Οι βασικές επιλογές για τον πόλεμο και την ειρήνη, την κοινωνική πολιτική, ή την επεκτατική πολιτική δεν εξαρτώνται από το φύλο αλλά από το πώς οι ηγέτες ή οι ηγέτιδες συνδυάζουν δεξιότητες και παράγουν έξυπνες ή μη στρατηγικές που πολλές φορές αποδεικνύονται μοιραίες τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό μιας χώρας.
Σε ένα γενικό πλαίσιο, το σαιξπηρικό δράμα ασχολείται συχνά με την αιώνια σύγκρουση μεταξύ μοίρας και ελεύθερης βούλησης. Μέσω των χαρακτήρων του, ο Σαίξπηρ αντιμετώπισε την παγκόσμια ανθρώπινη σύγκρουση μεταξύ της υποταγής στην μοίρα ή στην άσκηση της ελεύθερης βούλησης για να κατακτήσεις τη μοίρα.
Έχει ο άνθρωπος τη δύναμη να αλλάξει το πεπρωμένο του;
Καθένας από τους κύριους χαρακτήρες αυτού του έργου παλεύει με το σημαντικό ερώτημα για το αν οι ενέργειές τους μπορούν ή όχι να αλλάξουν την πορεία της μοίρας, μια σύγκρουση που επιλύεται με διαφορετικούς τρόπους. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στην πραγματική μας ζωή, ωστόσο, δεν υπάρχει ικανοποιητική απάντηση στο παραπάνω αιώνιο ερώτημα. Τα γεγονότα που διαδραματίζονται στο έργο, εξαρτώνται τόσο από τις επιλογές των χαρακτήρων όσο κι αν αυτές αφήνονται στους ιδιότροπους ανέμους του πεπρωμένου.
Σε ειδικό επίπεδο τώρα το έργο διερευνά την υπέρμετρη φιλοδοξία των πολιτικών, τον πολιτικό κυνισμό, τον φόβο εντός και εκτός των κέντρων εξουσίας, τον ρόλο των πολιτών, τον λαϊκισμό, την οικογενειοκρατία, την απολυταρχία και φυσικά τον ρόλο της γυναίκας στην πολιτική. Όλοι μιλούν με τα συνθήματα της δημοκρατίας, όμως η δημοκρατία δεν υπάρχει πουθενά.
Ας αφεθούμε στα πολλαπλά μηνύματα του έργου και ελπίζουμε να απολαύσετε τις προσπάθειές μας.
Λυδία: – Ποια είναι τελικά η «αρρώστια του θανάτου» από την οποία έχει προσβληθεί ο άντρας στο ομώνυμο έργο της Μαργκεριτ Ντυράς; Η αδυναμία να νιώσουμε την αγάπη;
Εμμανουήλ Μαύρος: – Η αδυναμία του κάθε άντρα που είναι εγκλωβισμένος στα αρχέτυπα που μεγαλώνει και δεν μπορεί να αγαπήσει, να ερωτευτεί βαθιά και να νιώσει μια γυναίκα. Βέβαια αυτό είναι το προφανές. Το πιο βαθύ, νόημα ορίζεται στο να λες στον εαυτό σου ξανά και ξανά μέχρι να ζαλιστείς πως: «το πάθος μοιάζει απλά ηλίθιο, το παιχνίδι γεμίζει από έρωτα και αγάπη». Ο άντρας στο έργο της Ντυράς δεν αποφεύγει την αγάπη, αλλά αντιμετωπίζει τη δική του βασική απουσία του συναισθήματος της αγάπης. Οι άνδρες και οι γυναίκες είναι τόσο θεμελιωδώς διαφορετικοί ως προς τη σάρκα, την επιθυμία και το σχήμα τους σαν να ανήκαν σε δύο διαφορετικές τάξεις της δημιουργίας.
Γι’ αυτό και η Ντυράς μιλά συχνά μέσα στο έργο της για το μεγαλείο της ανεξήγητης αγάπης, και φυσικά δεν υπάρχει τίποτα πιο μεγαλειώδες για το ανεξήγητο της «αρρώστιας του θανάτου που δεν μπορείτε να αγαπήσετε» και σε αυτή ακριβώς της παράφραση βασίζεται όλο το έργο: ο άντρας προσλαμβάνει τη γυναίκα για να μείνει μαζί του, να γίνουν ένα ζευγάρι μερικών ημερών, ελπίζοντας ότι μέχρι το τέλος αυτής της σχέσης θα μπορέσει να βιώσει την αγάπη απέναντι σε μια γυναίκα. Είναι μια υπόθεση που περιέχει τη δική της αναπόφευκτη αποτυχία (βιωματική Ντυράς). H αγάπη δεν είναι πράξη θέλησης, ούτε πράξη αγοράς και αυτή αποτελεί την βασική συνθήκη που στηρίζεται ο λόγος της γυναίκας στο έργο.
