Η Αρκαδία Ψάλτη σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στο έργο της Σώτης Τριανταφύλλου Πιτσιμπούργκο, που φιλοξενείται στον Πολυχώρο VAULT. Το έργο είναι βαθύτατα πολιτικό, καθώς θέτει το ζήτημα της οικονομικής μετανάστευσης των Ελλήνων, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί μια σχεδόν λαογραφικού χαρακτήρα εκδίπλωση των λαϊκών ηθών και εθίμων της Χίου μέσα από μια γνήσια και αυθεντική ντοπιολαλιά. Η παράσταση είναι ιδιαίτερα επίκαιρη στην σύγχρονη εποχή, όπου η οικονομική και συστημική κρίση οδηγεί στην μετανάστευση, όχι τόσο προλετάριων όσο πτυχιούχων νέων, που αναζητούν μια εργασιακή διέξοδο. Παράλληλα, είναι ένα έργο τρυφερότητας που αναγκάζει τον θεατή να επιστρέψει στην αυθεντικότητα των αισθημάτων μακριά από τα ψυχαναλυτικά παραληρήματα των πολύπλοκων διαπροσωπικών σχέσεων.

Η Αρκαδια Ψάλτη είναι απόφοιτος της σχολής φωτογραφίας FOCUS και τηw δραματικής σχολής ΑΡΧΗ. Έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Β. Αιγαίου, με την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου (κενός χώρος) και με το Θέατρο Τέχνης. Επίσης, έχει ασχοληθεί με το θέατρο στην εκπαίδευση, ενώ τα τελευταία χρόνια με την ομάδα ‘’αγγελοπετριά’’ κάνει παραστάσεις που αντλούν υλικό από την ιστορία της Χίου σε ντοπιολαλιά. Στο Πιτσιμπούργκο ενσαρκώνει με απλότητα και χωρίς υποκριτικό στόμφο και μελοδραματισμούς την ψυχή μιας καθημερινής γυναίκας με όλους τους ενδοιασμούς, τους φόβους και τις αδυναμίες της, η οποία όμως δύναται να συγχωρεί γρήγορα και να αγαπά βαθιά, όπως όλοι οι άνθρωποι του προβιομηχανικού πολιτισμού, που δεν είχαν αλλοτριωθεί από τις νευρώσεις ενός αστικού καταναλωτισμού. Η Αρκαδία Ψάλτη μιλά στο Artic.gr για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στον σκηνοθετικό και υποκριτικό χειρισμό του έργου, για την συνεργασία της με τον Στράτο Σωπύλη και για τις σκέψεις της για τον κοινωνικό ρόλο της τέχνης.

Αρκαδία Ψάλτη

Στέλλα: – Το έργο της Σώτης Τριανταφύλλου «Πιτσιμπούργκο» είναι βαθύτατα πολιτικό, καθώς θέτει το ζήτημα της οικονομικής μετανάστευσης των Ελλήνων, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί μια σχεδόν λαογραφικού χαρακτήρα εκδίπλωση των λαϊκών ηθών και εθίμων της Χίου μέσα από μια γνήσια και αυθεντική ντοπιολαλιά. Πόσο δύσκολο είναι σκηνοθετικά να χειριστείτε αυτά τα πολλαπλά μηνύματα;

Αρκαδία Ψάλτη: – Θα το έλεγα αντίστροφα. Τα πολλά μηνύματα είναι αυτά που δημιουργούν ή που επιτρέπουν να εμφανιστεί να αποκαλυφθεί αυτό το ένα που ουσιαστικά ήταν και το γενεσιουργό της ανάγκης να γίνει η παράσταση. Στην τεχνική της έγχρωμης φωτογραφίας για να βγει το λευκό πρέπει να συντεθούν το πράσινο το κόκκινο και το μπλε. Το καθένα από αυτά αποκλείει τα άλλα. Μα και τα τρία μαζί δημιουργούν το λευκό. Και μπαίνεις στην διαδικασία της πρόσθεσης και της αφαίρεσης μέχρι να αποκαλυφθεί η αναλογία της μίξης.

