Ο συγγραφέας του 100 χρόνια μοναξιά, μας άφησε εχθές Μ. Πέμπτη, ίσως για να βρει έναν κόσμο χωρίς μοναξιά και θλίψη. Ο νομπελίστας συγγραφέας απεβίωσε στο σπίτι του στο Μεξικό σε ηλικία 87 ετών και ο πρόεδρος της Κολομβίας Χουάν Μανουέλ Σάντος κήρυξε σήμερα τριήμερο εθνικό πένθος στη μνήμη του.

Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου του 1927 στο χωριό Αρακατάκα της Κολομβίας. Σπούδάσε Νομική και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Μπογοτά. Την ίδια χρονιά δημοσίευσε σε εφημερίδα το πρώτο του διήγημα, «Η Τρίτη Παραίτηση». Το 1948 μετακόμισε στην Καρθαγένη της Ινδίας και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά. Το 1961 εγκαταστάθηκε στο Μεξικό.

Το 1967 δημοσιεύτηκε το μυθιστόρημά του «Εκατό Χρόνια Μοναξιάς», το οποίο τον καθιέρωσε ως έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της εποχής μας, καθώς αποκόμισε αμέσως τις θετικότερες κριτικές και του χάρισε μεγάλη διασημότητα.

Το 1982 του δόθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας «για τα μυθιστορήματα και τα διηγήματά του, στα οποία το φανταστικό και το πραγματικό συνδυάζονται σε έναν πλούσιο κόσμο φαντασίας, αντανακλώντας τη ζωή και τις συγκρούσεις μιας ηπείρου»

Τα τελευταία χρόνια αποσύρθηκε από τη δημόσια ζωή καθώς αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας. Συγκεκριμένα διαγνώστηκε με καρκίνο στους λεμφαδένες.

 Εκατό Χρόνια Μοναξιά (απόσπασμα)


‘Ωστόσο προτού να φτάσει στον τελευταίο
στίχο είχε καταλάβει..πως δεν θα έβγαινε
ποτέ απο κείνο το δωμάτιο..γιατί η πόλη
με τους καθρέφτες ( ή τους αντικατοπτρισμούς)
ήταν προορισμένη να σαρωθεί απο τον άνεμο..
και να εξοριστεί απ’τη μνήμη των ανθρώπων..
τη στιγμή που ο Αουρελιάνο Μπαμπιλόνια
θα τελείωνε την αποκρυπτογράφηση
των περγαμηνών κι’όλα όσα ήταν γραμμένα
σ’αυτές ήταν ανεπανάληπτα απο αμνημονεύτων
χρόνων και για πάντα..γιατί οι γενιές
οι καταδικασμένες σε Εκατό χρόνια Μοναξιά
δεν έχουν δεύτερη ευκαιρία πάνω στη Γη..”

 

Εργoγραφία


Τα νεκρά φύλλα, 1955

Ο Συνταγματάρχης δεν έχει κανέναν να του γράψει, 1961

Η κακιά ώρα, 1962

Η κηδεία της Μεγάλης Μάμα, 1962

Εκατό χρόνια μοναξιάς, 1967

Το φθινόπωρο του Πατριάρχη, 1975

Χρονικόν ενός προαναγγελθέντος θανάτου, 1981

Ανεμοσκορπίσματα, 1983

Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας, 1985

Η περιπέτεια του Μιγκέλ Λιττίν, λαθραίου στη Χιλή, 1986

Ο στρατηγός μες στο λαβύρινθό του, 1989

Δώδεκα διηγήματα περιπλανώμενα, 1992

Περί έρωτος και άλλων δαιμονίων, 1994

Η είδηση μιας απαγωγής, 1996

Ζω για να τη διηγούμαι, 2003

 

 

Προηγούμενο άρθροΑτομική έκθεση «Εγχειρίδιο Μολυ-βίων» της Κατερίνας Χαδουλού στην Αίθουσα Τέχνης «ena»
Επόμενο άρθροΤο Πάσχα στην Ποίηση