Λυδία: – Ποιο στοιχείο της γραφής της Μαργκεριτ Ντυράς σας ενέπνευσε και θα ξεχωρίζατε στο συγκεκριμένο έργο;
Εμμανουήλ Μαύρος: – Η Ντυράς είναι οξυδερκής και αναφέρεται ξεκάθαρα στην ψυχολογική «αισθητική της αδεξιότητας», δημιουργεί δηλαδή μια περικομμένη προτασιακή σύνταξη για να επιτύχει τον ορισμό της αίσθησης της κατακερματισμένης μελαγχολίας. Εδώ όμως είναι και η δυσκολία του έργου.
Το έργο δεν αναλύεται αναζητώντας τις πηγές του στη μουσικότητα ή στη ποιητικότητά του, η οποία βρίσκεται κάτω από τις λέξεις, ούτε στην ήττα της λογικής σκέψης. Δεν υπάρχει λογική στην ερωτική φαντασίωση και στην αγάπη. Χρειάζεται να αναζητήσουμε την εξήγηση στο ρόλο του ΆΝΤΡΑ, ο οποίος στην ουσία σιωπά μπροστά στην αντιμετώπιση της σιωπής του τρόμου στον εαυτό του και συνάμα στον κόσμο. Η ΓΥΝΑΙΚΑ πρεσβεύει την ενσυναίσθηση που είναι τόσο πραγματική που όσο την παρακολουθούμε, είναι τόσο κοντά μας που μας βυθίζει ξανά στην αρρώστια.
Λυδία: – Ποια είναι η βασική επιδίωξη της Θεατρικής Ομάδας ΜΗΔΕΙΑ σε σχέση με την πρόσληψη του καλλιτεχνικού της οράματος από το κοινό;
Εμμανουήλ Μαύρος: – Η βασική επιδίωξή μας είναι να παρουσιάζουμε έργα που να αποτελούν εφαλτήριο σκέψης, συζήτησης και κάθαρσης. Θέλουμε τα έργα που παρουσιάζουμε να αποτελούν αφορμή συνεχούς συζήτησης προς την κατανόηση νοημάτων που θα συμβάλουν στο να γίνουμε όλοι άνθρωποι. Καλύτεροι άνθρωποι. Δυστυχώς η ανθρωπιά έχει χαθεί. Είμαστε εδώ για να μπορέσουμε να εκπαιδεύσουμε την αγωγή της ψυχής.
Λυδία: – Η πανδημία έπληξε σημαντικά το θέατρο και τον χώρο της Τέχνης εν γένει. Πώς θα λέγατε ότι αναδύεται σήμερα το θεατρικό τοπίο;
Εμμανουήλ Μαύρος: – Προσπαθεί να βρει τα πατήματά του… Το κοινό όσο κι αν το περιορίσεις θα βρει τον τρόπο να δει θέατρο. Το θετικό από την πανδημία είναι πως μεγάλη μερίδα του κοινού ψάχνει περισσότερο έργα που ανήκουν στο ελεύθερο θέατρο με τις ανεξάρτητες παραγωγές που φιλοξενούνται στις μικρότερες θεατρικές σκηνές. Διψάει για πειραματισμό και αποδόσεις διαφορετικές από αυτές που ίσως να έχει δει ή φαντάζεται πως θα δει. Οπότε αυτό αποτελεί ένα θετικό στοιχείο για τις μικρές σκηνές που το πεδίο πειραματισμού, διασκευών και αποδόσεων είναι πιο ελεύθερη.
