Caveman

Πρωταγωνιστούν: Ζήσης Ρούμπος
Σκηνοθεσία: Βλαδίμηρος Κυριακίδης
Υπόθεση: Δίνοντας έμφαση στη διαφορετικότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, ο R. Becker έπλασε τον «Caveman», τον κεντρικό ήρωα, ο οποίος είναι παντρεμένος με τη Μαίρη, έχει τσακωθεί μαζί της και βρίσκεται έξω από το σπίτι να… μονολογεί. Πώς μπορεί να καταλάβει κανείς το γυναικείο μυστήριο; Λίγο πριν φτάσει στα όρια της τρέλας, ο Σωτήρης δέχεται τη βοήθεια του Caveman, προκειμένου να βρει απαντήσεις σε μερικές -τουλάχιστον- απορίες του. Όλα αυτά τα χρόνια οι ερωτήσεις δεν έχουν απαντηθεί! Ίσως απαντιούνται κατ’ ιδίαν από τους θεατές φεύγοντας από την παράσταση… και αυτή είναι η επιτυχία του Caveman! Να ιντριγκάρει, να προβληματίζει, να αστειεύεται, να κεντρίζει τα δύο φύλλα! Και αυτό που πετυχαίνει είναι τελικά αυτή τη διαφορετικότητα των δύο φύλλων να την ενώνει, να τη συμφιλιώνει και να την κάνει σάρκα μία! Ο Caveman έχει υπάρξει… ο καλύτερος θεραπευτής ζευγαριών στη σύγχρονη κοινωνία!

Κριτική

 Η σχέση των δύο φύλων μέσα από το βλέμμα του προϊστορικού Caveman

Ο Rob Becker είναι ο δημιουργός της δημοφιλούς χιουμοριστικής εκδοχής του «ανθρώπου των σπηλαίων», που εδώ και χρόνια σαρώνει τα ταμεία σε 30 χώρες ταυτόχρονα, ενώ έχει μεταφραστεί σε 15 γλώσσες, πράγμα που καθιστά το Cavemanτην μακροβιότερη σόλο κωμωδία στην ιστορία του Broadway. Μάλιστα ο ίδιος ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης αποκάλεσε την 18^η Ιουλίου, ημέρα του Caveman και μετονόμασε την οδό 44 West σε Caveman way. Στην Ελλάδα παρουσιάζεται για έκτη συνεχόμενη χρονιά στο Θέατρο Coronet με τον Ζήση Ρούμπο στον ομώνυμο ρόλο και τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη ως σκηνοθέτη της παράστασης. Ο Γεράσιμος Γεννατάς, ο Χριστόδουλος Στυλλιανού, ο Δημήτρης Σακατσής και ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης έχουν σημαδέψει, καθένας με τον τρόπο και την ερμηνεία του, την ελληνική παραστασιολογία του Caveman.

Ο Σωτήρης, μετά από έναν συνηθισμένο καβγά με τη γυναίκα του, Μαίρη, βρίσκεται άξαφνα στον δρόμο με δύο βαλίτσες και μερικά από τα «προϊστορικά» πράγματα του. Βρίσκοντας την όλη κατάσταση παράλογη, ξεκινά μία ανάλυση-σχεδόν ακριβείας- γύρω από τη διαφορετικότητα των δύο φύλων, πράγμα που κατά τον ίδιο αποτελεί και τον κύριο λόγο συνεχούς σύγκρουσης τους. Ο Rob Becker καταπιάνεται με ένα θέμα ανεξάντλητο, διαχρονικό και πάντα επίκαιρο, που αφορά άμεσα το ευρύ κοινό, ενώ αποτελεί αστείρευτη πηγή γέλιου, κλάματος και έμπνευσης, κάτι που συναντάται σε κάθε μορφή Τέχνης από την προϊστορική περίοδο μέχρι και σήμερα. Από τη Γλυπτική και τη Ζωγραφικήη μέχρι την Ποίηση και τη Λογοτεχνία, η πολυτάραχη, ποικιλόμορφη και μοναδικά ιδιόμορφη σχέση Γυναίκας-Άνδρα απασχόλησε αρκετούς καλλιτέχνες που είτε την απεικόνιζαν ιδανικά είτε την ανέλυαν εξονυχιστικά, με σκοπό να εντοπίσουν πού έγκεινται τελικά οι διαφορές των δύο φύλων. Μέσα από την παράσταση απαντώνται συνήθη ερωτήματα ανδρών ή γυναικών, δίνεται λύση σε ποικίλα ζητήματα που ταλαιπωρούν τα ζευγάρια, ενώ η ουσία του έργου γίνεται αντιληπτή όταν πια στην πράξη τα λόγια του Caveman ηχούν πιο αληθινά από ποτέ.

