Η βιταμίνη B, βρίσκεται στο προσκήνιο από τον 18ο αιώνα, και η ύπαρξή της έχει δημιουργήσει ένα νέο μονοπάτι για την πρόληψη και αντιμετώπιση ασθενειών. Έρευνες πολλές που διήρκεσαν πολλά χρόνια, ερευνητές, γιατροί, χημικοί και άλλοι πολλοί βοήθησαν για την ανάπτυξη της γνώσης, ώστε να βρεθούν λύσεις για τις αρρώστιες που τότε πολλές από αυτές έδειχναν να μην έχουν θεραπεία. Σπουδαίο ρόλο έπαιξε και η φαρμακευτική εταιρία Merck με τα πειράματα χρόνων για την απομόνωση, τη δομή και τη σύνθεση βιταμινών του συμπλέγματος B. Η Αμερικάνικη Χημική Εταιρία χαρακτήρισε την έρευνα της Merck για το σύμπλεγμα βιταμίνης B ως εθνικό ιστορικό χημικό ορόσημο στο New Jersey στις 2 Δεκεμβρίου 2016.
Κατά την εξελικτική πορεία των ανθρώπων και των ζώων μέσα στο χρόνια, έχει χαθεί η δυνατότητα σύνθεσης βιταμινών μέσα στο σώμα. Φαινομενικά, αυτό το γεγονός είναι παράδοξο. Πως είναι δυνατόν ένας οργανισμός να επωφελείται από την απώλεια της ικανότητάς του να συνθέσει μία ένωση, μία βιταμίνη που είναι γι αυτόν χρήσιμη για την υγεία του αλλά και ζωτικής σημασίας; Κι όμως είναι δυνατόν. Είναι γιατί κατά την εξέλιξη οι βιταμίνες ήταν πανταχού παρούσες, σε αφθονία μέσα στην τροφική αλυσίδα. Ένας οργανισμός ο οποίος μπορεί να απομονώσει τις βιταμίνες του από το περιβάλλον έχει συνεπώς ένα εξελικτικό και εξαιρετικό πλεονέκτημα. Τη μείωση της ενεργειακής δαπάνης. Κατ’ αυτόν τον τρόπο εάν εκμεταλλευτούμε σωστά όλα τα προϊόντα που μας παρέχει η φύση θα μπορέσουμε να χαρίσουμε στον οργανισμό μας όλες τις ουσίες που έχει ανάγκη. Περνώντας τα χρόνια, οι βιταμίνες ταυτοποιήθηκαν, απομονώθηκαν και είναι διαθέσιμες.
Βιοτίνη- βιταμίνη B 7
Πηγαίνοντας πίσω στο 1927, παρατηρήθηκε πειραματικά ότι οι αρουραίοι που τρέφονταν με ωμά ασπράδια αυγού έχαναν τρίχωμα και έπασχαν από δερματίτιδες. Αυτό το γεγονός ονομάστηκε ως ο τραυματισμός του λευκού αυγού. Ως θεραπεία αυτής της ασθένειας αποδείχτηκε η δίαιτα που περιελάμβανε συκώτι και ζύμες. Για να αναπτυχθούν οι ζύμες προϋπέθεταν την παρουσία ενός μείγματος που ονομαζόταν bios. Η βιταμίνη B 7 ήταν ένα από τα συστατικό αυτού του μείγματος και μόλις δόθηκε στους αρουραίους, σταμάτησαν να εμφανίζουν τα συμπτώματα. Λόγω των ευεργετικών αποτελεσμάτων στα μαλλιά και στο δέρμα αναφέρεται και ως η βιταμίνη της ομορφιάς. Επιπλέον, παίζει σημαντικό ρόλο στην παραγωγή ενέργειας, στη σύνθεση λίπους, καθώς και στην αντιγραφή του DNA.
Πλούσιες πηγές: συκώτι, σολομός, ντομάτες, καρότα, αβοκάντο, αμύγδαλα, μούρα, βρώμη, κουνουπίδι, αγγούρι, λάχανο, αυγό, πορτοκάλι και προϊόντα ολικής αλέσεως
Συνιστώμενη ημερήσια δόση: 30 mg για ενήλικες γυναίκες και άντρες.
Φολικό οξύ- βιταμίνη B 9
Η βιταμίνη B 9 ανακαλύφθηκε επισήμως το 1941 από τον Henry Mitchell. Το όνομα φολικό οξύ προέρχεται από τη λατινική λέξη folacin που σημαίνει φυλλώδες, γιατί απομονώθηκε πρώτη φορά από το σπανάκι. Το 1960 οι επιστήμονες συνδέουν την ανεπάρκεια του φολικού οξέος με γενετικές ανωμαλίες. Το 1945 ο Tom Spies απέδειξε ότι θεραπεύει την αναιμία της εγκυμοσύνης. Η βιταμίνη B 9 είναι καθοριστικής σημασίας για τη σύνθεση του DNA και για την απορρόφηση του σιδήρου. Σημαντική είναι επίσης γιατί βοηθάει στον σχηματισμό ερυθρών αιμοσφαιρίων, στον μεταβολισμό των πρωτεϊνών καθώς και την σωστή λειτουργία του πεπτικού και του νευρικού συστήματος. Για όλους αυτούς τους λόγους πριν κατά τη διάρκεια και μετά την εγκυμοσύνη, όσο διαρκεί ο θηλασμός είναι απαραίτητη.
Πλούσιες πηγές: συκώτι, νεφρά, αβοκάντο, φασόλια, τεύτλα, σέλινο, αυγά, λαχανάκια Βρυξελλών, λάχανο, μαρούλι, κουνουπίδι, σπανάκι, πορτοκάλια, μπανάνες
Συνιστώμενη ημερήσια δόση: 400 mg για τους ενήλικες, 800 mg οι έγκυες και οι θηλάζουσες
Κοβαλαμίνη- βιταμίνη B 12
Από τις πρώτες δεκαετίες του 1800 πολλά περιστατικά έγιναν γνωστά μέσα από δημοσιεύματα για περιπτώσεις αναιμίας. Κακοήθης αναιμία την ονόμαζαν, εξαιτίας της μοιραίας κατάληξης που είχαν αρκετοί ασθενείς. Οι γιατροί Minot, ο Murphy και ο Whipple, άρχισαν να κάνουν από το 1920 έρευνες σχετικά με το γιατί αυτοί που υπέφεραν από αναιμία δε μπορούσαν πια να παράγουν αιμοσφαίρια στο μυελό των οστών. Έπειτα από μια σειρά πειραμάτων βρέθηκε πως ταΐζοντας με ωμό συκώτι σκύλους που είχαν γίνει αναιμικοί, τους προκαλούσε αιμορραγία και κατά συνέπεια αναπαραγωγή αιμοσφαιρίνης. Αργότερα, το 1948 απομονώθηκε ένας κόκκινος παράγοντας σε κρυσταλλική μορφή που ονομάστηκε βιταμίνη B 12. Αυτή η ουσία περιείχε κοβάλτιο και φώσφορο. Ήταν εκείνη η ουσία η οποία έλλειπε και δε μπορούσε να αναπτυχθεί κάποιος ενδογενής παράγοντας με αποτέλεσμα να εμφανίζονται κρούσματα αναιμίας. Η βιταμίνη B και η παρουσία της στον οργανισμό είναι άκρως πολύτιμη, γιατί εκτός του ότι σχηματίζει ερυθρά αιμοσφαίρια και αντιμετωπίζει την αναιμία διατηρεί και την ακεραιότητα του νευρικού συστήματος. Είναι απαραίτητη η παρουσία της για να σχηματιστεί η μυελίνη, μία πρωτεΐνη που βρίσκεται στο νευρικό ιστό. Επίσης απαιτείται για τον μεταβολισμό υδατανθράκων, λιπών και πρωτεϊνών.
Πλούσιες πηγές: συκώτι μοσχαρίσιο, μοσχαρίσιο κρέας, αυγά, κοτόπουλο
Συνιστώμενη ημερήσια δόση: 300 mg για άντρες και γυναίκες
Οι βιταμίνες του συμπλέγματος B είναι απαραίτητες και πρέπει να μεριμνούμε ώστε να μην υπάρχει καμία έλλειψη. Σε περίπτωση που η καθημερινή μας διατροφή δεν είναι ισορροπημένη θα ήταν καλό να εντάξουμε σε αυτήν ποικίλα τρόφιμα φυτικής και ζωικής προέλευσης. Έτσι θα καταναλώνουμε πληθώρα βιταμινών με σκοπό την πρόληψη παρά η θεραπεία.
Διαβάστε εδώ το Πρώτο μέρος του αφιερώματος στη βιταμίνη Β
Βιβλιογραφία
- www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed
- .Scott JM1, Molloy AM. The discovery of vitamin B(12).
- www.nutri-facts.org
- ods.od.nih.gov
- www.upr-info.org
