Σκηνοθεσία:Τζον Μουρ
Πρωταγωνιστούν: Μπρους Γουίλις, Τζέι Κόρτνεϊ, Σεμπάστιαν Κοχ, Μέρι Ελίζαμπεθ Γουινστέντ, Πάτρικ Στιούαρτ, Γιούλια Στιούαρτ
Υπόθεση: Ο βετεράνος σκληροτράχηλος πράκτορας φτάνει στη Μόσχα, αναζητώντας τον γιο του, με τον οποίο έχουν απομακρυνθεί τελευταία. Εκεί λοιπόν ανακαλύπτει πως ο Τζακ – το σπλάχνο του – δουλεύει ως μυστικός πράκτορας της κυβέρνησης προσπαθώντας να αποτρέψει μια καταστροφική κομπίνα που θα μπορούσε έτσι απλά να προκαλέσει τον μεγαλύτερο πυρηνικό εφιάλτη της ανθρωπότητας. Θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές τους, οι αδιόρθωτοι, αεικίνητοι Μακλέιν δεν διστάζουν να αναμετρηθούν με το πιο σκληρό κομμάτι της Ρώσικης μαφίας και προσπαθούν να ξεπεράσουν τα απροσδόκητα εμπόδια, προκειμένου να καταφέρουν να προστατέψουν τον Κομάροφ και να αποτρέψουν ένα καταστροφικό έγκλημα στην περιοχή του Τσέρνομπιλ. 

 

 

Κριτική    


 Καιρός για σύνταξη…   

 

 

Όταν πριν από περίπου δύο χρόνια είχε ανακοινωθεί στον τύπο η σύνοψη της νέας ταινίας του διάσημου franchise  Die Hard με τα εξής λόγια: ” Ο Τζον ΜακΛέιν βρίσκει το χαμένο γιο του στη Ρωσία και μαζί θα τα βάλουν με της τοπικές δυνάμεις στη Μόσχα” είχα σκάσει στα γέλια σκεπτόμενος τις ανεκδιήγητες αμερικάνικες περιπέτειες προπαγάνδας της πυρκαγιάς στα 80s… Αλλά στη δημοσιογραφική προβολή της πέμπτης -και όχι τελευταίας- ταινίας  δεν περίμενα πως θα δω ακριβώς αυτές τις δυο γραμμές τετραδίου δημοτικού στο πανί και τίποτα απολύτως περισσότερο…

Με ένα σενάριο γραμμένο σε χαρτοπετσέτα, το Μπρους Γουίλις σε δεύτερο περίπου ρόλο να περιφέρεται βαριά με πιτζάμες και προγούλι, εντελώς ενεμπνευστους νέους χαρακτήρες και στο μπακράουντ κάτι απίθανους Ρώσους από το χρονοντούλαπο της ΕΣΣΔ να μιλάνε αμερικάνικα με ρωσική προφορά, το “Πολύ σκληρός για να πεθάνει 5” εχω την εντύπωση θα αποζημιώσει με το ζόρι τους πολύ φανατικούς της σειράς και αυτό χάρη στις δεδομένες 2-3 καλοστημένες σκηνές δράσης που κρατούν τα βλέφαρα ανοιχτά. 

Για να μην καταφεύγω σε εποχές όπου η Ντισκο ήταν νο1 μουσική και οι ΗΠΑ ήταν όντως υπερδύναμη, θα περιορίσω τη σύγκριση με το “Live free or die Hard” του 2007  του μάστορα των CGI Λεν Γουαισμαν που αναβίωσε επιτυχημενα τη σειρά στα 2000 καθώς συνδύαζε χορταστική δράση με έξυπνες ιδέες και παλιομοδιτικο Μπρους Γουίλις στα καλά του.

Στη φετινή συνέχεια της  αυτό που λέμε “δοκιμασμένη συνταγή” έχει κορεστεί για τα καλά  ενώ οι όποιες νεωτερικότητες που επιχειρούνται είναι για κλάματα.
 
Κατ’ αρχάς το οικογενειακό μελόδραμα που προμοτάρει με το ζόρι η ταινία  φαντάζει εκνευριστικό καθώς αν για κάποιο λόγο αποζητάς το Die Hard στο σινεμα είναι για δεις τον Μπρους να βγαίνει μπροστά και να δέρνει…οπίσθια  και όχι για να κρατά το φανάρι στον λεβεντογιό του (ο Τζέι Κόρτνεϊ περνά απαρατήρητος) με τον οποίο παρεμπιπτόντως δε δημιουργεί καμία χημεία και την κόρη του να γκρινιάζει από το τηλέφωνο.
 
Δευτερον ο Μπρους είναι εμφανώς εκτός φόρμας (λίγο δίαιτα να πέσει η μπιροκοιλιά  δε θα εβλαπτε κανεναν)
 
Τρίτον ανεξάρτητα με το αν η Ρωσια ξαναμπαίνει σφηνα στο μάτι των ΗΠΑ, το μοτίβο των κακών Ρώσων που …σιχαίνονται τους Αμερικανούς και μιας πλεκτάνης με φόντο το Τσερνόμπιλ(!) εν ετει 2012 δε βοήθησε κανεναν να πιάσει κουβέντα και φαίνεται τουλάχιστον αστείο.
 
Τέταρτον έχοντας στο ίδιο ράφι το εξαιρετικό φετινό James Bond, ή έστω το περυσινό Mission Impοssible, οι παραγωγοί της σειράς του Die Hard μάλλον θα πρέπει σοβαρά να ξανασκεφτούν ποιά είναι η θέση του Τζον ΜακΛέιν στο σήμερα…

Ο Τζον Μουρ του… αξέχαστου”Μαξ Πέιν” και της “Πτήσης του Φοίνικα” είναι γνωστό ότι κέρδισε την καρδια του Μπρους και το τιμόνι της σκηνοθεσίας επειδή ξέρει να “υπακούει”, με αποτέλεσμα η ταινία να μη μπορεί να στρώσει πλοκή και οι σκηνές δράσης  -εντυπωσιακές πλην στερεοτυπικές- να σφηνώνουν άγαρμπα στο σύνολο. Τέλος το πάντα καλοδεχούμενο  χιούμορ της σειράς  που έδενε τη συνταγή εδώ πάει περίπατο, με τους δυο κεντρικούς χαρακτήρες να σαχλαμαρίζουν διαρκώς χωρίς νόημα. 

Με το Σταλόνε να το ρίχνει τα reunion, το Σβαρτζενέγκερ να ετοιμαζεται να υποδυθεί ξανά τον Κόναν, τον Ιντιανα Τζόουνς να παντρεύεται και να ετοιμαζεται και αυτός για την 5η του ταινία, σίγουρα το “Πολύ Σκληρός Για Να Πεθάνει Σήμερα” δεν αποτελεί κάποιο τρανταχτό ατόπημα. Με μπότοξ τη βγάζει ο κόσμος σήμερα, το ίδιο και οι ήρωές του…

 

 

 

Trailer


 

 

Info


Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ

Χρονολογία Παραγωγής: 2012

Είδος: Περιπέτεια

Γλώσσα: Αγγλική

Διάρκεια: 97΄

 

Προηγούμενο άρθροTα μυθικά πλάσματα του Νότου (Beasts of Southern Wild)
Επόμενο άρθροΈκθεση Ζωγραφικής: Friends @ Proart