Ο Σωτήρης είναι ευγενικός, συμπαθητικός, αλλά παράλληλα πρωτόγονος και τσαμπουκάς με αποτέλεσμα να μαλώνει με τη γυναίκα του για την παραμικρή καθημερινή λεπτομέρεια. Έτσι φαντάζει φαινομενικά, όμως οι διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών εντοπίζονται ήδη από την προϊστορική εποχή, όταν ο άνδρας ήταν κυνηγός και τον ενδιέφερε μονάχα ένας στόχος. Χαρακτηριστικά του ήταν η λατρεία προς την γυναίκα, η φροντίδα της οικογένειας και η αναζήτηση τροφής. Σήμερα, πολλά από τα χαρακτηριστικά αυτά είτε δεν τον απασχολούν είτε τον απασχολούν χωρίς όμως να βρίσκουν αντίκρυσμα από το αντίθετο φύλο. Η ‘‘διαπραγμάτευση’’ των ανδρών σε σχέση με τη ‘‘συνεργασία’’ των γυναικών είναι μία ουσιαστική διαφορά που δεν διευκολύνει την κατανόηση μεταξύ των δύο φύλων. Η γυναίκα της προϊστορικής εποχής ήταν συλλέκτρια, πράγμα που γίνεται φανερό και στη σημερινή συμπεριφορά της ως καταναλώτρια υλικών αγαθών ή ως τηλεθεάτρια που ‘‘μαζεύει’’ πληροφορίες από κάθε κανάλι για να ‘‘γεμίσει το καλαθάκι της’’.

Η παράσταση περιέχει κωμικές σκηνές της καθημερινής ζωής που όλοι-λίγο πολύ- έχουμε βιώσει ή συναντήσει και που, στην προσπάθεια μας να τις αναλύσουμε διεξοδικά, τις καθιστούσαμε ακόμη περισσότερο πολύπλοκες. Είναι αδύνατον να υπάρξει κατανόηση της συμπεριφοράς του ενός φύλου από το άλλο εάν πρώτα δεν υπάρξει κατανόηση των διαφορών που διέπουν τα δύο φύλα. Ο διαφορετικός τρόπος σκέψης, ζωής και συμπεριφοράς τους, όπως και οι ανατομικές τους διαφορές αποτελούν πολλές φορές εμπόδια στη μεταξύ τους επικοινωνία, αλλά σε καμία περίπτωση αιτίες διχόνοιας. Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης έχοντας συλλάβει την ουσία του έργου, λοιπόν, κατορθώνει μέσα από τη σκηνοθετική του παρέμβαση να την περάσει ανέπαφη στο κοινό, τονίζοντας μάλιστα το γεγονός πως, οι διαφορές αυτές είναι απαραίτητες για τη μεταξύ τους σχέση, ενώ απομακρύνουν από τη σφαίρα της πλήξης τη σχέση δύο ανθρώπων. Η interactive διάθεση και ο αυτοσχεδιασμός αποτελούν καίρια στοιχεία της παράστασης, που στοχεύουν στο να τονίσουν τις κωμικοτραγικές καταστάσεις που τα περισσότερα ζευγάρια βιώνουν στην καθημερινότητα τους, μέσα από ξεκαρδιστικά παραδείγματα και παράλληλα φλας-μπακ στην εποχή του προϊστορικού Caveman. Η σκηνοθεσία του κ.Κυριακίδη περιέχει ρυθμό, επάρκεια και μέτρο, εναρμονίζοντας το κωμικό στοιχείο με το δραματικό και το ρεαλιστικό με το σουρεαλιστικό, εξίσου ικανοποιητικά και φυσικά.

Η επιλογή του Ζήση Ρούμπου ως πρωταγωνιστή στη φετινή παράσταση του Caveman θεωρώ πως δεν ήταν διόλου τυχαία. Ο ίδιος έχει συστηθεί στο ευρύ κοινό με την πετυχημένη σατιρική εκπομπή «Κάψε το Σενάριο», όμως φαίνεται πως η υποκριτική του δεινότητα δεν εξαντλείται στους τηλεοπτικούς προβολείς, αλλά μπορεί να φτάσει ένα βήμα παραπέρα. Η αμεσότητα με το κοινό από το πρώτο λεπτό της παράστασης, η φανερή αίσθηση του χιούμορ και η ευρηματική κωμική υποκριτική που διαθέτει, όπως και οι ικανότητες του στον αυτοσχεδιασμό και την μίμηση προσώπων χαρίζουν μοναδικές στιγμές γέλιου. Μακριά από κάθε προσπάθεια ‘‘μίμησης’’ άλλων ηθοποιών που κατά καιρούς έχουν υποδυθεί τον «άνθρωπο των σπηλαίων», ο Ζήσης Ρούμπος σχεδιάζει μία ξεκαρδιστική περσόνα λιτά και πειστικά. Η μετάφραση της Ερατώς Τάπη είναι ικανοποιητική, όπως και η διασκευή της Αναστασίας Παπαστάθη, που ανταποκρίνεται άριστα στις διαθέσεις και τις ανάγκες του κοινού, αγγίζοντας το με προσφιλείς φράσεις και αστείες ατάκες. Τα κοστούμια και τα σκηνικά (μία πόρτα σπιτιού και δύο βαλίτσες στην άκρη της σκηνής) της Ειρήνης Παγώνη είναι λιτά και συνάμα, λειτουργικά. Η μουσική του Πάνου Φορτούνα εντείνει τη χιουμοριστική διάθεση ή επισφραγίζει τα τελικά συμπεράσματα του Σωτήρη-Caveman για τα δύο φύλα, με μία νότα αισιοδοξίας.  

Trailer

Πληροφορίες παράστασης

Συντελεστές

• Μετάφραση : Ερατώ Τάττη
• Διασκευή: Αναστασία Παπαστάθη
  
• Σκηνοθεσία: Βλαδίμηρος Κυριακίδης
• Σκηνικά – Κουστούμια: Ειρήνη Παγώνη
• Μουσική: Πάνος Φορτούνας
• Παραγωγή : Θέατρο Coronet & Mogul Theater
• Στο ρόλο του Caveman o Ζήσης Ρούμπος

 Ημέρες και ώρες παραστάσεων