Bodyterranean, είναι το δημιούργημα του Simone Mongelli και της ομάδας του το οποίο παρακολουθήσαμε την Πέμπτη 2 Νοεμβρίου στο Rabbit Hole. Εμπνευσμένη από τις λέξεις Body (= σώμα) και Mediterranean (= Μεσόγειος θάλασσα) η παράσταση βασίζεται στην ομώνυμη μουσική συλλογή που ο  Mongelli εξέδωσε πριν λίγους μήνες ως το αποτέλεσμα μακρόχρονης έρευνας πάνω στη σύνθεση της σύγχρονης γλώσσας της Body Music (μουσική χωρίς τη χρήση μουσικών οργάνων) με την ελληνική και την ιταλική μουσική παράδοση, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά το σώμα ως μέσο πρόκλησης κάθε ήχου και μελωδίας. Για τη μουσική συλλογή Bodyterranean, o Mongelli συνέπραξε με Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες από το διεθνή κύκλο της Body Music αλλά και από την εγχώρια σκηνή της παραδοσιακής και a cappella μουσικής, όπως την Αρετή Κετιμέ, τη Μαρία Κώτη, τον Μάνο Αχαλινωτόπουλο (στα φωνητικά), τον Αλέξανδρο Καψοκαβάδη, τα φωνητικά σύνολα Πλειάδες και Stringless, τους beat-boxers Word of Mouth και το Θάνο Δασκαλόπουλο.

Για τον Simone Mongelli

Ο δημιουργός του Bodyterranean είναι απόφοιτος Εθνομουσικολογίας του Πανεπιστημίου της Bologna. Από προσωπικό ενδιαφέρον ασχολήθηκε με τα παραδοσιακά κρουστά της Μεσογείου και της Κάτω Ιταλίας. Ασχολήθηκε με το θέατρο γράφοντας και σκηνοθετώντας παραστάσεις βασισμένες στον αυτοσχεδιασμό και τη συνάντηση διαφόρων καλλιτεχνικών γλωσσών, με μουσικούς, χορευτές, ηθοποιούς και καλλιτέχνες του δρόμου. Από το 2008 εξειδικεύεται στο body percussion. Στην Ελλάδα έχει συνεργαστεί με διάφορα συγκροτήματα παίζοντας rock, reggae, ελληνική παραδοσιακή μουσική και μουσική της Κάτω Ιταλίας. Έχει επίσης συνεργαστεί με το Λύκειο Ελληνίδων και με μουσικούς και τραγουδιστές όπως τον David Lynch, τον Γιώργο Κωτσίνη, τον Γρηγόρη Καψάλη, τη Μαρία Φαραντούρη, τον Θάνο Μικρούτσικο, τον Ζαχαρία Καρούνη, τη Γιώτα Νέγκα και το Βασίλη Λέκκα.

Λίγα λόγια για τη Body Music

Για να εμβαθύνουμε και να «δούμε» την ουσία του Bodyterranean πρέπει να γνωρίζουμε τι σημαίνει Body Music. Πρόκειται για  τη δημιουργία μουσικής με την αποκλειστική χρήση μελών του ανθρωπίνου σώματος. Πιο σωστά, πρόκειται για μια πρακτική που ανάγεται στο αρχαίο παρελθόν και τις μορφές τελετουργίας στα πλαίσια των λατρευτικών τελετών. Στις μέρες μας αναγνωρίζεται ως μια πλευρά του σωματικού θεάτρου συνδυάζοντας τη μουσική, το ρυθμό και την κίνηση στο πλαίσιο της performance. Η πρωτόγονη δύναμη του ρυθμού που εκ φύσεως ενυπάρχει στον καθένα, εκφράζεται συνειδητά και καλλιεργείται συστηματικά ώστε να εξελιχθεί σε οδηγό προς μια σωματικά ολοκληρωμένη εμπειρία για τον performer –καλλιτέχνη.

Για την παράσταση  Bodyterranean. The Show

Στην παράσταση του Mongeli, η θεατρική σκηνή διευρύνεται νοητά και χάνει τις πεπερασμένες χωρικές διαστάσεις της. Δεν υπάρχει σκηνικό αλλά υπονοείται. Οι θεατές γίνονται μέρος μιας πραγματικότητας, διαφορετικής κάθε φορά, όπου τα πρόσωπα επικοινωνούν σε ένα κώδικα άλλο από αυτό που όλοι εμείς χρησιμοποιούμε ενώ τα σώματα συμπλέκονται και αλληλεπιδρούν μέσω του ήχου και της εικόνας που το ίδιο το σώμα καθρεφτίζει στον απέναντι του. Μια εικονοποιία του ήχου μέσα από ένα παιχνίδι ρυθμού, συντονισμού και επαναλήψεων, σε συνδυασμό με το άκουσμα της παραδοσιακής μουσικής της πατρίδας μας και της γειτονικής Κάτω Ιταλίας.

