«Θεωρώ τον εαυτό μου ως ένα στιχουργό… Υποθέτω ότι η επιχείρηση είναι τα τραγούδια μου και η διασκέδαση, το παίξιμο της κιθάρας μου» – JJ Cale

“…really, really minimal…” and he states precisely: “…it`s all about finesse” – Eric Clapton –  2005

Ο αμερικανός μπλουζίστας J.J. Cale είχε υπάρξει μια από τις σημαντικότερες μορφές της παγκόσμιας μουσικής σκηνής πειραματιζόμενος με πολλούς ρυθμούς και στυλ, με σκοπό να δημιουργήσει ένα μοναδικό, προσωπικό, χαλαρό ύφος, ιδιαίτερα αγαπητό στους μουσικούς και στους ροκάδες της δεκαετίας του ’70. Ξεκίνησε να παίζει κιθάρα σε ηλικία 10 ετών και θεωρείται από τους πρωτοπόρους του Τulsa Sound, ενός υποείδους της ροκ μουσικής, που συνδυάζει το μπλουζ, το ροκαμπίλι, την κάντρι και την τζαζ. Από τις πιο γνωστές επιτυχίες του είναι τα After Midnight, Cocaine, Crying Eyes, Crazy Mama και Call Me The Breeze, ενώ κατά τη διάρκεια της ζωής του έχει συνεργαστεί με την αφρόκρεμα των παγκοσμίων μουσικών όπως τον Eric Clapton, τον Carlos Santana, τον Mark Knopfler, τον Bryan Ferry, τον Neil Young και τον Johnny Cash.

Γεννημένος στην πόλη της Οκλαχόμα στις 5 Δεκεμβρίου 1938, μεγάλωσε στην Τάλσα και αποφοίτησε από το τοπικό Λύκειο το 1956. Οι μουσικές του ανησυχίες τον οδήγησαν στο Λος Άντζελες, όπου αρχικά δούλεψε ως ηχολήπτης. Η αποτυχία του να καθιερωθεί ως μουσικός τον οδήγησε πίσω στην Τάλσα, όπου για μία δεκαετία τα ίχνη του χάνονται. Το 1966 τον βρίσκουμε μέλος των Leathercoated Minds. Το συγκρότημα ηχογραφεί ένα δίσκο με τίτλο A Trip down the Sunset Strip, που περιέχει διασκευές γνωστών ψυχεδελικών τραγουδιών. Το 1970 γίνεται γνωστός, όταν ο Eric Clapton ηχογραφεί το τραγούδι του After Midnight, που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία στα τέλη της ίδιας χρονιάς. Την ίδια εποχή άλλαξε το όνομά του σε JJ Cale, για να ξεχωρίζει από τον συνονόματό του John Cale των Velvet Underground.

To 1972 o Cale κυκλοφορεί τον πρώτο του δίσκο με τίτλο Naturally και αποσπά την προσοχή για τον ξεχωριστό ήχο του, που συνδυάζει το μπλουζ, τη folk και την τζαζ, τα κιθαριστικά σόλο με την αβίαστη ροή τους και τα λιτά φωνητικά. Επιπλέον αίσθηση προκαλεί η χρήση προηγμένων – για τότε, τεχνικών ηχογράφησης και παραγωγής, όπως η πρωτοπόρος χρήση drum machines και η αντισυμβατική προσέγγιση στη μίξη του δίσκου, που χαρίζουν μια εξέχουσα και διαχρονική αξία στη δουλειά του και τον ξεχωρίζουν από αναλόγου είδους καλλιτέχνες. Μέχρι το 2009 κυκλοφόρησε άλλα 13 άλμπουμ. Το 2006 συνεργάστηκε με τον Eric Clapton στο άλμπουμ The Road to Escondido, το οποίο τιμήθηκε με  Grammy την επόμενη χρονιά. Επιπλέον,  πολλά από τα τραγούδια του έγιναν επιτυχίες από άλλους μεγάλους καλλιτέχνες και συγκροτήματα όπως: Eric Clapton, Lynyrd Skynyrd, Kansas, Captain Beefheart και πολλούς άλλους. Το μεγαλύτερο single hit του ήταν το “Crazy Mama” που σκαρφάλωσε στη θέση 22 του Billboard Hot 100. Τα περισσότερα από τα κομμάτια του καταφέρνουν ακόμη και σήμερα να ακούγονται ευχάριστα ενώ η θεματολογία τους παραμένει και είναι επίκαιρη. Eίχε πειραματιστεί με διαφορετικούς συνδυασμούς, με νέους ήχους και ήταν πάντα ανοιχτός σε νέες ιδέες και προτάσεις.

