Τέσσερις ταινίες του Ρώσου σκηνοθέτη Μαρκ Ντονσκόι, εμπνευσμένες από το έργο του συγγραφέα Μαξίμ Γκόρκι παρουσιάζει η Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης σε μίνι αφιέρωμα το τετραήμερο από Πέμπτη 30 Απριλίου μέχρι και την Κυριακή 3 Μαΐου. Πρόκειται για τις ταινίες «Τα παιδικά χρόνια του Μαξίμ Γκόρκι», «Στα ξένα χέρια», «Τα πανεπιστήμιά μου» και «Το άλογο που κλαίει». Η γενική είσοδος είναι στα 4 ευρώ, για τα μέλη είναι στα 3 ευρώ, ενώ με την κάρτα μέλους στο 1 ευρώ. Οι ώρες των προβολών για όλο το αφιέρωμα είναι στις 19:00 και τις 21:30.

Η γνωριμία του Μαρκ Ντονσκόι με τον Μαξίμ Γκόρκι έγινε το 1935 και  η επιρροή του δεύτερου πάνω στον πρώτο αποτέλεσε την έναρξη της δημιουργικής του πορείας, με την «Τριλογία του Γκόρκι» να γυρίζεται χωρίς διακοπή, ως ενιαίο έργο από το 1937 ως το 1939. Αναλυτικά για τις ταινίες:

«Τα Παιδικά χρόνια του Μαξίμ Γκόρκι» (1937)


Ο Αλεξέι Λιάρσκι υποδύεται τον Αλεξέι Πεσκόφ/ Μαξίμ Γκόρκι τον οποίο βλέπουμε για πρώτη φορά όταν χάνει τους γονείς του σε νεαρή ηλικία. Μετακομίζει στο σπίτι του παππού του, γίνεται μάρτυρας της άπληστης συμπεριφοράς των υπόλοιπων μελών της οικογένειάς του που ερίζουν για τη διεκδίκηση της κληρονομιάς και βρίσκει συντροφιά δίπλα στην γιαγιά του. Κάπως έτσι τα λαϊκά έθιμα, οι εργάτες, τα καπηλειά, οι πολιτικοί εξόριστοι και ο σκοταδισμός της εποχής είναι στην ουσία οι πραγματικοί πρωταγωνιστές της ταινίας  που ξεφεύγει από το ρητορικό ύφος του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, απεικονίζοντας πιστά τον λαό της Τσαρικής Ρωσίας του 19ου αιώνα.
«Στα ξένα χέρια» (1939)


Ο Αλεξέι Λιάρσκι υποδύεται και πάλι τον Πεσκόφ/ Γκόρκι, ο οποίος έφηβος πια, έχει απομείνει μόνος του και χωρίς καθόλου χρήματα, αναζητώντας έναν σκοπό στη ζωή του. Κάποια μέρα αρχίζει να εργάζεται στην υπηρεσία μιας πλούσιας οικογένειας αλλά αισθάνεται παγιδευμένος. Καθώς όμως μεγαλώνει, αρχίζει να παλεύει για την απελευθέρωσή του και να αναζητά το βαθύτερο νόημα της ύπαρξής του. Η ταινία αποφεύγει τον δρόμο της αγιογραφίας παρά τον θαυμασμό του Ντονσκόι για τον  άνθρωπο Γκόρκι, το Ρωσικό λαό και τη φύση_ στοιχεία που αποτυπώνονται με νατουραλισμό σε όλη τη διάρκειά της.
«Τα Πανεπιστήμιά μου» (1940)


Αναγκάζεται να πιάσει δουλειά σε ένα φούρνο, όπου γρήγορα νιώθει μέσα του να φουντώνει το αίσθημα της αδικίας και παρακινεί τους εργαζομένους σε απεργία. Παράλληλα, προσδοκεί να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο, ακόμα και αν οι πόρτες της ανώτατης εκπαίδευσης είναι κλειστές για κάποιον της κοινωνικής του τάξης. Ο Ντονσκόι εξυψώνει την έννοια του ανθρώπου και της ελευθερίας μέσα από τη γλαφυρή απεικόνιση της ζωής του λαού της Ρωσίας, και της προσπάθειας του Αλεξέι να παρακινήσει τους συναδέλφους του σε αντίδραση και απεργία.
«Το Άλογο που κλαίει» (1957)


Πολλά χρόνια μετά την ολοκλήρωση της τριλογίας, ήρθε το ένα ξεχωριστό αριστούργημα στη φιλμογραφία του Μαρκ Ντονσκόι που αναγνωρίστηκε χρόνια μετά την εποχή της κυκλοφορίας του και αποτελεί την πιο λυρική δημιουργία του. Η σπαρακτική ερωτική ιστορία του Όσταπ και της Σαλόμιας είναι μία «παγανιστική» ωδή στην ελευθερία του έρωτα και στη σημασία των φυσικών ενστίκτων στην ευτυχία του ανθρώπου.
Προβολές

Παρασκευή 1 Μαΐου

ΤΑΚΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

«Το άλογο που κλαίει» στις 19:00

«Τα πανεπιστήμιά μου» στις 21:30

Σάββατο 2 Μαΐου

ΤΑΚΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

«Τα παιδικά χρόνια του Μαξίμ Γκόρκι» στις 19:00

«Το άλογο που κλαίει» στις 21:30

Κυριακή 3 Μαΐου

ΤΑΚΗΣ ΚΑΝΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

«Τα πανεπιστήμιά μου» στις 19:00

«Στα ξένα χέρια» στις 21:30

Πληροφορίες


Πώληση εισιτηρίων: Μουσείο Κινηματογράφου – Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Α΄, Λιμάνι, τηλ. 2310-508.398, cinematheque@filmfestival.gr)
4ήμερο Ρώσικου κινηματογράφου στην Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης
Προηγούμενο άρθροΚοσμάς Ξενάκης 1925 -1984 Παράταση έκθεσης έως 17.05.2015
Επόμενο άρθρο«Σκότωσε με αν μ’αγαπάς»: Το soundtrack της θεατρικής παράστασης «Μικρές Ιστορίες Φόνων»