Σκηνοθεσία: Ryan Coogler
Πρωταγωνιστούν: Michael B. Jordan, Sylvester Stallone, Tessa Thompson
Υπόθεση: Κριντ : Η Γέννηση ενός Θρύλου (Creed) – Ένα επιθετικό, έγχρωμο αγόρι, που μεγαλώνει σε φυλακές ανηλίκων και φαίνεται να μπλέκει πάντα σε καβγάδες, δέχεται επίσκεψη από μια γυναίκα, η οποία δηλώνει πρώην σύζυγος του πυγμάχου Απόλο Κριντ και του αποκαλύπτει πως ο αστέρας του μποξ ήταν ο πατέρας του. Όταν του προτείνει να αναλάβει την κηδεμονία του, το παιδί την ακολουθεί και δεκαεπτά χρόνια αργότερα απολαμβάνει μία ευκατάστατη ζωή μαζί της. Παρότι έχει ένα σίγουρο επάγγελμα, το μικρόβιο του μποξ τον ωθεί να τα παρατήσει όλα και να μετακομίσει από το Λος Άντζελες στη Φιλαδέλφεια για να προπονηθεί από έναν συγκεκριμένο άντρα. Συναντάει τον σημαντικότερο αντίπαλο του πατέρα του, τον Ρόκι Μπαλμπόα, ο οποίος έχει πια αποσυρθεί και λειτουργεί ένα εστιατόριο, και του ζητάει να τον βοηθήσει. Ο Ρόκι αρχικά αρνείται, αλλά η συνειδητοποίηση της μοναχικής ζωής του και της έλλειψης στόχων τον οδηγεί να αλλάξει την απόφασή του. Έτσι, γίνεται προπονητής του φιλόδοξου μποξέρ και ένα νέο αστέρι γεννιέται.
Κριτική της ταινίας Κριντ: Η Γέννηση ενός Θρύλου
Όταν μία ταινία αναπτύσσει ένα πολύ συγκεκριμένο θέμα σε ένα «κλειστό» περιβάλλον, ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος να ενδιαφέρει μονάχα όσους ασχολούνται ήδη με αυτό το θέμα. Εάν, όμως, ένα κινηματογραφικό έργο έχει αληθινή αξία, τότε οφείλει να είναι ικανό να κερδίσει όλους τους θεατές ανεξαρτήτως ενδιαφερόντων. Ειδικότερα το άθλημα του μποξ έχει καταφέρει να εμπνεύσει τρομερές ταινίες, από το Million Dollar Baby μέχρι το The Fighter και από το Raging Bull μέχρι το Warrior. Μα το μεγαλύτερο όνομα της πυγμαχίας του σινεμά ήταν πάντοτε ο Ρόκι.
Μετά την τεράστια επιτυχία της πρώτης ταινίας του 1976, που κέρδισε 3 όσκαρ και χάρισε στην ιστορία του κινηματογράφου εμβληματικές σκηνές όπως το τρέξιμο στα σκαλοπάτια ή τον ματωμένο Ρόκι να φωνάζει το όνομα της αγαπημένης του, ήταν αναπόφευκτες οι πολλαπλές συνέχειες, με 6 ταινίες μέχρι τώρα. Αυτό που διαφοροποιεί το Creed από τα υπόλοιπα sequel δεν είναι μόνο η απουσία του Ρόκι από τον τίτλο, αλλά το γεγονός ότι το τελευταίο φιλμ μοιάζει με το ώριμο αδερφάκι τους. Σε πλήρη αντίθεση με τον κανόνα του Χόλιγουντ που είτε ξεζουμίζει τους χαρακτήρες για να γεννήσει υλικό για μια σειρά ταινιών, είτε καταλήγει να τους παρουσιάζει σαν παρωδία του εαυτού τους, το Creed δείχνει μεγάλο σεβασμό στο παρελθόν και προσδίδει στους κλασικούς πλέον χαρακτήρες ουσιαστικό ρεαλισμό, θυμίζοντας πως ούτε αυτοί δεν είναι άτρωτοι από τη φθορά της ζωής.