Στέλλα: – Η σκηνοθετική ή η υποκριτική δραστηριότητα σας εξιτάρει περισσότερο; Ποια σας δυσκόλεψε περισσότερο στην συγκεκριμένη παραστασιακή πραγμάτωση;

Αρκαδία Ψάλτη: – Δυστυχώς ή ευτυχώς και οι δύο. Και ο λόγος που σκηνοθέτησα και έπαιξα είναι ακριβώς αυτός. Δεν ήθελα να θυσιάσω το ένα για το άλλο. Και για την επόμενη δουλειά υπάρχει το ίδιο δίλημμα. Το σίγουρο είναι ότι μετράς τις αντοχές και το μέγεθος της ανάγκης να γίνουν και τα δύο.

Στράτος Σωπύλης και Αρκαδία Ψάλτη
Ο Στράτος Σωπύλης και η Αρκαδία Ψάλτη σε σκηνή από την παράσταση

Στέλλα: – Ο ρόλος της ηρωίδας είναι βαθύτατα τραγικός. Πώς ερμηνεύετε μια γυναίκα, η οποία δύναται να συγχωρεί γρήγορα και να αγαπά βαθιά, όπως όλοι οι άνθρωποι του προβιομηχανικού πολιτισμού, που δεν είχαν αλλοτριωθεί από τις νευρώσεις ενός αστικού καταναλωτισμού;

Αρκαδία Ψάλτη: – Γίνεται ένα τρελό ξεσκαρτάρισμα για να βρεθούν αυτές οι περιοχές στην ψυχή. Ανασκαφή κανονική και συναρμολόγηση των ευρημάτων συμπληρώνοντας τα κενά με την ιδέα και την φαντασία. Το εγώ οφείλει να διαλυθεί και πολλές φορές είναι τόσο ανακουφιστικό αυτό που βγαίνει πηγαία χαρά, που είναι για μένα ποιότητα βασική της γυναίκας αυτής.

Στέλλα: – Πόσο δύσκολο είναι να αυτοσκηνοθετείστε;

Αρκαδία Ψάλτη: – Αυτό που αντικειμενικά λείπει είναι η έξω ματιά. Λειτουργείς σαν τυφλός. Οξύνονται περισσότερο οι άλλες αισθήσεις για να αναπληρωθεί το κενό της όρασης. Και μέσα από αυτήν την διαδικασία μπορείς να ‘’δεις’’ διαφορετικά από αυτό που θα έβλεπες. Η μια ιδιότητα μπορεί να συμπληρώνει την άλλη. Και μέσα από κει δούλεψα περισσότερο, στην ουσία που σου δίνει η βιωματικότητα της ιδέας και όχι η εικόνα της και πως αυτή τροφοδοτεί την ίδια την ιδέα, την συμπληρώνει ακόμη και την μεταλλάσει. Πιστεύω στην δυσκολία και στην αντίθεση όπως πιστεύω και στην σύνθεση.

Στέλλα: – Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον Στράτο Σωπύλη, ο οποίος συμπρωταγωνιστεί στην παράσταση ενσαρκώνοντας τον ξενιτεμένο αγαπημένο;

Αρκαδία Ψάλτη: – Ο Στράτος είναι πολύ έξυπνος και έμπειρος ηθοποιός. Μπήκε στο πλαίσιο της παράστασης με την δική του αίσθηση και έδωσε στον Δημοσθένη ανάσα και ψυχή.

Στέλλα: – Ποια είναι η διαφορά του τότε ξενιτεμού των Ελλήνων με την σημερινή μετανάστευση στο εξωτερικό;

Αρκαδία Ψάλτη: – Η μετακίνηση είναι πιο εύκολη. Αεροπλάνα, πλοία, τρένα, πιο εύκολη και άμεση επικοινωνία με τον τόπο και τους ανθρώπους που άφησες πίσω. Δεν έχει και την έκρηξη της μαζικότητας της τότε εποχής. Παρόλα αυτά η ξενιτιά είναι εξ ορισμού δυσάρεστη εως και βασανιστική. Είναι πάντα αναγκαστική, κάτι πιέζει κοινωνικά οικονομικά πολιτικά να ξεριζωθείς απ τον τόπο σου. Σε συζητήσεις που είχα με παιδιά που μόλις τελείωσαν το σχολείο αντιλήφθηκα το πόσο μεγάλο ποσοστό των παιδιών αυτών θεωρούν ότι μόνο εκτός Ελλάδας είναι το μέλλον τους και φυσικά πόσο αυτό τους δυσαρεστεί και αγχώνει μια και δεν είναι επιλογή τους μα προσαρμογή στις νέες συνθήκες.

Στέλλα: – Το «Πιτσιμπούργκο» είναι ακριβώς αυτή η σημειολογία της προλεταριακής αφέλειας και του αμερικανικού ονείρου. Πόσο επίκαιρο είναι αυτό σήμερα;

Αρκαδία Ψάλτη: – Πολύ. Πάλι η δύση φαντάζει σαν ο μόνος τόπος ευημερίας. Θεωρώ ότι οι συνθήκες τώρα είναι χειρότερες για όλους γιατί αυτή η μετακίνηση έχει ξεφύγει απ τον έλεγχο και τα συμφέροντα της δύσης και γίνεται ως και απειλή για την ειρήνη και την ισορροπία της.

Στέλλα: – Ποια μηνύματα θέλετε να μεταφέρετε στους θεατές και ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος της τέχνης στα σύγχρονα κοινωνικά τεκταινόμενα;

Αρκαδία Ψάλτη: – Ερωτηματικά μόνο. Είναι μια ιστορία που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά. Πόλεμοι, βία, πόνος. Η ιστορία της ανθρωπότητας. Η ανάγκη επιβολής και κατάκτησης μεγαλύτερη από την ανάγκη της χαράς και της αρμονίας. Ένας προαιώνιος φόβος που θαρρείς ότι μπορεί να καταλαγιάσει μόνο με την κτήση της ύλης. Μα δεν, αιώνες τώρα. Λείπει η πνευματικότητα. Λείπει η συνειδητότητα. Ο πολιτισμός μας δεν αξιολογεί την καλλιέργεια της ψυχής αν αυτή δεν μπορεί να έχει υλική ανταπόδοση. Λείπει η ηθική. Η ηθική εμπεριέχει την αισθητική. Η αισθητική την συνομιλία με ότι είναι πέρα της ύλης για να την σχηματίσει εκ νέου. Η τέχνη φέρει αυτήν την σύνδεση και μπορεί να είναι αποκαλυπτική. Γι’ αυτό και τόσο χρήσιμη.

Η Αρκαδία Ψάλτη μιλά στο Artic.gr
Η Αρκαδία Ψάλτη μιλά στο Artic.gr για το “Πιτσιμπούργκο” της Σώτης Τριανταφύλλου

Πληροφορίες παράστασης Πιτσιμπούργκο

Συντελεστές

  • Σκηνοθεσία: Αρκαδία Ψάλτη
  • Μουσική επιμέλεια: Καλλιόπη Λιαδή
  • Κινησιολογική επιμέλεια: Βέρα Κίτνα
  • Παραγωγή: Εταιρεία Θεάτρου Αγγελοπετριά
  • Ερμηνεύουν: Στράτος Σωπύλης, Αρκαδία Ψάλτη
  • Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Σάββατο στις 19:00 και Τετάρτη, Πέμπτη στις 21:00
  • Τιμές εισιτηρίων (Vault): Γενική είσοδος: 10 ευρώ, Μειωμένο: 5 ευρώ Φοιτητές / Μαθητές / Σπουδαστές / Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων (ΑΣΠΕ) / ΑμΕΑ / Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας (ΟΑΕΔ)
  • Διάρκεια: 60 λεπτά

Πληροφορίες θεάτρου

  • Πολυχώρος Vault Theatre Plus, Διεύθυνση: Μελενίκου 26 Γκάζι, Βοτανικός, Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2130356472, 6949534889
  • Email, Facebook

Χορηγός επικοινωνίας

Artic.gr-Logo

 

Προηγούμενο άρθροΗ Αγγελική των Killing The Fly στο Θέατρο του Νέου Κόσμου
Επόμενο άρθροΜια ιστορία δωματίου από τον WD στην Σαρρή 12