Με σπουδές μουσικολογίας, θεατρολογίας και γαλλικής λογοτεχνίας στο Παρίσι, πλούσιο έργο στο εξωτερικό σε ιταλικές και γερμανικές παραγωγές, αλλά και θεσμικές θέσεις στον τομέα του πολιτισμού, ο πολυπράγμων Αλέξης Αλάτσης σκηνοθετεί για το θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας μία παράσταση με προκλητικό θέμα, ένα είδος Zeitgeist θα μπορούσε να πει κανείς, δεδομένης της παγκόσμιας γεωπολιτικής συγκυρίας.

Ο θεατρικός μονόλογος Γυναίκα-Βόμβα γράφτηκε το 2004 και παρουσιάστηκε με επιτυχία σε πολλές χώρες (Αγγλία, Γερμανία κ.α.). Ο λόγος για μια γυναίκα που ετοιμάζει μια βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας: εκθέτει θραύσματα από σκέψεις, φαντασιώσεις, γεγονότα σε άμεση ή έμμεση σχέση με την πράξη που σκοπεύει να πραγματοποιήσει μέσα σε λίγα λεπτά.

Η συγγραφέας, Ιβάνα Ζάικο, καταθέτει επί του έργου της: «Ασχολούμαι με την πολυπλοκότητα. Μ’ ενδιαφέρουν οι χρονικές στιγμές κατά τις οποίες φτάνουμε να κατανοήσουμε κάποια αλήθεια, όποια κι αν είναι αυτή. Σ’ αυτές ακριβώς τις στιγμές εγώ κάνω στροφή κι αρχίζω να κοιτάζω το ίδιο θέμα από την ανάποδη. Αυτό έκανα και στη Γυναίκα-Βόμβα. Δε δέχομαι την τρομοκρατία ενός θέματος, την πρωτοκαθεδρία του απέναντι σε όλα τα επίπεδα της γραφής. Η κυριαρχία του θέματος σκοτώνει την τέχνη. Μπορεί να νιώθω βαθιά πολιτικός άνθρωπος, αυτό δεν έχει να κάνει με το θέμα μου, αλλά με το πώς ακριβώς το γράφω.»

Και ο σκηνοθέτης, Αλέξης Αλάτσης, μιλά για την παράσταση που ενορχήστρωσε στο Artic.gr:

Αλέξης Αλάτσης


Μαρία: – Μία εν πολλοίς άγνωστη στο ευρύ ελληνικό κοινό θεατρική συγγραφέας από την Κροατία, η Ιβάνα Ζάικο, κοινωνείται στους θεατές της Οδού Κεφαλληνίας από εσάς. Τί θεωρείτε πως έχει να πει η Ζάικο, αν θα έπρεπε να συμπυκνώσει κανείς κάτι από το έργο της;

Αλέξης Αλάτσης: – Θεωρώ ότι η Ιβάνα Ζάικο έχει μια γραφή ιδιαίτερη, φρέσκια, τολμηρή στη φόρμα και το ύφος. Η Γυναίκα-Βόμβα δεν μπορεί να συμπυκνωθεί σε λίγες φράσεις. Είναι ένα έργο πολυεπίπεδο που ανοίγει πεδία γύρω από το κεντρικό του ερώτημα, το οποίο έχει να κάνει με τα κίνητρα άσκησης βίας από μια γυναίκα που μετατρέπει το σώμα της σε μηχανή θανάτου για άλλους ανθρώπους αλλά και για την ίδια.

Ιβάνα Ζάικο - Γυναίκα-Βόμβα
Γυναίκα-Βόμβα: «Ασχολούμαι με την πολυπλοκότητα. Μ’ ενδιαφέρουν οι χρονικές στιγμές, κατά τις οποίες φτάνουμε να κατανοήσουμε κάποια αλήθεια, όποια κι αν είναι αυτή.» Ιβάνα Ζάικο

Μαρία: – Τί έκανε εσάς να ασχοληθείτε με τη συγγραφέα και το έργο Γυναίκα-Βόμβα;

Αλέξης Αλάτσης: – Ψάχνω διαρκώς για νέες συγγραφικές φωνές, γιατί μ’ ενδιαφέρει η σύγχρονη θεατρική γραφή. Στο πλαίσιο μιας τέτοιας αναζήτησης για μια συνεργασία μου με μια Γερμανίδα ηθοποιό στο Βερολίνο διάβασα μεταξύ πολλών έργων και τρία έργα της Ζάικο που έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά και έχουν παιχτεί εκεί.

Γυναίκα-Βόμβα: «Ασχολούμαι με την πολυπλοκότητα. Μ’ ενδιαφέρουν οι χρονικές στιγμές κατά τις οποίες φτάνουμε να κατανοήσουμε κάποια αλήθεια, όποια κι αν είναι αυτή.» Ιβάνα Ζάικο

Η γραφή της μου κίνησε αμέσως το ενδιαφέρον. Η ιδιαίτερη φόρμα και, φυσικά, η θεματολογία του συγκεκριμένου μονολόγου με οδήγησαν στο να τον σκηνοθετήσω, αρχικά το καλοκαίρι στο Βερολίνο και τώρα και στην Αθήνα σε νέα εκδοχή και δική μου μετάφραση.