Πρωταγωνιστής της ταινίας είναι ο Ντόνι Κριντ, γιος του μεγαλύτερου αντιπάλου του Ρόκι. Παρότι δε γνώρισε τον πατέρα του και μεγάλωσε εκτός του χώρου του μποξ, νιώθει μέσα του την αυθόρμητη δίψα να γίνει πυγμάχος και αφοσιώνεται σε αυτόν τον σκοπό ψυχή τε και σώματι. Βέβαια την παράσταση κερδίζει πάλι ο Ρόκι, που δίνει μια διαφορετική μάχη αυτή τη φορά, καθόλου σωματική. Ο Ρόκι παλεύει ενάντια στη μοναξιά, καθώς τα αγαπημένα του πρόσωπα δε ζουν πια, και ενάντια στο πρόβλημα της υγείας του. Αυτά τα δύο συστατικά ανεβάζουν την ταινία ένα σκαλοπάτι ψηλότερα από τις υπόλοιπες συνέχειες, κατορθώνοντας να αποδομήσουν ένα ισχυρό σύμβολο και να συγκινήσουν με ειλικρίνεια. Ίσως εάν επρόκειτο για μια νέα παραγωγή, να μην είχε την ίδια επίδραση, αλλά τώρα μιλάμε για τον Ρόκι.
Το μοτίβο που ακολουθεί η υπόθεση είναι πολύ γνώριμο για τις ταινίες του είδους, όμως είναι αμφίβολο ότι οι αληθινοί φαν θέλουν να αλλάξει κάτι. Ένας νεαρός άντρας με ταλέντο κάνει τα πρώτα του βήματα, βρίσκει τον κατάλληλο μέντορα που θα τον εμπνεύσει να θέσει υψηλούς στόχους, η σκληρή προπόνηση ανταμείβεται με μικρότερες ή μεγαλύτερες νίκες, ώσπου εμφανίζεται ένας πραγματικός αντίπαλος και ο ήρωας πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό του δίνοντας όλη την ψυχή του. Το Creed δεν ξεφεύγει διόλου από αυτό το προδιαγεγραμμένο μονοπάτι, όμως η αξία του δε μειώνεται, γιατί σημασία έχει ο τρόπος που λέγεται μια ιστορία.
Πέρα από την κλασική και χωρίς εκπλήξεις πλοκή, η σκηνοθεσία έχει σύγχρονους ρυθμούς δίχως προχειρότητες, το soundtrack ενισχύει τα συναισθήματα του θεατή, ο Michael B. Jordan και η Tessa Thompson πετυχαίνουν πειστική ερμηνεία, ενώ ο Sylvester Stallone είναι συγκινητικός και πανέτοιμος για το επόμενο όσκαρ του. Μπορεί να μην υπάρχει κάποιο σοφιστικέ σχόλιο ή βαθύ συμπέρασμα πίσω από τις λέξεις, άλλωστε δεν είναι αυτό που αναμένει κανείς παρακολουθώντας τις ταινίες του Ρόκι. Αρκεί, όμως, που η αθωότητα της δεκαετίας του ’70 μπορεί ακόμη να αποτυπωθεί σε ένα φιλμ του σήμερα, χωρίς αυτό να δείχνει παλιομοδίτικο και με το μουσικό θέμα “Gonna Fly Now” να ανατριχιάζει το ίδιο δυνατά όπως τότε.
Trailer της ταινίας Κριντ: Η Γέννηση ενός Θρύλου
Στοιχεία της ταινίας Κριντ: Η Γέννηση ενός Θρύλου
Σκηνοθεσία: Ryan Coogler
Σενάριο: Ryan Coogler, Aaron Covington
Παραγωγοί: Richard Brener, Robert Chartoff, William Chartoff κ.α.
Καστ: Michael B. Jordan, Sylvester Stallone, Tessa Thompson, Phylicia Rashad κ.α.
Μουσική: Ludwig Göransson
Χώρα: ΗΠΑ
Έτος κυκλοφορίας: 2015
Χρώμα: Έγχρωμη
Διάρκεια: 133′
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 25 Νοεμβρίου 2015
Ημερομηνία κυκλοφορίας στην Ελλάδα: 28 Ιανουαρίου 2016
Εταιρίες παραγωγής: Metro-Goldwyn-Mayer (MGM), Warner Bros., New Line Cinema κ.α.
Εταιρία διανομής στην Ελλάδα: TANWEER