Πληροφορίες | Θέατρο ΔΡΟΜΟΣ
- Τοποθεσία: Θέατρο Δρόμος
- Διεύθυνση: Αγ. Μελετίου 25 & Κυκλάδων, Αθήνα, ΗΣΑΠ Σταθμός Βικτωρίας – ΜΕΤΡΟ Σταθμός Αττικής
- Τηλέφωνο: 210 88 18 906 & 6977 44 84 23
Συντελεστές παράστασης Καίσαρας
- Συγγραφέας: William Shakespeare
- Μετάφραση – Διασκευή – Σκηνοθεσία: Εμμανουήλ Γ. Μαύρος
- Β. Σκηνοθέτη: Ήρα Δαμίγου
- Σκηνικά – Art Director: Ρένα Σανταμούρη με την RS Architecture + Design Studio
- Κουστούμια: Μάγδα Καλορίτη
- Μουσική: Δημήτρης Ευαγγελινός
- Φωτισμοί: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
- Μουσική Επιμέλεια & Ηχητικός Σχεδιασμός: Εμμανουήλ Γ. Μαύρος
- Φωτογράφιση: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
- Post Production & Editing: Λάζαρος Αγγουράς
- Σκηνοθέτης Trailer & Εξωτερικών Γυρισμάτων: Εμμανουήλ Γ. Μαύρος
- Δ/νση Φωτογραφίας Εξωτερικών Γυρισμάτων: Πάνος Μπέσης
- Δ/νση Φωτογραφίας Εσωτερικών Γυρισμάτων: Τάκης Μακρόπουλος
- Επικοινωνία: Ειρήνη Λαγουρού
- Studio Γυρισμάτων: EarthView
- Παραγωγή: Medea Pictures
- ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ (με αλφαβητικά σειρά): Ήρα Δαμίγου, Αλέξανδρος Ιωαννίδης, Θοδωρής Λουφόπουλος, Σαββας Πογιατζής, Λίλη Τέγου, Γιάννης Τσούτσιας
- ΠΟΛΙΤΕΣ:Η Θεατρική Ομάδα ΑΙΘΟΥΣΑ 10 με τους: Ιωάννα Βαργιανίτη, Ευαγγελία Δημητροπούλου, Αγγελική Κυρκοπούλου, Μαρίτα Κωστοπούλου, Σωτήρης Μαντζανάς, Γιάννης Παγουλάτος, Μαριάννα Πονηράκη, Θάνος Τσιάπλας, Αναστασία Χατζηρόδου
- ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΣ οι: Μάνος Ζούρας και Ναταλία Βογιατζόγλου
- Παραστάσεις: Σάββατο & Κυριακή ώρα 20:30
- Πρεμιέρα: 5 Νοεμβρίου 2022
- Διάρκεια: 120min
- Εισιτήρια: Γενική είσοδος 15 € | Μειωμένο 12 € [φοιτητές, άνεργοι, 65+ ]. Προσφορά Προπώλησης: €13 Από το viva.gr και από το ταμείο του θεάτρου μέχρι και μια (1) ημέρα πριν την παράσταση. Ομαδικό 10+ ατόμων: 13€
Συντελεστές παράστασης Η αρρώστια του θανάτου
- Συγγραφέας: Μαργκερίτ Ντυράς
- Μετάφραση: Κυβέλη Μαλαμάτη
- Σκηνοθεσία: Εμμανουήλ Γ. Μαύρος
- Β. Σκηνοθέτη & Acting Coach: Ήρα Δαμίγου
- Παίζουν (με αλφαβητικά σειρά): Γιάννης Αποστολίδης, Στυλιανή Κλείδωνα
- Μουσική: Δημήτρης Ευαγγελινός
- Φωτισμοί: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
- Σκηνικά – Κουστούμια: Ρένα Σανταμούρη
- Φωτογράφιση: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
- Mastering Ήχου – Tonmeister: Χρήστος Τσακηρίδης
- Μουσική Παραγωγή: Earthview
- Σκηνοθέτης Trailer & Εξωτερικών Γυρισμάτων: Εμμανουήλ Γ. Μαύρος
- Δ/νση Φωτογραφίας Εξωτερικών Γυρισμάτων: Πάνος Μπέσης
- Video Post-Production Trailer: Μανώλης Πετρής
- Επικοινωνία & Δημόσιες Σχέσεις: Ειρήνη Λαγουρού
- Παραγωγή: Medea Pictures
- Ημερομηνίες Παραστάσεων: Από την Τετάρτη 12/10/2022 και κάθε Τετάρτη στις 21:00 για λίγες παραστάσεις.
- Διάρκεια: 65’
- Τιμές εισιτηρίων: Γενική Είσοδος: 14€. Προσφορά Προπώληση: 12€. Από το viva.gr και το ταμείο του θεάτρου μέχρι και μια (1) ημέρα πριν την παράσταση. Μειωμένο: 11€ (Φοιτητικό, ανέργων, πολυτέκνων, ΑμεΑ, 65+). Ομαδικό: (10+εισιτήρια) 12€. Ατέλεια ΣΕΗ, ΕΕΣ: 5 €
Διαβάστε περισσότερες Θεατρικές συνεντεύξεις εδώ