Κάθε ενότητα είναι ένα τραγούδι ή αλλιώς, κάθε τραγούδι είναι μια ιστορία. Μικρά μονόπρακτα που συνθέτουν με το μουσικό λόγο τη συλλογή Bodyterranean. Οι δεσμοί που αναπτύσσουν μεταξύ τους οι performers δημιουργούν σχήματα, διαγώνιους, παράλληλες και ευθείες γραμμές, οριοθετώντας έτσι ή αναπροσαρμόζοντας τη σκηνική πράξη με μόνα βοηθητικά μέσα τα μικρόφωνα τους.

Τα ίδια τα σώματα είναι τα ηχεία και τα μουσικά όργανα για να ακουστεί η μελωδία. Το διάφραγμα, το στήθος, ο λαιμός, ο φάρυγγας, η στοματική κοιλότητα, οι παλάμες, τα γόνατα , τα μπράτσα είναι μόνο μερικά από τα μέσα που χρησιμοποιούν οι ερμηνευτές για να μας πουν την ιστορία τους και το κάνουν να μοιάζει τόσο εύκολο σα να ήταν μόνο αυτός ο τρόπος για να μιλάμε, να τραγουδάμε, να κλαίμε και να ερωτευόμαστε.

Ο_Simone_Mongelli_και_το_Bodyterranean
Ο ίδιος ο δημιουργός του Bodyterranean, Simone Mongelli.
Οι ερμηνευτές

Ο σκηνοθέτης Mongeli βρίσκεται στη σκηνή ως έκτος performer μαζί με τη Σίσσυ Πιντέλα, τη Τζωρτζίνα Βαρδουλάκη, την Αγάπη Διαγγελάκη, τη Μάτα Κούρτη και τον Άλκη Δήμο.  Κάθε πρόσωπο έχει και το δικό του προσωπικό ύφος στην κίνηση, το οποίο διατηρεί από ενότητα σε ενότητα. Κάθε ένας είναι διαφορετικός και κάθε ρυθμός και κάθε σώμα παράγει το δικό του ήχο. Καθώς ο σκηνοθέτης είναι ταυτόχρονα χορογράφος και μαέστρος, καταφέρνει να συντονίσει την ιδιαίτερη αυτή σωματική πολυφωνία και να την κάνει τραγούδι. Με επίκεντρο το σώμα και με πολλή δουλειά (υποθέτουμε μέσω πολύωρων προβών), καταφέρνει να ξυπνήσει στον κάθε ερμηνευτή τη ρυθμική ιδιοσυγκρασία του και να αποδώσει με καθαρότητα τα στοιχεία του «ρόλου» που αναλαμβάνει ανά ενότητα και τραγούδι.

Το Bodyterranean, The Show έχει την ατμόσφαιρα μιας οικείας μουσικής μνήμης που μας συγκίνησε και μας έκανε να σκεφτούμε πως η αλήθεια βρίσκεται στην απλότητα.

Η παράσταση έκανε την επίσημη πρεμιέρα της την Παρασκευή 20 Οκτωβρίου, στο θέατρο Πόρτα, στο πλαίσιο του μεγαλύτερου παγκοσμίως Φεστιβάλ αφιερωμένο στην Body Music, το International Body Music Festival, που έχει βάση το San Francisco (USA), και διοργανώθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα και συνεχίζεται στο θέατρο Rabbit Hole την Πέμπτη 9 Νοεμβρίου.

Συντελεστές παράστασης Bodyterranean

  • Σύλληψη, συνθέσεις και ενορχηστρώσεις παραδοσιακού υλικού, σκηνοθεσία, body percussion, φωνητικά: Simone Mongell
  • Body percussion, φωνητικά, χορός: Σίσσυ Πιντέλα
  • Body percussion, φωνητικά, χορός: Τζωρτζίνα Βαρδουλάκη
  • Τραγούδι, φωνητικά, body percussion, χορός: Αγάπη Διαγγελάκη
  • Τραγούδι, φωνητικά, body percussion: Μάτα Κούρτη
  • Φωνητικά, body percussion, beat-box:  Άλκης Δήμος
  • Φωτισμός: Τάσος Σκλαβούνος:  φωτισμός
  • Ήχος: Νικόλας Σταυριανουδάκης
Πληροφορίες Παράστασης

  • Τοποθεσία: Θέατρο Rabbit Hole
  • Διεύθυνση: Γερμανικού 20, Μεταξουργείο, τηλ. 210 524 9903
  • Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη 9 και Πέμπτη 16 Νοεμβρίου, ώρα 21:00
  • Διάρκεια: 70 λεπτά
  • Εισιτήρια:12 ευρώ
  • Site

-Γυμνό: Καθόλου

-Βία: Καθόλου

 

 

Διαβάστε περισσότερες Θεατρικές κριτικές εδώ

 

Προηγούμενο άρθροΤα δέντρα πεθαίνουν όρθια του Αλεχάντρο Κασόνα στο θέατρο Βαφείο
Επόμενο άρθροΗ επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα (ΙΙ) στο Θέατρο Τέχνης
Μαρία Στέλλα Μπινίκου
Απόφοιτη Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας, της Φιλοσοφικής Σχολής Ιωαννίνων (κατεύθυνση Ψυχολογίας) και Θεατρικών Σπουδών, της Σχολής Καλών Τεχνών, στο Ναύπλιο. Φοιτήτρια στο Μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Σύγχρονες Δημοσιογραφικές Σπουδές», του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου.