Διπλοκατοικία στη ΣκιάθοΠλήθος υλοποιημένων και μη αρχιτεκτονικών προτάσεων θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει ο επισκέπτης στο μουσείο Μπενάκη. Πρόκειται για την 7η Biennale νέων αρχιτεκτόνων (έως 45 ετών), που λαμβάνει χώρα στο κτήριο της οδού Πειραιώς 138, και που αποτελεί πλέον θεσμό, μετρώντας ήδη 17 χρόνια υλοποίησης. Τα μέλη της κριτικής επιτροπής κλήθηκαν να επιλέξουν από ένα πλήθος 289 συμμετοχών, τις 71 εκείνες προτάσεις ή υλοποιημένα έργα που ξεχωρίζουν, με βάση την καινοτομία, την αλληλεπίδραση τους με το δημόσιο χώρο, καθώς και το βαθμό στον οποίο αποτυπώνουν το “στίγμα” θα λέγαμε της τελευταίας (υφεσιακής) διετίας.

 

 

 

Οι νέες τάσεις την εποχή της κρίσης


 

Σημαντικό ενθαρρυντικό στοιχείο που διαφαίνεται στα πλαίσια της Biennale αποτελεί η συμμετοχή νέων ελλήνων αρχιτεκτόνων σε διεθνείς διαγωνισμούς, χωρίς ασφαλώς να απουσιάζουν και οι διακρίσεις. Το εκθεσιακό υλικό αναδεικνύεται χάρη στο προσεγμένο στήσιμο, ενώ ξεχωρίζει τόσο για το πλήθος και την ποικιλομορφία των προτάσεων, όσο και για την αρτιότητα και την αισθητική του ποιότητα και αρκεί για να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα για τις διαμορφούμενες τάσεις της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής δημιουργίας. Πολυτελείς και κατά κανόνα υστερο-μοντέρνου ύφος κατοικίες αποτελούν την επιλογή πολλών νέων δημιουργών και αρχιτεκτονικών ομάδων, μια τάση που φαίνεται να τυγχάνει αναγνώρισης και εκτός συνόρων. Απεναντίας, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων ήπιας διαμόρφωσης, μετατροπών και πειραματισμού, απουσιάζουν σχεδόν ολοκληρωτικά προτάσεις με μεγάλο δημόσιο χαρακτήρα.

 

Διαμόρφωση των όψεων του δημοτικού θεάτρου Κερκύρας και της πλατείαςΦαίνεται σαν οι νέοι δημιουργοί να είναι αποκλεισμένοι από την οικοδόμηση της δημόσιας όψης των κακοσχεδιασμένων  ελληνικών πόλεων, μια πραγματικότητα που υπογραμμίζει και ο επιμελητής της έκθεσης και πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής, Ηλίας Κωνσταντόπουλος:«Αυτό που φαίνεται να αποτελεί μία σταθερή παράμετρο της παραγωγής αρχιτεκτονικού έργου στην Ελλάδα, τουλάχιστον μεταπολεμικά, είναι ότι η ατομική κατοικία εξακολουθεί να διατηρεί τα σκήπτρα, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά. Ενώ αυτό είναι οπωσδήποτε ένα θετικό γεγονός, είναι ταυτόχρονα και ενδεικτικό της συνεχιζόμενης απουσίας αξιόλογων δημόσιων έργων στην χώρα. Αυτή η ένδεια, που δυστυχώς στοιχειώνει και τις νεότερες γενεές, μαρτυρά όχι μόνον τη διαπιστωμένη χρόνια αρχιτεκτονική απουσία, αλλά πρώτιστα την έλλειψη ενός συλλογικού οράματος και κοινωνικού ενδιαφέροντος για τον δημόσιο χώρο». Η δήλωσή αυτή κάνει ακόμα πιο δραματική την αντίθεση με το παρελθόν και τα παραδείγματα της κρατικής μέριμνας της δεκαετίας του ‘30, ακόμα και του 1960.

Πολλές από τις μελέτες ξεχωρίζουν για τον έντονο ενεργειακό – βιοκλιματικό προσανατολισμό τους, ενώ ενδεικτικά θα μπορούσαν να αναφερθούν η διαμόρφωση του αλιευτικού καταφυγίου και του ποταμού στο Λιοπέτρι των Γιώργου Τσολάκη, Ελένης Λαγκάρη και Τσαμπίκου Πετρά, καθώς και το έργο των Στέλιου Ζερεφού και Χρήστου Τέσσα για την ανάπλαση των όψεων του Δημοτικού Θεάτρου Κερκύρας και της έμπροσθεν σε αυτό πλατείας. Η συγκεκριμένη πρόταση απέσπασε το πρώτο βραβείο σε αρχιτεκτονικό διαγωνισμό και αναβαθμίζει αισθητικά το κερκυραϊκό θέατρο, το οποίο στέκει στη θέση του νεοκλασικού προκατόχου του που βομβαρδίστηκε κατά το β’ παγκόσμιο πόλεμο.

 

Η έκθεση στο μουσείο Μπενάκη θα διαρκέσει ως και  τις 13 Ιανουαρίου 2013.

 

Info


Κτήριο οδού Πειραιώς
Εισιτήρια: 5 ευρώ και 25 ευρώ
Τηλέφωνο: 210 3453111
‘Ωρες λειτουργίας: Πέμπτη, Κυριακή 10.00-18.00 και Παρασκευή, Σάββατο 10.00-22.00. 

Προηγούμενο άρθροΟδύσσεια
Επόμενο άρθρο«Η Άλλη Αίσθηση» του Γεράσιμου Ευαγγελάτου στο «Act Factory»