Είχε χαμηλό προφίλ, απέφευγε το promotion και γενικά τα ενοχλητικά παρελκόμενα της showbiz. Ο ίδιος είχε προτιμήσει μια ζωή ολόκληρη να αποσυρθεί σε ένα βανάκι, να γράφει και περιστασιακά να δίνει συναυλίες, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Ακόμη, ήταν φιλόζωος και αρκετοί από τους φίλους του τον θυμούνται για αυτή τη μεγάλη αγάπη του προς τα ζώα στα οποία είχε προσφέρει πολλά. Σημαντικό επίσης χαρακτηριστικό του JJ Cale είναι η εκτενής προσωπική του δισκογραφία, που αποτελείται από 16 studio και live album, 8 singles, 2 συμμετοχές σε δίσκους και 9 συλλογές!

Πιο αναλυτικά:Jj Cale εν ώρα live

Singles

1958 “Shock Hop”/”Sneaky” (as Johnny Cale)

1960 “Troubles, Troubles”/”Purple Onion” (as Johnny Cale Quintet)

1961 “Ain’t That Lovin You Baby”/”She’s My Desire” (as Johnny Cale Quintet)

1965 “It’s A Go Go Place”/”Dick Tracy” (as J.J. Cale)

1966 “In Our Time”/”Outside Looking In” (as J.J. Cale)

1966 “After Midnight”/”Slow Motion” (as J.J. Cale)

1971 “Crazy Mama” (J.J. Cale), από το άλμπουμ Naturally. Έφτασε στην 22η θέση στο US single charts τον Απρίλιο του 1972 και 21ο στον Καναδά.

1979 “Katy Kool Lady”/”Juarez Blues”


Studio και ζωντανοί δίσκοι

1972 Naturally (A&M/Shelter)

1973 Really (A&M/Shelter)

1974 Okie (A&M/Shelter)

1976 Troubadour (Shelter)

1979 5 (Island/MCA)

1981 Shades (Island/MCA)

1982 Grasshopper (Island/Mercury)

1983 #8 (Mercury)

1990 Travel Log (Silvertone/BMG)

1992 Number 10

1994 Closer to You

1996 Guitar Man

2001 Live (unique live album)

2004 To Tulsa and Back (Blue Note)

2006 The Road to Escondido (με τον Eric Clapton, το 2008 κέρδισε βραβείο Grammy για το καλύτερο Blues Album)

2009 Roll On (Rounder)


Δίσκοι που συμμετείχε

1966 A Trip Down The Sunset Strip (as part of the Leathercoated Minds)

2013 Old Sock – Eric Clapton – Cale plays guitar and sings on his song, “Angel”


Συλλογές

1984 Special Edition (a compilation of hits from previous albums)

1997 Anyway the Wind Blows: The Anthology

1998 The Very Best of J.J. Cale

2000 Universal Masters Collection

2003 After Midnight (German release)

2006 The Definitive Collection

2006 Collected (with bonus tracks, Dutch release only)

2007 Rewind: The Unreleased Recordings

2011 The Silvertone Years (a collection chronicling Cale’s music released by Silvertone 1989–1992)

Ο Jj Cale με την κιθάρα του

Ο JJ Cale, έφυγε από τη ζωή στις 26 Ιουλίου 2013, στο νοσοκομείο Scripps Green Hospital της πόλης Λα Χόγια της Καλιφόρνιας, σε ηλικία των 73 ετών, έχοντας υποστεί οξεία καρδιακή προσβολή.

Η επίσημη ανακοίνωση της ιστοσελίδας του αναφέρει τα εξής για το θάνατό του:

«JJ Cale Has Passed Away JJ Cale passed away at 8:00 pm on Friday July 26 at Scripps Hospital in La Jolla, CA. The legendary singer / songwriter had suffered a heart attack. There are no immediate plans for services. His history is well documented at JJCale.com, rosebudus.com/cale, and in the documentary, To Tulsa And Back. Donations are not needed but he was a great lover of animals so, if you like, donations can be made to your favorite local animal shelter»

 

Προηγούμενο άρθροΗ Ελένη Βιτάλη στη Χαλκίδα
Επόμενο άρθρο“Ο γηραιός πατήρ μου” στο Φεστιβάλ Φιλίππων Θάσου