Μαρία: – Τί είδους έργα προτιμάτε να «δουλεύετε» στη θεατρική σας διαδρομή; Συνιστούν μια εργογραφία συνεχόμενης ροής;

Αλέξης Αλάτσης: – Με ενδιαφέρουν τα λογοκεντρικά έργα. Παθιάζομαι περισσότερο με τη γραφή των συγγραφέων και λιγότερο με τα θέματα, αν και αυτά τα δύο συνδέονται πάντα οργανικά στους μεγάλους συγγραφείς. Με απασχολεί πολύ η μουσικότητα του λόγου, ο ρυθμός, το ύφος του, η χρήση του με μη ρεαλιστικό τρόπο, η ανοικείωση που εμπεριέχει. Κι αυτό, διαχρονικά, από την Αρχαία Τραγωδία μέχρι σήμερα, με άλματα από τον Ευριπίδη στον Κολτές και στο Χάινερ Μύλλερ, από τον Μπρεχτ πίσω στο Σαίξπηρ και πάλι στον Μπέκετ, την Κέιν, την Γέλινεκ, τον Χάντκε, τον Κριμπ.

Μαρία: – Τί προσδοκίες έχετε για τη Γυναίκα-Βόμβα και την πρόσληψή της;

Αλέξης Αλάτσης: – Να προκαλεί ως παράσταση έντονες και γόνιμες συζητήσεις.

Μαρία: – Πείτε μου μερικά λόγια για την ερμηνεύτρια του μονολόγου, Μαρία Στεφανίδου, και τη συνεργασία σας. Συναντιέστε καλλιτεχνικά για πρώτη φορά;

Αλέξης Αλάτσης: – Τη Μαρία Στεφανίδου την επέλεξα για το συγκεκριμένο ρόλο μέσα από ακρόαση που οργάνωσα, όπου το ζητούμενο ήταν να βρεθεί μια νέα ηθοποιός με εμπειρία στο σωματικό θέατρο, δουλεμένα υποκριτικά εργαλεία και με αντίληψη κειμένου. Δεν τη γνώριζα και χαίρομαι πολύ γι’ αυτήν τη συνάντηση. Η συνεργασία μας πάνω στο χτίσιμο της παράστασης κύλησε τόσο ομαλά και δημιουργικά που μάλλον δε θα είναι η τελευταία.

Η ερμηνεύτρια Μαρία Στεφανίδου
Η ερμηνεύτρια Μαρία Στεφανίδου στην αφίσας της παράστασης “Γυναίκα-Βόμβα”

Μαρία: – Περιγράψτε μου σε αδρές γραμμές είτε γενικότερα μελλοντικά σας όνειρα είτε πιο άμεσα σχεδια για την πορεία της παρούσας παράστασης και όχι μόνο.

Αλέξης Αλάτσης: – Σκεφτόμαστε μετά τον πρώτο κύκλο παραστάσεων στην Αθήνα να προσπαθήσουμε να την πάμε και σε κάποιες άλλες πόλεις, κυρίως σε αυτές που υπάρχει νεανικό κοινό.

Από τη δική μου πλευρά κάνω σκέψεις πάνω σε διάφορα έργα που θέλω να ανεβάσω άμεσα, αλλά το ζήτημα είναι πάντα και το οικονομικό. Επίσης, πιο μεσοπρόθεσμα προσπαθώ να μοιράζω το χρόνο μου μεταξύ Ελλάδας και εξωτερικού, για να μη φτάσω στο σημείο να φύγω πάλι οριστικά.

Όνειρο είναι πάντα η δυνατότητα να μπορώ να δουλεύω με σωστές συνθήκες, σε χώρους που μου αρέσουν. Θα ήθελα, επίσης, να μπορούσα να συγκεντρώσω έναν πυρήνα ανθρώπων και να δουλέψω μαζί τους για ένα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από την κάθε εφήμερη παραγωγή. Μου λείπει και η διδασκαλία… Κάτι θα πρέπει να κάνω και γι’ αυτό.

Πληροφορίες παράστασης Γυναίκα-Βόμβα (Σκηνοθεσία: Αλέξης Αλάτσης)

Συντελεστές

  • Σκηνοθεσία/Μετάφραση/Μουσική Επιμέλεια: Αλέξης Αλάτσης
  • Βοηθός Σκηνοθέτη: Δέσποινα Γιαρίμπαμπα
  • Ηχογράφηση/Στούντιο: Κώστας Τσιούτας, Βαγγέλης Μπαλάφας
  • Φωτογραφία: Γρηγόρης Μούργελας
  • Κοστούμι: Μάγδα Θεοδωρούδα
  • Μακιγιάζ: Λήδα Αντωνιάδου
  • Ερμηνεύει η Μαρία Στεφανίδου
  • Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Κάθε Κυριακή στις 21.00
  • Διάρκεια: 80 λεπτά
  • Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 12 ευρώ / Φοιτητικό: 8 ευρώ / Άνεργοι & Ατέλειες: 5 ευρώ

Πληροφορίες για το θέατρο

Χορηγός επικοινωνίας

artic-logotupo

Προηγούμενο άρθροPassengers – Μια ταινία με διαστημικό αέρα
Επόμενο άρθροΤο ψωμί της Νινευί συνεχίζεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά